توافق طرفین برای انتشار بیانیه‌های متفاوت و اعتراف جهان به پیروزی ایران(16 فروردین)

گروه بین الملل، بازتاب ها و اظهار نظرات در مورد بیانیه هسته ای ایران و 5+1 همچنان ادامه دارد، به نظر می رسد که صهیونیست ها و ایادی آنها مشغول برنامه ریزی برای شروع حملات خود به توافق هسته ای هستند.

به گزارش بولتن نیوز، ایران ۱۳ سال با قدرت های بزرگ مذاکره کرد و از تهدیدهای نظامی هراسی به دل راه نداد، حمایت تام و تمام مشاور اسبق امنیت ملی امریا از توافق امریکا با ایران، اعتراف غرب به نیاز شدید آمریکا به توافق با ایران برای حل مشکلات خود، یادداشت تمسخرآمیز گاردین ترس 23 ساله نتانیاهو از ایران هسته ای، اعتراف مقام ارشد مذاکره کننده امریکایی درخصوص امتیازهایی که به ایران داده، گزارش گاردین درخصوص بررسی PMD و لزوم دسترسی بازرسان به قرارگاه‌های نظامی و سپاه پاسداران، گزارش آسوشیتد‌پرس از آغاز لابی‌گری صهیونیست‌ها برای لغو تفاهم هسته‌ای با ایران، گزارش واشنگتن پست از تاثیرگذاری توافق هسته‌ای ایران در آینده سیاسی آمریکا، ادعای نیویورک تایمز مبنی توافق ایران و آمریکا برای انتشار بیانیه‌های متفاوتی از تفاهم لوزان، افزایش امیدواری شرکت‌های کره‌ای به بازگشت به بازار ایران، صحبت های مشاور سابق امنیت ملی عراق درخصوص دقت بالاتر مشاوره های ایرانیان نسبت به مشاوران امریکایی سرخط مهمترین اخبار بولتن روزانه «ایران در جهان» را به خود اختصاص داد.

ایران ۱۳ سال با قدرت های بزرگ مذاکره کرد و از تهدیدهای نظامی هراسی به دل راه نداد

عبدالباری عطوان نویسنده و تحلیلگر سرشناس جهان عرب نوشت: ایران ۱۳ سال با قدرت های بزرگ مذاکره کرد و از تهدیدهای نظامی آنها هراسی به دل راه نداد اما سران عرب در بهترین وضعیت چهار ماه درمقابل زورگویی های قدرت های بزرگ دوام آوردند.

عبدالباری عطوان نویسنده و تحلیلگر مشهور جهان عرب در مقاله ای در روزنامه اینترنتی رای الیوم به مذاکرات ایران و قدرت های بزرگ درباره برنامه هسته ای و شیوه مدیریت ایران و مقایسه این روند با نمونه های مشابه در جهان عرب پرداخت و نوشت: مذاکره کننده ایرانی به مدت 13 سال بر سر میز مذاکره با شش قدرت بزرگ جهان پایداری کرد و از ناوگان های دریایی و ناوهای هواپیمابر ترسی به دل راه نداد، درحالی که مذاکره کننده عربی (انور سادات) دو هفته در کمپ دیوید و مذاکره کننده فلسطینی چهار ماه در اسلو پایداری کرد که خود گویای تفاوت بین دو طرف است.

عبدالباری عطوان مقاله خود را با این پرسش ها آغاز کرد که باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا از سران کشورهای عرب خلیج فارس دعوت کرد تا در اجلاسی در کمپ دیوید حضور یابند تا به آنها بعد از دستیابی به توافق هسته ای با ایران اطمینان دهد و آیا به این دعوت پاسخ خواهند داد؟ آیا این سران به اعتماد به هم پیمان خیانتکار خود (آمریکا) ادامه خواهند داد؟ چرا نتانیاهو می خواهد شرط به رسمیت شناختن رژیم اسرائیل را قبل از امضای توافق تحمیل کند؟ او اساسا کیست؟ چرا این توافق جنبه های مثبتی برای اعراب دارد؟

عبدالباری عطوان نوشت: هیچ کسی درباره جسارت و گستاخی بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل اختلاف نظر ندارد اما اینکه این گستاخی به درجه ای برسد که او به توافق شش کشور بزرگ با ایران درباره برنامه هسته ای این کشور اعتراض کند و خواستار تاکید صریح به رسمیت شناخته شدن موجودیت اسرائیل در آن شود، این امر را دیگر عقل سلیمی باور نمی کند و با هیچ منطقی جور در نمی آید.

نتانیاهو مثل سگ زخمی پارس می‌کند

وی افزود: مگر نتانیاهو کیست که چنین شرطی مطرح کند و در صدد تحمیل آن بر این کشورها برآید؟ به کدام حق از ایران می خواهد که اسرائیل را به رسمیت بشناسد؟ چکار می تواند بکند اگر کسی به حرف او گوش ندهند؟ نتانیاهو مثل یک سگ زخمی از شدت درد به خود می پیچد و ناله می کند.

این نویسنده افزود: پاسخ این گستاخی را ماری هارف سخنگوی وزارت خارجه آمریکا به سرعت داد و تاکید کرد که قضیه به رسمیت شناخته شدن اسرائیل از سوی ایران و مذاکره با ایران درباره برنامه هسته ای این کشور دو موضوع به طور کامل جدا از هم هستند و این پاسخ قاطع به منزله پیامی قوی برای نتانیاهو بود که ساکت شود و از پارس کردن و آه و ناله دست بردارد زیرا کسی را پیدا نخواهد کرد که به حرف گوش دهد زیرا زمانی که می توانست شروط خود را بر قدرت های بزرگ دیکته کند، -دستکم در عمر دولت کنونی- به پایان رسیده است.

برنامه هسته ای ایران کاملا باقی خواهد ماند

عبدالباری عطوان نوشت: نتانیاهو بحران زده است و در سطح سیاسی و شخصی احساس شکست و افسردگی می کند. سالهای زیاد گذشته به این دل بسته بود که واشنگن را از برنامه هسته ای ایران بترساند و آمریکا را به سمت گزینه نظامی برای ویران کردن این برنامه سوق دهد اما شکست خورد و این امر خود را در دستیابی به توافق اخیر لوزان نشان داد زیرا برنامه هسته ای ایران کاملا باقی خواهد ماند و حتی یک دستگاه سانتریفیوژ از بین نخواهد رفت و علاوه بر آن، این توافق الزام آور نیست و می توان در هر لحظه ای از آن دست کشید.

* نگرانی نتانیاهو از سه مسئله اصلی نشات می‌گیرد

نخست: "افزایش درخواست های بین المللی برای خلع سلاح هسته ای اسرائیل و وادار کردن تل آویو به امضای معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای و نظارت بین المللی بر راکتور هسته ای در دیمونا".

دوم: "تبدیل ایران به یک قدرت منطقه ایِ بزرگِ هم پیمان با واشنگتن و محور سیاست هایش در خاورمیانه به عنوان شریکی قوی که می توان بعد از رفع محاصره اقتصادی، به آن تکیه کرد".

سوم: این توافق کشورهای عربی و اسلامی مثل مصر، ترکیه و عربستان را به تلاش برای ساخت تاسیسات هسته ای صلح آمیز سوق می دهد که ممکن است در مرحله بعدی به سمت نظامی گرایش یابد.

