گروه تئاتر، مهدی شفیعی گفت: قرار بود سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر بدون مطالعات و تهیه تجهیزات تخلیه و تخریب شود اما جلوی این کار را گرفتم.
به گزارش بولتن نیوز،
صحبت های «مهدی شفیعی» درباره بازسازی تئاتر شهر و اختصاص 3 میلیارد برای طرح تئاتر شهر استان ها، گلایه «علیرضا خمسه» از بی توجهی به تئاتر دانشگاهی در حاشیه برگزاری کارگاه آموزشی «پانتومیم و زبان بدن» در این جشنواره، گزارشی از آخرین وضعیت بازسازی تالار مولوی، عدم برگزاری مجمع عمومی سالانه خانه تئاتر و به هدر رفتن ۴ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان، گزارشی از تمرینات نمایش «در سوگ کاظم اشتری» و درنهایت یادداشت کانون کارگردانان خانه تئاتر درباره تئاتر فجر و مروری بر ۴ چالش سرخط مهمترین اخبار «بولتن تئاتر» امروز ششم اردیبهشت ماه را به خود اختصاص داد.
برای مشاهده دیگر اخبار فرهنک و هنر اینجا کلیک کنید.فعلاً اجازه بازسازی تئاتر شهر را نمی دهیم/ اختصاص 3 میلیارد بودجه برای طرح تئاتر شهر استان هاچهار ماه از آمدن مهدی شفیعی مدیر مرکز هنرهای نمایشی می گذرد و غریب به اتفاق نظر هنرمندان تئاتر موافق حضور وی در راس تئاتر بودند و حالا بعد از گذشت چهار ماه گفتگویی مفصل در رابطه با وعده هایی که این مدیر مسئول بعد از روی کار آمدن داده بود با وی انجام دادیم.
* آقای شفیعی الویت های شما بعد از آمدن به مرکز هنرهای نمایشی ابتدا ایجاد طرح تئاترشهر استان ها بود؛ این طرح به کجا رسید؟هنرمندان، گروه های نمایشی و فارغ التحصیلان عرصه تئاتر جمعیت بسیاری هستند که متاسفانه اتفاق خوبی برایشان شکل نگرفته است و برای حل این مشکل باید فکری اورژانسی کنیم و طبق مذاکراتی که بارها من با معاون هنری وزارت ارشاد داشتم برنامه هایی را در نظر گرفتیم که طرح تئاترشهر در استان ها جز این برنامه ها بود و باید بگویم مشکلات اصلی شهرستان ها در حوزه تئاتر نبود سالن مخصوص تئاتر است و قامت تئاتر شهرستان ها بر برپایی جشنواره ها استوار است و امروز با توجه به ظرفیت های موجود در استانها و با نیازی که مخاطب برای اجرای هر روزه تئاتر دارد طرح گذشته ی تئاتر شهرستان ها را کامل کردیم و به شورای عالی برنامه ریزی فرستادیم که با توجه به جلساتی که با آنها و وزیر داشتیم این طرح مصوب شد تا بتوانیم در سال 94 تا صرف 16 مجموعه ای تئاتر شهر را در مراکز استان ها به عنوان گام اول برنامههایمان اجرایی کنیم.
در تهران هم مجموعه ی تئاتر شهر ما نیاز به بازسازی داشت که دوستان کار را از قبل شروع کرده بودند و اکنون هم ما با وزارتخانه این موضوع را به جد پیگیری میکنیم و امیدوارم بتوانیم بازسازی تئاتر شهر را به عنوان اصلی ترین پایگاه اجرایی دولتی تئاتر به سرانجام برسانیم البته در کنار این مجموعه در مورد اداره تئاتر نیز مذاکراتی شده تا مجموعه کنار میدان فردوسی را تخریب کنیم و دوباره با هدف پاتوق اصلی و حرفه ای احداث کنیم. همچنین در پی آن هستیم که مجموعه ای تئاتری را در عباس آباد تهران راه اندازی کنیم.
