کن فیلمهای بخش رقابتی را کامل کرد
بخش رقابتی شامل فیلمهای جدید برای رقابت بر سر دریافت نخل طلای کن است که فیلم میشل فرانکو با عنوان «مزمن» و فیلم گیوم نیکلوکس با عنوان «دهکده عشق» از جمله این فیلمهای جدید هستند. فیلم «عشق» گاسپار نوئه نیز در بخش نمایش نیمه شب به نمایش درمی آید و «خمیر لوبیای قرمز شیرین» نائومی کاواسه نیز برای فیلم افتتاحیه بخش نوعی نگاه انتخاب شده است.
دیروز پنج شنبه و یک هفته پس از اعلام اسامی شرکت کنندگان در بخش رقابتی، تیری فرمو مدیر این جشنواره با اعلام اسامی ۹ فیلم دیگر، اسامی شرکت کنندگان در کن را کامل کرد. از این میان ۲ فیلم در بخش رقابتی، ۵ فیلم در بخش نوعی نگاه و یک فیلم در بخش نیمه شب و یکی نیز در بخش نمایش ویژه معرفی شدند.
به این ترتیب بخش رسمی در مجموع ۵۳ فیلم بلند را به نمایش میگذارد که شامل بخش رقابتی و بخش نوعی نگاه است. در پایان فرمو و کمیته انتخابش اعلام کردند این فیلمها خونی تازه در خود دارند.
شرکت کنندگان در جشنواره نیز میتوانند انتظار داشته باشند چهرههایی چون ژرار دوپاردیو و ایزابل هوپرت را روی فرش قرمز برای فیلم «دهکده عشق» نیکلوکس ببینند که در آن این دو بازیگر مشهور در نقش دو بازیگر مشهوری بازی میکنند که در یک دهکده مرده و پس از مرگ پسرشان سعی میکنند تجدید حیات کنند. نیک لوکس در این فیلم با ژاک اودیار، میویین، والری دونزلی و استفانی بریز همراه شده تا یک فیلم قویتر از همیشه را در میان فیلمهای فرانسوی در بخش رقابتی به نمایش درآورد.
«مزمن» یک درام انگلیسی زبان از فرانکو کارگردان مکزیکی تنها نماینده آمریکای لاتین در رقابت امسال است. تیم راث در این فیلم بازی میکند که در سال ۲۰۱۲ به عنوان داور بخش نوعی نگاه در جشنواره حضور داشت و جایزه این بخش را به فیلم «پس از لوچیا» به فرانکو داد.
کاواسه که سال پیش با فیلم «هنوز آب» در بخش رقابتی حضور داشت، آغازگر بخش نوعی نگاه با فیلم «خمیر لوبیای قرمز شیرین» است که با اقتباس از رمان «یک» نوشته تسویا آکیکاوا نویسنده ژاپنی نوشته ساخته شده است. او به دو هنرمند آسیایی دیگر ملحق میشود یعنی ویراستاکول از تایلند با اودیسه دراماتیکش «قبرستان شکوه و جلال» که پیش از این با نام «عشق در خنکائن» نامیده شده بود و مندوزا کارگردان فیلیپینی که با فیلم «تکلوب» درباره بعدازظهری که فاجعه توفان یولاندا در سال ۲۰۱۳ به وقوع پیوست، ساخته شده است.
در بخش نوعی نگاه «بره» نیز اضافه شده که ساخته یارد زیلیکی است و به عنوان نمایندهای از اتیوپی برای اولین بار در بخش رسمی شرکت میکند. «نام مستعار ماریا» ساخته خوزه لوییس روگلس درباره نیروهای مسلح کلمبیا از زاویه دید یک دختر جوان سرباز، فیلم دیگر این بخش است. این فیلم جشن کارتاژنای کلمبیا را در ماه مارس افتتاح کرد.
نویی که پیش از این در سال ۲۰۰۲ با فیلم «بازگشت ناپذیر» و در سال ۲۰۰۹ با «ورود تهی» در بخش رقابتی حضور داشت، با جدیدترین فیلمش «عشق» در بخش نمایش نیمه شب حضور دارد.
بخش نمایش ویژه نیز میزبان نوزدهمین فیلم خواهد بود که فیلمی از رابرت گودیگویان کارگردان فرانسوی با «ماجرای یک دیوانه» درامی بی زمان درباره مرد جوان فرانسوی از منطقه ارمنیهاست که در اتومبیل یک سفیر ترکیه بمب می گذارد.
