آزمونی که آمریکایی ها در آن شکست خوردند
آمریکایی ها این روزها، روزهای سختی را سپری می کنند و دمکرات های حاکم به ایالات متحده که تا انتخابات بعدی به نطر می رسد فرصت زیادی ندارند، بین حمایت از دمکراسی و دفاع از دیکتاتوری و در جنگ جاری علیه تروریسم در خاورمیانه سرگردانند.
به گزارش بولتن نیوز، کاخ سفید این روزها در شرایطی به سر می برد که میان سنتی
ترین دیکتاتوری جهان و آزادترین کشور دمکراتیک منطقه سرگردان است.
این کشور حتی نمی داند خود را در صف نیروهای مقاومت ضدتروریستی باید قرار دهد یا در صف حامیان و موسسین گروههای تکفیری و صاحبان فتواهای ضدانسانی.
آنها در حوزه مسایل و تحولات منطقه ای، بصورت واقعی دچار نوعی بلاتکلیفی هستند و درحالی که اطمینان یافته اند، ریشه های افراط گرایی و تروریسم کجاست، اما همچنان همان ریشه ها را حمایت کرده و برای جنگ افروزی تشویق می کنند.
آمریکایی ها که یک ائتلاف بین المللی علیه گروهک تروریستی داعش با حضور 70 کشور تشکیل دادند، اکنون بعد از ماهها قادر نیستند بصورت واقعی یک بیلان کاری ارائه کنند.
آنها بارها اخبار غیر واقعی مبنی بر هدف قرار دادن ابوبکر البغدادی را در بوق کرده و هر روز خبر از کشتن سرکردگان این گروه تروریستی دادند، اما همه اش نادرست بود و مواضع داعش نیز هیچگاه طی ماههای گذشته بر اثر بمباران های هوایی ائتلاف آسیب ندید.
حتی تعداد پروازهای جنگنده های آمریکایی و ائتلاف طی ماههای گذشته بیش از 5 – 6 سورتی نبوده و بیشتر جنبه نمایشی داشته است، بطوری که تعداد پروازهای 70 کشور عضو ائتلاف به اندازه یک روز پروازهای سعودی ها و متحدانش بر فراز یمن نبوده است.
اما واقعیت های صحنه میدانی چیزهای دیگری می گویند؛ بمباران های به گفته خودشان اشتباهی مواضع نیروهای عراقی، پرتاب سلاح و تجهیزات برای داعش، عدم تحرک جدی برای متقاعد کردن کشورهایی که مرزهای خود را بر روی داعش بازگذاشته اند و همچنین باز بودن مجاری نقل و انتقال پول برای گروههای تروریستی.!
در جریان آزادسازی تکریت در ماه گذشته، 10 دولت منطقه ای به رهبری عربستان، به دولت عراق فشار شدیدی وارد کردند تا مانع از انجام آن شوند و آمریکایی ها نیز آنان را همراهی کردند. این همان 10 کشوری هستند که حالا بر سر مردم و زنان و کودکان بی دفاع یمن بمب فرو می ریزند.
کار به جایی رسیده که زمانی هم که قرار می شود آمریکایی ها در عملیاتی علیه داعش حضور یابند، سایر نیروهای ضد تروریستی بر روی زمین، کنار می کشند و این موضوع به صراحت در جریان عملیات آزادسازی تکریت به وقوع پیوست و پس از درخواست دولت عراق از آمریکایی ها برای پروازهای جنگی بر فراز تکریت، گروههای زیادی صحنه نبرد را ترک کردند و همه شاهد بودند که پس از حضور بی حاصل یک هفته ای جنگنده های آمریکایی، دولت عراق دوباره سراغ نیروهای مقاومت ضد تروریستی رفت تا آنها بازگردند و کار را تمام کنند.
حالا، این سیاست ها و سناریوها در قبال ملت یمن در حال تکرار است و آمریکایی ها در حال حمایت از نادر بازمانده های نظام های حکومتی و خشن جهان هستند که ادعا دارد با بمباران غیرنظامیان و تاسیسات یک کشور مستقل، قصد دارد حکومت مردمی آن را به قدرت بازگرداند!
چرا چنین است؟ چرا گروههای ضد تروریستی منطقه به آمریکا اعتماد ندارند؟ اینها موضوعات پیچیده ای نیست و نشان می دهد که آمریکایی ها در آزمون دمکراسی و مبارزه با تروریسم که با شعار آن سالها در مناطق مختلف جهان مداخله کرده اند، شکست خورده و چیزی به نام خود ثبت نکرده اند، اما در مقابل علامت های سوال زیادی توام با بی اعتمادی به جا گذاشته اند؛ ابهامات و سوالاتی که ریشه در سیاست گذاری های مبتنی بر سلطه جویی و مناسبات این کشور با متحدان سنتی اش در خاورمیانه دارد که این روزها کاخ سفید را در اتخاذ تصمیمات درست و منطقی در مخمصه قرار داده است.
این کشور حتی نمی داند خود را در صف نیروهای مقاومت ضدتروریستی باید قرار دهد یا در صف حامیان و موسسین گروههای تکفیری و صاحبان فتواهای ضدانسانی.
