بیانیه رسمی دولت آمریکا در رابطه با مذاکرات لوزان سوییس

گروه سیاسی ـ دولت ایالات متحده آمریکا در تاریخ 2 آوریل سال جاری میلادی بیانیه رسمی خود را در رابطه با مذاکرات لوزان سوئیس منتشر کرد. از آنجا که به طور حتم این بیانه تنها ادعای های مقامات این کشور را بیان می‌کند، لازم است مقامات ایرانی نیز طبق فرمایشات مقام معظم رهبری که فرمودند: «مسئولین باید بیایند مردم را و بخصوص نخبگان را از جزئیّات و واقعیّات مطّلع کنند؛ ما چیز محرمانه نداریم، چیز مخفی نداریم. این مصداق همدلی با مردم است.« جزئیات و واقعیات مذاکرات را با مردم در میان بگذارند.

به گزارش بولتن نیوز متن این بیانیه به شرح زیر است:

پارامترهای برنامه اقدام مشترک جامع

در رابطه با برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ایران

در ادامه پارامترهای کلیدی برنامه اقدام مشترک جامع (JCPOA) در رابطه با برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران که در لوزان سوئیس تصمیم گیری شد، ارائه می‌شود. این اجزاء، ساختاری را تشکیل می دهند که بر طبق آن، متن نهایی «برنامه اقدام مشترک جامع» از این تاریخ تا 30 ژوئن (26 تیر) نگارش خواهد شد و پیشرفت های قابل توجه در تصمیم گیری های بین 1+5، اتحادیه اروپا و ایران را بازتاب خواهد داد. جزئیات مهم اجرایی هنوز جزو اصلی مذاکرات است و هیچ چیز مورد توافق نیست تا زمانی که در همه موارد به توافق برسیم. ما در ماه های آینده، فعالیت خود را برای به نتیجه رسیدن پارامترهای «برنامه اقدام مشترک جامع» که در ادامه می آید متمرکز کرده ایم.

غنی سازی

- ایران پذیرفته است که تقریباً دوسوم سانتریفیوژهای نصب شده خود را کاهش دهد. ذیل این توافق، ایران 19000 سانتریفیوژی را که تا حال نصب کرده است را به 6104 سانتریفیوژ نصب شده می‌رساند که در 15 سال آتی، تنها 5060 عدد از آن‌ها غنی‌سازی می‌کنند. تمام این 6104 سانتریفیوژ نیز باید تنها از سانتریفیوژهای نسل اول ایران (IR-1) باشند.

- ایران پذیرفته است که حداقل تا 15 سال غنی‌سازی اورانیوم بالای 3.67 درصد نداشته باشد.

- ایران پذیرفته است که برای 15 سال، 10000 کیلوگرم ذخیره اورانیوم کمتر غنی‌شده کنونی خود را به 300 کیلوگرم اورانیوم 3.67 درصد کاهش دهد.

- تمامی سانتریفیوژهای اضافه و زیرساخت‌های غنی‌سازی باید در انبارهای تحت نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بوده و تنها به‌عنوان جایگزین سانتریفیوژها و تجهیزات در حال فعالیت کنونی، مورد استفاده قرار گیرند.

- ایران پذیرفته است که تا 15 سال هیچ تأسیسات جدیدی با اهداف غنی‌سازی اورانیم، ایجاد نکند.

- جدول زمانی گریز ایران – مقدار زمانی که طول می‌کشد تا ایران به مواد کافی شکافت پذیر، برای ساخت یک سلاح دست یابد– که در حال حاضر، 2 یا 3 ماه تخمین زده می‌شود. بر طبق این چارچوب، این جدول زمانی در بازه زمانی حداقل ده‌ساله، به حداقل یک سال افزایش خواهد یافت.

ایران تأسیسات فردو را به‌گونه‌ای تغییر خواهد داد تا دیگر برای غنی‌سازی اورانیوم مورداستفاده قرار نگیرد.

- ایران پذیرفته است که حداقل تا 15 سال درتاسیسات فردو اقدام به غنی‌سازی اورانیوم نکند.

