تحولی بزرگ بنام گوشی‌های هوشمند ماژولار

به گزارش بولتن به نقل از زومیت، گوگل موفق شد با ارائه‌ی اندروید، یک استاندارد باز برای سیستم‌عامل گوشی‌های هوشمند ایجاد کرده و همه را تشویق به بهره‌گیری و توسعه بر پایه‌ی آن کند. حال این شرکت با پروژه‌ی جاه‌طلبانه‌ی آرا، تصمیم دارد تحول مشابهی را در بخش سخت‌افزار این دستگاه‌های محبوب رقم بزند.

گوگل تصمیم دارد اولین گوشی هوشمند کاملا قابل شخصی‌سازی دنیا را تحت عنوان پروژه‌ی آرا تولید کند. در این حالت کاربر قادر خواهد بود مهم‌ترین بخش‌های گوشی را از نظر خود انتخاب کرده و در صورت نیاز، به جایگزین‌ کردن حالت موجود با ماژولی که بهترین سازگاری با نیاز وی دارد بپردازد.

در صورتی که برخورداری از یک دوربین رده بالا در گوشی برای شما اهمیت ویژه‌ای دارد، مسلما به یک ماژول عالی و گران‌تر برای بخش دوربین دستگاه خود احتیاج خواهید داشت. اما بگذارید تصور کنیم که در لحظه‌ی خاصی با کمبود نیروی باتری روبرو شده و باید دستگاه را تا شب در وضعیت روشن نگاه دارید. در این حالت اگر برنامه بر ثبت تصاویر بیشتر نباشد، به سادگی قادر خواهید بود ماژول دوربین پرمصرف را خارج کرده و یک ماژول باتری اضافی در جای آن قرار دهید! همین مساله در خصوص سایر ماژول‌ها از جمله پردازنده/رم نیز قابل تعمیم بوده و می‌توان بر اساس شرایط به تغییر آن‌ها پرداخت. بنابراین پروژه‌ی آرا، در حقیقت بازی لگوی دنیای گوشی‌های هوشمند را در ذهن تداعی خواهد کرد.

با پروژه‌ی آرا به معنای واقعی قادر به شخصی‌سازی گوشی و متناسب ساختن آن با نیازهای ویژه‌ی خود خواهیم بود؛ آن هم بدون نیاز به هیچ دردسر اضافی.

چرا ماژولار؟

در صورتی که در بازار امروز، اقدام به خرید یک گوشی هوشمند کنید، قطعا با دستگاهی مواجه خواهید بود که برای رفع نیاز عمومی کل بازار ساخته شده و در آن برخی خصوصیت‌ها که شاید برای شخص شما اهمیت ویژه دارد، برای بدست آوردن ویژگی‌های دیگر فدا شده‌اند. آیفون و دستگاه‌های اندرویدی اگرچه از ظرفیت و قابلیت‌های بالایی برخوردار هستند، اما حقیقتا بصورت ویژه برای شما ساخته نشده‌اند. این مساله از جنبه‌های بسیاری خالی از ایراد است اما برخی از خصوصیات این دستگاه‌ها ممکن است تطابق مناسبی با سبک زندگی شما نداشته باشند. برای نمونه، شخصا متحیرم که چرا آیفون مرتب به باریک شدن خود ادامه می‌دهد و در همین حال دغدغه‌ی بزرگ ذهن من یعنی عمر باتری با بهبودهای جزئی و بی‌توجهی روبرو می‌شود. اگر دستگاه قادر باشد به راحتی در طول روز کاری مرا همراهی کند، اندکی ضخیم‌تر بودن آن باعث آزار چندانی نخواهد شد.

در این میان عمر باتری از نمونه فاکتورهای مهم نگارنده است. برای شما ممکن است آیتم‌های دیگری از اهمیت ویژه برخوردار باشد. هرچه برای شما در درجه‌ی بالایی از اولویت قرار داشته باشد می‌تواند از طریق یک گوشی هوشمند ماژولار در اختیارتان قرار گیرد.