* تا چه اندازه تئاتر خصوصی از الویت های شما محسوب می شود؟تئاتر خصوصی و فارغ التحصیلان تئاتر امروز با ایده های خوب تماشاخانه خصوصی راه می اندازند و این همان ظرفیتی است که تئاتر ما دارد و در گذشته نبوده و به طور حتم باید برنامه ای برای انها داشته باشیم تا این بخش را حمایت کنیم و این اتفاق از گذشته تا کنون روند رو به رشدی داشته است و باید حمایت هایمان را به بخش خصوصی سوق دهیم.
علاوه بر این موضوع تئاتر ما در زمینه ی نمایشنامه هم با مشکل مواجه است و با مراوداتی که با کانون نمایشنامه نویسی داشتیم سعی مان بر این است که اثار و متون کشورهای همسایه و متون ارزشمند هنرمندان خودمان را نیز برای کشورهای دیگر ترجمه کنیم. وهمچنین از همه اینها مهمتر موضوع حمایت از تولیدات نمایشی است.
امروز تئاتر میتواند با استفاده از فضای مجازی جلب مخاطب کند و شکی نیست که باید از این ظرفیت استفاده کرد باید بتوانیم جریان های سالم در تئاتر را سیانت کنیم. قرار بود سالن اصلی تئاتر شهربدون مطالعات و تهیه ی تجهیزات تخلیه و تخریب شود.
* بازسازی سالن اصلی تئاتر شهردر چه وضعیتی قرار دارد چقدر بر این وضع نظارت دارید؟بخش عمده ای بازسازی تالارقشقایی و سایه انجام شده و خوشبختانه در تالار سایه خوب کار شده و به عنوان کسی هم که بخشی از کارم را در طرح های عمرانی بودم انصافا از نظر عمرانی کار درست پیش رفته البته گلایه ی ما هم بابت دیرکرد نصب تجهیزات و صندلی های سایه بود و امیدواریم هرچه زودتر انجام شود.
در بازسازی تالار قشقایی نیز به لحاظ فنی مشکلاتی وجود داشت که باعث شد مرمت آن مدتی متوقف شود اما طبق آخرین بازدید و جلسه ای که با تیم اجرایی دفتر طرح های عمرانی و مدیریت تئاتر شهر داشتم مشکل حل شده و به طور حتم از نظر کیفیت سالن قشقایی به مراتب بهتر از گذشته اش شود.
اما درمورد سالن اصلی باید بگویم که قرار بود این سالن بدون مطالعات و تهیه ی تجهیزات تخلیه و تخریب شود اما جلوی این کار را گرفتیم تا مطالعات را انجام دهیم و تجهیزات مورد نظر این سالن را تهیه کنیم بعد از ان کار بازسازی سالن اصلی را شروع کنیم و اگر میخواستیم بدون انکه بدانیم چه میشود این سالن را تخریب کنیم معلوم نبود چقدر به طول می انجامید. فعلا بازسازی سالن اصلی متوقف است تا وضعیت را مشخص کنیم.
** سال 94 تئاتر صاحب موزه می شود* طرح موزه تئاتر که پیش از این داده شده بود به کجا رسیده؟موزه تئاتر از مصوبات اجرایی خود وزارت خانه بود و در گذشته قرار بود در گسترش فضای سنگلج بخشی از آن موزه شود خوشبختانه حالا با ارتباط خوب معاونت هنری و شهرداری چندین جلسه با مدیران شهرداری برگزار کردیم و در ایام نوروز چند ساختمان قدیمی تهران را برای موزه تئاتر دیدیم و قرار است در هفته آینده تفاهم نامه ای با سازمان زیباسازی شهرداری امضا کنیم که یکی از بندهای آن موزه تئاتر است. هر روز پیگیر موزه تئاترهستم و انشالله سال 94 تئاتر صاحب موزه می شود و با وجود انکه دیر شده اما ثبت خاطرات تئاتر ضروری است.
** صندوق حمایت از هنرمندان به تشکیل کمپانی های تئاتری کمک خواهد کرد* آیا گزینه های دبیری جشنواره تئاتر فجر مشخص شد؟جشنواره فجر جز اصلی ترین اتفاقات برای کشورمان است اما متناسب با روز تئاتر قطعا نیاز به بازنگری و تغییر دارد و قبل از اینکه به گزینه اصلی دبیری برسیم ابتدا باید برنامه ای برای فجر 94 داشته باشیم و قرار است جشنواره با قواعد خودش دقیق و شفاف برگزار شود و از این فربه شدن جشنواره بکاهیم.البته ظرف 20 روز اینده گزینه های نهایی جشنواره تئاتر فجر انتخاب میشود.