- ایران پذیرفته است که تأسیسات فردو را به‌گونه‌ای تغییر دهد که تنها برای اهداف صلح‌آمیز مورد استفاده قرار گیرد – تبدیل به مرکز تحقیقاتی فنّاوری فیزیک هسته‌ای.

- ایران پذیرفته است که تا 15 سال در فردو، تحقیقات و توسعه مرتبط با غنی‌سازی اورانیوم انجام ندهد.

- ایران تا 15 سال هیچ‌گونه مواد شکافت پذیری در فردو نخواهد داشت.

- تقریباً دوسوم سانتریفیوژها و زیرساخت‌های فردو حذف خواهند شد. سانتریفیوژهای باقی مانده، غنی‌سازی اورانیوم انجام نخواهند داد. تمام سانتریفیوژها و زیرساخت‌های مرتبط، تحت نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی خواهند بود.

ایران به مدت ده سال تنها در تأسیسات نطنز و تنها با 5060 سانتریفیوژ نسل اول (IR-1) خود به غنی‌سازی اورانیوم خواهد پرداخت.

- ایران پذیرفته است که به مدت ده سال و تنها با استفاده از سانتریفیوژهای نسل اول خود (IR-1) و تنها در تأسیسات نطنز، اقدام به غنی‌سازی اورانیوم نماید و دیگر سانتریفیوژهای پیشرفته خود را حذف کند.

- ایران 1000 سانتریفیوژ نسل دوم خود (IR-2) را که هم‌اکنون در نطنز نصب شده است، حذف کرده و آن‌ها را برای ده سال در انبار تحت نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار خواهد داد.

- ایران برای حداقل ده سال، از سانتریفیوژهای نسل دوم (IR-2)، نسل چهارم (IR-4)، نسل پنجم (IR-5)، نسل ششم (IR-6) یا نسل هشتم (IR-8) خود برای غنی‌سازی اورانیوم استفاده نخواهد کرد. ایران متعهد خواهد شد که از سانتریفیوژهای پیشرفته خود به‌صورت محدود در تحقیقات و توسعه استفاده کند که برنامه زمانی و مؤلفه‌های آن باید به تأیید 1+5 برسد.

- برای 10 سال، غنی‌سازی و همچنین تحقیقات و توسعه غنی‌سازی محدود خواهد بود تا از زمان گریز حداقل یک‌ساله اطمینان حاصل شود. پس از 10 سال، ایران ملزم به پذیرش طرح غنی‌سازی و همچنین طرح تحقیقات و توسعه غنی‌سازی خواهد بود که به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ارائه شده و منطبق با «برنامه اقدام مشترک جامع» و ذیل پروتکل الحاقی است که منجر به محدودیت‌های مشخص بر ظرفیت غنی‌سازی می‌شود.

بازرسی و شفاف‌سازی

- آژانس بین‌المللی انرژی اتمی دسترسی منظمی به تمام تأسیسات هسته‌ای ایران شامل تأسیسات غنی‌سازی نطنز و همچنین تأسیسات پیشین غنی‌سازی در فردو} که حذف‌شده‌اند{ داشته و در این راستا از به‌روزترین فنّاوری‌های مدرن نظارتی، استفاده خواهد کرد.

- بازرس‌ها به زنجیره تأمین که پشتیبان برنامه هسته‌ای ایران است، دسترسی خواهند داشت. سازوکارهای جدید ِشفاف‌سازی و بازرسی، با نظارتی دقیق بر اجزا و/یا مواد، مانع استفاده غیرمجاز از آن‌ها در برنامه‌های محرمانه خواهد شد.

- برای 25 سال، بازرس‌ها به معادن اورانیوم دسترسی داشته و نظارت مستمری بر تأسیسات اورانیوم مرتبط با تولید کیک زرد خواهند داشت.

- برای 20 سال، بازرس‌ها نظارت مستمری بر تولید چرخ گردان (رتور) و دمنده سانتریفیوژها و همچنین تأسیسات ذخیره‌سازی خواهند داشت. پایگاه و شالوده تولید سانتریفیوژ ایران متوقف شده و تحت نظارت مستمر خواهد بود.