آنها در حوزه مسایل و تحولات منطقه ای، بصورت واقعی دچار نوعی بلاتکلیفی هستند و درحالی که اطمینان یافته اند، ریشه های افراط گرایی و تروریسم کجاست، اما همچنان همان ریشه ها را حمایت کرده و برای جنگ افروزی تشویق می کنند.
آمریکایی ها که یک ائتلاف بین المللی علیه گروهک تروریستی داعش با حضور 70 کشور تشکیل دادند، اکنون بعد از ماهها قادر نیستند بصورت واقعی یک بیلان کاری ارائه کنند.
آنها بارها اخبار غیر واقعی مبنی بر هدف قرار دادن ابوبکر البغدادی را در بوق کرده و هر روز خبر از کشتن سرکردگان این گروه تروریستی دادند، اما همه اش نادرست بود و مواضع داعش نیز هیچگاه طی ماههای گذشته بر اثر بمباران های هوایی ائتلاف آسیب ندید.
حتی تعداد پروازهای جنگنده های آمریکایی و ائتلاف طی ماههای گذشته بیش از 5 – 6 سورتی نبوده و بیشتر جنبه نمایشی داشته است، بطوری که تعداد پروازهای 70 کشور عضو ائتلاف به اندازه یک روز پروازهای سعودی ها و متحدانش بر فراز یمن نبوده است.
اما واقعیت های صحنه میدانی چیزهای دیگری می گویند؛ بمباران های به گفته خودشان اشتباهی مواضع نیروهای عراقی، پرتاب سلاح و تجهیزات برای داعش، عدم تحرک جدی برای متقاعد کردن کشورهایی که مرزهای خود را بر روی داعش بازگذاشته اند و همچنین باز بودن مجاری نقل و انتقال پول برای گروههای تروریستی.!
در جریان آزادسازی تکریت در ماه گذشته، 10 دولت منطقه ای به رهبری عربستان، به دولت عراق فشار شدیدی وارد کردند تا مانع از انجام آن شوند و آمریکایی ها نیز آنان را همراهی کردند. این همان 10 کشوری هستند که حالا بر سر مردم و زنان و کودکان بی دفاع یمن بمب فرو می ریزند.
کار به جایی رسیده که زمانی هم که قرار می شود آمریکایی ها در عملیاتی علیه داعش حضور یابند، سایر نیروهای ضد تروریستی بر روی زمین، کنار می کشند و این موضوع به صراحت در جریان عملیات آزادسازی تکریت به وقوع پیوست و پس از درخواست دولت عراق از آمریکایی ها برای پروازهای جنگی بر فراز تکریت، گروههای زیادی صحنه نبرد را ترک کردند و همه شاهد بودند که پس از حضور بی حاصل یک هفته ای جنگنده های آمریکایی، دولت عراق دوباره سراغ نیروهای مقاومت ضد تروریستی رفت تا آنها بازگردند و کار را تمام کنند.
حالا، این سیاست ها و سناریوها در قبال ملت یمن در حال تکرار است و آمریکایی ها در حال حمایت از نادر بازمانده های نظام های حکومتی و خشن جهان هستند که ادعا دارد با بمباران غیرنظامیان و تاسیسات یک کشور مستقل، قصد دارد حکومت مردمی آن را به قدرت بازگرداند!
چرا چنین است؟ چرا گروههای ضد تروریستی منطقه به آمریکا اعتماد ندارند؟ اینها موضوعات پیچیده ای نیست و نشان می دهد که آمریکایی ها در آزمون دمکراسی و مبارزه با تروریسم که با شعار آن سالها در مناطق مختلف جهان مداخله کرده اند، شکست خورده و چیزی به نام خود ثبت نکرده اند، اما در مقابل علامت های سوال زیادی توام با بی اعتمادی به جا گذاشته اند؛ ابهامات و سوالاتی که ریشه در سیاست گذاری های مبتنی بر سلطه جویی و مناسبات این کشور با متحدان سنتی اش در خاورمیانه دارد که این روزها کاخ سفید را در اتخاذ تصمیمات درست و منطقی در مخمصه قرار داده است.
منبع: ایرنا
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
البته ما طبق اسناد و شواهد واظهارات خود یانکی ها میدانیم که خودشان تروریسم را به جان ملت مسلمان و جوامع مسلمین انداختند و از پدر بزگ خود انگل لیس به ارث بردن که تفرقه بینداز و حکومت کن لیکن از این آیه شریقه و قول حضرت حق جل جلاله غافل بودند....
ومکرو ومکرالله والله خیرالماکرین..وخداوند متعال مکر خودشان را به خودشان بازگرداند و تازه این اول ماجراست.
امریکای امروز بهیج عنوان قویتر از ایران آنروز و یا فرعون آنزمان و یا رومیان نبوده و نیست آنها هم بعد از افول نابود شدند و ما چه بخواهیم وچه نخواهیم سقوط امپراطوری امریکا حتمیست .فقط اگر مردم دنیا بخواهند این سقوط حتمی را نزدیکتر و پر شتاب تر خواهند کرد.