این مساله از نقطه نظر اقتصادی نیز کاملا موجه جلوه می‌کند: هزینه باید بر روی چیزی انجام شود که در اولویت و سطح خاصی از اهمیت قرار دارد، نه بر روی فاکتوری که در بسته‌بندی کلی تحمیل می‌شود. در این حالت کاربر مجبور نخواهد بود هر سال یا دو سال یک بار گوشی خود را به صورت کامل عوض کرده و هزینه‌ای سرسام‌آور به جان بخرد، تنها کافیست اجزای مورد نیاز با گذر زمان و ورود فناوری جدید ارتقا یابند.

از ابتدا با چنین حالتی در سیستم‌های PC روبرو بوده‌ایم؛ پس چرا در دنیای گوشی‌های هوشمند نتوان این رویکرد را اجرایی کرد؟ در حال حاضر یک نسخه‌ی اولیه از گوشی حاصل از پروژه‌ی آرا در کشورهای در حال توسعه عرضه می‌شود که اقشار کم درآمد را در حوزه‌ی هدف اصلی خود جای داده است. این دستگاه تنها شامل ماژول پایه بوده و با قیمت 50 دلار تنها با قابلیت اتصال وای‌فای ارائه می‌شود. در صورتی که دارنده‌ی دستگاه احساس نیاز کند، تمامی ماژول‌ها با قیمت‌های مختلف در اختیار وی قرار می‌گیرد و می‌توان از این پایه‌ی 50 دلاری، دستگاهی بالا رده با انواع ارتباطات و قابلیت‌ها ایجاد کرد.

شیوه عملکرد دستگاه چگونه است؟

گوشی هوشمند آرا از ماژول‌های بسیاری تشکیل شده که تمام آن‌ها توسط یک اسکلت فلزی به نام endos نگهداری می‌شوند. این لغت در زبان فرانسه به معنی پشتیبان و پایه است. این فریم کلیه‌ی ماژول‌ها و قطعات دستگاه را به یکدیگر پیوند داده و دارای دو بخش اساسی اتصال در قسمت جلو و پشت است. قسمت جلویی بصورت عمده توسط ماژول صفحه‌نمایش اشغال می‌شود در حالی که باقی فضای جلو و نیز کل فضای پنل پشتی به ماژول‌های دیگر اختصاص یافته‌اند. خود endosها به تنهایی چیزی حدود 15 دلار قیمت دارند!

فریم دستگاه در سه اندازه‌ی اصلی در دسترس است. فریم کوچک یا مینی که اندازه‌ای در حد و حدود یک دستگاه نوکیا 3310 دارد؛ گزینه‌ی مدیوم یا متوسط که هم‌اندازه‌ی نکسوس 5 است و نمونه‌ی بزرگ یا لارج که اندازه‌ی گلکسی نوت 3 را تداعی می‌کند. جالب است بدانید که تمامی ماژول‌ها بر روی هر سه فریم قابل نصب بوده و نیازی به تعویض آن‌ها به همراه فریم نیست.

حال که صحبت از ماژول‌ها به میان آمد، بهتر است ببینیم عملکرد آن‌ها دقیقا به چه شکل است و چه وظایفی بر عهده دارند. تقریبا همه‌چیز به ماژول‌ها بستگی دارد. این قطعات می‌توانند عملکردهای کلی و عمومی گوشی‌های هوشمند نظیر دوربین یا اسپیکر را فراهم کنند اما ماژول‌های دیگری نیز وجود دارد که وظایف اختصاصی‌تری بر عهده دارند. ماژول‌هایی که در دسته‌ی مصارف پزشکی قرار می‌گیرند یا حتی به چاپ رسید و تابش لیزر پرداخته یا نقش پروژکتور را ایفا می‌کنند. ماژول کنترولر بازی را نیز به این لیست اضافه کنید!

