تغییرات در کابینه دولت، چالش‌های نمایشگاه کتاب، باتلاق یمن و نشست «کمپ دیوید»

گروه سیاسی، آنچنان که وعده کرده بودیم، امروز هم به سیاق هفته گذشته در ستون ويژه ی «تفسير هفته»، اهم مسائل و رویدادهای سیاسی، افتصادی، جتماعی و فرهنگی را بررسی خواهیم نمود و به تحليل و تفسير رويدادهاى سياسى مهم روز خواهیم پرداخت.

به گزارش بولتن نیوز، در این یادداشت سعی شده ضمن طرح مسائل داخلی همچون بروز تغییرات احتمالی در کابینه و برگزاری نمایشگاه کتاب، به برخی دیگر از موضوعات مهم منطقه ای و بین المللی همچون برگزاری اجلاس «کمپ دیوید» و همچنین ادامه جنگ در یمن پرداخته شود.

وزیرانى كه در ایستگاه دوم از قطار دولت پیاده مى شوند!؟

البته هنوز هیچ چیز قطعى نیست، اما شنیده ها حكایت از تغییرات قریب الوقوع در كابینه رئیس جمهور روحانى دارد.

با نزدیك و نزدیك تر شدن به انتخابات مجلس شوراى اسلامى و نظر به آغاز غیر رسمى فعالیت هاى انتخاباتى، همچنین از سرگیرى رقابت جناح هاى سیاسى و پیش بینى زود هنگام نتیجه نظر سنجى ها و تعریف محتمل وزن اكثریت و أقلیت مجلس آینده، ممكن است قوه مجریه از سر تمشیت و ضرورت تعامل بیش از پیش با قوه مقننه، دست به یك خانه تكانى اساسى زده  و حداقل ٤ تا ٦ نفر از وزیزان كابینه خود را در ایستگاه دوم از قطار دولت پیاده كند!؟ گمانه زنى هاى متعارف نشان مى دهد كه احیانأ نعمت زاده، فانى، گودرزى، آخوندى، رحمانى فضلى، جنتى، بركنار و یا بعضأ جابجا مى شوند!؟ معلوم و مبرهن است كه دولت ها براى بالا بردن سطح توانمندى هاى خود، هر از چند گاهى پوست اندازى مى كنند و این مهم البته از مقتضیات مدیریت و مشخصه هاى دولت تدبیر و امید و تعریف دولت و ملت، هم دلى و هم زبانى است.


قبل از تشكیل دولت روحانى و در بهبوهه انتخاب وزیران كابینه، من طى نامه اى از رئیس جمهورى خواستم، از نام هاى تكرارى و ملال آور و حتى مشاهیر پیران دیر، حتى المقدور استفاده نكنند، اكنون به نظر مى رسد مشكلات و نارسایى هاى موجود باعث نگرانى ایشان و لاجرم تن دادن به برخى تغییر و تحولات در چیدمان وزیران شده است. انتخاب همكاران جدید در دولت یازدهم، یقینأ با روى كرد قانون و رعایت ارزش هاى انقلاب و منویات رهبرى صورت خواهد گرفت، زیرا قانون گریزى، گروه گرایى و رفیق بازى، همان گونه كه در دولت پیشین جواب نداد، در این دولت هم جواب نمى دهد.

بازهم برگزارى نمایشگاه كتاب و باز هم چالش هاى تكرارى

بیست و هشتمین دوره نمایشگاه بین المللى كتاب تهران، امسال نیز مثل سال هاى گذشته برگزار و موجبات ایجاد شور و نشاط در جامعه علمى و آموزشى را فراهم و بار دیگر كام فرهیختگان كشورمان را با جرعه اى از جام الست شیرین نمود.

طبیعى است كه مؤلفان، ناشران و خوانندگان كتاب، نیز دستگاه هاى مربوطه و مشخصأ متولى اصلى برگزارى نمایشگاه كتاب، یعنى وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى، در میعادگاه خود، خانه كتاب، گرد هم مى آیند و از تعامل و تقابل و چگونگى ایجاد هماهنگى هاى بیشتر براى رفع نواقص و توسعه و شكوفایى رو به تزاید و فزاینده صنعت كتاب و كتاب خوانى،  سخن مى گویند و با یكدیگر دیالوگ مى كنند. اما آنچه مهم و حائز اهمیت بیشتر است، وجود چالش هاى تكرارى در امر برگزارى نمایشگاه كتاب است. نمایشگاه كتاب تهران با وجود نقاط قوت، هنوز نقاط ضعف بسیارى دارد كه باید به مرور زمان بر طرف مى شد و بر طرف بشود.