ایران با بیش از 30 ساله محاصره، موفق شد برنامه هسته ای خود را توسعه دهد

عبدالباری عطوان به قدرت روز افزون ایران اشاره کرد و نوشت: ایرانی که زیر محاصره بیش از 30 ساله موفق شد برنامه هسته ای خود را توسعه دهد و زرادخانه نظامی قوی ایجاد کند و شروط خود را به قدرت های بزرگ دیکته کند و به این شرط ها یا اکثر آنها تا آخرین دقایق پیش از ضرب الاجل مذاکرات لوزان پافشاری کند و بتواند به طور مستقیم یا غیرمستقیم روی پنج کشور عربی و تصمیم گیریهای آنها مثل عراق، سوریه ، لبنان، یمن و تاحد کمتری بحرین نفوذ داشته باشد، این ایران در صورت برداشته شدن تحریمها چگونه خواهد بود؟

این نویسنده عرب نوشت: نتانیاهو و برخی سران عرب نه تنها از دگرگونی موازنه قوا بلکه نقشه منطقه خاورمیانه به طور کامل بعد از امضای این توافق در لوزان احساس نگرانی می کنند. اولین گام در این چارچوب، کاهش فشار خصوصا بر هم پیمانان در سوریه و عراق و حمایت دیگران در لبنان، یمن و بحرین است.

ایران دنباله رو آمریکا نخواهد شد

به عقیده نویسنده،"ایران بعد از این توافق چه بسا به دوران زمان گذشته یعنی زمانی که ژاندارم آمریکا در منطقه بود باز نگردد و دلیل آن هم ساده است زیرا مسئولان کنونی ایران از کرامت و عزت ملی بسیار بالایی برخوردار هستند و انتظارات و خواسته های  گسترده سیاسی، اقتصادی و نظامی دارند؛ یعنی آنها نمی توانند قبول کنند که نقش تابع و دنباله رو - دستکم در سطح منطقه ای- داشته باشند".

این نویسنده نوشت: باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا شاید می خواهد این توافق با ایران را به عنوان مهمترین دستاورد در سیاست خارجی خود قلمداد کند؛ بویژه که دوره دوم ریاست جمهوری دوم او در شرف پایان است و نزدیک به دوسال دیگر از آن باقی است و چه بسا با این امر می خواهد برنده جایزه صلح نوبل شدن خود را توجیه کند اما همزمان نگرانی همپیمانان قدیمی خود را که از آنها دست کشید و به سمت ایران گرایش پیدا کرد، احساس می کند و همین امر هم علت تماس های تلفنی او با سران سعودی و کشورهای عرب حوزه خلیج فارس و  دعوت گروهی از آنها را برای شرکت در اجلاسی در تفرجگاه "کمپ دیویدِ بد نام" به منظور اطمینان خاطر دادن به آنها و کاهش نگرانی های آنها تفسیر می کند.

عبدالباری عطوان افزود: نمی دانیم که نتانیاهو هم به این اجلاس در کمپ دیوید دعوت خواهد شد یا اجلاس دوجانبه موازی با آن بین نتانیاهو و اوباما برگزار خواهد شد اما آنچه می دانیم این است که اوباما با چهره های عربی عبوس و در هم کشیده و عصبی و کاملا ناامید درقبال هم پیمان آمریکایی خیانتکار خود مواجه خواهد شد که نمی توان به او اعتماد کرد.

وی تصریح کرد: توافق ایران و آمریکا چه بسا یک ناکامی برای برخی عرب ها از یک سو و نشانه دیگری از اوج گیری نفوذ ایران به زیان اینها باشد اما فال بدی برای اسرائیل است و این یکی از بارترین نقاط مثبت آن است. اما نقطه مثبت دیگر این است که اگر سران عرب واقعی عملا وجود داشته باشند، این توافق را به عنوان یک نقطه سرآغاز نهضتی عربی در همه زمینه ها و ساختن یک طرح عربی و آموختن از هوش و ذکاوت ایرانی ها در مذاکره و چگونگی استفاده از همه برگه های قدرت در برخورد با قدرت های بزرگ و حفظ استقلال تصمیم گیری تبدیل خواهند کرد.

عبدالباری عطوان نوشت: مذاکره کننده ایرانی 13 سال سر میز مذاکره با شش قدرت بزرگ جهان پایداری کرد و از ناوگان های دریایی و ناوهای هواپیمابر هراسی به دل راه نداد؛ درحالی که مذاکره کننده عربی (سادات) دو هفته در کمپ دیوید دوام آورد و مذاکره کننده فلسطینی چهار ماه در اسلو. تفاوت در اینجا است.

وی در مقاله خود خواهان یک "بیداری عربی واقعی شد، بیداری علمی و نظامی و فرهنگی و سیاسی که رهبری آن را کسانی به دست داشته باشند که به معنای واقعی کلمه مرد باشند و دنباله روی و وابستگی را رد کنند و به اعتماد و اتکا به خود ایمان داشته باشند و از پشتوانه بزرگی از عزت ملی برخوردار باشند."

عبدالباری عطوان در عین حال افزود: تاسف بار و دردناک است که ما نشانه هایی از وجود اینگونه اشخاص را دستکم درحال حاضر نمی بینیم و اگر اشتباه می کنیم، شما درستش را بگویید."

برژینسکی: جایگزین توافق با ایران خودزنی است

مشاور اسبق امنیت ملی آمریکا در مصاحبه‌ای ضمن حمایت از تفاهم هسته‌ای ایران و ۱+۵ در لوزان سوئیس تصریح کرد که جایگزین توافق با ایران در واقع خودزنی است و نتانیاهو تنها با انتقاد از توافق خود را بی‌اعتبار می‌کند.

زیبیگنیف برژینسکی مشاور امنیت ملی آمریکا در زمان ریاست‌جمهوری جیمی کارتر در گفت‌وگو با شبکه «ام‌اس‌ان‌بی‌سی» با حمایت از توافق در لوزان تاکید کرد که جایگزین این توافق خودزنی است.

وی تصریح کرد که در مجموع تفاهم هسته‌ای ایران و ۱+۵ (آمریکا، انگلیس، فرانسه، روسیه، چین بعلاوه آلمان) که روز پنجشنبه‌ هفته گذشته در شهر «لوزان» سوئیس حاصل آمد، خوب بود.

وی ادامه داد: در مجموع توافق خوبی بود. فکر می‌کنم جایگزین عدم توافق بسیار بدتر است.

برژینسکی در خصوص جایگزین توافق هسته‌ای با ایران گفت: به طور قطع فشارهای رو به رشدی برای متوسل شدن به گزینه نظامی وجود خواهد داشت اما پیامدهای گزینه نظامی به شدت غیرقابل پیش‌بینی است و به احساس تحقیر، سوءظن و عدم اطمینان و اتهام و غیره منتهی می‌شود.

مشاور سابق امنیت ملی آمریکا سپس در ارزیابی این تفاهم تأکید کرد: بنابراین در هر صورت، من فکر می‌کنم با فرض اینکه این توافق راههای گوناگونی دارد و در بین بازیگران متفاوتی است، این یک تحول مثبت است.

وی در خصوص این توافق و امنیت اسرائیل گفت: من فکر می‌کنم در نهایت در صورتیکه این توافق عملی شود، یک توافق بسیار خوب خواهد بود. من فکر می‌کنم که این توافق امنیت و ثبات را در منطقه افزایش دهد. من فکر می‌کنم، بعلاوه، آقای نتانیاهو واقعاً با حملات آشکار خود به موضع رئیس‌جمهور کشوری که یکی از قوی‌ترین حامیان اسرائیل در چندین دهه گذشته بوده است، خود را بی‌اعتبار می‌کند. من فکر می‌کنم این یک رویه بد، یک کار بد و یک سیاست و استراتژی بد است.