جشنواره تئاتر فجر با مدیریت گره خورده و اگر تولیدات سالن تئاتر خوب باشد تولیدات جشنواره هم خوب میشود و یا برعکس و این موضوعات باعث شده دبیرخانه جشنواره فعال باشد و به نظرم دبیرخانه تئاتر هم پای دبیر خانه فیلم کار میکند البته نقایصی دارد که امیدواریم با برنامه ریزی و انتخاب دبیر شایسته به فجر کمک کنیم.
* آقای شفیعی گروه های تئاتری را چگونه حمایت می کنید؟یکی از معضلات تئاتر این است که با اشخاص طرف هستیم و متاسفانه گروه های نمایشی را نتوانستیم شناسایی کنیم و ثبت کنیم در درجه اول ما نیاز به کمپانی های تئاتر داریم درواقع اکنون گروههای نمایشی ما میتوانند از ظرفیت های دولتی استفاده کنند و کمپانی ها را شکل دهند و اینگونه تبادل بین المللی مخاطب را بهتر جذب می کند و می توان ظرفیت های عظیمی را فعال کنیم.
همچنین تفاهم نامه ای با صندوق حمایت از هنرمندان و نویسندگان در شرف داریم که قرار شد از امکانات اقتصادی این صندوق در اختیار ما قرار دهند تا گروههای حرفه ای را حمایت کنیم و برای ایجاد کمپانی ها ی تئاتری استفاده کنیم.
* بودجه سال 94 تئاتر از پس مطالبات هنرمندان برخواهد آمد؟من به محض اینکه در مرکز هنرهای نمایشی مستقر شدم همان موقع رقمی را از وزارتخانه دریافت کردیم و بخش عمده ای از مطالبات را پرداخت کردیم و فقط بخش جزیی باقی مانده به طورحتم فعالیت های تئاتری به روز انجام میشود و مکلفیم تعهدات آنها را پرداخت کنیم اما بدهی نگران کننده ای نداریم و امیدواریم با اعتباراتی که داریم دچار انباشت بدهی نشویم.
درخصوص بودجه 30 میلیاردی که مجلس تعیین کرد و به وزارت ارشاد رسیده بعد از هزینه های جاری و نگه داری که در سیستم وزارتخانه معمول است فقط یک سوم این مبلغ به حوزه تئاتر میرسد و بودجه تئاتر در سال 94 خوشبینانه 10 میلیارد است اما آقای وزیر با نگاه خوبی امسال به تئاتر داشتند باعث شد که وزارتخانه تمرکزش را بروی تئاتر داشته باشد که این اتفاق بسیار خوبی است.حتی شب گذشته از ردیف های دیگر برای کمک به تئاتر 3 میلیارد برای طرح تئاتر شهر شهرستانها رسید و پیگیریم همین ظرفیت ها را ایجاد کنیم و اعتبارات را زنده کنیم.
علیرضا خمسه: تئاتر دانشگاهی دغدغه کسی نیست/ آموزش جریان مستمر میخواهد
علیرضا خمسه معتقد است کسی مسئولان دغدغه تئاتر دانشگاهی ندارند و برگزاری جشنوارههای مقطعی هم مشکلی را حل نمیکند.
علیرضا خمسه که در بخش مناطق هجدهمین جشنواره تئاتر
دانشگاهی کارگاه آموزشی «پانتومیم و زبان بدن» را روز گذشته پنجم اردیبهشت
ماه برگزار کرد، در حاشیه این کارگاه آموزشی در جمع خبرنگاران گفت: جشنواره
تئاتر دانشگاهی همانند برداشت محصول است که در آن ما باید چیزی را که
کاشتیم، برداشت کنیم. جوانان در حال تحصیل ما که علاقهمند به تئاتر هم
هستند، امکانات و آموزشهایی برای یادگیری هنر تئاتر در اختیار ندارند و
متاسفانه هزاران خلاء آموزشی در این زمینه وجود دارد.
