موضوع هسته ای ایران از دید شرکت کنندگان در نشست هرتزلیا
شاید مهمترین نکته قابل تامل در این خصوص برگزاری «جلسه کارشناسی با عنوان «روز بعد از توافق هسته‌ای با ایران» بود که «دن‌ویلیامز» مجری برنامه کارشناسی نیز در آغاز آن با اذعان به این مسئله گفت:"با توجه به اینکه در کنفرانس‌های قبلی نیز حضور داشتم، برایم جالب است که عنوان این جلسه، فرض را بر آن می‌گذارد که توافق هسته ای با ایران صورت گرفته است. در کنفرانس‌های پیشین هرتزلیا، سخن از جنگ احتمالی برای سلب ابزارهای دستیابی ایران به تسلیحات هسته‌ای، در میان بود. بحث‌هایی نیز درباره ناکام گذاشتن تلاش‌های ایران از طریق تحریم‌ها مطرح شد. اما ظاهراً دیدگاه‌ها تغییر کرده و اسرائیل نیز متوجه این تغییر شده است. اکنون بیشتر مباحث به این اختصاص دارد که روز بعد از توافق هسته‌ای با ایران چگونه خواهد بود و چه تغییرات احتمالی در سیاست‌های داخلی ایران، روند برنامه هسته‌ای و عملکرد نیروهای همسو و همچنین مخالف با ایران در منطقه، ایجاد خواهد شد."
حال با این فرض که امکان توافق هسته‌ای با ایران وجود دارد شرکت کنندگان در نشست هرتزلیا توجه به چند نکته را مورد توجه قرار دادند: نخست اینکه این توافق باید از چه ویژگی‌هایی برخوردار شود و دوم اینکه آثار و تبعات توافق احتمالی با ایران بر سیاست‌های این کشور چگونه خواهد بود و سوم اینکه رژیم صهیونیستی چگونه باید از فضای مشترکی که بین این رژیم و برخی از کشورهای عربی مخالف حقوق هسته‌ای ایران و در راس آن عربستان ایجاد شده است حداکثر استفاده و بهره برداری را انجام دهد.
در پاسخ به سوال نخست یعنی شرایط و ضوابط لازم برای توافقنامه احتمالی با ایران «دانیل شاپیرو» سفیر آمریکا در فلسطین اشغالی در سخنان خود گفت :"...فقط به اختصار باید بگویم توافقی خوب است که همه مسیرهای مورد استفاده ایران برای دستیابی به سلاح هسته‌ای را چه از طریق مراکز غنی سازی اورانیوم در نطنز یا فردو، راکتور پلوتونیم یا روش مخفیانه، مسدود کند. توافق خوب، فاصله دستکم یکساله ایران تا آستانه گریز هسته‌ای را برای بیش از 10 سال حفظ خواهد کرد؛ در حالیکه ایران امروز تا دستیابی به قابلیت گریز هسته‌ای، دو یا سه ماه فاصله دارد. توافق خوب، شدید ترین نظارت‌ها و راستی آزمایی را تضمین می‌کند؛ تا اگر ایران تقلب کرد، ما مطلع شویم و بتوانیم دوباره با تحریم و حتی در صورت لزوم با گزینه نظامی پاسخ دهیم. همچنین در توافق خوب، تحریم‌های مرتبط با برنامه هسته‌ای تنها زمانی کاهش خواهد یافت که ایران به شکل قابل راستی آزمایی به همه تعهدات خود پایبند باشد؛ در چنین توافقی، امکان اعمال دوباره تحریم یا بازگشت خودکار تحریم ها (snap back) در واکنش به تخلفات ایران وجود دارد. "
