بولتن روزانه اخبار و تحولات ایران در جهان (24 اسفند)

واشنگتن‌پست: به زودی توافقی کلی در خصوص برنامه هسته‌ای ایران اعلام می‌شود

«واشنگتن‌پست» گزارش داد، مذاکره‌کنندگان ایران و 1+5 روز یکشنبه در حالی در لوزان سوئیس گرد هم جمع‌ می‌شوند که نشانه‌هایی از حصول توافق در ماه جاری میلادی مشاهده می‌شود و به زودی توافقی کلی درباره برنامه هسته‌ای ایران اعلام می‌شود.

بنا بر گزارش روزنامه آمریکایی «واشنگتن‌پست»، «جان کری» وزیر خارجه آمریکا یکشنبه شب برای دور جدیدی از مذاکرات هسته‌ای ایران عازم سوئیس می‌شود و احتمال زیادی وجود دارد که یک توافق تاریخی درباره موضوع هسته‌ای ایران قریب‌الوقوع باشد.

طبق این گزارش، در حالیکه مقامات هشدار می‌دهند که ممکن است توافقی حاصل نشود اما نشانه‌هایی وجود دارد مبنی بر اینکه مذاکره کنندگان ایران و ۱+۵ به زودی یک نوع توافق کلی را اعلام می‌کنند و کار بر روی جزئیات فنی نیز تا پایان مهلت ژوئن ادامه خواهد داشت.

بر اساس این گزارش، نشانه‌های زیادی از جانب واشنگتن و تهران وجود دارد که نشان می‌دهد دولت‌هایی که در مذاکرات هسته‌ای حضور دارد، معتقندند که می‌توانند علیرغم مخالفت‌های داخلی، به یک تفاهم سیاسی در زمینه موضوع هسته‌ای ایران دست پیدا کنند.

واشنگتن‌پست در توضیح این مطلب ادامه داد که کری که تلاش‌های زیادی را در مذاکرات مستقیم با «محمد جواد ظریف» وزیر خارجه ایران از خود نشان داده است، اخیراً سفری به منطقه خلیج‌فارس داشته است تا به کشورهای عربی نگران از توافق هسته‌ای، اطمینان دهد.

از طرف دیگر کری در مصاحبه با شبکه «سی بی اس» تصریح کرده است که تمدید مذاکرات غیرمتحتمل است زیرا این کار بسیار غیرسازنده خواهد بود.

دور جدید مذاکرات ایران و ۱+۵ (آمریکا، انگلیس، فرانسه، روسیه، چین بعلاوه آلمان) از روز یکشنبه (امروز) در شهر لوزان سوئیس در حالی از سر می‌گیرد که طرف غربی تأکید دارد که تا پایان مهلت مار س به تفاهم سیاسی درباره برنامه هسته‌ای ایران دست پیدا کنند و بعد از آن روی جزئیات این تفاهم کار کنند به امید آنکه بتوانند تا مهلت پایان ژوئن به توافق جامع نهایی دست پیدا کنند.

جمهوری‌خواهان آمریکا از حدود دوماه پیش که کنگره را تحت کنترل خود درآورده‌اند تلاش دارند با تصویب لایحه نظارت کنگره بر هرگونه توافق احتمالی ایران و ۱+۵، در مسیر مذاکرات مانع‌تراشی کند.

اوایل هفته گذشته، سناتورهای جمهوری‌خواه آمریکا در راستای این اهداف خود، نامه‌ای سرگشاده خطاب به ایران نوشتند و هشدار دادند که هرگونه توافق هسته‌ای ایران و آمریکا تنها تا پایان ریاست‌جمهوری آمریکا اعتبار دارد و بعد از آن لغو خواهد شد.

جنگ با ایران؛ بهترین گزینه ممکن برای برخی

در شرایطی که برخی رسانه ها از جنبه های مثبت رسیدن به توافق هسته ای سخن می گویند، برخی بر اهمیت مقابله با ایران به بهانه تلاش دولت جمهوری اسلامی به دستیابی به سلاح های هسته ای تاکید می ورزند.

به گزارش مهر، در این راستا روزنامه واشنگتن پست در مقاله ای به قلم جاشوا موراوچیک، عضو موسسه سیاست خارجه دانشگاه جان هاپکینز، به بسط دلایل غیر منطقی لزوم جنگ با ایران پرداخته است.

جاشوا موراوچیک در این رابطه می نویسد:

 در نطق هفته گذشته «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر اسرائیل که در برابر کنگره آمریکا ایراد شد یک نقص منطقی به چشم می آمد مبنی بر اینکه وی می تواند با رو کردن دست ایران و تشدید تحریم ها نسبت به این کشور، شرایط دستیابی به یک توافق خوب را فراهم کند غافل از اینکه اصولا حکومت ایران تمایل دارد با تن ندادن به هرگونه قرارداد خوب و یا حتی به قیمت تقلب و حیله جویی تلاش خود را برای دستیابی به سلاح هسته ای ادامه دهد.

همین نقص موجود در صحبت های نتانیاهو بود که به دولت اوباما جسارت مطرح کردن این سوال را داد که خوب راه حل جایگزین شما برای قرارداد به اصطلاح بد ما چیست؟ جنگ؟

لحن اوباما حاکی از آن است که آمریکا در پای میز مذاکرات هسته ای انتخاب دیگری به جز قبول پیشنهادات ایران ندارد چرا که از نظر اوباما اصلا راه حل جایگزینی وجود ندارد.

 موراویچک در ادامه می نویسد اگر واقعا توسل به زور تنها راه حل مناسب برای ممانعت از دستیابی به سلاح هسته ای باشد تکلیف چه خواهد بود؟

وی در ادامه می گوید که تنها راه مقابله با ایران اعلام جنگ نسبت به این کشور است و در پاسخ به این سوال که آیا اقدام نظامی موجب طرفداری بیشتر مردم ایران از حکومت حاکم بر آنها نخواهد شد اظهار می دارد که ممکن است چنین امری اتفاق بیافتد اما در نهایت شکست ایران در عرصه های نظامی در جهت تضعیف این کشور عمل خواهد کرد.

وی در ادامه مدعی است که اگرچه حمله هوایی به تاسیسات هسته ای ایران همه آنها را نابود نخواهد کرد و ایران سعی به پنهان کردن تجهیزات خود خواهد داشت، در مقابل ما نیز تلاش خود را بیشتر کرده و با شناسایی موقعیت های جدید آنها را نیز مورد تهاجم قرار می دهیم.

موراویچیک در پایان بر تلخی تصورات خود افزوده و می نویسد حتی اگر ایران در مقام انتقام جویی برآید و بخواهد با توسل به نیروهای خود و یا دامن زدن به آتش جنگ نیابتی به آمریکاییها در اقصی نقاط جهان حمله کند ما نیز بیکار ننشسته و دیگر مراکز نظامی و زیرساخت های ایران را مورد تهاجم قرار می دهیم.

خبرگزاری فرانسه: پاریس در مذاکرات هسته‌ای نقش بازیگر تندرو را ایفا می‌کند

خبرگزاری فرانسه در گزارشی درباره مذاکرات هسته‌ای به نقل از یک دیپلمات فرانسوی نوشت که «لوران فابیوس همچنان اعتمادی به ایرانی‌ها ندارد».

خبرگزاری فرانسه در گزارشی نوشت که پاریس در مذاکرات هسته‌ای نقش تندرو را ایفا می‌کند.

خبرگزاری فرانسه در گزارشی به نقل از دیپلمات‌ها نوشت: «همانطور که به ضرب‌الاجل 31 مارس برای توافق با ایران بر سر برنامه هسته‌ای آن نزدیک می‌شویم، فرانسه در حال ایفای نقش خود به عنوان باز(تندروی) اصلی است نقشی که  متحدان آمریکا را آزار داده اما بعید است در نهایت سبب از بین بردن توافق شود».

در این گزارش،‌ یک دیپلمات فرانسوی ناشناس در اظهارنظری اهانت‌آمیز درباره موضع وزیر خارجه این کشور در قبال ایران گفت: «فابیوس همچنان احساس بدی نسبت به ایرانی‌ها دارد و هیچ اعتمادی به آنها ندارد».