با این حال ترنس دیویس با «ترانه غروب» و الکساندر سوکوروف با «موزه لوور در زمان اشغال» از رسیدن به این فستیوال جا ماندند و انتظار میرود تا آنها را بتوان در جشنوارههای پاییزی دید.
جشنواره فیلم کن از ۱۳ تا ۲۵ ماه می برگزار میشود.
فیلم دنزل واشنگتن هم قسمت دوم پیدا کرد
کمپانی سونی رسما اعلام کرد که فیلم اکشن «برابرکننده» یا «اکوالایزر» با نقشآفرینی دنزل واشنگتن، یک قسمت دیگر هم خواهد داشت.
شایعههای ساخت ادامه داستان این فیلم چند ماه قبل از اکران آن در ماه سپتامبر نیز به گوش میرسیدند، اما در نهایت این اجرای بسیار قوی فیلم در باکسآفیس و همچنین نتایج فروش دیویدیهای آن بود که توانست کلید ساخت فیلم دوم را با قاطعیت بزند. انتظار میرود واشنگتن نقش شخصیت رابرت مککال را در فیلم «برابرکننده ۲» نیز ایفا کند. کلویی مورتز و مارتون سوکاس از همبازیهای او در فیلم اول بودند.
فیلم «برابرکننده» که بر اساس یک سریال تلویزیونی دهه ۱۹۸۰ ساخته شده است، سال گذشته موفق به کسب ۱۹۲ میلیون دلار در باکسآفیس جهانی شد. کمپانی ویلج رودشو مسئولیت سرمایهگذاری آن را بر عهده داشت و اولین نمایش فیلم در فستیوال فیلم تورنتو بود.
آنتوان فوکوآ که پیش از این در فیلم «روز تمرین» با دنزل واشنگتن همکاری کرده بود، مسئولیت کارگردانی اولین فیلم «برابرکننده» را بر عهده داشت. هنوز مشخص نیست که آیا او برای کارگردانی فیلم دوم نیز بازخواهد گشت یا خیر. او و واشنگتن در پروژه همکاری بعدیشان در بازسازی فیلم «هفت خارقالعاده» محصول کمپانی امجیام کنار هم قرار میگیرند؛ پروژهای که علاوه بر آن، این دو را با بازیگر «روز تمرین» یعنی اتان هاوک نیز دوباره متحد میکند.
کمپانی سونی علاوه بر اعلام خبر ساخت قسمت دوم فیلم «برابرکننده»، اخباری درباره ساخت یک فیلم انیمیشن جدید «اسپایدرمن» نیز منتشر کرد. فیل لرد و کریس میلر کارگردانان فیلم «لگو» مسئولیت ساخت این فیلم را بر عهده خواهند داشت.
برای رفتن به سینما بلیت میخرم/ ماجرای دشمنی با مایکل مور
کلینت ایستوود شاید یکی از مشهورترین انتقامجویان فیلمهای سینمایی باشد، اما ستاره «هری کثیف» هرگز شنل نمیپوشد تا به جنگ جنایت برود.
این کارگردان و بازیگر در برنامه پرسش و پاسخی که چهارشنبه درباره زندگی و شغلش در نمایشگاه «سینماکان» در لاس وگاس ترتیب داده شده بود، شرکت کرد و از مسایل مختلفی سخن گفت.
او گفت: من فیلمهای بزرگسالان را ترجیح میدهم. این جمله او به این معنی بود که او مکان ندارد پروژه مشترکی با کمپانی مارول و قهرمانانش داشته باشد. او همچنین آشکار ساخت که با همه شهرت جهانیاش، هنوز برای رفتن به سینما و تماشای فیلم بلیت میخرد. او به تازگی به تماشای فیلم «هتل بزرگ بوداپست» نشست و قصد دارد از پسرش اسکات در فیلم «طولانیترین راندن» حسابی حمایت کند.
این برنده اسکار که به تازگی با جدیدترین فیلمش «تک تیرانداز آمریکایی» بزرگترین موفقیت تجاریاش را نیز تجربه کرده و فیلمش پرفروشترین فیلم داخلی آمریکا در سال ۲۰۱۴ شد، بار دیگر تاکید کرد که هیچکس واقعا از زاویه دید خانوادههای آنهایی که به جنگ عراق یا افغانستان رفتهاند، به این مساله نگاه نکرده است.