مشاور امنیت ملی آمریکا درباره موضع نتانیاهو در خصوص تفاهم هسته‌ای ایران و ۱+۵ گفت: مطمئن نیستم که آنچه نتانیاهو می‌گوید، واقعاً موضع اسرائیل باشد. من اظهارنظرات زیادی از مقامات عالیرتبه سابق اسرائیلی در زمینه امنیتی اعم از نظامی و اطلاعاتی و غیر خوانده‌ام و احساس من این است که اسرائیل در مباحثات جدی شرکت دارد و این نوع حملات عوام فریبانه که از جانب نخست‌وزیر اسرائیل مطرح می‌شود، سازنده نیست.

وی ادامه داد: اگر ایران گزینه همکاری را انتخاب کند، بسیار مثبت و اطمینان‌بخش خواهد بود. اگر چنین گزینه‌ای را انتخاب نکنند، فکر می‌کنم آن هنگام سوالاتی درباره هدف ما مطرح شود. بنابراین دو طرفین همچنان می‌بایست تعهدات قاطعانه‌ای را برای طی کردن تمامی راهها اتخاذ کنند اما زمان زیادی برای ما به منظور انجام چنین کاری باقی نمانده است و نظر من این است که به صورت جدی برای چنین کاری تلاش کنیم.

برژینسکی تأکید کرد: خاورمیانه بسیار پیچیده است و دیگر گزینه‌های روشنی وجود ندارد. بعلاوه، مهم است که ایران این مسئله را به رسمیت بشناسد که تنها مذاکرات آمریکا و ایران نیست....بلکه مذاکره بین ایران و حکم بزرگ جامعه بین‌الملل است. اگر طرفهای مقابل توافق را در نظربگیرید می‌بینید که قدرت‌های بزرگ جهان و افرادی هستند که به طور مستقیم از ثبات منطقه نفع می‌برند.

برژینسکی درباره لزوم توافق هسته‌ای با ایران افزود: ما باید اول از همه درک کنیم که وضعیت در خاورمیانه بسیار پیچیده است. دیگر هیچ گزینه روشنی وجود ندارد و به همین دلیل هرآنچه که سهمی در عقلانیت بیشتر، هنجار بیشتر و منافع مشترک بیشتر داشته باشد، خوب است.

وی تأکید کرد: جایگزین توافق، یک انفجار منطقه‌ای گسترده با پیامدهای کاملاً غیرقابل پیش‌بینی خواهد بود.

برژینسکی در بخش‌هایی از سخنان خود تأکید کرد که جمهوری‌خواهان در حالی از توافق انتقاد می‌کنند که هیچ جایگزین بهتری ارائه نمی‌دهند.

وی ضمن اینکه جایگزین توافق مخرب خواهد بود، گفت: لطفاً یک جایگزین ارائه دهید! جمهوری‌خواهان تمایلی ندارند به طور مستقیم این مسئله را بیان کنند اما به طور ضمنی در اظهارات آنها این وجود دارد که قصد دارند به همراه اسرائیل، ایران را تخریب کنند. نمی‌بینم که جمهوری‌خواهان یک جایگزین بهتری ارائه دهند.

وی درباره حمله نظامی و جایگزین توافق تصریح کرد: این یک سیاست خودزنی است و  فحش و ناسزا گفتن هرگز یک پاسخ هوشمندانه به مشکلات پیچیده نیست و فکر می‌کنم مردم آمریکا به طور غریزی چنین چیزی را درک می‌کنم و به همین دلیل نظرسنجی‌های عمومی که اخیراً من آنها را مطالعه کردم نشان می‌دهد که اکثر مردم آمریکا خواستار تقابل نظامی با ایران نیستند.

آمریکا برای حل مشکلات خود به توافق با ایران نیاز داشت

از ابتدا مسئله‌ای به نام «مشکل هسته‌ای ایران» وجود نداشت، بلکه موجودیت منحصر به فرد «جمهوری اسلامی ایران» خطری برای تحقق طرح‌های آمریکا در جهان و خاورمیانه بود، ولی واشنگتن در نهایت مجبور به کنار آمدن با تهران شد.

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری فارس، انعقاد توافقنامه اصولی لوزان مربوط به حل و فصل مسائل مربوط به برنامه هسته‌ای ایران، ممکن است در واقع تنها پروتکلی برای نشان دادن قصد طرفین باشد. پیش بینی‌های صورت گرفته در این رابطه که ممکن است آشتی نهایی بین آمریکا و ایران رخ دهد، این نکته را در نظر نگرفته که اصولا چنین مسئله‌ای غیرممکن است، برای اینکه مشکل اصلا «امکان ساخت بمب اتمی ایران» نبوده و نیست.

روزنامه «وزگلاد» در مقاله‌ای در این باره می‌نویسد: در مسیر تبدیل توافقات صورت گرفته به یک توافقنامه نهایی مشکلات زیادی در رابطه با ابعاد مختلف جنگ بزرگ در خاورمیانه، وضعیت کلی ژئوپلیتیکی منطقه و حتی اوضاع داخلی چه در جمهوری اسلامی و چه در ایالات متحده وجود دارد. البته حتی اگر تا آخر ماه ژوئن (اوایل تابستان امسال) توافقنامه نهایی امضاء شود، به معنای آن نیست که بلافاصله همه تحریم‌ها علیه ایران لغو گردد و موقعیت ایران بعنوان یکی از بازیگران تمام عیار در عرصه سیاست بین المللی تثبیت شود.

به نوشته این روزنامه، ولی تصور می‌کنیم که سند نهایی تا 30 ژوئن امضاء شود، سپس آژانس بین المللی تایید کند که ایران همه شرایط تعیین شده را رعایت کرده است، بعد از آن تحریم‌های بین المللی اعمال شده از سوی سازمان ملل و بخشی از تحریم‌ها اتحادیه اروپا و دولت آمریکا لغو گردد. بدین ترتیب مشکلی به نام «برنامه هسته‌ای ایران» از اولویت‌های دستور کار بین المللی خارج خواهد شد. حال، این رویداد چه معنایی برای ایران، جهان و حتی روسیه خواهد داشت؟

برای تصور این وضعیت باید ابتدا درست درک کرد که «مشکل هسته‌ای ایران» که 12 سال یکی از مسائل اصلی برای همه جهان بشمار می‌رفت، در واقع چه بود؟ مسئله متناقض آن است که هیچ مسئله مجزایی به نام «مشکل هسته‌ای ایران» وجود ندارد و این موضوع تنها بخشی از مشکلی است که دولت آمریکا با موجودیت نظام جمهوری اسلامی ایران دارد: یک قدرت منطقه‌ای که رهبریت جهان شیعه را برعهده دارد، دارای تمدنی منحصر به فرد است که میراث دار امپراطوری بزرگ ایران باستان است و هیچ مشکلی برای کسی بوجود نیاورده، بجز اینکه این را حق کامل خود قائل است که آنطور که مردمش می‌خواهد، زندگی کند.

این مقاله می‌افزاید: و دقیقا این منحصر به فرد بودن ایران، یک تهدید بزرگ برای غرب محسوب می‌شود، برای اینکه در حال صادر کردن این نظام به همه جهان از هند گرفته تا آفریقا است که زمانی تحت سلطه اروپا بود و در این بین فقط یک استثناء وجود دارد و آن پادشاهی عربستان سعودی است. ولی در غرب همه درک می‌کنند که آنچه در این پادشاهی در حال رخ دادن است، از نگاه مسلمان جهان، قابلیت رقابت با «الگوی غربی» را ندارد، برعکس در «الگوی ایران» که بر اساس نظامی مبتنی بر انتخابات کاملا دموکراتیک، اعتماد بین مردم و رهبران کشور و بر اساس اعتقاد مرسوم ملت مسلمان آن استوار است، وضعیت متفاوت است که در جهان نمونه زیادی نداشته و منحصر به فرد است. ایران اسلامی در حقیقت مشابه خطری است که اتحاد جماهیر شوروی کمونیست برای غرب داشت و این مهمترین تهدیدی است که غرب از جانب ایران احساس می‌کند.