برگزارى نمایشگاه كتاب، اگر به عنوان یك رویداد فرهنگی به ویژه در ابعاد بین‌المللی آن مورد تجزیه و تحلیل قرار بگیرد، نسبت به فرهنگ غنى و تمدن كهن اسلامى و ایرانى ما، بسیار ضعیف نشان مى دهد. گرچه در نمایشگاه هاى كتاب، كتاب هم عرضه مى شود، اما همه مى دانیم كه نمایشگاه بین المللى كتاب، تنها فروشگاه كتاب نیست! ایران محتاج برگزارى نمایشگاه تخصصی كتاب، در كلاس بین المللى است. از این رو، باید جنبه هاى علمی و آكادمیك و نشست‌ ها و همایش‌ های اسلام شناسى و ایران شناسى نمایشگاه كتاب بیشتر و بیشتر شود.

پیشنهاد می‌ كنم برای برون‌ رفت از مشكلات فعلی نمایشگاه كتاب تهران، این رویداد فرهنگی در دو قالب عمومی و تخصصی برگزار شود یا اینكه مسئولان، ایام برپایی نمایشگاه كتاب تهران را با توجه به نوع فعالیت به روزهای مشخص و ویژه تقسیم‌ بندی كنند، به گونه‌ای كه در هر روز از نمایشگاه فعالیت‌ های ویژه همان روز ارایه شود.

یمن، آتش بس، بن بست آل سعود و خطر اعدام شیخ نمر

عربستان سعودی با اعلام پایان تجاوز نظامی موسوم به عملیات «طوفان قاطع» علیه یمن، همزمان از آغاز عملیاتی جدید موسوم به «بازگرداندن امید به یمن» خبر داده است. عربستان در تجاوز به خاك یمن، بیش از 2500 نفر از مردم بى گناه یمن را کشته و 3000 نفر را زخمی و روانه بیمارستان كرده است. آل سعود هدف خود از حمله به یمن را بازگرداندن رئیس جمهور مستعفی و فرارى یمن به قدرت اعلام کرده بود، اما با مقاومت مردم، ارتش و جنبش انصارالله یمن، تاکنون نه تنها به این هدف و دیگر اهداف خود نرسیده است، بلكه حكام سعودى حتى نزد مردم خود، بسیار ضعیف و منفور تر از قبل نشان مى دهد.

با اینكه متآسفانه اکثریت قریب به اتفاق رسانه‌های بین‌المللی و عربی از سوی آل سعود و با پول غصبى حجاج تغذیه می‌شوند و متأسفانه صدای مظلومیت مردم مظلوم یمن به گوش جهانیان نمى رسد، اما دنیا شاهد مقاومت و پیروزى مردم یمن و بن بست و استیصال رژیم نامشروع حاكم بر عربستان است. سرگرم كردن جهانیان به اخبار جنگ یمن، نظام آل سعود در عربستان و آل خلیفه در بحرین را به جنایات بیشتر در این دو کشور سوق مى دهد. 

به طورى كه به نظر مى رسد سعودى ها مى خواهند از آب گل آلود ماهى بگیرند و در این وانفسا، فشار بر مجاهدانى چون شیخ نمر باقر النمر را افزایش و احراى حکم اعدام او را دوباره در بوق و كرنا مى كنند! شیخ نمر، پیش از این توسط نیروهاى امنیتى آل سعود به ضرب چهار گلوله هدف قرار گرفت و با تنى طنیده به گلوله و مجروح روانه سیاه چال هاى دربار حكومت پادشاهى عربستان شد و در بیدادگاه هاى سعودى محكوم به اعدام شده است. ابن حكم بعد از تأئید دادگاه عالی بأید به امضاء ملك سلمان پادشاه عربستان برسد. اخبار رسیده از پشت پرده محافل سعودى حاکی از این است که جوانان بی تجربه و تازه به دوران رسیده خاندان آل سعود، سناریوی اعدام آیت الله نمر را در سالروز مرگ نایف  در سر می‌پرورانند و سبعیت و بی تدبیری مشتى جوان خام و جویاى نام و نان، هرگونه اقدام فوری از سوی آنان را محتمل و میسور مى سازد. اما دربار عربستان باید بداند كه الزامأ هر آغاز كننده اى، پایان دهنده آن نخواهد بود!