ایستوود که پس از انصراف اسپیلبرگ از کارگردانی این پروژه، روی صندلی کارگردانی نشست، گفت: وقتی اسپیلبرگ به او زنگ زد تا مطمئن شود که وی این فیلم را کارگردانی میکند به او گفت یک بار دیگر دارم پسمانده تو را برمیدارم.
با این حال ایستوود خبر جدیدی مبنی بر کارگردانی فیلمی درباره ریچارد جِوِل فردی که جریان تروریسم در المپیک آتلانتا را کشف کرد، رد کرد و گفت هنوز معلوم نیست که این فیلم ساخته شود.
در این گفتگو او به محبوبترین کارگردانهایش چون دون سیگل و سرجیو لئونه هم اشاره کرد و از فیلمهای محبوبش «نابخشوده»، «بچه میلیون دلاری» و «یاغی جوسی والس» حرف زد. او همچنین وارد بعضی موارد مناقشه برانگیز هم شد و از جمله از دشمنیاش با مایکل مور گفت.
مایکل مور کارگردان «بولینگ کلمباین» زمانی ادعا کرده بود ایستوود زندگی او را در مراسم شام اهدای جوایز هیات نقد فیلم ملی در سال ۲۰۰۵ به خطر انداخته و گفته است اگر مایکل مور زمانی با دوربین پا به خانه اش بگذارد به او شلیک خواهد کرد.
ایستوود در این باره گفت از این که مور به خانه چارلتون هستون رفته بود و در این فیلم او را برای کنترل اسلحه به سیخ کشیده بود، خیلی ناراحت شده بود چون این بازیگر در آن زمان بیمار بود و آلزایمر داشت. ایستوود افزود: اگر کسی بگوید من مایکل مور را تهدید به کشتن کردم، این واقعیت ندارد. او پس از یک مکث کوتاه گفت: البته این ایده بدی هم نیست... و با خنده حضار روبه رو شد.
ضرر یک میلیارد و 500 میلیون تومانی موسسه رسانههای تصویری در سال 93
شبکه خانگی در ایران با تاسیس موسسه رسانههای تصویری در سال 72 کار خود را آغاز کرد.
موسسهای که نزدیک به دو دهه از عمر آن میگذرد؛ هماکنون درکنار 32 موسسه شبکه خانگی دیگر در بخش خصوصی در ایران فعالیت میکند و به گفته مدیرعاملش بیشتر از اینکه به فکر مسائل مالی باشد و بعد تجاری را ملاک قرار دهد؛ تعاریف ارزشی را در حیطه وظایف خود تعریف کرده! اما با در تنگنا قرار گرفتن دولت ازنظر مالی و مطرح شدن اقتصاد مقاومتی؛ آیا زمان آن نرسیده که تمام موسسههای دولتی ازجمله همین موسسه؛ از مکیدن دولت دست برداشته و مسیری سودآور را برای خود ترسیم کنند؟ با حسین مسافر آستانه عملکرد یکسالهی موسسه تحت امرش و برخی برنامههای یکسالهی آن را به بحث گذاشتیم.
میزان بودجه دولتی موسسه رسانههای تصویری در سال گذشته چهقدر بود؟
دولت برای تولید فیلمها 4 میلیارد تومان در اختیار موسسه گذاشت؛ البته به دلیل وضعیت اقتصادی دولت این رقم بسیار کمتر از سال گذشته بود.
برای امسال این مبلغ چهقدر خواهد بود؟
هنوز بودجه امسال تصویب نشده است. گرچه ما پیشنهاد 12 میلیارد تومان را دادهایم و معلوم نیست که چه مقدار آن تصویب شود.
در سال 93 چه تعداد فیلم سینمایی و ویدئویی به بازار ارائه دادید؟
فیلمهایی مانند گناهکاران، کلاس هنرپیشگی، آسمان زردکم عمق، آینههای روبه رو، سربه مهر، استخر، آهوی پیشانی سفید، ابرهای ارغوانی، شور شیرین، برلین منفی 7، امروز، پاتال و آرزوهای کوچک، بادیگران، پنجاه قدم آخر، شور شیرین و گهوارهای برای مادر از جمله 28 فیلمی بود که امسال وارد بازار کردیم. به جز یک فیلم «کلاف» که فیلم ویدئویی بود؛ دیگر فیلمها سینمایی بودند.