- تمام سانتریفیوژها و زیرساخت‌های غنی‌سازی حذف‌شده از فردو و نطنز، تحت نظارت مستمر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار خواهد گرفت.

- یک کانال تدارکاتی انحصاری برای برنامه هسته‌ای ایران تأسیس می‌شود تا ناظر و تأییدکننده تک‌تک موارد مربوط به تأمین، فروش یا انتقال مواد مشخص هسته‌ای به ایران - مواد و فناوری‌های مرتبط و با مصارف دوگانه - و شفاف‌سازی بیشتر باشد.

- ایران پذیرفته است که پروتکل الحاقی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را اجرا کند که دسترسی‌های بیشتری را برای آژانس بین‌المللی انرژی اتمی جهت دست‌یابی به اطلاعات مربوط به برنامه هسته‌ای ایران فراهم خواهد کرد؛ که این اطلاعات تمامی تأسیسات اعلام‌شده و اعلام‌نشده را شامل می‌شود.

- ایران ملزم خواهد بود که با دسترسی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی جهت بررسی تأسیسات مشکوک یا تحقیق درباره ادعاهای وجود تأسیسات مخفی غنی‌سازی، تأسیسات تبدیل، تأسیسات تولید سانتریفیوژ یا تأسیسات تولید کیک زرد در هر جای کشور، موافقت کند.

- ایران پذیرفته است که کد اصلاح‌شده 3.1 را که مستلزم اطلاع‌رسانی زودهنگام درباره ساخت تأسیسات جدید است را اجرا کند.

- ایران یک مجموعه از اقدامات موردتوافق را اجرایی خواهد کرد تا به نگرانی‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در رابطه با ابعاد احتمالی نظامی (PMD) مرتبط با برنامه خود پاسخ دهد.

راکتورها و بازفرآوری

- ایران پذیرفته است که راکتور تحقیقاتی آب‌سنگین اراک را بازطراحی کرده و از نو بسازد، به‌گونه‌ای که مورد تأیید 1+5 باشد و قادر به تولید پلوتونیوم مورداستفاده در تسلیحات نظامی نبوده و مورداستفاده در تحقیقات صلح‌آمیز هسته‌ای و تولید رادیو ایزوتوپ‌ها است.

- هسته اصلی راکتور که قادر به تولید میزان قابل ‌توجهی پلوتونیوم قابل ‌استفاده در تسلیحات هسته‌ای است، نابود شده و یا از کشور خارج خواهد شد.

- ایران تمام پسماند سوخت راکتورها در طول عمرشان را به خارج از کشور منتقل خواهد کرد.

- ایران به‌صورت نامحدود متعهد شده است که بازفرآوری یا تحقیقات و توسعه مرتبط با بازفرآوری پسماندهای سوخت هسته‌ای را انجام ندهد.

- ایران بیش از نیاز راکتور اصلاح‌شده اراک، آب‌سنگین ذخیره نخواهد کرد و طی 15 سال، تمام آب‌سنگین باقی‌مانده خود را در بازارهای بین‌المللی خواهد فروخت.

- ایران طی 15 سال هیچ راکتور آب‌سنگین دیگری نخواهد ساخت.

تحریم‌ها

- اگر ایران به تعهدات خود پایبند بوده، به‌گونه‌ای که قابل راستی آزمایی باشد، از تخفیف در تحریم‌ها برخوردار خواهد شد.

- ایالات‌متحده و اتحادیه اروپا، پس از تأیید آژانس بین‌المللی انرژی اتمی مبنی بر اجرای تمام گام‌های کلیدی مرتبط با موضوع هسته‌ای از سوی ایران، تحریم‌های مرتبط با مسئله هسته‌ای را تعلیق خواهند کرد. اگر هرزمانی ایران در انجام تعهدات خود قصور ورزد، این تحریم‌ها سریعاً به‌جای خود بازخواهند گشت.

