عوامل موثر بر تاخیر گفتاری کودکان

وی ادامه با اشاره به اینکه بیماری‌های مادرزادی مانند سندروم داون که با افت شنوایی همراه است، در بدو تولد قابل شناسایی است، افزود: در اغلب کودکان با اختلالات گفتاری، بیماری‌هایی مانند عفونت گوش میانی در خلال رشد طبیعی کودک بروز می‌کند و ریسک ابتلا به تاخیر گفتاری را افزایش می‌دهد.

این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان اینکه در صورت نبود عکس‌العمل به خنداندن و ارتباط برقرار کردن مادر، می‌تواند زنگ خطر باشد، تصریح کرد: رشد شناختی و حرکتی کودکان دارای زمانی خاص است که اگر در آن زمان به دست نیاید، با تاخیر مواجه می‌شود؛ مانند 9 تا 12 ماهگی و گاهی 15 ماهگی که زمان شروع گفتن کلمات است.

سلیمانی با تاکید بر اینکه عوامل تاخیر گفتاری کودکان بسته به شرایط و زمان مراجعه کودک بررسی می شود، خاطر نشان کرد: والدین باید به علت اهمیت پیشگیری از عوارض آینده تاخیر گفتاری، در صورت مشاهده هرگونه تاخیر در مهارت های ارتباطی و حرکتی برای بررسی و تشخیص به متخصص مربوطه مراجعه کنند.

وی در ادامه افزود: فرصت یادگیری اهمیت بسزایی در آینده فرد دارد، بنابراین اگر والدین به خاطر حرف دیگران و باورهای قدیمی فرصت طلایی را از دست دهند، عوارض جبران ناپذیری دامن‌گیر فرزندشان می‌شود.

این متخصص گفتار درمانی در پایان زنجیره گفتار اصوات، بازی با صداها، ارتباط چشمی و خنده اجتماعی را از علایم آماده سازی یادگیری و ایجاد ارتباط دانست و گفت: غربالگری شنوایی از جمله روش‌هایی است که کودکان را از جنبه‌های شنوایی ارزیابی می‌کند. همچنین به والدین آموزش می‌دهد تا با روش‌هایی بتوانند رشد گفتاری و شنوایی را برای کودکان تسهیل بخشند.