با مارکوپولوهای فوتبال ایران آشنا شوید!

گروه ورزش: بازیکنان زیادی در لیگ برتر ایران هستند که به سادگی هر فصل به دنبال پیشنهاد بهتر می روند و برایشان ثبات و تعصب به رنگ پیراهن اهمیت ندارد.

به گزارش بولتن نیوز؛ آنچه در اولویت قرار دارد تنها پول است و بس. بازیکنانی که با یک پیراهن فوتبال را آغاز کنند و با همان پیراهن خداحافظی کنند شاید به تعداد انگشتان یک دست هم نباشند. با این وجود یکسری بازیکن هستند که در فوتبال ایران، هر فصل برای 10 میلیون پول بیشتر حاضرند به راحتی تیمشان را عوض کنند. آنها در بین مربیان به مردان غیر قابل اعتماد فصل نقل و انتقالات شهره هستند. در این گزارش به چند تن از این بازیکنان اشاره می کنیم. سید جلال حسینی یکی از سرشناس ترین این بازیکنان است. مدافعی که فوتبالش را از ملوان بی پول آغاز کرد و پس از اینکه قراردادش به پایان رسید، بدون معطلی به سایپا آمد. در آن برهه سایپا یکی از بهترین باشگاه ها از لحاظ پرداخت پول بود. سید جلال از پرسپولیس هم پیشنهاد داشت اما او می دانست در سایپا پول نقد است. سپس سپاهان از راه رسید و او برای چند سال یکی از گران قیمت ترین مدافعان لیگ برتر بود. روزی که محمد رویانیان به پرسپولیس آمد و شروع به هزینه های میلیاردی کرد، سید جلال اولین خرید او لقب گرفت. اما دوسال بعد، سید باز هم به دنبال پول بیشتر بود و از این رو روانه قطر شد. پس از دیپورت از الاهلی به ایران آمد و یک نمایش تمام عیار برای انتخاب تیم به راه انداخت. برانکو به او جواب رد داد و برای اینکه سرانجام در تمرین نفت تهران حاضر شود، همه کادر فنی و مدیریتی این تیم را جان به لب کرد. سید جلال برای اینکه پولی به دلال ها ندهد، برادرش را بعنوان مدیربرنامه روانه باشگاه ها می کند و حتی در بعضی از موارد این برادر دلسوز به جای سید جلال با رسانه ها مصاحبه می کند!

پدیده بعدی قاسم دهنوی است. بازیکنی که تازه در سن سی سالگی به عنوان پدیده مس به فوتبال ایران معرفی شد. او رکورد دار امضای قرارداد داخلی با سه تیم در طول یک فصل است. با استقلال داخلی امضا کرد، از سپاهان پول پیش گرفت و در نهایت به پرسپولیس آمد. اما "پیر پدیده" فوتبال ایران در عرض این چند سال، تیم های متعددی را تجربه کرد؛ هر کجا پول می دادند دهنوی در آنجا بود. تراکتورسازی و ذوب آهن دیگر تیم هایش بودند و حالا بوی پول در صبا به مشامش خورده و علی رغم پیشنهاد باشگاه استقلال ترجیح داد روانه قم شود. با این وجود مظلومی می گوید دهنوی تنها بازار گرمی کرده و هرگز کسی در استقلال به دنبال او نبوده است. دهنوی در مصاحبه هایش همواره روی این نکته تاکید می کند که دیر به حقش رسیده و حالا باید فقط برای آینده اش پول جمع کند! به نظر می رسد او تا 40 سالگی فوتبال بازی کند تا ده سال هدر رفته 20 تا 30 سالگی را اینگونه جبران کند.

محسن مسلمان در سن 17 سالگی توسط سرمربی صرب وقت ذوب آهن به فوتبال ایران معرفی شد. این بازیکن دو سال در ملوان بعنوان سرباز بازی کرد و سپس قصه مهاجرتش شروع شد. هر کجا رقم قرارداد بیشتری می دادند مسلمان به آن سو غش می کرد. به پرسپولیس آمد و سال بعدش مجددا عازم ذوب آهن شد. اما یحیی گل محمدی او را در لیست مازاد قرار داد. در نیم فصل لیگ گذشته، به باشگاه استقلال آمد. برای امضای قرارداد اما پول فولاد نقدتر بود. در ابتدای این فصل هم تقریبا با اکثر تیم ها صحبت کرد و دست آخر باز هم خونش قرمز شد و به پرسپولیس آمد. در فصل نقل و انتقالات بعد منتظر تیم بعدی مسلمان باشید.

رضا حقیقی در فجر سپاسی چهره شد. نخستین قرارداد خوب را محمد رویانیان با او بست. به پرسپولیس آمد اما بعد از دو سال در میانه های فصل ترجیح داد به جایی برود که پولش نقد باشد! آن روزها هنوز قضیه بدهکاری پدیده رسانه ای نشده بود. اما وقتی حقیقی به این تیم رفت، ناگهان پدیده هم مشکل مالی پیدا کرد. از این رو وقتی لیگ تمام شد این بازیکن به دنبال تیم های متمول رفت. در ابتدا یک سر به تمرین سیاه جامگان رفت اما دید در آنجا خبری از پول درشت نیست. به او خبر دادند قرار است مالک جدید ملوان خوب هزینه کند. بلافاصله خودش را به انزلی رساند و حتی قرارداد داخلی بست اما وقتی صبا به شرکت هواپیمایی زاگرس رسید، حقیقی چمدانش را بست و به سوی قم رفت! او می گوید جایی می خواهم بازی کنم که مشکل مالی نداشته باشد!

بازیکنان دیگری هم هستند که در این رزومه قرار می گیرند. مارکوپولو های فوتبال ایران که در فصل نقل و انتقالات به راحتی به تیم قبلی خود پشت می کنند و فقط برای شان رقم قرارداد مهم است. سید مهدی رحمتی هم می تواند در این دسته قرار بگیرد. او به صورت رفت و برگشت به استقلال و سپاهان آمد و شد داشت. سری هم به کرمان زد و فصل قبل به عنوان یکی از گران قیمت ترین بازیکنان لیگ به پیکان رفت و پس از سقوط این تیم حالا دوباره آبی پوش شده است. فصل بعد هم معلوم نیست میل سید به کجا بکشد! محمدرضا خلعتبری و سید صالحی هم تقریبا چنین رزومه ای دارند. نکته جالب توجه اکثر این بازیکنان به آنجایی مربوط می شود که مرتب دم از تعصب به پیراهن و باشگاه شان می زنند! گویی اصلا پول هیچ نقشی در این آمد و شد های پر تعداد آنها ندارد!