به گزارش بولتن به نقل از خبرنگار «نسیم»، آژانسهای ادبی در دنیا با هدف شناسایی آثار برتر ناشران و نویسندگان در موضوعات و مناطق جغرافیایی خاص در سطح جهان فعالیت میکنند و از طریق ارتباط و عقد قرارداد با آنان، به تبادل این آثار در بازارهای جهانی میپردازند.
امروزه بسیاری از ناشران در سراسر دنیا ترجیح میدهند به کار تولید کیفی و مناسب برای عرضه در کشورهای خود و سایر کشورهای جهان بپردازند و شناسایی بازار را به آژانسهای ادبی واگذار کنند.
فعالیت آژانس غزال از سال 91 با هدف معرفی و عرضه آثار ادبی برتر ایران
در کشور ما یک آژانس ادبی در سال 1391 فعالیت خود را آغاز کرد و آژانس غزال نام گرفت.
این آژانس ادبی با هدفی مشابه به منظور معرفی و عرضه آثار ادبی برتر ایران به بازار جهانی فعالیت خود را آغاز کرد و حوزهی تخصصی خود را در ابتدا به ادبیات داستانی بزرگسال محدود کرد و متعاقباً ادبیات داستانی نوجوان را نیز به آن اضافه کرد.
آژانس ادبی غزال در مدت فعالیت خود توانست خود را به عنوان یک شرکت فعال با رویکرد حرفهای که قواعد بینالمللی را میشناسد و به آنها پایبند است، معرفی کند و در این حوزه در ایران پیشگام باشد
این آژانس با حضور در معتبرترین نمایشگاههای بینالمللی کتاب دنیا، ارتباط خود را با آژانسها و ناشران برتر جهان که در موضوع ادبیات داستانی فعال هستند گسترش داده و با معرفی قریب 90 عنوان از آثار ادبیات داستانی ایران کار را به صورت مستمر دنبال کرد.
نیمه تعطیل شدن آژانس غزال در سال 94
این آژانس ادبی با این همه فعالیت مناسب در حال حاضر به صورت نیمه تعطیل در آمده است و فعالیت زیادی ندارد.
تعلق نگرفتن گرنت به ناشر خارجی یکی از مشکلات آژانس غزال
علیرضا ربانی، مدیر این آژانس ادبی در گفتگو با «نسیم» می گوید: گرنت یکی از مشکلات این روزهای ماست، اما بدین واسطه که همه کشورها خواهان رشد ادبیات هستند از این رو گرنت پرداخت میکنند، اما در کشور ما هنوز تصمیمی در این خصوص گرفته نشده است.
وی افزود: ما امتیاز ویژه ای برای ناشر خارجی نداریم؛ کار در این خصوص بسیار کند پیش می رود؛ جلساتی را در ارشاد برگزار کردیم، آیین نامه هم نوشته شد اما هنوز عملیاتی نشده است؛ البته فقط نوشتن آیین نامه برای بحث گرنت کافی نیست، این مسئله باید بودجه اش پرداخت شود، وقتی که با یک ناشر خارجی برای ترجمه آثار و عرضه اش صحبت می شود ناشر به دنبال بحث گرنت است.
نقش آژانس های ادبی در دنیای امروزه بر کسی پوشیده نیست؛ این روزها دیگر هیچ ناشری به تنهایی به دنبال ترجمه آثارش نمی رود بلکه از کاتالیزوری به نام آژانس ادبی استفاده می کند.
ربانی در ادامه می گوید: ما در بحث کپی رایت هنوز مشکل داریم اما می توانستیم با پرداخت گرنت به ناشر خارجی خیال او را راحت کنیم و ترغیبش کنیم تا کتاب های ما را بخرد اما این اتفاق هم نی افتاد.
رحماندوست: دولت بسترهای مناسب برای شکل گیری آژانس های ادبی در حوزه های مختلف را فراهم کند
همچنین مصطفی رحماندوست، شاعر در گفتگویی کوتاه با «نسیم» در خصوص وجود آژانس های ادبی در کشور گفت: ما از دولت انتظار داریم تا بسترهای مناسب را برای شکل گیری اژانس های ادبی در حوزه های مختلف فراهم کند.
این نویسنده ادامه داد: اگر این کار اتفاق نیافتد ما جای مناسبی برای ارائه آثارمان در دنیا نداریم.
می دانیم که اغلب آثار ادبی کشور به دلایل گوناگون، شرایط انتشار در بازارهای ادبی جهان را نمی یابند و به نظر می رسد که سازمان ها و نهادهای دولتی نیز فعلا تصمیمی جدی برای این کار ندارند؛ پس می طلبد تا وزارت ارشاد ساز و کاری را برای حضور و بروز آژانس های ادبی در کشور فراهم کند؛ زیرا این حرکت موجب ایجاد انگیزهی قویتر در نویسندگان و شکوفایی اقتصاد نشر خواهد شد.