همان گونه كه آل سعود از حمله به صنعا و تحمیل آن همه خسارات جانى و مالى به مردم دو كشور مسلمان و همسایه عربستان و یمن، هیچ نتیجه اى كسب نكرد و اكنون براى خروج از باتلاقى كه به دست خود براى خود ساخته اند، متوصل به قدرت هاى استعمارى مى شوند تا شاید بتواند از این بن بست ناخواسته نجات پیدا كند، طبیعى است كه اگر شاه عربستان تحت تآثیر شاه زادگان دربارى، تن به اجراى حكم اعدام شیخ نمر دهد، یقینأ در همین نفس هاى آخر عمر خود، شاهد سرنگونى رژیم آل سعود خواهد بود، زیرا تاریخ  و رویدادهاى تاریخى منطقه به خوبى نشان مى دهد كه بازى با آتش خشم مسلمانان انقلابى، آخر و عاقبت خوبى ندارد، صدام در عراق، قذافى در لیبى، مبارك در مصر، آل خلیفه در بحرین و ... شاهد مثالى است براى ملك سلمان در عربستان، پخته داند كاین سخن با خام نیست!

كمپ دیوید، به نام كاخ سفید و شیوخ حاشیه خلیج فارس و به كام رژیم صهیونیستى

مقامات آمریکایی در یک کنفرانس خبرى به خبرنگاران گفته‌اند، نشست باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا با سران کشورهای حاشیه خلیج فارس در کاخ سفید و مجموعه کمپ‌ دیوید به صدور بیانیه‌ای منجر می‌شود که تعهدات تمامی طرف‌ ها در آن مشخص شده است. همچنین در این نشست اعلامیه‌ای درباره یکپارچه‌ سازی معماری پدافند دفاع موشکی و همچنین انجام مانورهای نظامی صادر خواهد شد.

هدف از این اقدامات رفع چالش‌ های دریایی، هوایی، ضد تروریسم و پدافندهای موشکی عنوان شده است. اوباما قرار است در این دیدار با شیخ‌ نشین‌ ها درباره مذاکرات هسته‌ای ایران گفت‌ وگو کند. سخنگوی وزارت خارجه آمریکا با اشاره به دیدار هفته گذشته جان کری وزیر خارجه آمریکا با سران کشورهای عضو همکاری خلیج فارس درباره مذاکرات هسته‌ای ایران، این گفت‌وگوها را مثبت خواند.

وى در پاسخ به سؤالات خبرنگارانى که دلیل انصراف برخی از سران کشورهای عربی از جمله ملک سلمان پادشاه عربستان از حضور در نشست سران این کشورها با رئیس‌جمهور آمریکا در مجموعه کمپ‌ دیوید را نارضایتی از مذاکرات ایران عنوان کرده بودند را رد کرد و گفت، ما هیچ‌ وقت انتظار نداشتیم سران همه کشورها بیایند. این در حالى است كه روزنامه نیویورک‌ تایمز، از قول برخی مقامات آمریکایی و عربی مدعی شده است كه ملک سلمان و سران برخی دیگر از کشورهای عربی با هدف اعلام نارضایتی از وضعیت مذاکرات هسته‌ای بین ایران و گروه ۱+۵ از سفر به واشنگتن خودداری می‌کنند. ضمن اینكه هر یك از این گمانه زنى هاى سیاسى، در نوع خود مهم و حائز اهمیت ارزیابى مى شوند، اما به گمان من مهمتر از این مسائل، مسئله ناتوانی پرزیدنت اوباما در فشار به اسرائیل در خصوص خاورمیانه است، زیرا اوباما در اعمال فشار بر اسرائیل به منظور ارائه راه‌ حل برای خاورمیانه و شیوه مواجهه آمریکا با پیامدهای بیداری اسلامی در منطقه، مؤفق عمل نكرده است و این خود موجب سوء‌ظن و بدگمانی میان کشورهای خلیج فارس و آمریکا شده است. اسد الشملان پروفسور مؤسسه مطالعات دیپلماتیک ریاض هم همین را مى گوید، "آنچه برای عربستان و متحدان آن در شورای همکاری خلیج مهم است، وجود توافق و تفاهم دوجانبه در خصوص خطوط آینده مرتبط با امنیت خلیج است."