آیا غیر از فیلم؛ آثار دیگری هم داشتید؟
مجموعه مستندی تحت عنوان «همآوایی» که به آواها و آیینهای عاشورایی در سالهای مختلف کشور می پردازد را تولید کردیم. همچنین پخش فیلمهای برگزیده سی سال دفاع مقدساز دیگر فعالیتهای ما بود. معرفی 30 اثر برگزیده در حوزه دفاع مقدس یکی از کارهای مغفول مانده در سالهای گذشته بود. همکاران موسسه به بهانه برگزاری جشنواره دفاع مقدس این کار را انجام دادند و مجموعه ارزشمند و ماندگار ارائه دادند.
میزان تیراژ فیلمها و میزان سرمایهگذاری آنها چه حد و حدودی دارد؟
مجموع تیراژ 28 فیلم دو میلیون نسخه بود. حدود 4 میلیارد تومان برای آن سرمایهگذاری کردیم. بهطور میانگین نسبت فروش به برگشت خوردهها 60 به 40 بود. درباره برخی فیلمها این نسبت به 90 درصد فروش و ده درصد برگشت هم میرسید.
درآمدزاییتان چه قدر بود؟
تا این لحظه که هنوز مسائل مالی ما بسته نشده دو و نیم میلیارد تومان درآمد داشتهایم که نشان از ضرر یک میلیارد و 500 میلیون تومانی دارد. البته ما در هیچ سالی سوددهی نداشتهایم.
پس فعالیت شما هیچگونه منطق اقتصادی ندارد؟
بله؛ همینطور است. ما به لحاظ اقتصادی بسیار پایین کار کردیم زیرا اولویت ما اقتصادی نیست. بیشتر سعیمان بر این است که فیلمهایی خوب و ارزشمند علیرغم تیراژ پایین تولید کنیم. ما به شاخصههایی که به عنوان فاکتورهای پرفروش مطرح است توجه چندانی نمیکنیم. حداقل فروش را از هر فیلمی که در بازار ارائه دادیم؛ داشتهایم. به این دلیل که معیار ما برای ارزیابی و قیمتگذاری فرهنگی معیار ارزشی و فرهنگی است.
آیا مسائل فرهنگی و سودآوری در یک ظرف نمیگنجند؟
به هیچ وجه. فیلمهای پرفروش فیلمهایی هستند که از نظر هنری و فرهنگی نازل هستند؛ اما با اقبال فرهنگی روبرو میشوند. فیلمهایی که توجه بیشتری به فرهنگ دارند در زمان خود مهجور میمانند. دولت وظیفه دارد برای این حوزه سرمایهگذاری کند تا آینده سینما را از نظر فرهنگی حمایت کند.
بعداز بیست سال آیا زمان آن نرسیده که موسسه از نظر اقتصادی مستقل از دولت شود؟
این در سیاست سازمان سینمایی نیست. زیرا قرار نیست موسسه رسانههای تصویری مسیر32 موسسه دیگر را برود.
از نظر محتوا آثار رسانههای تصویری در چه سطحی قرار میگیرد؟
من فیلمها را از نظر محتوا عمدتا متوسط رو به بالا ارزیابی میکنم. دغدغه ما برای گرفتن فیلمها از تهیهکنندگان محتوای ارزشمند است. بعضا ممکن است؛ ساختار فنی قوی و پرهزینه و پارامترهای هنرمندانه بالایی نداشته باشند؛ اما سعی کردیم از نظر محتوایی فیلمهای ارزشمند و سالمی را ارائه دهیم.
برای امسال قصد درآمدزایی بیشتر برای موسسه را ندارید؟
در بعضی مواقع ما با کارهای ارزشمندی رو به رو هستیم که کارهای پرفروشی نیستند اما به لحاظ محتوای فرهنگی واجد ارزشاند. ما آنها را بیشتر مدنظر خواهیم داشت. نگاه ما خیلی اقتصادی نخواهد بود؛ زیرا بخش خصوصی در بدنه سینمای خانگی وجود دارد که دغدغه اصلیشان مسائل مالی است. ما سعی داریم فرهنگ را در اولویت قرار داده؛ و این تعامل با بخش خصوصی کلیه نیازهای جامعه را در هر دو وجه تامین کند.