«وزگلاد» می‌افزاید: در ایالات متحده آمریکا مدتهاست که حتی متن مستقیم جنگ علیه ایران به روی کاغذ آورده شد، ولی با این وجود این سناریو هرگز تحقق نیافت، برای اینکه نیروهایی در راس کار قرار گرفتند که متوجه شدند آمریکا نمی‌تواند در جنگ با ایران به پیروزی برسد. ولی مطرح کردن «مشکل هسته‌ای ایران» بهانه بسیار مناسبی بود تا تحریم‌ها علیه تهران و اقدامات لازم در جهت آمادگی برای چنین جنگی آغاز شود، ولی هرگز خطر واقعی که ایران به سلاح اتمی دست یابد، اصلا وجود نداشت. آیت الله علی خامنه‌ای، رهبر انقلاب اسلامی ایران بارها اعلام کرده است که اعتقادی به استفاده از سلاح اتمی ندارد و وجود این سلاح امنیت این کشور را تضمین نخواهد کرد.

در حقیقت این سیاستهای جمهوری اسلامی ایران است که بشدت به تحقق طرح‌های اپراطوری جهانی و متحدان آن در منطقه لطمه وارد کرده است. ولی کسی در آمریکا به این مسئله اعتراف نمی‌کند وگرنه سلاح اتمی در کشور ناامنی مانند پاکستان وجود دارد و مقامات آمریکایی هیچ نگرانی از این بابت احساس نمی‌کنند. آیا واقعا به این دلیل که اسلام آباد را متحد خویش می‌دانند؟

واضح است که نه تنها آمریکا، بلکه متحدان منطقه‌ای آن نیز مایل بودند تا ایران را همواره در تنگنا قرار دهند. ایران برای اسرائیل یک دشمن واقعی محسوب می‌شود، برای اینکه برخلاف بسیاری از کشورهای عربی مسلمان، رهبران آن را نمی‌تواند با مذاکره متقاعد کند که «مشکل فلسطین» را از یاد ببرند. حمایت مستمر و خستگی ناپذیر ایران از فلسطین حتی باعث بوجود آمدن جنبشی در کل جهان اسلام در این راستا شد که حتی عربستان سعودی، دومین دشمن بالقوه اسرائیل در منطقه را نیز به خود جلب کرد که مانند ایران نقش رهبری در جهان اسلام دارد.

ضمن اینکه جهان عرب به رهبری عربستان اصلا یکپارچه و متفق نیست، در حالیکه ایرانی‌ها نه تنها چه شیعه و چه سنی و کرد، با یکدیگر متحد هستند، بلکه ادعای رهبری کل جهان اسلام را هم دارند. در واقع موجودیت ایران طرح آمریکا برای شکل دهی مجدد خاورمیانه بزرگ را به بن بست کشاند.

آمریکا بعد از بمباران عراق مجبور شد تا حکومت مرکزی آن را بدست شیعیان بسپارد و بعد از خارج شدن نیروهایی نظامی آمریکایی، روابط حسنه‌ای با تهران برقرار کرده و زیر نفوذ ایران قرار گرفت. آمریکا و عربستان تلاش کردند تا به هر شکل ممکن بشار اسد را از قدرت در سوریه کنار بگذارند، ولی برخلاف انتظار آنها ایران به متحد سنی خود در منطقه نیز کمک کرد تا همچنان بر سر قدرت بماند.

بنابراین تلاش آمریکا برای به توافق رسیدن با ایران به دلیل تمایل این کشور برای همراه شدن با این کشور نیست، آمریکایی‌ها اصلا مایل به وجود کشوری قدرتمند به نام ایران در منطقه نیستند، ولی به خوبی به این واقعیت واقف هستند که بدون مشارکت ایران، هیچ مشکلی در خاورمیانه قابل حل و فصل شدن نیست. 

آمریکا می‌خواهد تا اوضاع منطقه را ثبات نسبی دهد که اکنون دقیقا برخلاف این جهت گیری پیش می‌رود. رشد فزاینده نفوذ گروه‌های تندرویی نظیر داعش در عراق و سوریه که از کنترل خارج شده‌اند، مواضع آمریکا در خاورمیانه را با خطر بسیار جدی مواجه کرده است. در واقع آمریکا قصد دارد از ایران برای ایجاد ثبات در منطقه استفاده کند، ولی چگونه باید این کار را انجام دهد، بدون اینکه تقویت نفوذ ایران در منطقه ادامه یابد؟

لغو تحریم‌ها علیه ایران ظاهرا باید نقش «هویج» را برای رسیدن به توافق با تهران بازی کند، ولی رهبران ایران به خوبی از ماهیت سلطه گری آمریکا اطلاع دارند. البته واضح است که ایران می‌خواهد از شر تحریم‌ها خلاص شود و برای این منظور باید بهایی هم پرداخت شود.

این روزنامه در انتها می‌نویسد: مسئله اینجاست که برای تحقق طرح‌های جهانی آمریکا، انزوا غیرقابل قبول است و کنترل بر منطقه خاورمیانه هم بدون کنار آمدن با ایران که بخش قابل ملاحظه‌ای از آن تحت نفوذ ایران ضدآمریکایی قرار دارد، غیرممکن است. چه رسد به اینکه ایران بیش از پیش در حال نزدیک شدن به روسیه و چین است که این واقعیت خود به منزله آن است که این کشور به یک عامل مهم در معماری ژئوپلیتیکی جهانی تبدیل شده است که این موقعیت برای مقامات مسکو و پکن هم قابل قبول و پذیرفته شده است. واقعیت این است که ایران اصلا نیازی ندارد که خود سلاح اتمی بسازد، به راحتی می‌تواند زیر چتر هسته‌ای روسیه و چین قرار بگیرد، اگر آنها این کشور را در ترکیب اصلی سازمان همکاری‌های شانگهای بپذیرند.

گاردین: نتانیاهو 23 سال است از «بمب ایران» حرف می‌زند

روزنامه گاردین با اشاره به تفاهم لوزان نوشت این تفاهم برای جنگ‌طلبان آمریکایی و نتانیاهو که سال‌ها از جنگ علیه ایران حرف زده‌اند، خوشایند نیست.

روزنامه انگلیسی گاردین با اشاره به تفاهم لوزان در یادداشتی نوشت، این تفاهم به عنوان دستاوردی مورد حمایت افراد زیادی بوده، اما جنگ‌طلبان آمریکایی از آن رضایت ندارند.

گاردین ادامه می‌دهد بر اساس این تفاهم قرار شد محدودیت‌هایی بر برنامه هسته‌ای ایران اعمال شود و این مساله مورد حمایت و خوشحالی افراد بسیاری بوده است چراکه به موجب آن، جنگ دیگری از سوی آمریکا در خاورمیانه روی نخواهد داد.

در این یادداشت آمده است،‌ اما همین امر که تفاهم لوزان جلوی جنگ دیگری را خواهد گرفت، اعضای جنگ طلب کنگره آمریکا را ناراحت کرده است. گاردین ادامه داده است، اعضای کلیدی محافظه‌کار و نومحافظه‌کاران کنگره، هم‌چنین نامزدهای جمهوری‌خواه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا که عطش آن‌ها برای خون‌ریزی همواره به تعهدشان به صلح پیشی گرفته است، فورا این تفاهم را محکوم کردند.