این خبرگزاری غربی در ادامه به نقل از «برنارد هورکید» کارشناس مسائل ایران در مرکز ملی تحقیق علم فرانسه هم نوشت: «فرانسه به طور مشخص این را انتخاب کرده که با پادشاهی‌های نفتی خلیج(فارس) همراه شوند موضعی که به دنبال مخالفت با منافع و تاثیرات ایران در منطقه و مقصر دانستن آن به خاطر خشونتها و آشوب در سوریه، لبنان و عراق است».

در ادامه این گزارش «فرانسوا نیکولاد» سفیر اسبق فرانسه در ایران گفت: «فرانسه ریسک نابودی مذاکرات(هسته‌ای) را نخواهد کرد. قدرتهای جهانی در مسائل کلیدی همه با هم توافق دارند».

گزارش این خبرگزاری غربی در حالی منتشر شده که امروز یکشنبه قرار است دور تازه مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه 1+5 در شهر لوزان سوئیس با حضور محمدجواد ظریف و جان کری ازسرگرفته شود.

ظریف: میز نابرابر مذاکره را به تعادل رساندیم

وزیر خارجه کشورمان در مصاحبه‌‌ای مطبوعاتی گفت: از ابتدا که مسئولیت مذاکرات با ۱+۵ را پذیرفتم بخوبی از دشواری های روند کار آگاهی داشتم و می دانستم که احتمالاً مذاکرات هم در حوزه داخلی و هم بین‌المللی با موانع جدی رو به رو خواهد شد.

محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان در مصاحبه با روزنامه ایران در مورد دشواری‌های فعالیت در قامت رئیس دستگاه دیپلماسی کشورمان و فراز و نشیب‌های این پست سخن گفت. این گفتگو در ادامه می‌آید.

- از زمانی که هدایت تیم مذاکره کننده هسته ای را به عهده گرفتید دو نوع قضاوت درباره عملکرد شما پیش بینی می شد: اول، ارزیابی های مقطعی و ناظر به رخدادها و تحولات مذاکرات که با در نظر گرفتن تنگناها و محدودیت ها صورت می گیرد و دوم قضاوت های تاریخی، یعنی داوری که در آینده، صرفاً براساس نتایج و خروجی نهایی مذاکره انجام خواهد شد. قضاوت تاریخی به دلیل آنکه چندان فضا را مدنظر قرار نمی دهد و نتیجه گراست، افراد را بیرحمانه در معرض نقد قرار می دهد. هنگامی که وارد پروسه مذاکرات هسته ای شدید آیا این دغدغه را داشتید که تاریخ بعدها با تکیه بر دستاوردها چه قضاوتی درباره شما خواهد کرد؟ آیا لحظاتی را تجربه کرده اید که وسوسه نیکنامی در تاریخ بر مذاکرات شما تأثیر گذاشته باشد؟

ظریف: از ابتدا که این مسئولیت را پذیرفتم بخوبی از دشواری های روند کار آگاهی داشتم و می دانستم که احتمالاً مذاکرات هم در حوزه داخلی و هم بین المللی با موانع جدی رو به رو خواهد شد. یکی از دلایل اشراف من به موانع و سختی ها به مسئولیت قبلی من بازمی گردد.

پیش از انتخابم در سمت وزارت خارجه و در زمانی که شرایط پرونده هسته‌ای به وضعیت حادی نزدیک شده بود (ارجاع پرونده هسته‌ای به شورای امنیت و افزایش تحریم ها) بنا به دلایلی از سمت خود کنار گذاشته شده و بازنشسته شدم و در نتیجه به مدت شش سال مسائل را خارج از محیط تصمیم گیری بررسی می کردم و کاملاً آگاه بودم شرایط سختی حاکم شده است. اما بعد از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و حضور پرشور مردم در انتخابات که حکم به اتخاذ روش های مبتنی بر تعامل، منطق و عقلانیت دادند، حجت بر من تمام شد و ناچار به پذیرش مسئولیت وزارت شدم در حالی که طالب آن نبودم اما وقتی این مسئولیت واگذار شد، به دنبال آن احساس وظیفه سنگینی شکل گرفت و تصور کردم باید به سهم کوچک خودم این وظیفه را بدرستی انجام دهم.

در این مسیر بیش از هر چیز توجهم معطوف این مسأله بوده است که کارم را به بهترین شکلی که فکر می کنم بلدم انجام دهم حال ممکن است اشتباهاتی هم مرتکب شوم که امری غیرطبیعی نیست زیرا احتمال ارتکاب اشتباه در مورد همه وجود دارد. تاکنون تلاش کرده ام اقداماتم در چارچوب و متناسب با تصمیم مسئولان باشد. با چنین نگاهی به مأموریتم، خیلی نگران نیستم که آیندگان چه داوری درباره من خواهند داشت یا اکنون، چه قضاوتی درباره من دارند. توان خودم را روی تمرکز بر واقعیات موجود گذاشته ام و می کوشم وظیفه محوله ام را برای تأمین منافع ملی؛ با دقت و نهایت توان ام انجام دهم. فرجام مذاکره هم قابل پیش بینی قطعی نیست؛ بنابراین، هیچ کس هم نمی تواند از الان پیش بینی کند که آینده را چگونه خواهند نوشت، پس جایی برای دغدغه قضاوت تاریخ، باقی نمی ماند.

- شما به نمایندگی از ایران با نمایندگان شش قدرت بزرگ جهان به مذاکره می نشینید؛ گفت و گوهایی که به نوعی یکی از بزرگترین مذاکرات دیپلماتیک جهان محسوب می شود و نتیجه نهایی مذاکرات – اعم از مثبت یا منفی – بر ایران، منطقه و شاید جهان، تأثیر بسزایی خواهد داشت. شما زمانی مأموریت محوله توسط روحانی را پذیرفتید که کلاف مذاکره هسته ای، پیچیده و سردرگم شده بود. مذاکرات در وضعیت برگزاری نشست های بی نتیجه قرار داشت و به نظر می رسید درجا زدن و پیشرفت نداشتن به بخشی از ماهیت مذاکرات تبدیل شده بود. با چنین فضایی آیا پیش بینی می کردید روند مذاکره به گونه ای پیش رود که تعامل جدی بین طرفین مذاکره شکل گیرد و گام های مثبتی، رو به جلو برداشته شود؟

ظریف: پرونده هسته‌ای در حالی روی میز مذاکره ایران و قدرت های بزرگ جهان قرار دارد که هر دو طرف در این معامله بسیار بزرگ تاریخ روابط بین الملل معاصر سرمایه‌هایی برای خود اندوخته اند و به طور طبیعی، نمی خواهند این سرمایه را براحتی هزینه کنند. یک سوی این معامله؛ مردم ایران قرار دارند که با مقاومت و پایداری چند ساله در برابر فشارهای غرب، نه تنها عقب نشینی نکردند بلکه توان علمی خود را افزایش دادند و ثابت کردند که با فشار نمی توان آنها را زیر سلطه کشاند. طرف مقابل هم طی چند سال گذشته، تلاش کرده بود تا از طریق تحریم ها؛ ابزار فشار مؤثری بر مردم ایران فراهم کند. جامعه بین المللی - بویژه امریکایی ها - از سال نخست پیروزی انقلاب (بعد از ماجرای لانه جاسوسی) دنبال تحمیل تحریم هایی علیه ایران از کانال شورای امنیت سازمان ملل بودند. واشنگتن می دانست تحریم های شورای امنیت از لحاظ میزان فشار، با تحریم‌های یکجانبه امریکا تفاوت اساسی دارد.

