چامسکی: خوانندگان کتاب‌های جورج اورول با اقدامات آمریکا کاملا آشنا هستند

وی افزود: قصور غرب در امور جهانی خصوصاً آمریکا از جمله در مساله درگیری اوکراین یا تنش‌ها با ایران، ایده دیگری است که هدایت رسانه‌های آمریکایی را مجاز نمی‌کند. با این حال افکار جهانی در مواجهه با استراتژی آمریکا هیچ اهمیتی ندارند.

چامسکی تاکید کرد: غرب به معنی آمریکا و هر کسی است که همراه آن است. آنچه در ایالات متحده به نام جامعه جهانی شناخته می‌شود، همان آمریکا و همراهانش است. به عنوان مثال می‌توان به حق ایران برای اجرای سیاست‌های هسته‌ای اشاره کرد؛ حال هرچه می‌خواهد باشد. موضع استاندارد این است که جامعه جهانی با آن مخالف است اما جامعه جهانی چه کسی است؟ آنچه که آمریکا تعیین می‌کند. هر کسی که کتاب‌های جورج اورول را بخواند، با این مساله آشنایی دارد. جالبترین مساله اتهامی است که به ایران برای بی‌ثبات کردن خاورمیانه وارد می‌شود چراکه آنها از شبه‌نظامیانی حمایت می‌کنند که سربازان آمریکایی را در عراق می‌کشند.

این نظریه‌پرداز سرشناس آمریکایی افزود: این درست مثل آن است که در سال 1943 رسانه‌های نازی از انگلستان به دلیل حمایت از نیروهای چریکی‌ای که سربازان آلمانی را می‌کشتند، انتقاد می‌کردند. به عبارت دیگر زمانی که آمریکا به عراق حمله می‌کند، صدها هزار تن از مردم را می‌کشد، کشور مذکور را نابود می‌کند، جنگ فرقه‌ای به راه می‌اندازد که هم‌اکنون دارد عراق را تکه پاره و منطقه را تجزیه می‌کند، این ثبات است و هر کسی که مقابل آن مقاومت کند می‌شود بی‌ثباتی!

وی همچنین به نقش رسانه‌های آمریکایی در زمانی که کوبا در لیست کشورهای حامیان تروریسم قرار داشت، اشاره کرد و گفت: در آن زمان رسانه‌های مطرح تلاش می‌کردند کوبا را به عنوان یک طرف منزوی در نیمکره غربی نشان دهند.

چامسکی تاکید کرد: اوباما سیاست خود در قبال کوبا را به دلیل آزادی یا دموکراسی تغییر نداد، بلکه به دلیل حمایت و پشتیبانی رسانه‌های آمریکایی از این مساله بود. اوباما در مساله کوبا به این نتیجه رسید که ایالات متحده به خاطر کوبا از نیمکره غربی دور شده است. اما شما نمی‌توانید این مساله را در آمریکا مطرح کنید. تمام اینها اطلاعات عمومی است و هیچ مساله محرمانه‌ای وجود ندارد و اسناد آن موجود است اما شما نمی‌توانید درباره آن صحبت کنید. شما باید درباره این ایده بیندیشید که زمانی که آمریکا به کشور دیگری حمله می‌کند و دیگران مقاومت می‌کنند، این مقاومت‌کنندگان نیستند که مرتکب جنایت می‌شوند بلکه مهاجم مرتکب جنایت می‌شود.

وی افزود: قوانین بین‌المللی را نمی‌توان علیه قدرت‌های بزرگ استفاده کرد. هیچ مکانیسم اجرایی‌ای وجود ندارد. مثلاً نگاهی به دادگاه کیفری بین‌الملل بیندازید. در آنجا رهبران آفریقایی‌ای محاکمه می‌شوند که مورد علاقه آمریکا نیستند. قطعا اصلی‌ترین جنایت هزاره اخیر، تجاوز آمریکا به عراق است. آیا می‌توان آن را به دادگاه بین‌المللی برد؟ منظور من این است که این مساله اصلاً قابل تصور نیست.