گاردین یادآور شده است، نخست وزیر اسراییل هم باز سخنان خود را تکرار کرده و گفته است این تفاهم خطری عمیق برای منطقه و جهان و تهدیدی برای بقای اسراییل خواهد بود. این یادداشت به سخنان نتانیاهو درباره تفاهم لوزان اشاره کرده است که مدعی شده بود در سال‌های پیش رو این تفاهم محدودیت‌ها را از برنامه هسته‌ای ایران برداشته و این قابلیت را برای ایارن فراهم می‌کند تا غنی‌سازی در سطح بیشتری داشته تا شمار زیادی بمب‌های هسته‌ای ار تنها در چند ماه تولید کند.

نویسنده گاردین افزود: «وقتی نتانیاهو برای بیش از 23 سال است که مدام تکرار می‌کند که ایران در آستانه دستیابی به بمب هسته‌ای، سخت بتوان حرف‌های اغراق‌آمیز او را باور کرد. حتی سرویس‌های اطلاعاتی او هم با وی موافق نیستند.»

در این یادداشت آمده است، کلیه 16 سازمان امنیتی آمریکایی هم سال 2003 به این نتیجه رسیدند که ایران برنامه‌ای برای سلاح هسته‌ای ندارد و بعد از آن‌که در سال 2007 سندی از «برآورد اطلاعات ملی آمریکا» در رسانه‌ها فاش شد و در سال 2010 و 2012 نیز اسناد دیگری از این دست افشا شد، سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا مطمئن شدند ایران برنامه فعال بمب هسته‌ای ندارد. گاردین ادامه داده است «لس‌آنجلس تایمز» نیز در مقاله‌ای در سال 2012 نوشت، سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا به این مساله باور ندارند که ایران به دنبال ساخت بمب اتمی است.

گاردین همچنین با اشاره به انتقادات نومحافظه‌کارانی چون «جان بولتون» نماینده اسبق آمریکا در سازمان ملل از وی تحت عنوان «دیوانه جنگ» یاد کرده، نوشته است کسانی مانند دیک چنی و دانلد رامسفلد امروز در حالی از مذاکره با ایران انتقاد می‌کنند که خود کسانی هستند که در سال 1976 جرارد فورد رئیس‌جمهور وقت را متقاعد کردند به ایران مواد هسته‌ای بفروشد.

در انتها گاردین نوشته است، هنوز راه زیادی تا امضای توافق نهایی وجود دارد اما شرایط از آن‌چه انتظار می‌رفت بهتر بود و به نظر می‌رسد دولت اوباما نهایتا اقدامی کرد که می‌تواند تاثیر مثبتی در خاورمیانه داشته باشد.

دادن بعضی امتیازات برای ما واقعا دشوار بود

یک مقام وزارت خارجه آمریکا گفت: دادن بعضی از امتیازات در روند مذاکرات هسته ای با ایران برای ما واقعا دشوار بود.

به گزارش خبرگزاری فرانسه، این مقام آمریکایی که خواست نامش فاش نشود، افزود: قبول فعالیت حتی یک سانتریفیوژ در 'فردو' برای ما بسیار دشوار بود.

بر اساس این گزارش، دیپلمات های آمریکایی که هشت روز در اتاق های هتلی در لوزان مذاکره می کردند؛ تا لحظات پایانی احساس می کردند همه زحمات آنان برباد خواهد رفت.

یک مقام آمریکایی گفت: در دو روز آخر احساس می کردیم توافق نزدیک است، نشانه ها را تشخیص می دادیم؛ اما باز هم نتیجه گیری نهایی دشوار بود.

'موفقیت ناگهانی در نشست چهارشنبه شب محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران با جان کری وزیر امور خارجه آمریکا و گروه معدودی از مذاکره کنندگان روی داد. مواضع طرفین به هم نزدیک شد و در نتیجه یک هزار دستگاه سانتریفیوژ در فردو فعالیت می کند.'

در پایان نشست، ایران و آمریکا بیانیه های خود را برای انتشار در رسانه های داخلی خود و ارائه به بیش از 100 خبرنگار حاضر در لوزان تدارک دیده بودند.

دیپلمات های آمریکایی این نکته را از دست ندادند که بیانیه ایرانی ها پیش از برگه اطلاع رسانی (فکت شیت) آمریکایی ها منتشر و در اختیار رسانه ها قرار گرفت. همچنین از این نکته غافل نشدند که دو بیانیه روایت متفاوتی از مذاکرات را ثبت کرده اند.

مقام وزارت خارجه آمریکا گفت: می دانیم که روایت های ما متفاوت است اما متناقض نیست.

گروه مذاکره کنندگان ایرانی از روز چهارشنبه (5 فروردین) برای پیگیری مذاکرات هسته ای با گروه 1+5 در شهر لوزان سوئیس در ماراتن نشست های چندجانبه و دو جانبه با مقامات سیاسی وزارت خارجه این کشورها و وزیران خارجه شرکت کردند.

در نتیجه این نشست ها محمد جواد ظریف و فدریکا موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا شامگاه پنجشنبه (13 فروردین) بیانیه مشترکی را قرائت کردند که در آن راه حل های لازم برای دست یافتن به توافق جامع هسته ای میان ایران و گروه 1+5 تشریح شده بود.

گاردین: بازرسان آژانس برای بررسی PMD باید به قرارگاه‌های نظامی و سپاه پاسداران دسترسی داشته باشند

روزنامه گاردین در یادداشتی با اشاره به تفاهم لوزان، یادآور شد برداشتن همه تحریم‌ها منوط به اجرایی شدن همه تعهدات ایران در توافق جامع است که این امر بین 6 تا 8 ماه زمان می‌برد.

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، روزنامه انگلیسی گاردین در یادداشتی نوشته است که پس از اجرای تعهدات ایران در توافق جامع هسته‌ای، اغلب تحریم‌های ایران برداشته می‌شود، اما این امر می‌تواند 6 تا 8 ماه زمان ببرد.

گاردین به نقل از دیپلمات‌های غربی نوشته است که بر اساس تفاهمی که هفته گذشته در شهر لوزان سوئیس میان ایران و 1+5 شکل گرفت، ایران از همه تحریم‌های اقتصادی و مالی رها خواهد شد، اما این اتفاق تنها زمانی روی می‌دهد که تهران به لیستی شامل شرایطی دقیق عمل کند؛ امری که انتظار می‌رود دستکم 6 ماه زمان ببرد.

به نوشته گاردین، این دیپلمات‌های غربی هم‌چنین اذعان کردند، فرآیند اجرای این شرایط می‌تواند طولانی‌تر هم بشود و این خطر را دارد که عموم مردم ایران نسبت به این تفاهم دچار سرخوردگی و ناامیدی شوند.

گاردین افزود: تفاهم لوزان که روز پنج‌شنبه اعلام شد، شامل تعدادی مولفه برای یک توافق جامع بر سر برنامه هسته‌ای ایران است که قرار است تا آخر ماه ژوئن در شهر وین امضا شود. گاردین یادآور می‌شود این تفاهم از ایران می‌خواهد اقداماتی را انجام دهد تا زمان گریز هسته‌ای خود - زمان مورد نیاز برای تهیه مواد شکاف‌پذیر کافی برای کلاهک هسته‌ای - را افزایش دهد.

