وزارت ورزش و تکرار یک تجربه شکست خورده

گروه ورزش؛زمانی که بازی مزایده برای فروش سرخابی ها اغاز شدند بسیاری از اهالی فوتبال آن را تنها یک نمایش خواندند و مدعی شدند هرگز این مزایده به سرانجام نمی رسید.

به گزارش بولتن نیوز؛البته راهکارهای واگذاری این دو تیم هم پر از سوال بود و شاید عدم فروش انها در نهایت به سودشان رقم خورد. با این وجود گفته شد تنها 2 ماه وزارت ورزش و جوانان مسئولیت آنها را به عهده دارد و پس از آن قرار است مجددا راهکارهای دیگر مورد بحث و بررسی قرار بگیرد. اما انهایی که بازی مزایده را هوشمندانه باور نکرده بودند همان زمان گفتند دولت اجازه خروج تیم ها را از زیر سیطره خود نخواهد داد.

فعل و انفعالات چند روز گذشته پیرامون استقلال و پرسپولیس موید این واقعیت است و اینک صریحا از سوی مدیرعامل این تیم افشا شده که دولت می خواهد همانند گذشته برند استقلال را به مدت محدودی به یک شخص حقیقی اجاره دهد. این فرد کیست؟ شاهرخ سبک دست قصد دارد تا برای سه سال با برند استقلال کارهای اقتصادی کند و در طول این مدت مبلغی نزدیک به 90 میلیارد به این تیم تزریق کند. اما یک نکته جالب و عجیب در حرف های افشارزاده وجود دارد. به این حرف او توجه کنید:« بیست و هفتم اسفندماه سال گذشته قرار داد اولیه برای این اجاره سه ساله با آقای سبک دست امضا شد. در همین رابطه روز یکشنبه نشست دوباره ای با آقای سبک دست و همچنین آقای خادم داشتیم و صحبت های امیدوارکننده ای در این نشست مطرح شد.»

افشارزاده صریحا می گوید که 3 ماه قبل مرحله اول واگذاری استقلال به این فرد کلید خورده است. حالا سوال این است؛ مزایده برای چه برگزار شد؟ چرا تا 4 مرحله پیش رفت؟ شرکت هایی که به این مزایده فراخوانده شدند هر کدام مبلغ سنگین 8 میلیارد تومان را برای مدت دست کم یک ماه در حساب سازمان خصوصی سازی خواباندند که سود این پول یک رقم بسیار زیاد در عرف جامعه به حساب می آید.

دولت از اول ،یعنی قبل از پایان لیگ چهاردهم برنامه هدایت سرخابی ها را تدوین کرده و متاسفانه بی توجه به شکست خوردن راهکار لیگ قبل، مجددا به همان روش روی آورده است. سال قبل در چنین روزهایی وزیر وزش و جوانان معاونت امور مجلس و استان های این وزارت خانه را به دفتر خود دعوت کرد و به امیر رضا خادم گفت به مدت یکسال تر و خشک کردن این دو تیم بزرگ فوتبال و همچنین پیدا کردن اسپانسر، هیات مدیره و مدیرعامل با شما نتیجه چه شد؟ خادم تا جایی که توانست دوستان و نزدیکان خود را به این دو باشگاه اورد تا جایی که یکی از اعضای هیات مدیره استقلال با وی نسبت فامیلی البته از نوع سببی را دارد. خروجی این نوع از مدیریت هم کاملا مشخص است، ناکامی مطلق سرخابی ها در لیگ چهاردهم. آنها در طول فصل همواره با مشکل مالی دست به گریبان بودند. پرسپولیس سه مربی عوض کرد.سه مدیر عامل و دست اخر با یک ناکامی بزرگ فصل را به پایان رساند. استقلال اگرچه تا پایان فصل نه مدیرعامل عوض کرد و نه کادر فنی اش تغییر کردند اما مشکلات مالی و مدیریتی باعث شد آنها برای سال دوم از کسب سهیمه آسیا هم محروم شوند.

پس از این ناکامی بزرگ انتظار می رفت وزارت ورزش و جوانان راهکار دیگری را امتحان کند. اما آقای وزیر تنها یک جا به جایی به وجود آورد،مدیریت این دو تیم از خادم به نصرالله سجادی سپرده شد. یعنی معاونت امور مجلس و استان ها جای خود را به معاونت توسعه ورزش قهرمانی داد ان هم در سالی که می بایست حواس این بخش از وزارت ورزش و شخص سجادی متوجه ورزشکاران المپیکی باشد!

در لیگ قبل، تجربه اجاره برند باشگاه به بنگاه های اقتصادی و اشخاص متمول حقیقی با یک ناکامی محض مواجه شد و اگر امسال وزارت ورزش و جوانان بخواهد همان تجربه را ولو با عوض کردن بنگاه ها تکرار کند نتیجه باز هم چندان تغییر نمی کند. کاش مردان تصمیم گیر در این حوزه دست کم برای گزیده شد مجدد یک سوراخ تازه تر را انتخاب می کردند.