وی
با اشاره به بکارگیری واژه «جشنواره» عنوان کرد: ما زمانی باید جشن بگیریم
که برای برگزاری آن جشن برنامهریزی کرده و تولیداتی برای ارائه داشته
باشیم. در حقیقت باید چیزی به دست آورده باشیم که بابت آن جشن برگزار کنیم.
اما متاسفانه ما تئاتر به معنای حرفهای در کشورمان نداریم چون بخش
حرفهای تئاتر ما مورد توجه قرار نمیگیرد. پس چگونه میتوان از یک جشنواره
دانشگاهی انتظار داشت. متاسفانه این جشنواره تنها نیم نگاهی کلی به تئاتر
دارد و راهگشایی برای آن نیست.
این
بازیگر سینما و تلویزیون یادآور شد: جوانان علاقهمند تا بتوانند نقصها و
آسیبهای خودشان را در یک جشنواره بشناسند، آن جشنواره تمام میشود و اصلا
معلوم نیست که بعدها بتوانند دوباره دور هم جمع شوند و در مکانی مانند کیش
حضور داشته باشند. این اتفاق تا زمانی ادامه دارد که مسئولان ما در راس
امور هنری به این نتیجه نرسیده باشند که تئاتر پدیده موثر آموزشی و فرهنگی
است.
بازیگر سریال «پایتخت» با
اشاره به اینکه از تئاتر باید به عنوان وسیلهای برای ارتقای بینش جامعه
بهره برد، ادامه داد: تا این بینش به وجود نیاید و ما فکر کنیم که تئاتر
تنها عنصری تفننی و سرگرمکننده است، شرایط به همین منوال خواهد بود. باید
شرایطی فراهم کنیم که جوانان ما به جای تفریحهای غیرسالم، به سمت تئاتر
گرایش پیدا کنند. در حال حاضر جشنواره به نوعی پاتوق و کانون گردهمایی
تبدیل شده است و کارکرد فرهنگی خود را از دست داده است. معتقدم که «تئاتر»
یعنی هدف، برنامه، سیاست و آموزش و پرورش اما کدام مسئول ما چنین نگاهی به
تئاتر دارد؟ چه تعاملی میان دانشگاه و وزارت ارشاد و مرکز هنرهای نمایشی
وجود دارد؟ اصلا چقدر از برگزاری جشنواره تئاتر دانشگاهی اطلاع دارند؟
خمسه
در پاسخ به این پرسش که چرا در حال حاضر جشنواره تئاتر دانشگاهی همچون
سالهای پیش پویایی و تاثیرگذاری ندارد؟ گفت: چون این جشنواره برنامهریزی
ندارد، دلسوز هم ندارد. تئاتر دانشگاهی دغدغه کسی نیست و نگاه جدی درباره
اهمیت تداوم و برگزاری آن نیز در میان مسئولان ما نیست به همین دلیل دیگر
شاهد پویایی سالهای گذشته جشنواره نیستیم.
این
مدرس تئاتر درباره تاثیرگذاری کارگاههای آموزشی
که در مدت زمان کم برگزار میشود، عنوان کرد: بیشترین امید ما در برگزاری
این کارگاهها این است که بتوانیم روی یک نفر تاثیر بگذاریم چون امر آموزش
مقطعی نیست که بتواند در مدت زمان محدود تاثیر خود را بگذارد. نه من و نه
هیچکس دیگر نمیتواند در طول سه تا چهار ساعت و یا حتی یک روز در مورد
تئاتر آموزش بدهد. امر آموزش و تاثیرگذاری آن زمانی اتفاق میافتد که
جریانی طولانی مدت برای آن در نظر بگیریم.
آخرین وضعیت بازسازی تالار مولوی
بازسازی تالار «مولوی» با فراهم شدن شرایط لازم، احتمالا تا حدود 60 روز دیگر به پایان برسد.
امیرحسین حریری مدیر تالار مولوی درباره آخرین وضعیت بازسازی این تالار بیان کرد: حجم کار با وجود اینکه در
روزهای تعطیل هم کار انجام شده است، بسیار بالاست. هرچند شخصا از سرعت کار
ناراضی هستم اما دلیل بر این نیست که کمکاری صورت گرفته از عوامل اجرایی
باشد بلکه بزرگی حجم کار، سیر عملیات بازسازی را کُند کرده است.