گاردین تعدادی از این شرایط را ذکر می‌کند که در بیانیه مربوط به این تفاهم که تحت عنوان مولفه‌های برنامه اقدام مشترک جامع ایران و 1+5 توسط کاخ سفید منتشر شده بود:

- ایران موافقت کرده رآکتور تحقیقاتی آب سنگین در اراک را بر اساس طراحی مورد توافق با 1+5، بازطراحی و بازسازی کند، به نحوی که دیگر پلوتونیوم سطح تسلیحاتی تولید نکرده و تحقیقات و تولید رادیو ایزوتوپ را امکان‌پذیر کند.

- پایبندی ایران به پروتکل الحاقی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، از جمله دسترسی قابل توجه و تعهدات شفاف‌سازی، دائمی خواهد بود. بازرسی‌های قدرتمند زنجیره تأمین اورانیوم ایران برای دستکم 25 سال، ادامه خواهد داشت.

- تعداد سانتریفیوژهای ایران از 19000 کنونی به 6104 دستگاه میرسد، که در 10 سال آینده تنها 5060 عدد از آن‌ها اورانیوم غنی‌سازی خواهد کرد. تمامی سانتریفیوژها از نوع IR-1 خواهد بود.

- ایران موافقت کرده دستکم به مدت 15 سال، بالای 3.67درصد غنی‌سازی نکند. ایران موافقت کرده است که به مدت دستکم 15 سال، ذخایر اورانیوم غنی‌شده خود را از مقدار 10000 کلیوگرم کنونی، به 300 کیلوگرم کاهش دهد.

- آژانس بین‌المللی به تأسیسات هسته‌ای ایران، از جمله به تأسیسات غنی‌سازی این کشور در نطنز و تأسیسات غنی‌سازی پیشین آن در «فوردو» دسترسی منظم خواهد داشت و در این راستا از پیشرفته‌ترین و مدرن‌ترین فناوری‌های نظارتی استفاده خواهد کرد.

گاردین افزوده است، زمانی که این شرایط اجرا شوند، تحریم‌های نفتی اتحادیه اروپا و کلیه تحریم‌های اقتصادی و مالی این اتحادیه علیه ایران برداشته خواهند شد. هم‌چنین تحریم‌های بانکی علیه ایران در استفاه از سیستم بین‌المللی بانک الکترونیک برداشته خواهد شد.

این یادداشت یادآور می‌شود، در کنار اتحادیه اروپا، باراک اوباما رییس جمهور آمریکا نیز تحریم‌های مشابه آمریکایی را لغو خواهد کرد؛ تحریم‌های آمریکایی و اروپایی باید با هم برداشته شوند چراکه اقدامات آمریکا ورای مرزهای خودش است و در صورتی که شرکت‌های اروپایی با ایران تعاملاتی داشته باشند، از آمریکایی‌های آسیب خواهند دید.

گاردین همچنین نوشته است: «در طول 18 ماه مذاکره، مشخص شد که رفع تدریجی تحریم‌ها، موثر نخواهد بود. تا زمانی که برخی از محدودیت‌ها هم وجود داشته باشد، بانک‌ها از تجارت یا سرمایه‌گذاری در ایران نگران خواهند بود. تحریم‌ها همه با هم برداشته می‌شوند، اما این امر حد آستانه‌ای را نیز که ایران باید رعایت می‌کرد، افزایش داد.»

یک مقام اروپایی در این رابطه به گاردین گفته است: «بخواهیم واقع‌بین باشیم، باید بگوئیم که حداقل چندین ماه لازم است تا ایران گام‌های هسته‌ای را بردارد که به ما اجازه دهد تحریم‌ها را کاهش دهیم. وقتی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تایید کند که ایران این اقدامات لازم را انجام داده است، اتحادیه اروپا فورا به تحریم‌های اقتصادی و مالی خود پایان خواهد داد.»

گاردین نوشته است مقامات غربی تخمین زده‌اند اجرا کردن این لیست شرایط در تفاهم لوزان باید 6 تا 8 ماه به طول انجامد اما بازهم طول این زمان تا حدی به سرعت عملکرد ایران برای رقیق کردن و برنامه‌ریزی برای فروش اورانیوم خود با غنای پایین بستگی دارد.

در ادامه یادداشت به مساله پیچیده‌تری اشاره شده که بازرسی‌های آژانس در مورد مسئله ابعاد نظامی احتمالی (PMD) است. گاردین نوشته است بازرسان آژانس برای این کار می‌بایست به قرارگاه‌های نظامی و سپاه پاسداران دسترسی داشته باشند و با افرادی در این سازمان‌ها گفت‌وگو کنند. امری که به اذعان گاردین، می‌تواند با مخالفت شدید در داخل ایران مواجه شود. از سوی دیگر بخش زیادی هم به تفسیر آژانس از سطح اطاعت پذیری ایران بستگی دارد.

گاردین هم‌چنین یادآور شده است بر اساس تفاهم لوزان، زمان گریز هسته‌ای برای ده سال اول،‌ یک سال در نظر گرفته شده اما مقامات غربی تاکید کرده‌اند که حتی بعد از آن هم می‌خواهند اقدامات محتاطانه انجام بگیرد که این زمان گریز چیزی حدود 10 ماه باشد. به همین خاطر هم هست که کار بر روی توسعه سانتریفیوژهای پیشرفته حتی بعد از دهه اول توافق، خصوصا در مورد سانتریفیوژهای IR-6 که در حال حاضر در نظنز وجود دارد، محدودیت‌های بیشتری وجود خواهد داشت.

جولیان بورگر نویسنده این مطلب افزوده است: مذاکره کنندگان غربی تایید کردند که امیدوارند در طول دورانی که این توافق اجرا می‌شود، جامعه و رویکردهای ایران دچار تحول شود.

یک مقام اتحادیه اروپا در این مورد می‌گوید: «امید ما این است، که در این 10 سال که زمان بسیار زیادی هم هست، بتوانیم نوع جدیدی از همکاری را با ایران شکل دهیم.»

آسوشیتد‌پرس: لابی‌گری صهیونیست‌ها برای لغو تفاهم هسته‌ای ایران آغاز می‌شود

رژیم صهیونیستی با تدوین تحلیلی رسمی درباره آنچه مدعیست کاستی‌های تفاهم هسته‌ای ایران و ۱+۵ هستند، لابی‌گری خود طی چند ماه آتی برای لغو این تفاهم را کلید خواهد زد.

رژیم صهیونیستی در یک سند رسمی نواقص و کمبودهایی را که به‌ادعای خودشان تفاهم سیاسی هسته‌ای بین ایران و گروه 1+5 دارد، آماده کرده‌اند؛ سندی که انتظار می‌رود پایه‌های یک لابی چندین ماهه به‌رهبری بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، برای لغو این تفاهم را تشکیل خواهد داد.

در این تحلیل ادعا شده که سیستم‌های بازرسی از تأسیسات هسته‌ای ایران بر اساس تفاهم هسته‌ای کافی نیستند. صهیونیست‌ها همچنین مدعی شده‌اند که این تفاهم به ایران اجازه خواهد داد که استفاده از سانتریفیوژ‌های پیشرفته را ادامه دهد و همچنین درباره سرنوشت ذخایر اورانیوم ایران مبهم بوده است.

توافق هسته‌ای ایران در آینده سیاسی آمریکا تاثیرگذار است

توافق هسته‌ای در انتخابات آتی ریاست‌جمهوری آمریکا و به‌ویژه حزب دموکرات که در رقابت همیشگی با جمهوریخواهان قرار دارد بسیار تاثیرگذار است.

به گزارشواشنگتن‌پست، تفاهم هسته‌ای ایران و 1+5 در لوزان سوئیس می‌تواند در جریان انتخابات آتی ریاست‌جمهوری آمریکا یک برگ برنده موثر برای دموکراتهای این کشور به شمار رود.