روند صدور مجوز در نمایش خانگی به چه شکل است؟
اداره کل نمایش خانگی فیلمنامه را میخواند؛ در صورت تایید پروانه ساخت صادر میکند. تهیهکننده بعد از ساختن فیلم، برای گرفتن پروانه نمایش، مجدد به ارشاد مراجعه میکند. از آنجا که فیلمها هیچ زمان منطبق با آنچه در فیلمنامه است؛ ساخته نمیشود؛ ایراداتی مطرح میشود که در نهایت با گفتوگو حل میشود.
اعمال ممیزی روی آثار عرضه شده در این شبکه چگونه است؟
ممیزی بحث روشن و شفافی است یکسری آیتمهای کلی است که همه کارگردانها و فیلمسازان از آن اطلاع دارند و باید آنها را رعایت کنند. جز آیتمهای کلی به لحاظ اعتقادی و سیاسی که جزو خط قرمزها هستند؛ دیگر ممیزی چندانی وجود ندارد. بقیه بحث ممیزی سلیقهای است. در بحث ممیزی حوزه نمایش خانگی تا آنجا که من آثار را دیدهام؛ با نگاه باز عمل شده.
دلیل عرضه فیلمهای بیمحتوا و نازلی که در شبکه خانگی تولید در سوپرمارکتها؛ مربوط به صدور مجوزهای فلهای توسط اداره کل نمایش خانگی است؟
شاید یکی از دلایل که انتقاداتی روی این فیلمها وجود دارد؛ عدم سختگیری ارشاد در صدور مجوزها باشد و اینکه ممیزی خاصی را اعمال نمیکند. محتوای ضعیف قابل دفاع نیست. باید سختگیری بیشتری وجود داشته باشد تا فیلمنامههای قویتری به دست کارگردانها برسد. فیلم ضعیف هیج توجیهی ندارد. قطعا به مدیرکل نمایش خانگی مربوط میشود. امیدوارم تعادل وجود داشته باشد. تعادل بهترین امر است نه سختگیری بیش از حد و نه بیتوجه به بسیاری از مسائل.
اینگونه فیلمها چه تاثیری در سطح فرهنگی کشور دارد؟
فیلمهای نازل ازنظر محتوا و ساختار میتواند در پایین آوردن سلیقه فرهنگی و هنری جامعه نقش منفی ایجاد کند. سازمان سینمایی و اداره کل نمایش خانگی باید با یک دقت و وسواس خاصی در صدور مجوزها کار کنند که فیلمها حداقل استانداردهای ساختاری و فرهنگی را به لحاظ محتوا دربرداشته باشند. البته من میدانم که در این دوره در صدور مجوز پروانه نمایش برای فیلمها و همین طور پروانه ساخت برای فیلمهای ویدیویی دقت بیشتری خواهد شد. یکی از سیاستهای سال جدید این است که توجه به محتوای فرهنگی موردنیاز و معیار جامعه در اولویت قرار گیرد. طبعا فیلمهایی که از ساختار حرفهایتری برخورد باشند در گروه حمایتی قرار میگیرند.
برنامه خاص و تغییر سیاستی برای آینده خواهید داشت؟
موسسه همیشه سعی دارد منطبق با نیازهای روز برنامههای جدیدتری را سرلوحه کار خود قرار دهد. برنامهای را در هیات مدیره خود به تصویب میرساند و براساس نظر هیات مدیره سعی میکند این برنامهها را در طول سال جاری کند. امسال در ادامه فعالیتهای خود در بخش جشنوارهها و بینالملل را در اولویتهای کارهای خود قرار خواهیم داد. بخش مهمی از فعالیتهای رسانههای تصویری متوجه امور جشنوارهها و امور بینالملل خواهد شد. همانطور که رئیس سازمان سینمایی قبلا در این باره صحبت کرده بودند.
احیای فیلمهای برگزیده کارگردانهای برجسته کشور و معرفی و رونمایی از آنها جز برنامه رسانههای تصویری است. بسیاری از آثار ساخته شده در گذشته مجددا اسکن و کارهای فنی و اصلاح رنگ روی آنها انجام خواهد شد. البته در گذشته هم این کار را تحت عنوان آثار برگزیده یک کارگردان خاص انجام داده بودیم.
آیا فیلمها تغییری از نظر محتوایی خواهند داشت؟
قطعا فیلمهایی را مورد نظر قرار خواهیم داد که از نظر محتوایی در راستای سیاستهای دولت باشد. نیازهای فرهنگ اجتماعی روز را مدنظر قرار دهد. هر فیلمی و با هر موضوعی در راستای کار ما نخواهد بود. فیلمها را با یک انتخاب وسواسگونه و نگاه فرهنگی انتخاب و مورد حمایت در حوزه نمایش خانگی قرار خواهیم داد.
