استفاده کمتر از آزادراه حرم تا حرم، و ترافیک قم تهران و تهران گرمسار، هزینه های ملی و عدم النفع زیادی را به کشور تحمیل می کند. زیرا مصرف سوخت، ترافیک، تصادفات، استهلاک خودروها و سرمایه استفاده شده در ساخت آزادراه، صدها هزار ساعت وقت مردم، هزینه مبادله و میلیارد تومان هزینه و عدم النفع ایجاد می کند
گروه اقتصادی، توسعه آزادراه ها و جاده های کشور با هدف روان سازی ترافیک جاده ای، کاهش فاصله شهرها و مصرف سوخت، و کاهش تصادف و مرگ و میر و کمک به توسعه اقتصاد کشور و مسیرهای ترانزیتی و حمل و نقل، توسعه گردشگری و... در سال های اخیر به خواسته مسوولان و مطالبه مردم تبدیل شده است.
به گزارش
بولتن نیوز، براین اساس، دولت با مشارکت بخش
خصوصی و سرمایه گذاران مختلف، سازمان ها و بانک ها و... برنامه توسعه
آزادراه ها و جاده ها و کوتاه کردن مسیر پیمایش و زمان کمتر برای مسافرت و
حمل و نقل را در دستور کار قرار داده است اما برخی تصمیمات و سیاست ها و
نرخ های عوارض، عملا باعث خالی ماندن ظرفیت برخی بزرگراه ها شده است.
از جمله آزاد راه حرم تا حرم که تاثیر قابل توجهی در کاهش فاصله قم تا مشهد، روان سازی حمل و نقل و کاهش مصرف سوخت دارد، به دلیل نرخ بالای عوارض آن، با استقبال مورد انتظار راننده ها مواجه نشده است.
در مسیر قم به گرمسار، مسافران و خودروهای سواری و کامیون ها، با انتخاب آزادراه حرم تا حرم به میزان 100 کیلومتر مسیر کمتر می پیمایند و حداقل یک ساعت زودتر به مقصد می رسند و به جای ترافیک قم به تهران و تهران به گرمسار، تنها از مسیر قم به گرمسار سفر می کنند و در نتیجه ترافیک و آلودگی هوای کمتر و مصرف سوخت کمتر خواهند داشت.
تعدادی از راننده ها در گفت وگو با خبرنگار ما اعلام کردند که مسوولان آزاد راه قم تا گرمسار، بابت مسیر 120 کیلومتری این مسیر برای عبور هر کامیون به میزان 50 هزار تومان و برای عبور خودروهای سواری به میزان 10 هزار تومان عوارض تعیین کرده اند و این نرخ بالا به خصوص برای کامیون ها باعث شده که همچنان مسیر قبلی با 100 کیلومتر پیمایش بیشتر و در نتیجه مصرف سوخت بالاتر و صرف حداقل یک ساعت زمان بیشتر مورد استفاده قرار گیرد و در نتیجه استهلاک خودرو، آلودگی هوا و ترافیک بیشتری را تولید کنند.
این راننده های کامیون معتقدند که اگر مبلغ عوارض به گونه ای متناسب با درآمد و توان راننده ها و مردم تعیین شود باعث خواهد شد که سرمایه های ملی و صرف میلیارد ها تومان هزینه و سرمایه در ساخت این مسیرها، بهتر مورد استفاده قرار گیرد.
به عبارت دیگر، به خاطر عوارض بالا، افتتاح آزاد راه حرم تا حرم، تاثیر مورد انتظار را در کاهش ترافیک مسیر جاده قدیمی تهران به گرمسار نداشته است و همچنان کسانی که می خواهند از قم به گرمسار و مشهد سفر کنند مسیر اتوبان قم به تهران و جاده تهران به گرمسار را انتخاب می کنند تا عوارض کمتر بدهند.
این در حالیست که اگر مسیر آزاد راه حرم تا حرم از قم به گرمسار انتخاب شود از حجم ترافیک سنگین قم به تهران و تهران به گرمسار تا حد قابل توجهی کاسته خواهد شد.
گرانی عوارض عبور کامیون و سواری باعث شده که با وجود سرمایه های ملی به کار گرفته شده در ساخت آزادراه حرم تا حرم، خودروها از این مسیر کمتر استفاده کنند. در حالی که اگر مسوولان عوارض را کاهش دهند تعداد خودروهای عبوری و تردد آزادراه بیشتر می شود و باعث افزایش درآمد آزادراه خواهد شد و به تدریج بر حجم خودروهای در حال عبور افزوده می شود و از نظر سرمایه های ملی نیز مصرف سوخت کمتر،الودگی هوا و محیط زیست و استهلاک خودروی کمتری را موجب می شود.