البته اوباما و دموکراتها برای پیش افتادن در رقابت‌های انتخاباتی به شدت نیاز دارند که این تفاهم را در بازه زمانی ماه ژوئن نهایی کرده و بدین ترتیب ضربه محکمی را به  جمهوریخواهان در داخل و اسرائیل در خارج از آمریکا وارد کنند. البته علاوه بر این دو متحدان دیگر آمریکا در خاورمیانه مانند عربستان نیز از این توافق چندان خوشحال نخواهند شد.

هیلاری کلینتون، زمانی که در دولت اوباما حضور داشت تحریم‌های اقتصادی علیه ایران اعمال شد. وی از حامیان مذاکرات بوده است و با توجه به اینکه احتمال پیروزی وی در انتخابات آتی ریاست‌جمهوری وجود دارد باید منتظر نهایی شدن این توافق باشد.

اوباما و کلینتون درمورد ایران دارای عقایدی مشترک و همچنین اختلاف نظرهایی هستند. در آن دوره از انتخابات اوباما اعلام کرد که به دنبال ملاقات با رئیس‌جمهور وقت ایران (احمدی‌نژاد) در اولین سال ریاست‌جمهوری خود بدون پیش‌شرط است. البته کلینتون به شدت با این مسئله مخالفت کرد. بسیاری این نظر اوباما را ناشی از بی‌تجربگی وی خوانده و کمپین کلینتون سعی داشت از این نقطه ضعف علیه او استفاده کند.

جان کری، وزیر خارجه وقت آمریکا که در انتخابات 2004 از جورج بوش شکست خورد انگیزه‌ای خاص برای دستیابی به این توافق داشت. اهمیت این توافق برای وی از آن جهت پررنگ می‌شود که تلاش‌های کری برای دستیابی به راه‌حل سازش میان فلسطین و اسرائیل نتیجه نداد. وی که قصد ندارد پس از سفرهای پرشمار به خاورمیانه بدون دستاورد خاصی از سمت سرپرست وزارت خارجه آمریکا کنار رود تمام تلاش خود را برای نهایی شدن توافق هسته‌ای انجام داده است.

ایران و آمریکا توافق کردند بیانیه‌های متفاوتی از تفاهم لوزان را منتشر کنند

روزنامه «نیویورک‌تایمز» با اشاره به تفاسیر متفاوت ایران و آمریکا از تفاهم هسته‌ای نوشت که دو کشور ایران و آمریکا در مذاکرات تصمیم گرفتند، هرکدام بیانیه‌های جداگانه خود از توافق را به صورت آشکارا برای عموم ایراد کنند.

روزنامه آمریکایی نیویورک‌تایمز در گزارشی به تفاهم هسته‌ای ایران و 1+5 (آمریکا، انگلیس،‌فرانسه، روسیه، چین بعلاوه آلمان) اشاره کرد و نوشت که تنها سند مشترکی که به صورت آشکارا ایراد شد، بیانیه «محمد جواد ظریف» وزیر خارجه ایران و «فدریکا موگرینی» رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا بود که شامل هفت پاراگراف بود.

این گزارش می‌افزاید، مشکلی که در اینجا وجود دارد این است که این بیانیه دو نسخه دارد. این بیانیه شامل پارامترهایی می‌شود که مشخص می‌کند در سه ماه آینده مذاکرات بر چه محورهایی ادامه دارد و یکی از موارد شامل این تعهد می‌شود که تأسیسات نطنز، تنها مکانی از که در طول مدت اجرای توافق در آنجا غنی‌سازی صورت می‌گیرد.

نیویورک‌تایمز ادامه داد که آمریکا و ایران هرکدام به صورت جداگانه، جزئیات بیشتری از توافق لوزان را برای عموم آشکار کردند و اظهارات آنها در واقع نمایانگر، انتظاراتی است که این دو کشور از توافق نهایی دارند.

بر اساس این گزارش، تفاوت‌های قابل‌توجهی در تفاسیر دو کشور ایران و آمریکا از تفاهم هسته‌ای لوزان به چشم می‌خورد که این مسئله سوالاتی را درباره اینکه آیا این دو کشور کاملاً در یک راستا قرار دارند، مطرح می‌کند. این مسئله همچنین سوالاتی را درباره اینکه آیا دو کشور واقعاً‌ درخصوص سرعت لغو تحریم‌ها توافق دارند یا خیر، نیز مطرح می‌کند.

«اولی هاینونن» معاون دبیرکل سابق آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در اینباره می‌گوید: این فقط یک کار در حال پیشرفت است و این اختلافات موجود در فکت شیت نمایانگر چالش‌هایی است که در پیش رو قرار دارد.

مقامات دولت اوباما اصرار دارند که هیچ نزاعی در زمینه آنچه که در پشت درهای بسته توافق شده است، وجود ندارد اما دو طرف در مذاکرات چهارشنبه هفته گذشته خود تصمیم گرفتند که به منظور جلوگیری از مذاکرات وقت‌گیر درباره آنچه که باید آشکارا اعلام شود، هر دو کشور ایران و آمریکا بیانیه‌های خود را اعلام کند.

یکی از مقامات ارشد دولت آمریکا که خواست نامش فاش نشود در اینباره گفت: ما با آنها (ایران) گفت‌وگو کردیم و به آنها گفتیم که ما می‌بایست یک چیزهایی بگوییم. ما به آنها برگه (سندی که آمریکا می‌خواست برای عموم فاش کند) را نشان ندادیم. ما به آنها تمام لیست را نشان ندادیم.

این مقام آمریکایی اعتراف کرد: مشخص بود که ما روایات متفاوتی داشتیم اما ما یکدیگر را نقض نکردیم و با یکدیگر ساز مخالف نزدیم.

«دیوید آلبرایت» رئیس موسسه علوم و امنیت بین‌الملل و کارشناسی که از نزدیک بر مذاکرات هسته‌ای نظارت دارد، مدعی شد که ایران امتیازات زیاد و چشمگیری را واگذار کرده است و تأکید کرد: ایران امتیازات قابل توجهی در این توافق اعطا کرده است و ظریف و روحانی احتمالاً می‌خواهند این خبر را آهسته به خانه ببرند.

نیویورک‌تایمز ادامه داد، بیانیه‌های ایران و آمریکا از تفاهم هسته‌ای نشان می‌دهد که شباهت‌های قابل توجهی در آنها وجود دارد اما درعین حال شامل اختلافات مهمی نیز می‌شود که یکی از این اختلافات این است که بیانیه آمریکا می‌گوید ایران موافقت کرده است که ذخایر اورانیوم خود را به 300 کیلوگرم کاهش دهد که این مسئله در بیانات مقامات ایرانی مورد اشاره قرار نگرفته است.

طبق این گزارش، حساس‌ترین اختلافی که در بیانیه ایران و آمریکا وجود دارد، مسئله سرعت لغو تحریم‌های ایران است. ایران می‌گوید به محض اجرای توافق، تحریم‌ها فوراً لغو می‌شود و مقامات آمریکایی می‌گویند که لغو تحریم‌ها یک فرایند تدریجی است که به تلاش‌های ایران در اجرای توافق بستگی دارد.

یکی دیگر از مقامات دولت اوباما در اینباره می‌گوید: ما کاملاً از آنها (ایران) انتظار داریم، به مواردی تأکید کنند که به فروش این توافق به مردم (ایران) کمک کند. ما معتقدیم که تمامی موارد موجود در سند ما نباید مجدداً مورد مذاکره قرار گیرد.