او گفت: همچنین مشکلات اداری و تزریق نقدینگی و نیز سیر مسیرهای اداری برای
تخصیص منابع مالی به پیمانکار و خرید وسایل سفارش داده شده، از دیگر
عواملی است که سرعت کار را کاهش داده است، با این حال خوشبختانه با
پیگیریهایی که صورت گرفته و افزایش نقدینگی، سرعت کار نسبتا خوب پیش
میرود.
حریری خاطرنشان کرد: در کنار تمام مسائل و اتفاقات پیش آمده نکته مهمی که
نمیتوان آن را نادیده گرفت، عدم همراهی برخی مراکز و نهادهاست که انتظار
داشتیم به صورت ویژهای به بازسازی تالار مولوی ورود کنند، چراکه این تالار
در منطقه 6 تهران دارای پیشینه فرهنگی است و هرچند به طور تخصصی و
دانشگاهی فعالیت میکند اما پیشینه آن میگوید که این تالار یک مکان کاملا
فرهنگی است که میتواند باعث ارتقاء سطح فرهنگ شهروندان شود.
وی با تأکید بر اینکه بحث کیفیت در بازسازی همواره از سوی مسئولان مربوط با
اجرای پروژه مورد تأکید بوده و این مسأله فدای زمان و سریعتر تمام شدن
بازسازی نمیشود، ادامه داد: با حضور آقای سرسنگی در پست معاونت فرهنگی
دانشگاه تهران، مطمئن هستم به دلیل نگاه ویژه او به تئاتر سرعت بازسازی
بیشتر خواهد شد.
حریری درباره زمانبندی اجرای پروژه بازسازی تالار مولوی گفت: حدود 30 تا
40 روز از زمانبندی صورت گرفته عقب هستیم و جبران این مدت با دو شیفته
کردن کار قابل انجام است. هرچند این کار هم نیازمند تسهیل در مراحل اداری
است و امیدوارم با افزایش شیفت کار، سرعت بازسازی نیز افزایش یابد؛ اگرچه
بسیاری از اقدامات بنیادی و مهم در بازسازی تالار مولوی انجام شده است.
او اضافه کرد: پیشبینی ما بر این بود که پروژه را اوایل خرداد به پایان
برسانیم، اما با توجه به عقب بودن برنامه امیدوارم تا آخر بهار امسال این
تالار را به بهرهبرداری برسانیم.
مدیر تالار مولوی همچنین گفت: برای این مکان فرهنگی یک پروژه جدید هم تعریف
شده که آن هم ایجاد دسترسی مستقیم به تالار از ضلع جنوبی آن یعنی از کنار
سینما بهمن در میدان انقلاب است. برای این کار لازم است ساختمانی که در
مجاورت تالار واقع شده و بخش زیادی از آن تحت تملک دانشگاه تهران است، در
اختیار این مکان قرار گیرند. همچنین بخش دیگری از این مسیر مالک شخصی دارد
که باید خریداری شود تا بعد کارهای عمرانی آن آغاز شود.
حریری در پایان خاطرنشان کرد: درحال حاضر عملیات بازسازی در تالار مولوی
به صورت تک شیفت انجام میشود و اگر دو شیفته شود، قابل پیشبینی است که تا
50 یا 60 روز آینده بهرهبرداری شود، بویژه اینکه بیشتر نازککاری و مسائل
مربوط به تجهیزات و نصب آنها باقی مانده است.
۷۰۰ نفر عضو خانه تئاتر نیامدند؛ هزینه ۴ میلیون و ۳۰۰ هزار تومانی برای مجمعی که برگزار نشد
مجمع سالانه خانه تئاتر
عصر شنبه ۵ اردیبهشت به دلیل به حدنصاب نرسیدن حاضران، برگزار نشد و این
درحالی است که به گفته بازرس خانه تئاتر برای برگزاری این مجمع ۴ میلیون و
۳۰۰ هزار تومان هزینه شده بود.
قرار بود که عصر روز شنبه ۵ اردیبهشتماه سالن مجموعه حجاب، میزبان
مجمع سالانه خانه تئاتر باشد که طی آن مدیرعامل خانه تئاتر گزارش عملکرد
خود و هیأت مدیره این نهاد تئاتری را به اعضای آن ارائه دهد. این مجمع در
اکثر سالهای گذشته در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر برگزار میشد، ولی این
بار این اتفاق رخ نداد.
