فضاپیمای روسیه در جو زمین منهدم شد

از آن جا که پروگرس به صورت کنترل‌نشده وارد جو زمین شد، مکان و زمان دقیق سوختن آن قابل‌پیش‌بینی نبود. در این بین، این نگرانی وجود داشت که قطعاتی از فضاپیمای روسی از جو زمین نجات یابند؛ با این حال، سقوط آن بر فراز اقیانوس آرام بدین معناست که قطعات به جامانده از آن در اقیانوس آرام فرود آمده‌اند.

نابودی پروگرس به معنای نابودی 2722 کیلوگرم غذا، سوخت و اقلام دیگر است. بر اساس اعلام ناسا هر دو بخش عملیاتی ایالات متحده و روسیه در ایستگاه بین‌المللی فضایی فعالیت عادی‌شان را دارند و هنوز تجهیزات غذایی کافی در ایستگاه وجود دارد، بنابراین خدمه می‌توانند تا ماموریت تجهیز ایستگاه توسط سامانه CRS-7 متعلق به شرکت اسپیس‌ایکس در ماه ژوئن، به فعالیت‌های خود ادامه دهند.

کپسول باری پروگرس 59 حامل اکسیژن، آب، ابزار یدکی، تجهیزات و سخت‌افزارهای علمی-آزمایشگاهی برای سکنه ایستگاه فضایی، روز سه‌شنبه گذشته (هشتم اردیبهشت) از پایگاه فضایی بایکونور قزاقستان به فضا پرتاب شد و مدت کوتاهی پس از آن دچار نقص فنی شد.

تیم کنترل زمینی در تلاش بود تا دستوری را از طریق سیستم مخابره داده، برای اطمینان از این که آیا آنتن‌های پروگرس آرایش شده‌اند، برای فضاپیما ارسال کند، اما به دلیل بروز مشکلاتی در بارگیری دستورات، اپراتورها قادر به دریافت تایید از سوی فضاپیما نشدند.

در حالی که این فضاپیما به طور مکرر در مدار زمین از فراز ایستگاه‌های زمینی عبور می‌کرد، اپراتورهای روس در تلاش برای در اختیارگرفتن کنترل آن بودند؛ سرانجام دانشمندان دریافتند که الحاق پروگرس به ایستگاه فضایی غیرممکن است و آن را به حال خود رها کردند.

نقص فنی در موتور پرواز پروگرس در سال 2011 نیز منجر به قطع تماس کامل و نرسیدن آن به مدار شد. مدت زمان کوتاهی پس از پرتاب، این موشک در صحرای سیبری سقوط کرد و نماد یکی از بزرگ‌ترین ناکامی‌های روسیه در عرصه فضا شد.

پروگرس روسیه بخشی از ناوگان فضایی رباتیک است که تجهیزات لازم را به ایستگاه فضایی منتقل می‌کند. کپسول‌های باری رباتیک ژاپن و اروپا، همچنین کپسول دراگون متعلق به اسپیس‌ایکس و سیگنوس متعلق به اوربیتال‌ساینس آمریکا نیز وظیفه انتقال تجهیزات به فضا را برعهده دارند.