راز و رمز رفتار مخالفان مذاکره

از شگفتی های دوران مذاکره هسته ای این است که دیپلمات های ایرانی در این کارزار حساس می بایست برابر وقتی که برای متقاعد کردن حریفان بدبین ایران در آن سوی میز مذاکره صرف می کنند وقت و انرژی بسیار صرف توجیه ذهن های بدبین داخل کنند. ظریف و دستیارانش در این دو سال بیش از آنکه خوف تهدید و فشار جبهه مقابل را بر دل داشته باشند دغدغه شلیک های اشتباه و هدف گیری های نادرست نیروهای خودی را داشته اند.

گروه بین الملل، از شگفتی های دوران مذاکره هسته ای این است که دیپلمات های ایرانی در این کارزار حساس می بایست برابر وقتی که برای متقاعد کردن حریفان بدبین ایران در آن سوی میز مذاکره صرف می کنند وقت و انرژی بسیار صرف توجیه ذهن های بدبین داخل کنند. ظریف و دستیارانش در این دو سال بیش از آنکه خوف تهدید و فشار جبهه مقابل را بر دل داشته باشند دغدغه شلیک های اشتباه و هدف گیری های نادرست نیروهای خودی را داشته اند.

به گزارش بولتن نیوز، در پایان 20 ماه مذاکره، تیم دیپلماسی ایران می تواند مدعی شود که توانسته بسیاری از ذهنیت های منفی و تصویرهای سیاه جهان خارج از امور هسته ای ایران را بزداید اما هیچ یک از این تغییرات بازتابی در نگاه و رفتار اردوی مخالفان داخلی نداشته است. مذاکره کنندگان ایرانی می توانند اسناد مربوط به دستورات تهدیدآمیز و تحقیرآمیز دو سال پیش سران امریکا و اروپا علیه ایران را پیش روی ما نهند و اثبات کنند که چگونه دیپلماسی اعتدال خط خطرناک تهدید و تقابل نظامی با ایران را به خط همکاری و تعامل تبدیل کرد.

بنابراین تغییر ناپذیری و تصلب در مواضع اقلیت مخالفان داخلی از معماهای عجیب پرونده هسته ای ایران است، به ادبیات و واژگان آنها در ماجرای هسته ای نگاه کنید؛ هیچ تفاوتی با دو سال پیش نکرده است. اکنون که پرونده مناقشه هسته ای در ایستگاه پایانی قرار گرفته آنها با همان تعابیری درباره آینده مذاکرات سخن می گویند که دو سال ورد زبانشان بود. افرادی که گروه مخالفان با عنوان تحلیلگر یا خبرنگار جلوی دوربین می نشانند فقط آنچه میل گروهی و خواست تشکیلاتی است را راجع به مذاکرات هسته ای می گویند. ترجیع بند همه کلیشه های تحلیلی آنها این است که حاصلی از مذاکره طولانی با حریف به دست نیامده و اروپا و امریکا حاضر به پذیرش هیچ یک از حقوق هسته ای ایران(تحقیق و توسعه یا غنی سازی) نیستند.

چشم و گوش بستن بر اتفاقات میدان مذاکره یک جنبه از رفتار مخالفان داخلی است، جنبه مهم تر پشت کردن به همه آن چیزی است که به صورت اصول منافع ملی از سوی مراجع عالی نظام اعلام می شود. درجه بی اعتنایی این جریان به توصیه های رهبری و مراجع تصمیم گیر نظام تا آنجا است که آنها سه روز بعد از آنکه رهبر معظم انقلاب از تیم هسته ای با والاترین تعابیر یاد می کنند در سرمقاله خویش می نویسند که داشتن صفاتی مثل شجاعت و امین بودن مذاکره کننده برای مطمئن شدن مردم از توافق هسته ای کافی نیست.

واقعیت های پشت صحنه این خط کارشکنی خود روحانی عیان کرده است. رئیس جمهوری تأکید می کند که پشت تبلیغات ضد مذاکره افراد و سازمان هایی قرار دارند که منافع اقتصادی شان به تحریم و تقابل میان ایران و غرب گره خورده است. یعنی همان طیفی که روحانی از آنها به عنوان کاسبان تحریم تعبیر می کند. همین طیف شبکه بهره مندان از خوان تحریم است که براحتی در برابر دیدگان افکار عمومی پدیده سیاه ظالمانه تحریم را یک موهبت و فرصت معرفی می کند. این جریان در فضای خبری امروز ایران از این ابزار برخوردار است که از یک سو با پمپاژ شایعه و اطلاعات غلط فضای ذهنی لایه های احساسی جامعه را علیه مذاکره کنندگان تحریک کند و آنها را به تجمعات و تظاهرات غیر قانونی بکشاند از سوی دیگر کارکنان شبکه تبلیغاتی خود را با عنوان متخصص هسته ای مقابل دوربین بنشاند و از این جایگاه به تخریب چهره دیپلماسی نظام مبادرت کند.

بنابراین تشخیص و تمییز چهره کسانی که برای آگاهی مردم از واقعیت های پرونده هسته ای ایران بویژه در روزهای اخیر تقلا می کنند از کسانی که مأموریت شان اغتشاش در اطلاع رسانی و کارشکنی در مسیر مذاکرات است چندان دشوار نیست. متأسفانه اولین اصولی که در عملکرد رسانه ای ذبح می شود منافع ملی و تعهد به واقعیت است. اگر با منطق منافع ملی نگاه شود کارنامه اقلیت مخالف و ضدمذاکره بسیار روشن و گویا است. آنها بالاترین کتمان ها و پرده پوشی ها را در انعکاس مسائل هسته ای داشته اند. اهل رسانه فراموش نکرده اند دوره ای را که آنها چشم بر تحریم های بین المللی علیه ایران فروبستند یا دورانی که تیم هسته ای سابق متحمل ناکامی می شد و این شبکه خبری در داخل با عنوان پیروزی از آن یاد می کرد و این فتوحات خیالی را حتی جشن می گرفت.

منبع: ایرنا

لینک کپی شد

گزارش خطا