مجمع سالانه خانه تئاتر با وجود حضور بیش از
۴۰۰ نفر از اعضا، به دلیل اینکه تعداد اعضای حاضر به حدنصاب مدنظر نرسید،
برگزار نشد. طبق اعلام مهدی قلعه بازرس خانه تئاتر، با توجه به اینکه خانه
تئاتر حدود ۱ هزار و ۵۰۰ نفر عضو دارد باید بیش از ۷۰۰ نفر از اعضا برای
برگزاری مجمع در سالن حضور پیدا میکردند.
قلعه همچنین اعلام کرد که
برای در اختیار داشتن سالن مجموعه حجاب مبلغ ۲ میلیون ۵۰۰ هزار تومان
هزینه شده است. به گفته او چاپ آگهی برگزاری مجمع در یکی از روزنامههای
کثیرالانتشار نیز ۱ میلیون ۸۰۰ هزار تومان هزینه داشته است و برگزار نشدن
این مجمع به خاطر حضور نداشتن حدنصاب اعضای خانه تئاتر، هزینهای ۴ میلیون و
۳۰۰ هزار تومانی را از دست داده است.
ایرج راد مدیرعامل خانه تئاتر
درباره دلایل هزینه ۱ میلیون و ۸۰۰ هزار تومانی چاپ آگهی در یکی از
روزنامههای کثیرالانتشار به خبرنگار مهر گفت: هیأت مؤسس خانه تئاتر تصویب
کرده بود که چاپ آگهی مجمع سالانه که طبق قانون ثبت شرکتها باید چاپ شود،
در روزنامه همشهری باشد که هزینه بالاتری نسبت به سایر روزنامهها
میگیرد. ما چند سالی بود که در یکی دیگر از روزنامههای کثیرالانتشار که
هزینه کمتری میگرفت این آگهی را چاپ میکردیم که از سوی ادارهکل ثبت
شرکتها به ما گفته شد که باید این آگهی طبق مصوب هیأت مؤسس خانه تئاتر در
روزنامهای که نامش قید شده، چاپ شود.
وی در ادامه درپاسخ به این
پرسش که طی چندسال گذشته چگونه این مشکل برطرف میشد؟ یادآور شد:
باید در مجمع خانه تئاتر موضوع تغییر روزنامهای که آگهی مجمع در آن چاپ
شود مطرح و تصویب میشد.
دو زن در سوگ کاظم اشتری نشستند/ پشتپرده سینما در تئاتر
سامان پور سلیمانیان
کارگردان نمایش «در سوگ کاظم اشتری» عنوان کرد در این اثر نمایشی خصلت مرده
پرستی ایرانی ها و مسایل پشت پرده سینمای ایران در قالبی طنز به تصویر
کشیده می شود.
سامان پورسلیمانی
کارگردان «در سوگ کاظم اشتری» درباره اجرای این
اثر نمایشی گفت: چند سال قبل که من به عنوان دستیار کارگردان و برنامهریز
سر ضبط تلهتئاتر «شب بخیر مادر» به کارگردانی اسرافیل علمداری بودم، آقای
حمید احیاء مترجم آن نمایشنامه کتابی را به من هدیه داد که شامل سه
نمایشنامه «مرغ سحر»، «در سوگ کاظم اشتری» و «فصل زرد» بود. این کتاب نوشته
سپیده خسروجاه همسر حمید احیاء است و من بسیار علاقمند بودم که یکی از
نمایشنامه های کتاب را به صحنه ببرم.
وی ادامه داد: حدود دو سال قبل
احمد آسوده یکی از نمایشنامه های این کتاب با عنوان «مرغ سحر» را به صحنه
برد که من نیز به عنوان دستیار کارگردان در آن نمایش حضور داشتم. هایده
حائری که یکی از بازیگران ان نمایش بود از متن «در سوگ کاظم اشتری» خوشش
آمد و با هماهنگی با نویسنده اثر قرار شد این متن را با نام «مهین نامه»
برای حضور در جشنواره تئاتر فجر ارائه دهد. این نمایشنامه در مرحله اول جزو
۶۰ متن بخش تازه های تئاتر ایران پذیرفته شد اما خانم حائری به دلیل مشکلی
که برایش پیش آمد از اجرا در جشنواره انصراف داد.