امریکایی ها چند بار به فراخور تحولات پیش آمده از جمله تسخیر لانه جاسوسی، تصویب قطعنامه 598 و همچنین در ماجرای چالش هسته ای تلاش کردند به بهانه های واهی شورای امنیت سازمان ملل را به تصویب قطعنامه تحریم ضد ایرانی وادار کنند. بنابراین انگیزه امریکایی ها برای تحریک مجامع بین المللی به تحریم ایران، سابقه سی و چند ساله دارد. هدف آنان هم اجرای طرح امنیتی کردن ایران بود؛ می خواستند این تصور را در افکار عمومی دنیا ایجاد کنند که ایران، چنان تهدید جدی ای علیه صلح و امنیت بین الملل است که تحت فشار نهادهای جهانی قرار گرفته است.

اوج گرفتن چالش هسته‌ای؛ واشنگتن را پس از سه دهه تلاش به هدف مورد نظرشان رساند. بنابراین فشارهای وارده از طریق تحریم ها را سرمایه ای بزرگ برای خود فرض می کردند. اما پیش فرض آنان برای تحت فشار قرار دادن ایرانیان از طریق تحریم ها به نتیجه نرسیده است زیرا مثلاً، اگر ایران در سال های آغازین چالش هسته ای، دویست سانتریفیوژ داشت پس از افزایش فشارهای تحریمی؛ این تعداد را به بیست هزار سانتریفیوژ رساند. تاریخ، گواهی می دهد که مردم ایران در شرایط فشار؛ توان ایستادگی بیشتری از خود نشان می دهند. به هر حال دو طرف مذاکره هسته ای، هر یک با سرمایه خود، سر میز مذاکره نشستند و کوشیدند سرمایه سنگین خود را به دستمایه ای برای کسب امتیازهای ارزشمندی از رقیب تبدیل کنند. البته صف آرایی در ظاهر، نابرابر بود. یک طرف میز، ایران قرار داشت و آن سوی میز، پنج عضو دائمی شورای امنیت به اضافه آلمان که همواره مدعی عضویت دائم در همین شوراست.

نکته جالب توجه آنکه این 5 عضو شورای امنیت، تاکنون درباره هیچ موضوعی، جز اعمال فشار به تهران برای پذیرش پایان دادن به جنگ تحمیلی عراق و پرونده هسته‌ای ایران، عملکرد یکپارچه و هماهنگی نداشته‌اند. این کشورها به همراه آلمان، حدود هفت سال است که در قالب مجموعه‌ای منسجم علیه ایران کار می کنند و همین هماهنگی آنها به دشواری های مذاکره افزوده است البته این کشورها، مدت هاست به این واقعیت هم رسیده اند که یگانه راه حل موضوع هسته‌ای ایران، مذاکره است.

- زمانی که دولت روحانی مستقر شد فضای ذهنی طرفین درباره سرمایه های خود، به همان شکلی بود که ترسیم کردید. سؤال مشخص این است که چه اتفاقی موجب شد تا طرف غربی بپذیرد که راه حل چالش هسته ای، مذاکره جدی و توأم با اراده سیاسی برای حل آن است. غرب که تحریم ها را مزیت نسبی خود می دانست چرا پس از ریاست جمهوری روحانی و در جریان مذاکرات دور جدید، پذیرفت که روند تشدید تحریم ها را متوقف کند و وارد مذاکراتی جدی شد که از همان ابتدا گزینه تعلیق یا لغو تحریم ها را روی میز مذاکره آورد؟

ظریف: هدف نهایی تحریم ها، جدا کردن مردم از دولت بود. غربی ها امیدوار بودند پس از بروز این شکاف؛ مردم، دولت را تحت فشار قرار دهند تا از مواضع هسته‌ای خود عقب نشینی کند اما انتخابات نشان داد که مردم از حاکمیت جدا نیستند. بیش از هفتاد درصد ایرانیان – همزمان با اوج گیری فشار و تحریم های غرب- پای صندوق های رأی آمدند؛ آماری که بالاتر از میانگین مشارکت انتخاباتی در بسیاری از کشورهای غرب است.

در واقع؛ طرف مقابل با جمع بندی واقعیت ها و پیام های انتخابات ریاست جمهوری یازدهم متوجه شد مردم ما حامی مواضع هسته‌ای دولت هستند. در نتیجه؛ این تفکر در غرب تقویت شد که امیدواری به تسلیم هسته ای ایران و تغییر رژیم از طریق افزایش فشار به مردم؛ ایده ای بی پایه و نامنطبق با واقعیت است. با تضعیف این روش، گزینه مذاکره - به عنوان راه حل جانشین و منطقی – تقویت شد و در دستور کار آنان قرار گرفت. با تغییر و تحولاتی هم که بعد از آغاز به کار دولت یازدهم صورت گرفت؛ مسیر صحیحی آغاز شد. در مذاکرات هم تلاش کردیم؛ ضمن ارائه بحثی منطقی و پیش بردن مذاکره ای واقعی و نه سخنرانی، درک عمیق تری از این واقعیت در ذهن طرف مقابل ایجاد کنیم که سرمایه مفروض آنان در قبال مقاومت ایرانیان، ناکارآمد است.

تصحیح ذهنیت دیپلمات های آن سوی میز، از دشوارترین مراحل مذاکره بود. اما در نهایت؛ این ادراک در طرف مقابل ایران به وجود آمده است ولی پیش بینی اینکه چنین ادراکی در عمل هم بازتاب خواهد یافت یا خیر؛ کمی مشکل است. دادن پاسخ دقیق به این سؤال، نیازمند گذر زمان و مشاهده گام های عملی آنان تا فرجام مذاکره است.

- تصویری که ترسیم کردید واقع بینانه به نظر می رسد، هم در داخل و هم خارج از کشور؛ کارشناسان و صاحبنظران بسیاری برداشت مشابهی از فضای تازه مذاکرات دارند. اما در داخل ایران برخی هنوز به این تحلیل نرسیده اند و صراحتاً تأکید می کنند توافق هسته ای ایران و 1+5 هرگز به مرحله امضا نخواهد رسید. استدلال شان هم این است که مشکل امریکا با ایران فراتر از موضوع هسته ای است و واشنگتن به چیزی کمتر از براندازی نظام تن نمی دهد و در چارچوب چنین استدلالی نتیجه می گیرند مشکل هسته ای ، راه حل دیپلماتیک ندارد، زیرا امریکا حاضر نیست از ابزار فشار تحریم علیه حاکمیت کشورمان چشم پوشی کند. دیدگاه شما درباره تحلیل هایی از این جنس چیست؟

ظریف: اصلاً به کسانی که نسبت به نیات آمریکا تردید جدی دارند، خرده نمی گیرم و معتقدم گروه هایی در آمریکا هستند که اهداف دیگری در سر دارند و موضوع هسته‌ای بهانه خوبی برای آنها شده تا از طریق آن، اهداف خود را دنبال کنند. من با گروه ها و جریان های داخلی بدبین به آمریکا در زمینه ضرورت حفظ عزت و پایبندی به اصول اشتراک موضع و همسانی عقیده دارم اما اختلاف نگرش من با این دسته از دوستان در تفاوت نگاه به آمریکاست. به نظر من وظیفه عقلانی دیپلماسی ایران، خلع سلاح گروه های تندرو آمریکایی از بهانه هاست و می توان این هدف را با راهکار مذاکره پیگیری کرد و با شفاف سازی اتهام های بی پایه تندروهای آمریکایی، آنان را در کشورشان به حاشیه حوزه تصمیم گیری راند. حتی اگر فرض کنیم که تقابل با نظام ایران، هدف مشترک اکثریت سیاستمداران آمریکایی از هر دو حزب محوری است باز نباید فراموش کنیم این گونه نیست که آمریکا در مسائل بین المللی همیشه به اهداف خود رسیده باشد. آیا آمریکا در جنگ ویتنام به اهدافش رسید؟ توافقی که برای پایان جنگ با ویتنامی ها امضا کرد، توافق مطلوبش بود؟ آیا آمریکا رضایتمندانه، نیروهای خود را از افغانستان و عراق خارج کرد؟ چرا ما تصور می کنیم آمریکا ابرقدرتی است که هر چه می خواهد همان هم اتفاق می افتد؟

من با این تصور مشکل دارم. دوستان ما باید به این واقعیت برسند که با وجود همه دیدگاه های مخالفی که در آمریکا و شاید برخی کشورهای غربی نسبت به ایران وجود دارد، باز هم ما می توانیم دیدگاه و اراده خود را پیش ببریم. این برداشت را که هیچ توافقی امضا نمی شود مگر آنکه متن آن تأمین کننده رضایت و منافع آمریکا باشد، صحیح نمی دانم. توصیه می کنم این دوستان تاریخ را مرور کنند تا ببینند چند مورد وجود داشته که توافق های نهایی شده، عیناً مطابق خواست یک طرف بوده است؟

مواردی مانند ویتنام، عراق و افغانستان که شما به عنوان مثال هایی برای اثبات عقب نشینی آمریکا برخلاف رضایتش اشاره کردید بیشتر ناظر به ناکامی واشنگتن در میدان جنگ یا فشار سنگین تأمین بودجه نظامیان است؛ اما کارزار ایران و آمریکا از جنس سیاسی است و نه نظامی.