در پاسخ به سؤال دوم درباره اینکه توافق هسته‌ای احتمالی با ایران چه اثری روی رفتار و سیاست ایران خواهد داشت، «تامارا کافمن ویتس» Tamara Cofman Wittes کارشناس باسابقه بخش خاور نزدیک در وزارت خارجه آمریکا در سخنانی گفت :"...متأسفانه در هر صورت، ایران به ایجاد دردسر ادامه خواهد داد. در صورت دستیابی به توافق هسته‌ای، گروه‌های وابسته به رژیم ایران و بالاخص سپاه پاسداران انقلاب که بیشترین سهم را در اینگونه اقدامات دردسرساز دارند، فعالیت‌های خود را تشدید خواهند کرد؛ یا به این علت که رژیم برای دستیابی به مقاصد خود، فعالیت‌های آنها را تأیید خواهد کرد یا به این علت که این گروه‌ها قصد دارند توافق هسته‌ای را با اقدامات خود بر هم زنند. اگر توافقی حاصل نشود، باز هم این گروه‌ها احتمالاً رفتار خود را تشدید خواهند کرد، زیرا این اقدامات، طبیعی ترین اهرم آنها در مقابل منافع دیگر بازیگران منطقه و جامعه بین المللی است. در این شرایط نیز گروه‌های (تندرو)، خود را برای دور تازه رویارویی با دیگر نقاط دنیا آماده خواهند کرد. بنابراین، نکته اول اینکه اقدامات مشکل ساز ایران، چه توافقی حاصل شود یا نه، شدت خواهد یافت." اوزی آراد - Uzi Arad- مشاور امنیت ملی سابق نخست‌وزیر رژیم صهیوینستی نیز در این جلسه گفت:« توافق هسته‌ای بر ایران فشار وارد خواهد کرد چون همه چشم ها به سمت ایران می‌چرخد تا از پیروی آنها از مفاد توافق اطمینان حاصل شود. تا چند سال پیش هیچکس به فکر حمله به ایران نبود، نه عربستان و نه هیچ یک از کشورهای عربی. اما اکنون ایران توسط همه کشورهایی که قبلا آنها را تهدید می کرد تهدید می شود. مهمترین هدف اسرائیل بهبود روابط با آمریکا و اتخاذ تدابیری در جهت رسیدن به توافقی بهتر است.» عاموس گلعاد، مدیر اداره سیاست‌گذاری و امور نظامی در وزارت جنگ اسراییل نیز در سخنانی در کنفرانس امنیتی هرتزلیاگفت: «ایران مانند یکی از الهه‌های یونان می‌ماند که دو سر دارد. یکی می‌گوید خواهان مذاکرات است و دیگری در حال کار برای تاسیس یک امپراطوری شیعه است.»
اما در پاسخ به سوال سوم مبنی بر اینکه رژیم صهیونیستی در صورت توافق احتمالی هسته‌ای با ایران چه برنامه‌ای در سر دارد میتوان گفت که اظهارات متعدد مسئولان صهیونیستی اعم از راست و چپ بر این نکته متمرکز شده که باید از همسویی که بین مواضع این رژیم و شیخ نشین‌های عربی و در راس آن عربستان ایجاد شده است حداکثر استفاده و بهره برداری را در جهت نزدیکی به این حکومت انجام داد و آن را مابه ازای این توافق قرار داد. این نکته را میتوان در اظهارات مسئولان متعدد صهیونیستی ردیابی کرد که در کنفرانس هرتزلیا مطرح شد.
نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی : "...من در این باره شفاف هستم که تنها صدای مخالف بر ضد توافق اتمی با ایران هستم.در گفتگو با شماری از همسایگانمان و همچنین بیش از هر چیزی باید به شما هم بگویم که هیچکس در منطقه معتقد نیست که این توافق راه ایران را برای رسیدن به بمب سد کند."
«تزیپی لیونی» از مخالفان نتانیاهو: "...ما به هیچ کس اجازه نمی‌دهیم امنیت خانواده ها و فرزندان ما را به خطر بیندازد. با توجه به ظهور گروه‌های تندروی اسلام گرا از جمله گروه دولت اسلامی (داعش) و تشدید اوضاع در منطقه، ما نیاز داریم درباره منافع مشترکی نظیر داعش و مسائل دیگر صحبت کنیم. این گروه همانقدر دشمن ما است که دشمن کشورهای اسلامی در منطقه است. این وضعیت فرصتی را برای ما به وجود آورده است که بتوانیم مشکلات قدیمی خود با اعراب را بویژه کشورهای میانه رو عرب حل کنیم و به تدریج حل مسئله فلسطین نیز ممکن می شود."