این کارگردان
تصریح کرد: بعد از انصراف خانم حائری من با اجازه وی و نویسنده تصمیم داشتم
این نمایش را به صحنه ببرم اما در کمال ناباوری و در اقدامی عجیب از طرف
جشنواره تئاتر فجر متوجه شدم که این نمایشنامه توسط کارگردان دیگری قرار
است در همان بخش تازه های تئاتر ایران به صحنه برود. این اتفاق غیرطبیعی
بود چون این نمایشنامه به اسم هایده حائری مجوز اجرا در جشنواره گرفته بود
اما با انصراف کارگردان توسط شخص دیگری به صحنه می رفت. در هر حال بعد از
جشنواره تصمیم گرفتم نمایشنامه «در سوگ کاظم اشتری» را برای اجرای عموم
آماده کنم و از اسفند ماه تمرین های نمایش را آغاز کردیم.
پورسلیمانی
درباره مضمون نمایش توضیح داد: این نمایش درباره مسائل اجتماعی روز سینما و
حواشی آن است و داستان يک كارگردان سينما است كه در حادثه رانندگی از بين
می رود و همسرش تصميم میگيرد از موقعيت او استفاده كند و كارگردان شود و
در پايان با همراهی همسر دوم وی موفق ميشود، اما غافل از اینکه کاظم اشتری
زنده است و خودش را به مردن زده است.
وی درباره انتخاب بازیگرانی
چون افسانه چهره آزاد و لیلا بوشهری گفت: این نمایش اثری بازیگر محور، قصه
گو و دیالوگ محور است بنابراین باید بازیگران درست انتخاب شده و هرکدام به
درستی سرجای خودشان قرار می گرفتند. از آنجا که نمایش کاری کاملا رئالیستی
است باید در کار رنگ و بوی زندگی جریان داشته باشد بنابراین انتخاب
بازیگران حرفه ای که به کاراکترها نیز نزدیک باشند باعث ارائه درست حس
زندگی در کار می شود. همچنین علاقمند بودم از بازیگرانی در این نمایش
استفاده کنم که در عین حرفه ای بودن مخاطب آنها را کمتر دیده باشد بنابراین
برای انتخاب بازیگر ابتدا اولین گزینه هایی را که به ذهنم می آمد خط زدم و
به سراغ دومین انتخاب هایم رفتم.
وی
در پایان صحبت هایش بیان کرد: در این نمایش خصلت مرده پرستی ما ایرانی ها
با زبان کمدی به نقد کشیده می شود. همه ما شاهد اتفاقاتی که بعد از مرگ
افرادی چون حمید سمندریان و مرتضی پاشایی افتاد بودیم و دیدیم که برخی
چگونه از این قضایا به نفع خودشان سوء استفاده کردند. نمایش «در سوگ کاظم
اشتری» قصد دارد همنی مسایل را به چالش بکشد.
نمایش «در سوگ کاظم
اشتری» از نیمه اردیبهشت ماه با حضور بازیگرانی چون افسانه چهره آزاد، لیلا
بوشهری، وحید نفر و سمیرا حسینی در تماشاخانه استاد انتظامی به صحنه می
رود.
یادداشت کانون کارگردانان خانه تئاتر؛ تئاتر فجر هویت روشن و تعریف معلوم ندارد/ مروری بر ۴ چالش
کانون کارگردانان خانه
تئاتر طی یادداشتی به بررسی وضعیت جشنواره بینالمللی تئاتر فجر و تأخیر در
معرفی دبیر آن پرداخت و یکی از چالشهای بر سر راه این جشنواره را نبود
هویت روشن و معلوم این جشنواره دانست.
در یادداشت کانون کارگردانان خانه تئاتر چنین آمده است:
جشنواره تئاتر فجر که در سال گذشته سی و سومین دوره برگزاری آن سپری شد و
برای سی و چهارمین دورهاش در سال جدید هنوز برنامهای ارایه نشده و دبیری
تعیین نگردیده است، همچنان گرفتار نابسامانی، عدم ترسیم چشمانداز،
سوءتعبیر، عدم هدفگذاری و بسیاری معضلات دیگر است که به نسبت سالیان زیادی
که از عمر آن میگذرد، این معضلات بسیار قابل انتقاد، نگرانکننده و قابل
بررسی بهنظر میرسند؛ معضلاتی که جز با اعتماد به راهکارهای ارایهشده
هنرمندان دغدغهمند تئاتر و کسانی که نامشان در مقاطعی از جشنواره تئاتر
فجر، به آن رونق و اعتبار بخشیده است، برطرف نخواهد شد.
