دليل انزوای اردن خود اردن است، نه ايران!

گروه بین الملل، پادشاه اردن در مصاحبه‌ای با یک رسانه آمریکایی با متهم کردن ایران به تلاش برای توسعه‌طلبی در خاورمیانه خواستار گنجانده شدن این ادعا در مذاکرات هسته‌ای بین ایران و 1+5 شد.

به گزارش بولتن نیوز، «ملک عبدالله دوم» پادشاه کشور اردن که کشورش با حمایت‌های آشکار از تروریست‌های سوریه نقش مهمی در شکل‌گیری گروه تروریستی داعش و ایجاد ناآرامی در سوریه بازی کرده، بامداد روز سه‌شنبه ایران را به سیاست‌های توسعه‌طلبانه متهم کرد.
 
وی در مصاحبه با شبکه خبری فاکس‌نیوز با بیان اینکه ایران در حال گسترش نفوذ خود در منطقه خاورمیانه است خواستار گنجانده شدن این ادعاها در رایزنی‌های هسته‌ای جاری بین ایران و گروه 1+5 شد.
 
پادشاه اردن درحالی این اظهارات را مطرح کرد که مقامات ایران و کشورهای گروه 1+5 که طرف مذاکره با ایران هستند، بارها اعلام کرده‌اند این گفت‌وگوها محدود به مسائل مربوط به برنامه هسته‌ای هستند.
 
ملک‌عبدالله دوم در این مصاحبه همچنین گفت حملات هوایی اردن در داخل سوریه و عراق بعد از سوزانده شدن خلبان این کشور به دست گروه تروریستی داعش تشدید شده است.
 

نیروهای گروه تروریستی داعش بهمن‌ماه سال گذشته با انتشار ویدئویی مدعی شدند «معاذ الکساسبه»، خلبان اردنی را زنده سوزانده‌اند.

با این همه مجموع خطاهای راهبردی اردن در همراهی با تروریسم بی شک مهمترین دلیل کشته شدن خلبان اردنی توسط نیروهای داعش و دیگر خساراتی است که در اثر حضور گسترده تروریسم در منطقه گریبان گیر مردم این کشور شده است.

این درحالی است که اردن پیش از تبدیل شدن داعش به دشمن غرب آنچنان که امروز به ظاهر شاهدیم و زمانی که به عنوان نیروهای آزادی خواه علیه حکومت «بشار اسد» در سوریه دست به اقدامات مسلحانه می زد، همچون برخی دیگر از متحدان ایالات متحده در منطقه از این گروه تروریستی حمایت های سیاسی، مادی و تسلیحاتی می کرد.

بر این اساس، بنابر آمار و مستندات تایید شده، بیشترین تردد و انتقال سلاح برای داعش و النصره در سوریه، پس از ترکیه توسط پادشاهی اردن صورت گرفته است و این درحالی است که حمایت های مادی و معنوی اردن از داعش و النصره و دیگر گروه های تروریستی مخل آرامش منطقه تا همین چندماه گذشته نیز کماکان ادامه می یافت.

به گزارش بولتن نیوز، اردن در روزهای نخست تصرف موصل توسط داعش میزبان گروه های مخالف عراق ازجمله عناصر بعثی تحت عنوان دوستان عراق شد.

این درحالی است که این کشور همچنین با قرارداد خرید گاز از اسرائیل عملاً در حال کمک رسانی به اقتصاد رژیم صهیونیستی است و به عنوان یکی از کشورهای عرب منطقه، نه تنها تعهدی به مردم بی گناه فلسطین از خود نشان نداده است، بلکه بارها و بارها ثابت کرده که یکی از مهمترین عوامل تهدید آرامش منطقه در بیش از نیم قرن اخیر بوده است.

پادشاه اردن این گفت و گو درحالی از «بهار عربی» و عبرت گرفتن از آن صحبت به میان آورد که در ماه های اخیر، خیابان های این کشور بارها و بارها صحنه تظاهرات مردمی و ناآرامی های سیاسی بوده است؛ آتشی که به ویژه پس از عقد قرارداد گازی این کشور با رژیم صهیونیستی شعله ورتر نیز گردیده است.

بر این اساس در یکی از جديدترين واکنش ها، نمايندگان پارلمان اردن اعلام کردند در صورت موافقت با قرارداد واردات گاز از اسرائيل، طرح استعفای جمعی را به اجرا خواهند گذاشت و بنابر اعلام العالم 78نماینده پارلمان اردن مذکور واردات گاز از رژیم صهیونیستی را بزرگترین طرح عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی از زمان امضای پیمان سازش وادی عربه دانسته و آن را بزرگترین هدیه به کابینه افراطی نتانیاهو تلقی کردند.

نمايندگان پارلمان اردن اعلام کردند، نمی خواهند شاهد توافق ننگين با اسرائيل که تاريخ ملت اردن را لکه دار کرده است، باشند.

در همين حال شماری زيادی از دانشجويان دانشگاه اردن در امان پايتخت اين کشوربا برپايی تظاهرات، به دولت درباره امضای توافق گازی با اسرائيل هشدار دادند. معترضان تأکيد کردند که مردم اردن خواستار خريد گاز از رژيم صهيونيستی نيستند و این درحالی است که این دست اعتراضات علیه این قرارداد اقتصادی تنها بخش کوچکی از نارضایتی مردم این کشور از سیاست های آمریکایی دولتمردان این کشور است.


آن چنان که از شواهد و قراین به روشنی پیداست، طرح خريد گاز از صهيونيست ها توسط اردن تنها درحکم خيانتی روشن ازسوی غرب و مقامات غرب زدۀ این کشور به ملت اردن بوده و توطئه ای اقتصادی و طراحی شده ازسوی آمريكاست و این درحالی است که آمريكا با محروم سازی اردن از ظرفيت گاز ايران، عراق، مصر و قطر سعی دارد، اردن را به صهيونيست‌ها وابسته سازد.

با این همه، اتخاذ چنین تصمیماتی ازسوی نظام سیاسی اردن علاوه بر این که موجب انزوای درونی حاکمان اردنی در داخل کشور و تنها ماندن در عرصه بین المللی و فقدان پشتوانه مردمی گردیده، بسیاری از همسایگان و کشورهای عربی و غیرعربی منطقه را نیز نسبت به هرگونه همکاری اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی با این کشور کوچک مشکوک ساخته و درحالی که هر روز بر انزوای درونی و داخلی این کشور افزوده می شود، در عرصه بین المللی نیز مقامات و سیاسیون اردنی روز به روز بیشتر در انزوا فرورفته و در حال حاضر به غیر حمایت های منفعت طلبانه امریکا و رژیم صهیونیستی و درمواردی مصر، عملاً هیچ یار و همراه سیاسی قابل توجهی ندارند.

این درحالی است که با نگاهی به وضعیت سیاسی اردن در منطقه و جهان به روشنی به انزوای سیاسی این کشور پی برد؛ انزوایی که باوجود فرافکنی های مقامات اردنی علیه ایران و دیگران، بی شک تنها ناشی از رویکرد نامتوازن و غیراصولی و غیرمتعهدانه این کشور بوده است.