مثال ها فقط نظامی نیست؛ در میدان سیاسی هم مثال های زیادی وجود دارد. به عنوان نمونه، بوش پدر سال 1995 و در اوج قدرت نظامی آمریکا یعنی زمانی که این کشور دچار توهم جهان تک قطبی بود در صحن مجمع عمومی سازمان ملل موضوع نظم جدید جهانی را طرح کرد. همزمان در سازمان ملل متحد کشورهای پرشماری، حرکتی برای تأسیس دیوان بین المللی کیفری آغاز کردند. کاخ سفید بشدت مخالف تشکیل این نهاد بود؛ آمریکا نه تنها عملاً در اجلاس رم با تأسیس دیوان کیفری بین المللی مقابله کرد، بلکه مجبور شد با تک تک کشورها مذاکره کند تا سربازان آمریکایی را به دیوان بین المللی کیفری نفرستند.

آمریکا دنبال آن بود تا از طریق شورای امنیت دیوان های ویژه کیفری مثل دیوان یوگسلاوی، رواندا و سیرالئون ایجاد کند تا بتواند با استفاده از قدرتش در شورای امنیت دیدگاهش را تحمیل کند. اما سرانجام جامعه جهانی توانست دیوان بین المللی کیفری را با وجود مخالفت عملی امریکا تأسیس کند. یعنی آمریکا در موضوعی که برایش اهمیت حیاتی داشت موفق نشد به خواسته اش برسد. پس می توان پذیرفت آمریکا شکست ناپذیر نیست. مهم ترین هدف تئوریسین های نومحافظه کار، تلقین این ادعا به جهانیان است که نتیجه هر جنگ و مذاکره ای، آن گونه رقم خواهد خورد که اراده امریکا می طلبد. اما یافته های جهان واقعی این القائات و ادعاها را تأیید نمی کند.

- در واقع نقطه افتراق تان با منتقدان این است که شما معتقدید پشت میز مذاکره می توان از امریکا امتیاز گرفت در حالی که منتقدان، پیش فرض شان، امکان نا پذیری امتیازگیری از واشنگتن است.

ظریف: این دیدگاه دوستان را که می پندارند، امکان موفقیت در برخورد سیاسی با امریکا وجود ندارد، قبول ندارم. جمهوری اسلامی بر اساس اصل استقلال خود در حوزه های مختلف، موفقیت های قابل توجهی در صحنه های بین المللی به دست آورده است. وضعیت ایران در منطقه و جهان، برگرفته از اصول و مواضعی است که توانسته به مرحله اجرا درآورد. البته ما وقتی پشت میز مذاکره با قدرت های بزرگ نشستیم که موازنه نابرابری میان طرفین وجود داشت. طی سال های گذشته، هر زمان که نتانیاهو به واشنگتن می رفت با سوغات تحریم های جدید امریکا علیه ایران به تل آویو برمی گشت؛ اما به علت تغییرات شکل گرفته در فضای مذاکرات، نتانیاهو، دو سال است به امریکا می رود اما موفق نمی شود رهبران امریکا را حتی به افزایش یک تحریم جدید علیه ایران متقاعد کند.

امروز، شرایط به شکلی است که اوباما به کنگره می رود و در سخنرانی پیرامون وضعیت کشورش به نمایندگان هشدار می دهد که اگر شما تحریم جدیدی علیه ایران تصویب کنید امریکا را در گروه دوستانش منزوی خواهید کرد. این موضع گیری نشان دهنده آن است که سیاست جدید ایران و فضای تازه‌ای که برگرفته از حمایت قاطع مردم ایران از دولت است، میز نابرابر مذاکره را تا حدی به تعادل رسانده است و امیدواریم این تعادلی که در مذاکره و در افکار عمومی ایجاد شده بتواند ما را به موفقیت برساند.

- منافع ملی از مفاهیمی است که مستعد برداشت های متفاوت و حتی متناقض است و گاهی نیز به استتاری برای پیگیری مطالبات گروهی تبدیل می شود. در ایران هم به نظر می رسد معدودی از فعالان سیاسی تندرو که اکثریت آنان هم عضو یا حامی دولت سابق هستند به روند مذاکرات و نتایج مثبت یا منفی آن اصلاً توجهی ندارند و از هر تریبونی برای تخریب مذاکره استفاده می کنند و حتی تیم مذاکره را متهم می کنند که در جریان رایزنی های دیپلماتیک، در پی تقویت جایگاه سیاسی - داخلی تفکری خاص است. این منتقدان تندرو، وقتی درباره انگیزه مخالفت شان مورد سؤال واقع می شوند، تأکید دارند هدف شان، دفاع از منافع ملی است. آیا ارزیابی آنان را صادقانه می دانید یا ناشی از دلواپسی های سیاسی - گروهی؟

ظریف: امیدوارم هیچ فرد یا گروهی سیاست خارجی و منافع ملی را فدای نگرانی های جناحی و منافع سیاسی خود نکند. من راجع به دیگران نمی توانم قضاوت کنم، زیرا فقط خدا از انگیزه مردم آگاه است و واقعاً سخت است انسان متوجه نیات واقعی بقیه شود اما یک مسأله را می توانم با جدیت و با تمام وجود بگویم که گروه مذاکره کننده فقط برای تأمین منافع ملی مذاکره می کند و هیچ ملاحظه سیاسی را در پیگیری مذاکرات مد نظر ندارد. هر فردی که بخواهد انگیزه سیاسی را به مذاکره گره بزند کمکی به منافع ملی نکرده است.

- طیفی از منتقدان هم مدعی هستند فشار تبلیغی علیه تیم مذاکره کننده ایران به نفع دیپلمات های کشورمان است، زیرا دست آنان را برای چانه زنی و امتیازگیری بیشتر از غربی ها و بویژه امریکا بازتر می کند. چنین استدلالی را قبول دارید؟

ظریف: قبول ندارم. معتقدم برخی صحبت ها و تفسیر و تأویل های منتقدان داخلی درباره توافق ژنو در مذاکرات به ابزاری علیه ما تبدیل شد. البته مایل نیستم وارد برخی جزئیات شوم، اما برخی دوستان با اظهاراتی که درباره توافق ژنو داشتند تردیدهایی را ایجاد کردند که باعث سوءاستفاده طرف مقابل شد. مثلاً آنان گفتند توافق ژنو، غنی سازی در خاک ایران را نپذیرفته است و همین سخنان مورد سوءاستفاده طرف مقابل قرار گرفت و باعث شد تا آنها نیز همین ادعا را تکرار کنند و با استناد به سخنان منتقدان داخلی بگویند همانگونه که عده ای در کشور خودتان هم گفته اند توافق ژنو شامل غنی سازی در خاک ایران نیست. حال آنکه مخالفان این مسأله را مورد توجه قرار دهند که غیر از نتانیاهو چه کسانی خارج از کشورمان حق ایران برای غنی سازی در خاک خود را زیر سؤال برده و مورد تردید قرار داده است؟ اینها نکاتی است که لازم است دوستان با مقداری انصاف بیشتر درباره آن سخن بگویند و دریابند که سخنان شان چه پیامدهایی برای منافع ملی دارد.

