به ادعای هیل، تهران ممکن است پس از آزاد شدن از قید تحریم ها از منابع مالی آزاد شده برای افزایش توان سایبری رو به رشد خود استفاده کند – قدرتی که تا به حال نیز با اتکای به آن موفق به نفوذ دز شبکه های اینترنتی برخی از کشورها از جمله آمریکا شده است.
هیل در ادامه با اذعان به توان سایبری ایران می گوید: تهاجم آنلاین نقطه کور مذاکره با ایران است که در صورت برد و باخت راهی به خلاصی از آن نیست چراکه اگر گفتگوها به نتیجه نرسد، تهران می تواند شرکت های آمریکایی را مورد هجمه اینترنتی قرار می دهد و اگر هم به نتیجه برسد تفاوت چندانی نمی کند زیرا در این صورت ایرانی ها قابلیت دسترسی به تکنولوژی برتر و آموزش بهتر را پیدا می کنند و سرعت تبدیل شدن آنها به قدرت سایبری افزایش چشمگیری می یابد.
بنابراین به گفته یکی از دانشمندان امنیت ملی آمریکا، تیم مذاکره کننده واشنگتن به لحاظ امنیت سایبری در موقعیت باخت – باخت قرار دارد.
احتمال کمی وجود دارد که طرفین مذاکره خواهان کاهش حملات سایبری نسبت به یکدیگر باشند اما انتظار نمی رود که خواسته مورد نظر به صورت علنی مطرح شود. با این حال، خواسته ای از این نوع ممکن است بر روی میز مذاکره با ایران قرار بگیرد.
هیل در نهایت از زبان یکی از کارشناسان حوزه امنیت سایبری مدعی می شود که توافق هسته ای تمایل ایران برای کسب قدرت را کاهش نمی دهد و جنگ سایبری نیز قطعا بخشی از استراتژی این کشور خواهد بود.