این ماژول‌ها به وسیله‌ی آهنرباهای الکترودائمی به بدنه‌ی اصلی متصل شده و در جای خود محکم می‌شوند. هر جایگاه موجود بر روی فریم با تمامی ماژول‌هایی که در همان حد و اندازه باشند سازگاری داشته تا ایجاد هر سناریویی ممکن باشد. مثال ابتدا را که به خاطر دارید، بنابراین از نظر فنی جایگزین کردن ماژول دوربین با یک ماژول باتری اضافی تا جایی که هر دو در یک اندازه باشند کاملا ممکن و البته جذاب است.

این ماژول‌ها می‌توانند بدون نیاز به خاموش کردن گوشی جدا شده و جایگزین شوند. ممکن است با خود بپرسید چنین کاری در خصوص ماژول باتری چگونه ممکن خواهد بود؟ پاسخ در یک باتری پشتیبان کوچک نهفته که درون فریم جای گرفته و هنگام جدا کردن ماژول اصلی انرژی، همچنان دستگاه را روشن نگاه خواهد داشت!

ماژول‌های این گوشی هوشمند به هر دو صورت مجاری رسمی از طریق فروشگاه اختصاصی گوگل و نیز مجاری غیررسمی از طریق فروشگاه‌های غیررسمی قابل خریداری خواهند بود. در حالت پیش‌فرض، گوشی‌های پروژه‌ی آرا تنها ماژول‌های رسمی را خواهند پذیرفت اما همانطور که در سیستم‌عامل اندروید قادر به فعال کردن گزینه‌ای برای نصب اپلیکیشن‌ها از منابع غیررسمی هستید، امکان قرار دادن ماژول‌های غیررسمی نیز بر روی آرا با تغییر بخش تنظیمات ممکن خواهد بود. بنابراین کاربر قادر است از ماژول‌های ساخته شده توسط مراکز دیگر بهره برده و با درجه‌ی وسیع و بی انتهایی از خلاقیت سازندگان مختلف روبرو باشد.

تاریخچه‌ی آرا

در آگوست سال 2011 گوگل بصورت رسمی اعلام کرد که شرکت موتورولا را تصاحب کرده است. کمتر از سه سال بعد، یعنی در ژانویه‌ی 2014 گوگل این بار اعلام کرد که بر اساس توافق حاصل شده، موتورولا را به کمپانی چینی لنوو واگذار خواهد کرد. با این حال گوگل تصمیم گرفت یک تکه از پازل موتورولا را همچنان نزد خود نگاه داشته و به پرورش آن بپردازد. این تکه چیزی نبود جز گروه فناوری‌ها و پروژه‌های پیشرفته که به اختصار، ATAP نامیده می‌شود.

این بخش که توسط رجینا دوگان، رهبر سابق آژانس پروژه‌های پیشرفته‌ی تحقیقاتی وزارت دفاع آمریکا (دارپا) هدایت می‌شد درست همانند Google X خود گوگل بر روی پروژه‌های جاه‌طلبانه و آینده‌نگرانه فعالیت می‌کرد. یکی از نمونه‌های حاصل از فعالیت این واحد، پروژه‌ی آرا بود. رهبر این پروژه که از دانش‌آموختگان دارپا است در این باره می‌گوید:

پرسش اصلی و پایه‌ای این بود که آیا می‌توانیم آنچه اندروید و دیگر پلتفرم‌ها با دنیای نرم‌افزار کردند را در دنیای سخت‌افزار پیاده‌کنیم؟ مفهوم این رویکرد چنین بود که موانع موجود بر سر راه را آنچنان از میان برداشته یا کوتاه کنیم، که صدها و هزاران توسعه‌دهنده برخلاف روال فعلی که همه چیز را در دستان چند تولیدکننده‌ی بزرگ قرار داده، توان ورود به بخش سخت‌افزار داشته باشند.