- کانال های ارتباطی شما با مقامات ارشد نظام و نحوه رد و بدل اطلاعات چگونه است؟ اگردر اثنای مذاکرات نیاز به مشورت داشته باشید این مشورت چگونه انجام می شود؟

ظریف: روش های مختلفی وجود دارد؛ ما در پایان هر دور از مذاکرات، گزارش دقیقی از مباحث رد و بدل شده به مقام های ارشد نظام ارائه می دهیم. گاهی اگر لازم باشد گزارش حضوری می دهیم. گاهی هم که در خارج از کشور هستیم، اطلاعات در صورت لزوم؛ هنگام مذاکره منتقل می شود و اگر نیاز باشد، دستور العمل دریافت می کنیم. البته در بسیاری موارد چارچوبهایی کلی برای پیشبرد بحث وجود دارد که گاهی کفایت می کند؛ مثلاً دربسیاری موارد که طرف مقابل، زیاده خواهی هایی طرح می کند، نیاز به سؤال کردن از مقام های ارشدمان نیست زیرا پیشاپیش مشخص است که به علت نامنطبق بودن این زیاده خواهی ها با منافع ملی و مواضع کشورمان، بلافاصله باید مطالبات زیاده خواهانه آنان را رد کنیم. گاهی هم مواضع طرف مذاکره به گونه ای است که به تبادل نظر احساس نیاز می کنیم و اگر ضرورت ایجاب کند برخی از اعضای تیم مذاکره کننده به پایتخت بازمی گردند و موضوع را به مقامات ارشد می رسانند و دیدگاه های آنان را به تیم مذاکره منتقل می کنند. در مجموع؛ شیوه های گوناگونی برای رد و بدل کردن اطلاعات با مقامات ارشدمان داریم که متناسب با نوع نیاز از آنها بهره می بریم.

- آیا تاکنون از مقامات ارشد نظام بابت رعایت نشدن موارد ابلاغی، «تذکر» گرفته اید؟ دستورالعمل مذاکراتی تان چیست؟

ظریف: ما همه جزئیات مذاکره را گزارش می دهیم و در مواردی هم که نیاز باشد به ما پاسخ داده می شود. نمی توانم بگویم تذکر یا اخطار، بلکه پاسخ به گزارشی را که ارائه می دهیم دریافت می کنیم. در این گزارش ها بعضاً گفته می شود که کاری را مطابق نظرمقامات ارشد انجام بدهیم یا از انجام کار به شکل خاصی صرف نظر کنیم و ما نکته های مورد نظر آنان را رعایت می کنیم. این روند طبیعی است. مجریان سیاست به سیاستگذاران کشور گزارش می دهند و بحث و تبادل نظر در سطوح مختلف صورت می گیرد و در نهایت سیاستگذاران هم نظرشان را اعلام می کنند و مباحث جمع بندی می شود و این جمع بندی، مبنای عمل قرار می گیرد. اگر هم نیاز به اصلاح باشد، تصحیح اتفاق می افتد. در غیر این صورت، همان تصمیم قبلی ادامه پیدا می کند. دیپلمات های طرف مقابل هم وضعیت مشابهی دارند. در طول مذاکرات، بارها، دیده شده که هر دو طرف بعد از مشورت با پایتخت ها درباره موضوعی، با دیدگاه متفاوتی از موضع قبلی خویش به میز مذاکره بازگشته اند و چنین اتفاقاتی در مذاکرات دیپلماتیک؛ مسأله عجیبی نیست.

- اخیراً حجم زیادی از مذاکرات هسته ای به ملاقات های دوجانبه شما با وزیر خارجه امریکا اختصاص داشته است. دیدگاهی در این رابطه مطرح است مبنی بر اینکه وقتی دو مقام بلندپایه دیپلماتیک به تنهایی با یکدیگر گفت و گو می کنند می توانند مباحث خود را در فضای متفاوت و سازنده تری پیش ببرند. آیا در این مذاکرات دوجانبه امکان دارد گشایش هایی رخ دهد که امکان وقوع آن در مذاکرات جمعی نیست؟

ظریف: خب معمولاً در مذاکرات دوجانبه، طرفین در تبیین و تشریح مواضع خود، راحت تر هستند. البته باید تأکید کنم که مواضع، در مذاکره دوجانبه، به طور ناگهانی تغییر نمی کند اما از آنجایی که در مذاکره خصوصی ، کسی یادداشت بر نمی دارد و نگرانی بابت انتشار نادقیق انواع و اقسام نقل قول ها وجود ندارد، حاضران در مذاکره دوجانبه، دیدگاه ها و مواضع شان را راحت تر بیان و مبادله می کنند. اما باز باید تأکید کنم که مذاکره خصوصی، به معنای تغییر مواضع اعلام شده در رایزنی های جمعی و رسمی نیست. تنها تفاوت در این است که در مذاکره دوجانبه، سریع تر می توان به نتیجه رسید و کار را پیش برد البته مدتی است مذاکرات ما بیشتر در قالب یک مجموعه پیش می رود و نه به صورت مذاکرات خصوصی.

- در اشاراتی که درباره زندگی شخصی تان داشته اید عنوان کردید که خیلی فرد اجتماعی نیستید در حالی که در عرصه شغلی تان بسیار اهل تعامل و ارتباط گسترده با همتایان خارجی خود هستید این دو ویژگی متناقض در شما چگونه جمع شده است؟

ظریف: زمانی که خیلی جوان بودم مشغول به کار شدم. در ابتدای انقلاب به دلیل تسلطم به زبان خارجی و رشته تحصیلیم (علوم سیاسی) از 19 سالگی وارد کنسولگری ایران در سانفرانسیسکو شدم و مشغله های کاری من از همان زمان شروع شد و در نتیجه هیچ گاه فرصت کافی برای پرداختن به زندگی اجتماعی نداشتم از آنجایی هم که خیلی زود ازدواج کردم اگر فرصتی پیدا می کردم به امور خانواده رسیدگی می کردم و زمانی برای گذران وقت فراغت و گعده با دوستان و حضور در جمع نداشتم بنابراین این طور نبوده که از جمع فراری باشم یا سر کار بودم یا منزل. اما خب برقراری ارتباط و تعامل با یک روش منطقی و معقول جزو ملزومات شغلی من بوده است تا همان طور که رهبری بارها فرمودند و هم تعلیمات اسلامی حکم داده است بااین زبان با زبان منطق با دنیا سخن بگوییم.

- رمان هم می خوانید؟

ظریف: فرصت خواندن رمان ندارم و گاهی وقت ها کتاب های تئوریک مرتبط با کارم را مطالعه می کنم. در حال حاضر بیشتر وقت ها هنگامی که صبح سحر بیدار می شوم مقالات متعددی می خوانم و فرصت برای خواندن کتاب ندارم.

- آخرین فیلمی که دیده اید؟

ظریف: فیلم محمد رسول الله بوده است و قبل از آن هم فیلم رستاخیز. یکی از این فیلم ها را پارسال دیدم یکی هم امسال طبق ضرب المثل «این عید پلو اون عید پلو».

کری: مذاکرات لوزان آخرین شانس برای رسیدن به توافق هسته‌ای با ایران است

وزیر خارجه آمریکا در سخنانی با اشاره به به مذاکرات پیش‌رو در لوزان سوئیس در مورد برنامه هسته‌ای ایران، آن را آخرین شانس برای دستیابی به توافق دانست.

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، جان کری، وزیر خارجه آمریکا در گفتگو با سی‌بی‌اس با اشاره به مذاکرات پیش‌رو در لوزان سوئیس در مورد برنامه هسته‌ای ایران، آن را آخرین شانس برای دستیابی به توافق دانست.

کری افزود: "من عمیقا بر این باور هستم که تا ماه آوریل، مِی یا ژوئن هیچ چیزی تغییر نخواهد کرد، اینکه براساس آنچه پیشتر پیشنهاد شده بود تصمیمی که نتوانید هم‌اکنون اتخاذ کنید در آن زمان اتخاذ شود. اگر این برنامه صلح‌آمیز است، پس به توافق برسیم، و من امیدوارم که طی روزهای آتی چنین چیزی امکان‌پذیر باشد."