راهی
که جشنواره تئاتر فجر در طول این سی و سه دوره پیموده، همواره در چند
دستانداز ثابت دچار چالش شده و این چالشها با آنکه لاینحل بهنظر
نمیرسند اما تکرار و نبود برنامه و اراده برای برطرف کردن آنها، این
چالشها را بهظاهر لاینحل مینمایاند.
نخستین
این چالشها: نبود هویت روشن و تعریف معلوم از جشنواره تئاتر فجر است که
منجر به عدم وجود آییننامه ثابت، نبود دبیرخانه و دبیر دائمی و تغییر هر
ساله ساز و کار جشنواره بر مبنای سلایق دبیران موقتی آن است.
دومین
چالش که از چالش اول برمیخیزد: عدم تخصیص بودجه متناسب و اختصاص نیافتن
همان بودجه در زمان مناسب است که مانع برنامهریزی کارآمد، ثابت و هدفمند
برای برگزاری جشنواره تئاتر فجر میشود.
سومین
چالش: فقدان تعریف روشن از هویت بینالمللی جشنواره تئاتر فجر است که
موجب مخدوش بودن معیارهای گزینش و انتخاب آثار بخش بینالملل جشنواره شده
است. بهطوری که در سالهای اخیر شاهد دعوت و اجرای گروههایی بودهایم که
سطح کیفی آثارشان هیچ کمکی به ارتقای کیفیت تئاتر و نگاه هنرمندان این عرصه
نکرده است.
چهارمین چالش: هدر
دادن تلاش نیروهای انسانی بهواسطه عدم برنامهریزی و اعلام فراخوانهای
بیهدف و عدمایجاد زمینهای غیر جشنواره برای ایجاد فضای کار و اجرا به
انبوه متون و اجراهایی است که هر ساله از ورود به بخشهای جشنواره باز
میمانند و موجب سرخوردگی استعدادهای این عرصه و ایجاد نگرانی برای آینده
حرفه تئاتر خواهد شد.
بدیهی است که چالشهای متعدد دیگری گربیانگیر جشنواره تئاتر فجر است که امید است متولیان و برگزارکنندگان دائمی و موقتی جشنواره با ایجاد فرصت گفتوگو و مفاهمه شنوای آنها باشند.
امیدواریم
با مشارکت اصناف و دستاندرکاران واقعی تئاتر و هنرمندان این عرصه و با
کاهش تصدیگری دولتی، زمینههای رفع چالشهای فوق هر چه زودتر فراهم شود.
اوضاعِ کمی تاقسمتی نامطلوبِ اهالیِ تئاتررا " اتّفاق " سامان نمیدهد . اتّفاق مُسکّن است . درمان نمیکند ؛ تنها درد را می پوشاند . برای مشکلِ بضاعتِ نمایشنامه ترجمه ی متونِ ارزشمند مصرفِ خارجی دارد وَکارسازنیست بیشتراقدامی باری به هرجهت درراستایِ خالی نبودنِ عریضه است . سپاسگزاریم که بعد ازسال ها بازسازی تئاترشهر اقدام به مطالعه ی نحوه ی بازسازی نموده اید . ایضاً موزه ی تئاتر . بدنیست برای حمایت ازگروه های تئاتری ازتئاترهای خصوصی حمایت کنید نه با امضای تفاهم نامه با صندوقِ حمایت ازهنرمندان ونویسندگان وباقی قضایا !! ضمن احترام به نیّتِ خیرِجناب خمسه ابتدا بگذارید این همه فارغ التحصیل را که زائیده ایم بُزرگ کنیم تا بعد !! مجمع سالانه ی خانه یِ تئاتر با هدردادنِ هزینه چرا به به حدّ نصاب نرسید ؟ .. که این قصّه هنوز سَرِدراز دارد امّا همچنان کالصّبروا مفتاح الفرج !