«اسحاق هرتزوگ» رهبر اتحادیه صهیونیسم: "...اگر نخست‌وزیر اسرائیل بودم، پیمان امنیتی مهم و قدرتمندی را در مواجهه با توافقی که با ایران شکل می‌گیرد، ایجاد می‌کردم. متعجبم که چرا نتانیاهو، چنین مذاکراتی را آغاز نکرده است؛ هر چه باشد، این توافق بزودی شکل خواهد گرفت. نتانیاهو منتظر چیست؟ کشورهای حوزه خلیج (فارس) به اندازه ما از ایران بیم دارند؛ آنها با اوباما رئیس جمهور امریکا دیدار داشتند و بسته کاملی از خواسته هایشان ارائه کردند؛ اسرائیل در این تلاش ها، کجا است؟ سطوح عالی قدرت سیاسی به جز انتقاد از توافق چه کرده اند؟ انتقاد وجود دارد، اما ما هیچ گونه اظهارات سازنده ای نداشته ایم که بتواند جای خالی آنچه را که واقعاً برای امنیت دولت اسرائیل ضروری است، پر کند. آقای نتانیاهو،آیا تصور می کنید که با امضاء و تصویب این توافق، اوضاع ما به لحاظ راهبردی بهتر خواهد شد؟ آن هم زمانیکه هم پیمانان درخواست و مطالبات خود را مطرح کردند."
«رون پروسور» نماینده رژیم صهیونیستی در سازمان ملل متحد:"...ما شاهد ائتلاف کشورهایی در منطقه هستیم که در گذشته ائتلافی کاملا متفاوت داشتند. برای مثال نماینده عربستان سعودی در سازمان ملل متحد به سمت تریبون می‌رود و در همین حال با انگشت به سمت نماینده ایران اشاره می‌کند و می‌گوید شما تلاش کردید سفیر ما را در واشنگتن ترور کنید. نماینده عربستان همچنین به بشار جعفری نماینده سوریه اشاره می کند و می‌گوید شما فلان کارها را در سوریه انجام می‌دهید و بشار جعفری هم به نماینده عربستان می‌گوید که چگونه جرائت می‌کنی از من انتقاد کنی در حالیکه شما سعودی‌ها جنایات زیادی در داخل عربستان سعودی مرتکب می‌شوید. می‌بینیم بشار جعفری وقتی پشت تریبون سازمان ملل متحد قرار می‌گیرد مشتی دروغ می‌گوید. بعد از آن می‌بینیم نماینده کویت پشت تریبون قرار می‌گیرد و می‌گوید علیه سوریه رای می‌دهد. در چنین شرایطی که اطراف اسرائیل وجود دارد، ما مجبور هستیم از فرصتهایی که در مقابل ما وجود دارد استفاده کنیم. ما باید از فرصتی که در نتیجه تغییرات در جهان عرب ایجاد شده استفاده کنیم. هم اکنون هرج و مرج در منطقه حاکم است و ما باید از همه رویدادهای منطقه به نفع خودمان استفاده کنیم. هم اکنون منافع عربستان سعودی با منافع اسرائیل منطبق شده است. با توجه به مسئله ایران، هم اکنون طناب و فشار دور گردن عربستان سعودی و دیگران در منطقه است. با وجود اختلافات بر سر قضیه فلسطین، ما باید از انطباق منافع با عربستان سعودی و دیگران در منطقه استفاده کنیم."
در مجموع از اظهارات مسئولان صهیونیستی چنین بر می‌آید که انها بتدریج خود را آماده دستیبابی احتمالی به توافق هسته ای بین ایران و گروه 5+1 اماده می‌کنند اما در عین حال در تلاشند از آثار و پیامدهای آن بخصوص از مقاومت عربستان در قبال این توافق حداکثر استفاده را بکنند و این کشور را بدون تامین پیش شرط های تعیین شده در طرح صلح پیشنهادی موسوم به مک عبد الله در خصوص خروج بدون قید و شرط از اراضی اشغالی سال 1967 به سمت عادی سازی روابط خود با این رژیم سوق دهند و ان را مابه ازای بخشی از این توافق احتمالی قرار دهند.
انتهای پیام/