وزیر خارجه آمریکا افزود: "زمانی که من برای اولین بار و در شب یکشنبه با وزیر خارجه ایران مذاکراتی را انجام دهم، درک بهتری در مورد اینکه در کجا قرار داریم، به دست خواهم آورد. اما آنچه من می‌دانم این است که نامه (47 سناتور جمهوری‌خواه) با هدف مداخله مستقیم در این مذاکرات منتشر شده است."

وی گفت که هیچ قصدی برای عذرخواهی بابت کار سناتورهای جمهوری‌خواه ندارد. به گفته وی: "من قصد ندارم بابت اقدام غیرقانونی و بی‌خردانه برخی افراد که 60 روز است در سنای ایالات متحده حضور دارند عذرخواهی کنم. چنین اقدامی کاملا نامناسب است."

کری افزود: "من به وضوح توضیح خواهم داد که کنگره حقی برای تغییر توافقات اجرایی ندارد."

وی عنوان داشت که مذاکره‌کنندگان تاکنون در مورد محدود کردن فناوری هسته‌ای ایران پیشرفت‌هایی حاصل کرده‌اند. هم‌اکنون، زمان اتخاذ برخی تصمیمات سیاسی دشوار است.

داگان: اگر نتانیاهو دستور حمله به ایران می‌داد، استعفا می‌کردم

رئیس سابق موساد و منتقد کنونی نتانیاهو می‌گوید اگر نخست‌وزیر اسرائیل دستور اقدام نظامی علیه ایران را صادر کرده بود، وی از سمت خود کناره‌گیری می‌کرد.

به گزارش فارس، معیر داگان رئیس سابق سرویس جاسوسی اسرائیل (موساد) می‌گوید اگر نخست‌وزیر این رژیم دستور حمله نظامی به تأسیسات هسته‌ای ایران را داده بود، وی از سمت خود کناره‌گیری می‌کرد.

داگان که تا سال 2011 ریاست موساد را بر عهده داشت و حالا به یکی از منتقدین اصلی بنیامین نتانیاهو شده، در این مورد گفت: «او کاملا این اختیار را داشت که چنین تصمیمی اتخاذ کند، اما من هم تصمیم گرفته بودم که در آن صورت استعفا دهم.»

وی که با کانال 10 تلویزیون اسرائیل گفت‌وگو می‌کرد، همچنین نامه‌ای را نشان داد که در آن از نتانیاهو خواسته بود به وی اجازه کناره‌گیری دهد. پیش از این نتانیاهو و کمپین انتخاباتی وی اعلام کرده بودند که داگان به دلایل شخصی در حال انتقاد از نخست‌وزیر است.

به نوشته روزنامه صهیونیستی هاآرتص، داگان گفت: «این برای من ناراحت‌کننده است که نخست‌وزیر واقعیت را نمی‌گوید. این درست نیست. می‌توانم نامه‌ای را به شما نشان دهم که خطاب به نخست‌وزیر نوشته و برای وی ارسال کردم و در آن از او خواستم به دوره‌ام پایان دهد.»

داگان تحت نظر سه نخست‌وزیر متوالی اسرائیل یعنی آریل شارون، ایهود اولمرت و بنیامین نتانیاهو فعالیت کرده و حالا از حامیان آیزاک هرتزوگ رهبر حزب کارگر و فهرست مشترک «اتحادیه صهیونیسم» به شمار می‌رود.

وی در مورد هرتزوگ گفت: «از دید من، وی نه فقط کاندید مناسبی است، بلکه در حال حاضر او بهترین گزینه برای سمت نخست‌وزیری است.»

در حالی که تنها دو روز تا برگزاری انتخابات زودهنگان پارلمانی رژیم‌صهیونیستی باقی مانده، نظرسنجی‌ها از پیشتازی فهرست اتحادیه صهیونیسم، متشکل از دو حزب کارگر و هاتنوعا حکایت دارد. رهبر فهرست پیروز از سوی رئیس رژیم مأمور تشکیل کابینه می‌شود و اگر بتواند با ائتلاف با دیگر احزاب 61 کرسی از 120 کرسی را گرد خود جمع کند، می‌تواند نخست‌وزیر باشد.

«داون نیوز»: پاکستان در اتحاد مخالف ایران شرکت نمی‌کند

یکی از مقامات پاکستانی که نخواست نامش فاش شود به روزنامه داون نیوز این کشور گفته که اوضاع خاورمیانه در حال تغییر است و اسلام‌آباد نیز تصمیم گرفته تا ضمن اعلام بی‌طرفی در اتحاد مخالف ایران شرکت نکند.

به گزارش تسنیم، یکی از مقامات دولتی پاکستان به شرط عدم اظهار نامش به داون نیوز گفته که این کشور در حال حاضر قصد شرکت در اتحاد مخالف ایران را ندارد.

قابل ذکر است که «نواز شریف» نخست وزیر پاکستان چندی قبل پس از دعوت ویژه «سلمان بن عبدالعزیز» پادشاه جدید عربستان به ریاض سفر کرد.

گفته می‌شود اوضاع خاورمیانه در این دیدارها محور گفت‌وگوها بوده و رهبران برخی از کشورها از جمله «فلسطین»، «مصر»، «ترکیه» و همچنین پادشاه «اردن»، امرای «قطر» و «کویت» طی چند هفته گذشته از عربستان دیدار کرده‌اند.

به گفته این مقام دولتی پاکستان، سلمان بن عبدالعزیز طی دیدار نواز شریف از ریاض در رابطه با گسترش نفوذ ایران در منطقه و تهدیدات گروه تروریستی داعش برای عربستان تبادل نظر کرده است.

مقامات عربستان و پاکستان در این دیدار برای تقویت روابط در بخش‌های امنیتی و مبارزه با تروریسم نیز با یکدیگر به توافق رسیدند.

به نوشته این روزنامه پاکستانی، این مقام دولتی پاکستان ادعا کرده که دولت اسلام‌آباد پس از بررسی اوضاع منطقه تصمیم گرفته تا با حفظ بی‌طرفی از اتحاد امت اسلامی حمایت کند. باید دید که دولت پاکستان در روزهای آینده در این خصوص چه اقدامی انجام خواهد داد.

مقام دولتی پاکستان اظهارداشت: اسلام‌آباد بیش از این ارتش خود را به ریاض اعزام نخواهد کرد و در حال حاضر نیز نظامیان پاکستان برای آموزش در عربستان حضور دارند.

باوجود درخواست شدید ریاض، اسلام‌آباد تعداد نظامیان خود در عربستان به ویژه برای تامین امنیت مرز با یمن را اعزام نخواهد کرد.

پاکستان برای چنین تصمیمی توجیهی دارد مبنی بر این که نظامیان این کشور در حال جنگ با تروریسم برای حفظ امنیت منطقه‌ هستند.

وی افزود: پاکستان از تصمیم انتقال سفارت این کشور از «صنعا» به «عدن» نیز منصرف شده است..

به گفته این مقام پاکستانی: چنین تصمیم‌هایی برای پاکستان آسان نبود زیرا اسلام‌آباد روابط حسنه‌ و طولانی مدت با ریاض دارد و تعداد زیادی از پاکستانی‌ها در عربستان کار می‌کنند همچنین این کشور منافع اقتصادی فوق العاده‌ای از عربستان دارد.

روزنامه فایننشال تایمز چندی قبل با اشاره به سفر نخست وزیر پاکستان به ریاض و ابراز نگرانی عربستان از توافق هسته‌ای ایران با 6 قدرت‌ جهانی اعلام کرده بود که عربستان در آینده نیازمند سلاح هسته‌ای پاکستان است.

به نوشته فایننشال تایمز، نواز شریف نخست وزیر پاکستان در ملاقات با سلمان بن عبدالعزیز پادشاه جدید عربستان در مورد امور مهمی از جمله اوضاع منطقه تبادل نظر کرده است.