نیویورک‌تایمز ادامه داد، در حالیکه سه ماه بیشتر تا پایان مهلت مذاکرات برای رسیدن به راه‌حل جامع هسته‌ای باقی نمانده است، برخی از کارشناسان نگران هستند که نبود یک چارچوب عمومی مفصل که در خصوص آن توافق شده باشد، می‌تواند تنها به پیچیده‌تر شدن مذاکرات منجر شود.

«ری تکیه» یکی از اعضای ارشد شورای روابط خارجی آمریکا که از منتقدان مذاکره اوباما با ایران است، می‌گوید: من فکر می‌کنم این یک تحول دردسرساز است. آنها از تمامی ابهامات با تفاسیر مبتکرانه بهره‌برداری خواهند کرد.

افزایش امیدواری شرکت‌های کره‌ای به بازگشت به بازار ایران

کارشناسان سیاسی و اقتصادی بر این باورند که توافق هسته ای ایران با قدرت های جهانی می تواند مزیتی برای اقتصاد کره جنوبی باشد.

به گزارش کوریا تایمز، انتشار خبر مربوط به توافق هسته‌ای بین ایران و قدرت های جهانی موجب امیدواری هایی نسبت به رونق کره جنوبی به واسطه دستیابی به این توافق شده است. لغو تحریم ها علیه ایران در ازای محدود شدن برنامه هسته ای، دستاورد اصلی این توافق خواهد بود.

انجمن تجارت بین الملل کره بلافاصله پس از دستیابی به توافق هسته‌ای، گزارشی را در خصوص پیامدهای احتمالی توافق هسته‌ای بر اقتصاد کره جنوبی منتشر کرد. در این گزارش آمده است که اگر 6 قدرت جهانی شامل آمریکا، انگلیس، چین، روسیه، فرانسه و آلمان به همراه ایران بتوانند تا 30 ژوئن یک توافقنامه را نهایی کنند، این مساله چراغ سبزی را به شرکت‌های کره‌ای نشان خواهد داد تا فعالیت‌های بین المللی خود را گسترش دهند.

در عین حال، هنوز برخی کارشناسان نسبت به تاثیرات توافق هسته‌ای ایران بر دیپلماسی خاورمیانه دیدگاه محتاطانه‌ای دارند و بر این باورند که کره جنوبی باید در برابر تبعات تغییر در فضای دیپلماتیک خاورمیانه، مقاومت کند.

عامل اصلی این نگرانی، رقابت ایران و عربستان سعودی است. "لی کی وون هیونگ" رئیس بخش خاورمیانه و شمال آفریقای موسسه دولتی سیاست اقتصاد بی الملل کره جنوبی در این باره تاکید کرد: این مساله آشکار است که کشورهایی مثل عربستان سعودی به عنوان مثال، از این مساله خوشحال نخواهند شد اگر کره جنوبی تلاش‌ها برای برداشتن موانع با ایران را افزایش دهد تا به شرکت‌های کره‌ای برای برنده شدن در معاملات سودآور کمک کند.

وی پیش بینی کرد که رقابت منطقه‌ای موجب پیچیده شدن سیاست خاورمیانه‌ای کره جنوبی خواهد شد. این مساله اجتناب ناپذیر است که کره جنوبی باید رویکرد خوبی را بین دو کشور رقیب در خاورمیانه اتخاذ کند، اگر تلاش می کند تا منافع اقتصادی مهم در منطقه را به حداکثر ممکن افزایش دهد.

پارک گئون هائه رئیس جمهور کره جنوبی در سفر اخیر خود به کشورهای شورای همکاری خلیج فارس شامل عربستان سعودی، قول داده است تا روابط سئول با کشورهای منطقه را تقویت کند.

در جریان نشست اوایل مارس، رئیس جمهور کره جنوبی و ملک سلمان عربستان برای گسترش روابط دو جانبه در بخش غیر نفتی به توافق رسیده بودند تا به اقتصاد عربستان برای متنوع شدن کمک نماید.

عربستان سعودی نگرانی خود را نسبت به تاثیرات توافق هسته‌ای ایران بر خاورمیانه اعلام کرده است. برخی ناظران بر این باورند که عملیات نظامی عربستان سعودی علیه حوثی ها در یمن، انعکاسی از نگرانی ریاض نسبت به توافق هسته‌ای ایران است.

البته دولت عربستان به طور علنی از توافق هسته‌ای ایران با قدرت های جهانی استقبال کرده است ولی در داخل کشور نارضایتی و نگرانی زیادی نسبت به سیاست‌های ایران به چشم می خورد. جنگ های نیابتی بین دو طرف در برخی کشورهای خاورمیانه مثل سوریه همچنان ادامه دارد.

چارچوب سیاسی توافق هسته‌ای ایران، موجب افزایش امیدواری ها در کره جنوبی شده چرا که اقتصاد متمرکز بر صادرات کره به دنبال کسب فرصت های تجاری زیادی در ایران طی سال های آینده است.

"شین جائه هیون" کارشناس مسائل ایران در این باره تاکید کرد که اگر ایران و غرب طبق برنامه تعیین شده به توافق نهایی دست یابند و تحریم ها علیه اقتصاد ایران لغو شود، ما می توانیم با اطمینان بگوییم که رونق زیادی در خاورمیانه وجود خواهد داشت.

وی پیش بینی کرد که دولت ایران خواستار سرمایه گذاری زیادی در بخش ساخت و ساز، پتروشیمی و صنعت خودروسازی خواهد بود. این مساله می تواند فرصت های زیادی را برای شرکت های کره‌ای ایجاد کند.

لی کی وون هیونگ نیز گفت: ایران بزرگترین بازار در خاورمیانه با جمعیتی 80 میلیون نفری است و یک قدرت خرید نسبتا قدرتمندی نسبت به سایر کشورهای منطقه دارد.

مشاوران ایرانی، کارآمدتر و دقیق تر از مشاوران آمریکا نشان دادند

مشاور سابق امنیت ملی عراق تاکید کرد که مشاوران ایرانی با وجود تعداد اندک آنها، کارآمدتر، دقیق تر و انعطاف پذیرتر از مشاوران آمریکا نشان دادند.

«موفق الربیعی»، مشاور سابق امنیت ملی عراق در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری فارس در بغداد تصریح کرد: مشاوران ایرانی با وجود تعداد اندک آنها، کارآمدتر، دقیق تر و انعطاف پذیرتر از مشاوران آمریکا نشان دادند و این همان چیزی است که نیروهای امنیتی و بسیح مردمی عراق در نبردهای خود علیه داعش به آن نیاز داشتند.

مشاور سابق امنیت ملی عراق مشاوران آمریکایی ارتش عراق را به شیوه جنگ های سنتی آموزش می دهند، یعنی زمانی که ارتشی رو در روی ارتش دیگر قرار گیرد، اما مشاوران ایرانی دارای مهارت های بیشتر و دقیق تر در جنگ با گروه های تروریستی هستند و دارای شیوه ها و تجهیزات خاصی در این خصوص می باشند و این همان چیزی است که ارتش و نیروهای داوطلب بسیج مردمی عراق در مبارزه با تروریسم و داعش به آن نیازمند است.

الربیعی گفت: مشاوران آمریکایی در آموزش فنون و مهارت های رزمی و جنگی انعطاف ناپذیر نشان دادند، برعکس ایرانی ها که بر این باورند، باید براساس شرایط زمانی و مکانی و جمعیتی و غیره شیوه ها و تجهیزات نظامی جهت مقابله با گروه های تروریستی را تغییر داد.

به گفته وی هم اکنون حدود 4 هزار مشاور آمریکایی در عراق بسر می برند، درحالی که تعداد ایرانی ها بیش از چند صد نفر نیست.