برخی راننده ها می گویند چرا باید عوارض داخل کشور تا این حد بالا باشد و بابت کاهش مسیر 100 کیلومتری و یک ساعت زمان سفر 10 هزار تومان برای سواری و 50 هزار تومان برای کامیون پرداخت کنند.
اگرچه مقایسه کاهش مصرف سوخت 7 لیتر در 100 کیلومتر مسیر کوتاه شده به قیمت 7 هزار تومان و یک ساعت زمان کمتر، برای سواری ها مقرون به صرفه است و سواری ها با 10 هزار تومان پول بیشتر، به همان میزان مطلوبیت و به خصوص کاهش یک ساعته سفر را خواهند داشت اما برای کامیون ها این موضوع از تفاوت هزینه بالایی برخوردار است و یک ساعت زمان کمتر و هزینه مصرف سوخت بیشتر، فاصله زیادی با مبلغ 50 هزار تومانی عوارض دارد.
لذا عوارض آزادراه حرم تا حرم باید برای کامیون ها به میزان قابل توجهی کاهش یابد تا مسیر قم به تهران و تهران به گرمسار با کاهش ترافیک کامیون ها مواجه شود و اقتصاد ملی نیز بابت یک ساعت زمان کمتر در حمل و نقل منتفع شود.
نکته حایز اهمیت این است که استفاده کمتر از آزادراه حرم تا حرم، هزینه های ملی و عدم النفع زیادی را به کشور تحمیل می کند. زیرا واقعیت این است که مصرف سوخت و ترافیک و تصادفات و استهلاک خودروها و استهلاک سرمایه استفاده شده در ساخت آزادراه، صدها هزار ساعت وقت مردم، هزینه مبادله بیشتری را تحمیل می کند که در ظاهر قابل مشاهده نیست اما برای اقتصاد ملی میلیارد تومان هزینه و عدم النفع ایجاد می کند و هزینه مبادله انتخاب مسیرهای قدیمی نسبت به مسیر جدید رقم قابل توجهی است.
اما اگر هزینه سوخت مصرف شده و فرآورده های نفتی کشور و بنزین و گازوئیل را در نظر بگیریم که به قیمتی ارزان و بسیار کمتر از کشورهای منطقه در ایران فروخته می شود به رقمی بزرگ در مقایسه با قیمت های جهانی می رسیم که اگر چه رقم اسمی آن در ایران هر لیتر 1000 تومان است اما از نظر قیمت های جهانی رقمی بسیار بزرگ را به کشور و دولت و ملت تحمیل می کند.
همچنین استهلاک آزادراه با میلیارد ها تومان سرمایه گذاری، هزینه ترافیک و تصادف و نیروی انسانی، کاهش بهره وری و کارایی یک ساعت زمان بیشتر برای هر خودرو، آلودگی محیط زیست حاصل از مصرف سوخت بیشتر، مصرف آب بیشتر به ازای هر نفر و هر خودرو در مسیرهای طولانی تر، استهلاک خودرو، لاستیک و قطعات و... هزینه هایی است که ظاهرا به چشم نمی آید و مردم تنها به همان عوارض و قیمت سوخت بیشتر برای پیمایش 100 کیلومتر مسیر بیشتر توجه دارند اما اگر به هزینه های ذکر شده توجه شده به عدد بزرگتری می رسیم که حاصل استفاده نکردن از بزرگراه ها و مسیرهای کوتاه است.
لازم است که مسوولان وزارت راه و شهرسازی، شهرداری ها و سایر نهادهای نظارتی و تصمیم ساز کشور به بررسی هزینه ها و عدم النفع و هزینه مبادله استفاده کمتر از آزاد راه ها و جاده ها بپردازند و همچنین با انتخاب مسیرهای مناسب، شرایط را برای کاهش هزینه های مردم و دولت و حفظ سرمایه های ملی معرفی کنند و با جلب مشارکت بخش خصوصی، زمینه ساز جاده های روان و در شان ملت ایران با تصادف و هزینه فرصت کمتر باشند و به خصوص به گلوگاه های مهمی مانند پل فردیس در اتوبان تهران کرج و پل گاندی دراتوبان همت توجه کنند و با رفع آنها میلیون ها لیتر مصرف سوخت و اتلاف وقت و آلودگی هوا و... را کاهش دهند
همین امروز برای رفتن به قم از این آزادراه استفاده کردم که خلوت تر از اونی بود که فکرشو بکنید، نهایتا 3 تا 5 خودرو تو آزادراه بودن... در عوض برگشت از خلیج فارس (قم - تهران) اومدم که ترافیک به شکلی بود که خیلی از این مسیر رو بیشتر از 90 کیلومتر در ساعت نمیشد حرکت کرد ...
7000 تومن اول جاده میگیرن 7000 هم اخر جاده جمعاا 14 تومن
بنظر منم جاده قدیم با صرفه تره