از سوی دیگر گفته می‌شود که واشنگتن در مورد سفر نوازشریف به عربستان فرافکنی می‌کند، مقامات آمریکایی می‌گویند که ریاض در آینده به سلاح‌هسته‌ای دولت اسلام‌آباد احساس نیاز می‌کند و در یک تعهد غیررسمی بدنبال دستیابی به تکنولوژی هسته‌ای است.

عربستان می‌خواهد تا اسلام‌آباد در مورد همکاری‌های بیشتر امنیتی به مقامات ریاض اطمینان دهد.

«بروس ریدل» تحلیلگر و کارشناس سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) در این خصوص گفت: اسلام‌آباد در حال گمانه‌زنی است و عربستان از نواز شریف می‌خواهد به این کشور اطمینان دهد تا در صورت توافق و عدم توافق ایران و گروه 1+5 باید پاکستان به همکاری‌های امنیتی با ریاض ادامه دهد.

به نوشته فایننشال تایمز، واشنگتن به خاطر همکاری عربستان با «کره جنوبی» در مورد 2 راکتور هسته‌ای نیز نگران است.

داون نیوز پیش از این نیز در مورد دیدار نوازشریف از عربستان نوشته بود که دولت عربستان بدلیل مسائل «یمن»، گروه تروریستی داعش و احتمال توافق هسته‌ای ایران با 6 قدرت‌ جهانی بسیار نگران است بنابراین، روابط با پاکستان را بیش از پیش افزایش داده است.

یاد آوری می‌شود که «نیو یورک تایمز» مدتی پیش در این باره نوشت که پس از گذشت 3 روز از مذاکرات هسته‌ای ایران و کشورهای غربی، مقامات آمریکایی اعلام کردند که برای توافق در مورد محدود کردن برنامه هسته‌ای ایران به برخی از پیشرفت‌هایی رسیده‌اند، با این حال، جان کری قصد دارد تا با وارد شدن به ریاض، با دولت عربستان در این خصوص تبادل نظر کند زیرا عربستان رقیب ایران و متحد آمریکاست.

وزیر امور خارجه آمریکا در دیدار سه روزه از عربستان با سلمان پادشاه جدید عربستان و وزرای امور خارجه قطر، بحرین، امارات، کویت و عمان ملاقات و در مورد برنامه هسته‌ای ایران تبادل نظر خواهد کرد.

به گفته نیو یورک تایمز، عربستان و برخی از کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس همچنین رژیم صهیونیستی همواره با مسائل هسته‌ای ایران مخالف هستند.

راشاتودی: موشک کروز ایران قدرت تخریب فراوان دارد

شبکه خبری روسی 'راشاتودی' در خبری پیرامون راه اندازی خط تولید انبوه موشک کروز دریایی ضد ناو 'قدیر' گفت: این موشک ساخت ایران ویژگی هایی چون دقت، قدرت تخریب بالا و توانایی پرواز در ارتفاع پایین را دارد.

این شبکه تلویزیونی که امروز یکشنبه خبر راه اندازی خط تولید انبوه موشک قدیر ایران را در فهرست چهار خبر اول خود قرار داده بود، در ادامه گزارشی در این باره افزود: موشک قدیر مجهز به رادار فوق پیشرفته است و همچنین از سامانه ضد اختلالات و جنگ الکترونیکی بهره می برد.

این موشک ساخت ایران که خط تولید انبوه آن راه اندازی شده، 300 کیلومتر برد دارد و توانایی پرتاب از هرگونه وسیله حتی بالگرد را نیز داراست.

ایران همچنین در زمینه ساخت و تولید 'پهپاد'ها، هواپیما، و خودروهای نظامی و سیستم های الکترونیکی پیشرفت و توسعه های چشمگیری داشته است.

ایران نخستین بار در سال 2011 از وجود موشک قدیر خبر داد و بطور رسمی در 24اوت سال 2014 میلادی آنرا به نمایش گذاشت، ایران همچنین درماه گذشته موشک 'سومار' که از دقت هدف گیری بالایی برخوردار است رونمایی کرد.

تهران طی سال های اخیر به طور معمول تسلیحات نظامی خود را به منظور تحکیم بخش دفاعی خود مورد آزمایش قرار داده است.

ایران به کرات اعلام کرده که تقویت نظامی تهدید برای کشورهای منطقه نبوده و دکترین دفاعی جمهوری اسلام ایران مبتنی بر بازدارندگی دشمن است.

خط تولید انبوه موشک کروز دریایی ضد ناو برد بلند (قدیر) در سازمان صنایع هوافضای وزارت دفاع با حضور سردار سرتیپ پاسدار حسین دهقان وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، افتتاح و شماری از آن به نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تحویل شد.

سردار حسین دهقان در جمع خبرنگاران اظهار داشت: پس از اتمام تحقیقات، نمونه سازی، انجام آزمایشات موفق پروازی و رونمایی از موشک کروز دریایی قدیر به مناسبت روز صنعت دفاعی سال جاری که با حضور ریاست جمهور انجام شد، امروز شاهد افتتاح همزمان خط تولید انبوه و تحویل دهی این موشک راهبردی و موثر در عرصه دفاع و رزم دریایی هستیم.

عراقچی: توافق نهایی با گروه ۱+۵ است و نه آمریکا

عضو ارشد تیم مذاکره کننده هسته‌ای با بیان اینکه به همه طرف‌های مقابل گفته‌ایم که دنبال توافق یک جا هستیم، گفت: اگر بتوانیم به تفاهم برسیم تا دهم تیر فرصت داریم آن را نهایی کنیم و حتما در «یک مرحله» این کار انجام خواهد شد.

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، سید عباس عراقچی معاون امور حقوقی و بین‌المللی وزارت امور خارجه و عضو ارشد تیم مذاکره کننده هسته‌ای در گفت‌وگو با نشریه مثلث به تشریح روند مذاکرات هسته‌ای پرداخت. مشروح این گفت‌وگو را در زیر می‌خوانید:

- آقای دکتر، اگر از ابتدای مذاکرات تا الان را یک داستان بدانیم الان به کجای این داستان رسیده‌ایم؟

عراقچی: به نظر من الان در فصل آخر هستیم. در شرایطی هستیم که فصل آخر کتاب نوشته می‌شود، البته به آن معنی نیست که این کتاب پایان خوش یا ناخوش دارد که آن یک بحث جداگانه است. اما از نظر سیر مذاکراتی ما در فصل پایانی هستیم.

- یعنی به این معنی است که دیگر احتمال تمدید وجود ندارد و اینجا تکلیف روشن می‌شود؟

عراقچی: بله احتمال تمدید منتفی است. در همین دوره‌ای که زمان در اختیار داریم باید این کتاب به انتهای خودش برسد. حالا به هر سرانجامی که می‌خواهد باشد.

- در مذاکرات قبلی هم گفته می شد که مذاکرات تمدید نمی‌شود اما این اتفاق افتاد؟

عراقچی: در مذاکرات قبلی هم در هیچ کدام از دو طرف تمایل به تمدید نبود، بلکه تمایل بود که این کار انجام شود. اما احتمال تمدید را غیر ممکن نمی‌دانستیم؛ اما الان تقریبا احتمال تمدید غیر ممکن است. یعنی منظورم این است که هیچ شرایط مساعدی برایش وجود ندارد و خیلی بعید می‌دانم که ما شاهد تمدیدی از نوع گذشته باشیم.

- این به لحاظ شرایط داخلی ایران است یا آمریکا؟

عراقچی: مجموع شرایط. هم ما خواهان تمدید بیش از این نیستیم و هم طرف‌های مقابل ما خواهان نیستند و هم مجموعه تحرکاتی که مخالفان توافق شروع کردند حالا به نقطه‌ای رسیده که اگر این فرصت بگذرد و ما به توافق نرسیم دیگر فرصتی وجود نخواهد داشت.

- فصل آخر سخت‌ترین فصل کتاب هم است یا قبل از این سخت‌تر بوده است؟

عراقچی: طبیعی است که همیشه فصل آخر فصل سختی است و به نظر من الان به سخت‌ترین قسمت خودش رسیده است.

