بهترين فرآيند دستيابي به توافق از راه گفتگوست
به گزارش بولتن به نقل از واحد مرکزی خبر، مجلس سنای امریکا قانونی را تصویب کرد که بر اساس آن هر گونه توافق احتمالی هسته ای با ایران باید از سوی کنگره بازنگری شود و بر اساس آن کنگره حتی می تواند توافق احتمالی را نپذیرد.
استیو این اسکیپ در همین رابطه گفتگویی را با بن کاردین ، سناتور دموکرات از ایالت مریلند و عضو ارشد کمیته روابط خارجی سنا انجام داد.
اسکیپ گفت: تصویب این قانون در سنای امریکا را می توان به نوعی هنر سیاست خواند. سناتورها ، تقریبا با اکثریت آراء ، قانونی را تصویب کردند که بر اساس آن هر گونه توافق احتمالی بین ایران و امریکا ، باید در کنگره بازنگری شود.
نود و هشت سناتور به این قانون رای مثبت دادند و فقط یک نفر مخالف بود. این قانون از حمایت نمایندگانی برخودار است که امید دارند توافق با ایران ناکام بماند. قانونگذارانی هم بودند که به موفقیت این گفتگوها امید دارند اما باز قانون را امضا کردند. حتی رئیس جمهور اوباما هم که پیشتر با هر گونه اقدامی از این دست مخالف بود از این قانون حمایت کرده است.
خبرنگار ان پی آر در ادامه از سناتور کاردین می پرسد آیا جزو کسانی است که به موفقیت آمیز بودن گفتگوها و توافق نهایی امید دارند؟
کاردین در پاسخ گفت : قطعا، به نظر من همه سناتورها بر این نکته که باید از تبدیل شدن ایران به کشوری مسلح به سلاح هسته ای جلوگیری کرد توافق راسخ دارند. بهترین فرآیندی که تاکنون در جریان بوده دستیابی به توافق از راه گفتگوست.
خبرنگار در ادامه گفتگو با این نظر سناتور کاردین مخالفت کرد و گفت مطمئن نیست اینطور باشد. وی افزود: من می دانم که همه امید دارند ایران به سلاح هسته ای دست پیدا نکند. اما برخ سناتورهای جمهوریخواه این توافق را بد می دانند و تا اندازه ای هم امید دارند اصلا توافقی بدست نیاید.
کاردین در جواب گفت: به نظر وی سناتورهای زیادی بویژه در حزب جمهوریخواه هستند که باور ندارند رئیس جمهور بتواند توافقی را که از قدرت کافی برخوردار باشد با گفتگو بدست آورد. اما ، به اعتقاد من آنها هم گزینه توافق را برگزینه های دیگر ترجیح می دهند.
کاردین افزود: گزینه های دیگری هم برای جلوگیری از تبدیل شدن ایران به کشوری دارای توان نظامی هسته ای هست که از اساس نظامی اند و ما امیدواریم مجبور به استفاده از آن گزینه ها نشویم.
اسکیپ در ادامه پرسید اینجا همه امید دارند امریکا ، متحدانش و ایران تا سی ام ژوئن (دهم تیرماه) به نتیجه نهایی برسند. سپس یک دوره انتظار تعریف شده تا توافق به اجرا گذاشته شود و در همین فاصله بر سر به اجرا گذاشتن توافق در کنگره رای گیری می شود. این چگونه فرآیندی است و از کجا معلوم توافق را از بین نمی برد؟
سناتور کاردین خاطرنشان کرد: خوب اگر دولت در گفتگو برای دستیابی به توافق نهایی با ایران و دیگر طرف های گفتگو موفق باشد آنگاه متن توافق را تقدیم گنگره می کند. اعضای کنگره سی روز وقت خواهند داشت - حداکثر سی روز - که متن توافق را بررسی و بازنگری کنند. در این مدت هیچ یک از تحریم ها ضد ایران برداشته نخواهد شد.