- معماری تحریم‌های هسته‌ای ایالات‌متحده بر ایران، برای بیشتر مدت توافق حفظ خواهد شد و امکان بازگشت سریع تحریم‌ها در شرایط حاکی از «عدم کارایی» را فراهم خواهد کرد.

- تمام قطعنامه‌های گذشته شورای امنیت سازمان ملل که مرتبط با موضوع هسته‌ای ایران است، همزمان با اقدام ایران برای رفع نگرانی‌های فعالیت هسته‌ای خود (شامل غنی‌سازی، فردو، اراک، ابعاد احتمالی نظامی (PMD) و شفاف‌سازی)، برداشته خواهند شد.

- بااین‌حال، مقررات هسته‌ای در قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل – آن بخش از قراردادهای مرتبط با انتقال فنّاوری و فعالیت‌های حساس- تحت قطعنامه جدیدی در شورای امنیت سازمان ملل که «برنامه اقدام مشترک جامع» را تائید می‌کند، دوباره برقرارشده و بر اجرا کامل آن تأکید خواهد شد. همچنین کانال تدارکاتی که در بالا به آن اشاره شد، توسط این }قطعنامه{ ایجاد خواهد شد که تمهیدی کلیدی جهت شفاف‌سازی خواهد بود. محدودیت‌های مهم بر تسلیحات متداول و موشک‌های بالستیک، همچون مقرراتی که اجازه بازرسی محموله‌های مرتبط و بلوکه کردن دارایی‌های ایران را می‌دهد، با این قطعنامه جدید در هم ادغام می‌شوند.

- یک روند حل اختلاف، مشخص خواهد شد که هر یک از اعضا «برنامه اقدام مشترک جامع» را قادر خواهد ساخت تا برای حل اختلاف‌نظرها در مورد تعهدات اجرای «برنامه اقدام مشترک جامع»، تلاش کنند.

- اگر در روند فوق، یک موضوع مهم «عدم کارایی» قابل‌حل نبود، تمام تحریم‌های گذشته اتحادیه اروپا می‌توانند دوباره اعمال شوند.

- بر طبق این توافق، دیگر تحریم‌های ایالات‌متحده بر ایران شامل تحریم‌های تروریسم، نقص حقوق بشر و موشک‌های بالستیک همچنان به قوت خود باقی خواهد ماند.

مراحل عملیات

- ایران برای ده سال ظرفیت داخلی غنی‌سازی خود و تحقیق و توسعه آن را محدود خواهد کرد - که این امر زمان گریز حداقل یک‌ساله را تضمین می‌کند. پس‌ازآن ایران ملزم خواهد بود غنی‌سازی بلند‌مدت و برنامه تحقیقات و توسعه مرتبط با آن را با مشارکت 1+5 انجام دهد.

- ایران برای 15 سال، اجزای اضافی برنامه خود را محدود خواهد کرد. برای نمونه، ایران هیچ تأسیسات جدید غنی‌سازی یا راکتور آب‌سنگین نخواهد ساخت و ذخایر اورانیوم غنی‌سازی شده خود را محدود خواهد کرد و فرآیندهای پیشرفته شفاف‌سازی را خواهد پذیرفت.

- بازرسی‌های مهم و اندازه‌گیری‌های شفافیت زا پس از 15 سال نیز ادامه خواهند یافت. پایبندی ایران به پروتکل الحاقی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، شامل دسترسی‌های قابل‌توجه و تعهدات شفافیت زا، دائمی خواهد بود. بازرسی شدید از زنجیره تأمین اورانیوم ایران دستکم تا 25 سال ادامه خواهد یافت.

- حتی پس از دوره اعمال شدیدترین محدودیت‌ها بر برنامه هسته‌ای ایران، ایران همچنان عضوی از پیمان عدم اشاعه تسلیحات هسته‌ای (NPT) باقی خواهد ماند که ایران را از گسترش یا دست‌یابی به تسلیحات هسته‌ای بازخواهد داشت که نیازمند مراقبت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بر برنامه هسته‌ای آن است.

لینک متن اصلی بیانیه در وب سایت رسمی دولت ایالات متحده