عدم توانایى ایالات متحده  برای اعمال فشار بر اسرائیل به منظور ارائه راه‌ حل برای خاورمیانه و بروز ناآرامی‌ های منطقه‌ ای موسوم به بهار عربی و بیداری اسلامی را نیز می‌ توان از دیگر علل و عوامل ایجاد اختلال در روابط میان آمریکا و کشورهای حاشیه خلیج فارس دانست. سعودی‌ها نه تنها در خصوص ایران، بلکه در خصوص شیوه مواجهه آمریکا با پیامدهای بیداری اسلامی نیز با واشنگتن اختلاف دارند. معاهده صلح بین اعراب و اسراییل در سال 1978 به عنوان اولین قدم اعراب برای تعامل با رژیم صهیونیستی به شمار می رود، به طوری که انور سادات رییس جمهور اسبق مصر تلاش کرد روابطی عادی را میان دولت های عربی و اسراییل ایجاد نماید و توافقنامه کمپ دیوید دارای بندهای فاجعه باری بود که براساس آن، طرف مصری بسیاری از حقوق خود را از دست داد و قرار شد تا تعداد سربازان خود را در صحرای سینا کاهش دهد، همچنین این توافقنامه دارای بندی سری بود که طی آن مصر باید از هر گونه همکاری نظامی با دیگر کشورهای عربی علیه اسراییل خودداری می کرد، در عین این که سادات ملزم بود با اسراییل برای شناسایی پایگاه های مقاومت فلسطین همکاری کرده و به مبادله اطلاعات امنیتی با دستگاه اطلاعاتی اسراییلی بپردازد.


بنابراین نتایج کمپ دیوید مصر اثرات فاجعه باری بر همه ملت های عربی به ویژه مردم مصر بر جای گذاشت. این تجربه تاریخی امروز این سوال را در أذهان عمومی منطقه ایجاد مى كند که در پشت صحنه اجلاس کمپ دیوید ٢٠١٥ چه واقعیتی وجود دارد؟ منفعت اسراییلی ها با توجه به عدم حضورشان در کمپ دیوید ٢٠١٥ و در حالی که در ١٩٧٨ و ٢٠٠٠ حضور داشتند چه می باشد؟ آیا اولویت های آمریکایی ها تغییر کرده است، یا این موضوع تنها یک تغییر تاکتیکی برای بهره گیری از استراتژی گذشته مورد ارزیابى و دقت نظر قرار مى گیرد!؟

منابع آگاه اعلام کرده اند در پیش نویس این اجلاس بر ایجاد یک سپر دفاعی برای کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس، امضای توافقی که موجب عدم پیشرفت هسته ای ایران گردد، تقویت معارضین سوری، تاکید بر قانونی نبودن دولت بشار اسد و تلاش برای حل و فصل بحران یمن تاکید خواهد شد. همچنین این توافقنامه به حمایت از اوضاع امنیتی کشورهای حاشیه خلیج فارس و مبادلات تسلیحاتی بین این کشورها با آمریکا در زمینه موشک های پاتریوت و  تاد اشاره دارد، ضمن آنکه در بیانیه پایانی نیز بر برگزاری مانورهای نظامی در آب های خلیج فارس و در  پایان اجلاس اخیر تاکید شده است.


با توجه به آنچه اشاره شد به نظر می رسد رییس جمهور آمریکا موفق خواهد گردید در سایه ایجاد ایران هراسی، شیخ نشین های خلیج فارس را برای خرید سیستم موشکی پاتریوت قانع کند، اما چه کسی غیر از شرکت های تسلیحاتی آمریکا، منفعتی در حدود ١٥٠ میلیارد دلار از این معاملات خواهند برد؟ چه چیزی تضمین کننده این است که توافق دو جانبه ای میان اسراییل و کشورهای خلیج فارس شکل نگیرد؟ و به راستی آیا شیوخ خلیج فارس شرم نمی کنند که در خدمت رژیمی هستند که قبله اول آن ها را اشغال کرده است؟ بنابراین باید گفت با توجه به توافق ذلیلانه کمپ دیوید اول، مهمترین اهداف آمریکایی ها از کمپ دیوید ٢٠١٥، اهداف اقتصادی و تامین امنیت رژیم صهیونیستی بوده است، و کشورهای حاشیه خلیج فارس نیز برای ابقای خود به دنبال توافق با آمریکا و اسراییل هستند.