به گفته زهرا باقری، رهبر این پروژه، سیستم بینایی متعلق به رباتی که این دانشمندان در حال تکمیل آن هستند را میتوان در آینده برای خودروهای هوشمند، بیونیک و نظارت به کار برد.
تیم باقری جهت کسب دادههای مورد نیاز برای ارائه الگوریتم این ربات، نخست مجموعهای از نورونها را در مغز شناسایی کرد که به طور ویژه برای رهگیری اشیای ریز متحرک خلق شدهاند و این نورونها به سنجاقکها، تواناییهای قابلتوجهی برای تعقیب و شکار طعمه میدهند.
تیم علمی در آزمایشگاه دانشگاه آدلاید استرالیا، بالهای این حشرات را جدا کرد و نوعی حفره ریز را در سر آن ایجاد و الکترودهایی را بر روی نورونهای آن قرار داد.
محققان این سنجاقکها را جلوی یک مانیتور قرار دادند و به آنها محرکهای مختلف را نشان دادند و دادههای نورونهایشان را ضبط کردند. دانشمندان دریافتند توانایی سنجاقک برای فیلترکردن نویز به حشره در رهگیری اهداف متحرک در مسیرهای مداوم کمک میکند.
سنجاقکها همچنین دارای قابلیت «کنترل خیرشدهگی فعال» هستند به طوری که چشم آنها میتواند ثابت شده و این حشرات فقط سرشان را میچرخانند. این اثر موجب میشود سنجاقک طعمه را در پنج درجه از دید مرکزی حفظ کند و این بخش مهمی از الگوریتم رهگیریکنندهای است که باقری و تیمش خلق کرده است.
نرمافزار جدید به جای این که هدف را در مرکز میدان دیدش نگه دارد، بر روی پسزمینه قفل میشود و حرکتکردن شی در این پسزمینه را تحلیل میکند.
دانشمندان الگوریتمشان را مجاب کردند اشیای متحرک را در یک فضای سهبعدی رهگیری کند و این فضا نوعی چشم مجازی بود.
الگوریتم ابداعی، 20 برابر سریعتر از برنامههای مشابه دیگر در مکانیابی یک هدف در محیط عمل کرد. ربات مجهز به این سیستم بینایی در ماههای آتی تکمیل خواهد شد.
جزئیات این فناوری در Journal of The Royal Society Interface ارائه شد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com