زمانی که کنگره در حال بازنگری است نیاز به هیچ اقدامی ندارد. کنگره می تواند توافق را تصویب کند ، آن را تصویب نکند و یا درباره تحریم ها اقدام کند. علت این بازنگری هم آن است که تحریم ها را کنگره وضع کرده و فقط کنگره است که می تواند تصمیم بگیرد تحریم ها کاملا برداشته شوند یا تغییر کنند.
از این رو برای کنگره مهم بود که روندی منظم را برای بازبینی قانون در پیش بگیرد. همانطور که شما در ابتدا اشاره کردید دستیابی به اکثریت درباره مسائل بحث برانگیز این چنینی در امریکا خیلی معمول نیست.
و به نظر من مردم آمریکا نگاه می کنند و می بینند این سیستم می تواند کار کند. دموکرات ها و جمهوریخواهان می توانند در کنار یکدیگر کار کنند. و رایی که دیروز اتفاق افتاد باعث افتخار من بود.
خبرنگار پرسید: به نظر من تصویب این توافق با تصویب پیمان نامه کمی فرق دارد. پیمان نامه تا به تصویب سنا نرسد اجرایی نمی شود. در این مورد خاص ، اما اگر رئیس جمهور اوباما امضا کند توافق تصویب شده است در این باره توضیح دهید.
سناتور کاردین: بله همین طور است. اجرایی شدن توافق نیازی به اقدام کنگره ندارد. اما این بند مهمی است که نیاز به توضیح دارد. روسای جمهور همیشه توافق را به نیابت از ایالات متحده امریکا امضا می کنند.
کنگره هم نقشی در تصویب آن ندارد. اما تفاوت این توافق در این است که تحریم ها را کنگره بر ایران تحمیل کرده است. بنابراین حتی اگر دولت توافقی را امضا کند باز نیاز دارد به اینکه کنگره نظام تحریم را تغییر دهد و این کار فقط از دست کنگره ساخته است. دولت فقط با وجود توافق نمی تواند این کار را به سرانجام برساند.
اسکیپ گفت: دو سوال مهم باقی می ماند. نخست اینکه ، نامزدهای ریاست جمهوری از حزب جمهوریخواه ، که اتفاقا برخی از آنها الان در سنا حضور دارند ، می گویند اگر رئیس جمهور شوند بلافاصله توافق با ایران را ، شاید همان روز نخست ، لغو می کنند. فرض کنیم این فرآیند ادامه پیدا کرد و کنگره هم آن را تایید کرد. آیا هنوز هم پابرجا خواهد بود؟ آیا رئیس جمهور بعدی می تواند آن را در روز نخست لغو کند؟
کاردین گفت: فکر نمی کنم. علتش هم این است که اگر ما و دیگر طرف های گفتگو ، توافقی را با ایران برقرار کنیم از حمایت بین المللی برخوردار می شود. گام های بین المللی در چارچوب سازمان ملل برداشته می شوند و ناظرانی برای آن در نظر گرفته می شود.
لذا همه تحولات ثبت می شود. و ما این توانایی را خواهیم داشت که ببینیم آیا ایران به مفاد توافق عمل می کند یا خیر. از این رو وقتی رئیس جمهور بعدی سر کار می آید حالت بازی تغییر کرده است. و ما امیدواریم حالتی را شاهد باشیم که ایران برنامه تولید سلاح هسته ای اش را به طور کامل کنار بگذارد. بنابراین باید دید الان کجا هستیم. بسیاری افراد بودند که وقتی رئیس جمهور اوباما این گفتگوها را آغاز کرد می گفتند ایران به تعهداتش در قالب توافق موقت پایبند نمی ماند. اما اینطور نشد. امروز ، ایران نسبت به شش ماه گذشته با دستیابی به سلاح هسته ای فاصله گرفته است. آنها عقب نشینی کردند. در ضمن نظام تحریم ها هم در جای خود باقی است. بسیاری می گفتند این کار غیر ممکن است. بنابراین باید منتظر بمانیم و ببینیم در دو سال آینده چه اتفاقی می افتد. دولت بعدی هم این فرصت را خواهد داشت تا با توجه به وضع موجود امکان سنجی کند.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
