حادثه تکاندهنده کلیسای امانوئل شهر چارلستون در کارولینای جنوبی آمریکا که به کشته شدن 9 سیاهپوست درحال عبادت انجامید، نشان داد که این کشور ضدارزشهای جدی انسانی و مدنی رنج می برد.
به گزارش بولتن نیوز،
محل این حادثه در کارولینا جنوبی همچون ایالات کارولینای
شمالی، جورجیا، ویرجینیا، تنسی، کنتاکی و آلاباما از استان های برده داری و
ضدایالات شمالی ( که خواهان لغو برده داری بودند)، بشمار می آیند. محل
حادثه از پیشینه تاریخی عمیقی در طرفداری از برده داری و تبعیض نژادی
مخالفت با تساوی حقوقی برخوردار است.
عامل این حادثه هم که بازداشت
شد، جوانی 21 ساله ای به نام 'دیلن روف'، اهل همین شهر معرفی شده است که
براساس تصاویری که از خود در ژشت های متفاوت در وب سایتش منتشر کرده ، فردی
با گرایش های تند و افراطی طرفداری از تبعیض نژادی جلوه می کند.
یکی از نمادهای طرفداری از تبعیض نژادی در آمریکا بخصوص ایالاتی که نامشان
برده شد، استفاده از، و تقدیس و تکریم پرچم کنفدراسیونی است. این همان پرچم
اولیه آمریکاست که در قرن های هیجده و نوزده به نماد ایالات جنوبی یا
اربابان طرفدار برده داری و تبعیض نژادی علیه سیاهپوستان و تقابل با ایالات
شمالی تبدیل شد و اینک در دستان عامل کشتار چارلستون دیده شده و مجددا
ترویج و تبلیغ شده است.
کشتار نژادپرستانه کلیسای امانوئل شهر
چارلستون نشان داد که جامعه آمریکا بخصوص لایه های درونی آن هنوز با پدیده
مدرن «برابری نژادی» که جزو حقوق اولیه زندگی اجتماعی انسان ها و بدیهیات
جامعه امروزی است، کنار نیامده است.
حادثه کلیسای امانوئل نشان داد
که تفکر طرفداری از تبعیض نژادی و برتری نژادی در آمریکا نه تنها زنده است
بلکه از چنان قدرتی برخوردار است که جوانی تنها 21 ساله را اسیر و مرید خود
می کند. او آنقدر کم سن و جوان است که حتی پدربزرگش هم خاطرات شفاهی و
عینی برده داری و برتری نژادی ندارد یعنی خیلی سالها قبل از او برده داری
رسما برچیده شد اگرچه در ذهن ها هنوز حضور قدرتمندی دارد. عقیده و فکر
برتری نژادی که همچون خوره در جان آمریکا لانه دارد برتر و نافذتر ازخاطرات
شفاهی و عینی است به حدی که بعد از دو قرن جوانی با این سن را مطیع
دستورات شیطانی خود می کند و او را در قرن بیست و یکم که دولت کشورش مدام
با ادعای پیشقراولی حقوق مدنی و سیاسی در جهان، دیگر کشورها را به نقض حقوق
بشر متهم می کند، به چنین عمل شنیعی وا می دارد.
حوادث ضد سیاهان ماه
های اخیر در آمریکا پیام روشن و با معنایی دارد .جامعه آمریکایی در درون
خود نتوانسته است با برابری با سیاهان و کتمان برتری نژادی کنار بیاید.
این نشان می دهد که این جامعه در آموزه های خود چه در آموزشگاه های رسمی و
چه رسانه ها دچار مساله است که حاصل آن «سیاه کشی» های وحشیانه و غیر
انسانی ماه های اخیر می شود.
بخاطر داریم که مبارزه با برده داری و
تبعیض نژادی در آمریکا، جان یک رییس جمهور این کشور را گرفته است تا نشان
دهد که می تواند زنده بماند، و حوادث اخیر ضد سیاهان در این کشور شاید
واکنشی به رییس جمهور سیاه این کشور باشد که عده ای نمی خواهند بپذیرند که
او نماد کشورشان و آنها باشد.