تصمیمی برای ارتقای ساختاری محصولات دارید؟
باتوجه به اینکه ما باید شاهد رشد فرهنگی در همه زمینهها باشیم؛ همچنین نیازها و توقعات جامعه فراتر از نیازهای سال گذشته است؛ بنابراین ما باید منطبق با نیازهای جامعه و ارتقای اجتماعی کارهایی را ارائه دهیم. این مقوله هم به بالا بردن کیفیت فیلمها هم از نظر ساختار و هم کار کردن با کارگردانهای قویتر مربوط میشود. دقت و وسواس یک کارگردان و کستینگ خوب در زیباشناسی یک فیلم و کیفیت تولید تاثیر دارد. مجموعه این عوامل تولید یک فیلم خوب را رقم میزند.
پس کار با کارگردانهای بهنام و حرفهای جزء برنامههایتان است؟
ما به دنبال ارتقای کالاهای خود از نظر کیفی و محتوایی هستیم. کار کردن با کارگردانهای حرفهای اصلیترین مولفه برای رسیدن به این خواسته است. صحبتهایی برای قرارداد بافیلمهایی که در جشنواره امسال حضور داشتند؛ داشتهایم.
این به معنای محدودتر کار کردن است؟
تعداد برایمان مهم نیست؛ اما کیفیت برای ما اهمیت بیشتری دارد. به نسبت تولید اگر از نظر کیفی و کمی ارتقا داشت ما هم به همان میزان آثار را مورد حمایت قرار میدهیم.
آیا سفارش کار هم به کارگردانها یا تهیهکنندهها میدهید؟
برای امسال از بدو تولید محصولات با گروه تولید همراهی خواهیم داشت تا کارهای ارزشمندی ارائه داده شود. البته این به معنای دخالت در ساخت که در وظایف فارابی جای میگیرد؛ نیست. کاری که در دولت گذشته صورت میگرفت. ما بین آثاری که ساخته شده دست به انتخاب میزنیم.
میزان درآمدزایی تهیهکنندهها از فروش فیلمها در شبکه خانگی چه قدر است؟
در ایران مبلغی که برای فیلمها پرداخت میشود رقمی بین 250 تا 300 میلیون تومان است. البته استثنائاتی وجود دارد. در طول سال برای یک تا دو فیلمی که فروش خوبی در گیشه داشتهاند؛ تا 500 میلیون تومان هم پرداخت میشود.
این رقم در کشورهای اروپایی و امریکایی چگونه است؟
در این کشورها با وجود پرداخت مالیاتهای سنگین و هزینههای اینچنینی اما به دلیل وجود حق کپی رایت و بسته بودن مجاری قاچاق این رقم 7 تا 8 برابر ایران است.
فیلمهای خارجی در حوزه فعالیتهای نمایش خانگی چه جایگاهی دارد؟
در طول سال برای رفع نیاز فیلم دیدن مردم به تعداد زیادی فیلم در شبکه نمایش خانگی نیاز داریم. تولید سینمای ایران برای یک فصل یا نیم سال کفایت میکند. برای رفع این نیاز به تولید فیلم در بخش ویدئویی یا فیلمهای خارجی نیاز که مغایر با مسائل فرهنگی نباشد؛ نیاز است.
موسسه نمایش خانگی آیا مستقیم اقدام به تهیه فیلمهای خارجی میکند؛ یا خیر؟
بستگی به نوع عملکرد موسسه دارد. برای تامین آنها گاهی شرکتها از طریق کمپانیهای مختلف در کشورهایی مانند مالزی، دبی و دیگر کشور اقدام میکنند. برخی هم مانند ما خود مستقیم وارد عمل میشوند.
در سبد موسسه رسانههای تصویری جای فیلم خارجی خالی بوده؛ این امر دلیل خاصی داشته؟
توجه به سینمای ایران را در اولویت سیاستهای خود قرار دادیم. این تصمیم براساس نظر هیات امنا گرفته شد که ما سال گذشته فیلم خارجی نگرفتیم؛ اما امسال درصد بسیار کمی فیلم خارجی را دربرنامههای خود قرار خواهیم داد.
پس تغییر سیاست خواهید داشت؟
تغییر که نه اما فعالیت کاری خود را تکمیل خواهیم کرد.