کار بر روی پروژه‌ی آرا بصورت رسمی از تاریخ 1 آپریل سال 2013 آغاز شد که البته ایده‌پردازی و بحث بر سر اجرای آن به پاییز 2012 باز می‌گشت. این پروژه به لطف حضور نام‌های بزرگی که از کارکنان سابق دارپا بودند با سرعت بالایی به سطح قابل توجهی از نتیجه رسید. یکی از اعضای این پروژه اذعان می‌کند که «در کل، گذر زمان دوست شما نخواهد بود. نوآوری تحت فشار زمانی عموما خلاقیت والاتری نیاز خواهد داشت.» اعضای تیم آرا هم‌اکنون ۷ مایل دورتر از مقر اصلی گوگل در مانتن ویو مشغول به کار هستند.

عرضه در پورتوریکو

ماه گذشته در کمپ گوگل که برای کنفرانس توسعه‌دهندگان پروژه‌ی آرا برگزار شده بود، رهبر این پروژه از برنامه‌های گوگل برای ارائه‌ی اولین گوشی هوشمند ماژولار به بازار سخن گفت. البته به جای آنکه تمام راه به یکباره طی شود و این دستگاه در اختیار همگان قرار گیرد، گوگل تصمیم گرفته مرحله‌ی اول عرضه‌ی آزمایشی آرا را در کشور پورتو ریکو اجرایی کند. گوگل اعلام کرده دلیل انتخاب این کشور، نفوذ بالای دستگاه‌های موبایل در آن است. جالب است بدانید که 75 درصد از دسترسی به اینترنت در کشور پورتوریکو، از طریق گوشی‌های موبایل صورت می‌گیرد.

گوگل هم‌اکنون در حال همکاری با دو اپراتور تلفن همراه برای عرضه‌ی گوشی هوشمند ماژولار آرا است. Open Mobile و Claro که یکی از زیرمجموعه‌های América Móvil به شمار می‌رود و بزرگ‌ترین اپراتور موبایل در آمریکای لاتین است هر دو در این برنامه نقش دارند. گوگل تصمیم دارد ماژول‌های گوشی آرا را از طریق ماشین‌های ون سیار به فروش برساند!

ما مایل به ایجاد یک تجربه‌ی پخش و عرضه‌ی منعطف هستیم. ما به این منظور، در گام اول برای بازار آزمایشی انتخاب شده یک ون فروش غذا را برای کاربری مورد نیاز خود مورد بازطراحی قرار خواهیم داد.

پروژه‌ی آرا تا به امروز موفق شده 50 توسعه‌دهنده‌ی ماژول را زیر چتر خود بگیرد که سازندگان چیپ‌های پردازشی انویدیا، مارول و راک چیپ هم در میان آن‌ها حضور دارند.

نتیجه‌گیری

پروژه‌ی آرا بدون تردید یک گام هیجان انگیز و احتمالا انقلابی در صنعت گوشی‌های هوشمند خواهد بود. توانایی شخصی‌سازی هر جنبه‌ای از دستگاه که موجب شکل‌گیری قابلیت‌های بالقوه آن می‌شود اگرچه ممکن است در نگاه اول نامتعارف و غیرقابل درک به نظر برسد، اما قادر است به سادگی ذهنیت موجود در خصوص رایانش موبایل را متحول کند.

هنوز دشوار است که بخواهیم در خصوص اینکه آیا گوشی‌های ماژولار، آینده‌ی صنعت موبایل را قبضه خواهند کرد یا خیر اظهار نظر کنیم. اما با اطمینان می‌گویم که پروژه‌ی آرا، از جمله مواردی است که حرکات آن را طی یکی دو سال آینده باید به دقت مورد توجه قرار دهید. شاید بزودی، دوران حکومت سازندگان بزرگ و تصمیم‌گیری آن‌ها برای نیازهای شما به پایان برسد.

دیدگاه شما در این خصوص چیست؟ آیا خود را در زمره‌ی افرادی که به خرید گوشی ماژولار علاقه دارند می‌بینید؟ چه نوع ماژولی در قوه‌ی تخیل شما لایق توجه و خلاقیت‌ورزی است؟