- از ابتدای مذاکرات تا الان به نظرم ریش‌های شما بیشتر سفید شده است؟

عراقچی: دیگران باید بگویند. البته به سن و سال هم بستگی دارد. یک سال بیشتر پیر شدیم.

- بعد از فرمایشات رهبری به نظر روند مذاکرات به شکلی عوض شد. آیا این درست است؟ در واقع به طرف غربی پیغام دادیم که با آن شیوه که در وین هفت یا تمدید مذاکرات بحث شد نمی‌خواهیم عمل کنیم، اساسا آن موقع ما چنین تعهدی داده بودیم که دو مرحله‌ای باشد یا این ادبیات آنها بود؟

عراقچی: خیر، تعهدی هیچ کدام از دو طرف نداده بودند، یک ایده‌ای مطرح بود که ما در یک مرحله روی کلیات و چارچوب به یک توافق برسیم و بعد در مرحله بعدی آن را نهایی کنیم. خوب ملاحظات و دغدغه‌هایی که رهبری داشتند کاملا به جا بود مبنی براینکه اگر بخواهد این ایده محقق شود فاصله بین توافق کلی تا توافق نهایی طولانی می‌شود و بعد مسائلی به بار می‌آورد، نگرانی و دغدغه کاملا درستی بود، لذا ما هم به طرف‌های مقابل گفتیم چنین ایده‌ای اصلا مدنظر ما نیست و دنبال یک توافق یک جا هستیم. البته این امکان وجود دارد که ما قبل از اینکه به یک توافق کامل با تمامی جزئیات برسیم به مرحله‌ای وارد شویم که در آن راه حل‌ها پیدا شده و قفل‌ها باز شود و بعد شروع به تدوین و مرتب کردن این راه‌حل‌ها با همه جزئیاتش نماییم تا نهایتا به یک توافق برسیم. چنین نیست که دو مرحله‌ای باشد، بلکه رسیدن به نقطه‌ای است که ما بتوانیم ادعا  کنیم به راه‌حل رسیده‌ایم؛ اما این راه‌حل‌ها باید مدون و جزیی شوند.

- جایی دیدم که آقای دکتر ظریف گفته است به توافق سیاسی نزدیک شدیم شاید این مساله موجب می‌شد این گونه به نظر آید؟

عراقچی: از این شاید به تعابیر مختلف یاد شود. خیلی نباید روی کلمات و عبارات متوقف شد. آنچه مهم است؛ ما یک توافق در پایان کار بیشتر نخواهیم داشت و این مرحله بندی ندارد، ولی مسلما برای رسیدن به یک توافق جامع ناچاریم اول روی راه‌حل‌ها فکر کنیم و بعد روی جزئیات برویم. اگر در همه راه‌حل‌ها هم به جمع بندی برسیم از نظر ما هیچ توافقی هنوز نشده است تا وقتی جزئیات هم انجام شود. به هر حال مذاکره یک مسیر کاملا معقولی را دارد طی می‌کند. نگرانی و دغدغه مقام معظم رهبری کاملا رعایت شده و رعایت خواهد شد. ما اگر بتوانیم به تفاهم برسیم تا دهم تیر فرصت داریم آن را نهایی کنیم و حتما در «یک مرحله» این کار انجام خواهد شد.

- بحث یازده فروردین ضرب الاجلی برای ما است یا خیر؟

عراقچی: ضرب الاجل نیست، ولی تاریخی است که طرفین تصمیم گرفته‌اند تا این تاریخ حداقل به یک گره‌گشایی در موضوعات موجود رسیده باشند. یعنی به نقطه‌ای برسیم که بگوییم توانستیم به راه‌حل برسیم و قفل‌ها را باز کنیم، و حالا حداقل سه ماه دیگر باید ادامه دهیم تا کار را تمام  کنیم. اما اگر در آن تاریخ به این نتیجه برسیم که قفل‌ها سرجای خودشان باقی هستند، ممکن است بگوییم برای چه ادامه دهیم؟ وقتی ما نمی‌توانیم قفل‌ها را باز کنیم جزئیات را هم نخواهیم توانست.

بنابراین تاریخ دهم فروردین یا آخر مارس تاریخی است که ما بتوانیم در آخرش جمع بندی کنیم که آیا این توافق شدنی است یا خیر. اگر جمع بندی کنیم که شدنی است باز هم به این معنی نیست که به توافق رسیده‌ایم. به هر حال امیدواریم در یازده فروردین در نقطه‌ای باشیم که بتوانیم بگوییم آیا می‌توان به یک توافق رسید یا خیر.

- آن ضرب الاجل به خاطر فشارهای کنگره نیست که آمریکایی‌ها این ادبیات را وارد مذاکره کردند؟

عراقچی: خیر، قبل از این فشارها تاریخ ضرب الاجل را گذاشته بودیم. کنگره البته فشارهای خود را دارد وارد می‌کند، فشارهایی که عمدتا متأثر از لابی کسانی است که خواهان توافق نیستند. به همین حرکت اخیر کنگره توجه کنید؛ نزدیک پنجاه نفر از نمایندگان سنا یک نامه‌ای نوشتند که در تاریخ دیپلماسی بی سابقه است! اینکه تعداد قابل توجهی از سناتورهای آمریکایی به رهبران کشور دیگری علیه دولت خودشان نامه بنویسند و بگویند مراقب باشید کلاه سرتان نرود و به دولت ما اعتماد نکنید چون اختیاراتش زیاد نیست! این نشانه اوج سردرگمی در کنگره و سنای آمریکا و در بین کسانی است که مخالف توافق به هر قیمت هستند. سرکرده شان هم نتانیاهو است با آن نطقی که انجام داد و البته این نمایندگان هم از آنجا متأثر می‌شوند. این اوج سردرگمی را نشان می‌دهد. آیا حتی تصورش را هم می‌توان کرد که مثلا عده‌ای از نمایندگان مجلس شورای اسلامی به رئیس یک دولت خارجی نامه بدهند که به دولت جمهوری اسلامی اعتماد نکند؟ یعنی چی؟ آن کسانی که فکر می‌کنند اینها جنگ زرگری است یک مقدار تعمق کنند که این به چه معنی است و چه طور دیپلماسی جمهوری اسلامی توانسته تا این حد طرف مقابل را به سردرگمی بکشاند و تا این حد در داخل او اختلاف بیندازد.

من واقعا اینجا می‌خواهم تأکید کنم ما همانطور که به نیروها و جوانان خود در عرصه‌های دفاعی، علمی و پزشکی اعتماد می‌کنیم و هر روز شاهد بروز قابلیت‌های آنها هستیم در عرصه دیپلماسی هم به خودمان اعتماد کنیم، توان جمهوری اسلامی یک توان انباشته شده از سی و پنج سال تجربه است؛ تجربه‌ای که از حوادث سهمگین عبور کرده است؛ جنگ، تحریم، فشارهای خارجی، جنگ های مختلف در همسایگی خود و ... را دیده است. این تجربه انباشته شده است که اگر درست به کار گرفته شود نتیجه‌اش می‌شود تامین منافع ملی به بهترین وجه و با کمترین هزینه. می‌شود در سیاست خارجی طوری حرکت کرد که در صف دشمنان تفرقه انداخت و امروز شاهد این مسئله هستیم. البته می‌شود طور دیگری هم رفتار کرد که صف دشمنان محکم و مستحکم شود یعنی آمریکا بتواند همه دنیا را علیه ما بسیج کند و اجماع جهانی به وجود آورد و تحریم اعمال کند به گونه‌ای که یک کشور دور افتاده هم مجبور به اطاعت شود.

واقعا به توانایی‌های دیپلماسی خودمان هم اعتماد کنیم. این توانایی انباشته شده از سی و پنج سال تجربه در سیاست خارجی است که در شخصی مثل دکتر ظریف جمع شده که به نظر من از او دیپلماتی مسلط‌تر، مبرزتر و با تجربه‌تر واقعا نداریم.

- یک زمان اوباما گفته بود احتمال توافق 50-50 است و شما گفته بودید کمتر از 50 است. آیا در فصل آخر این داستان همچنان بر این اعتقاد هستید؟

عراقچی: در فصل آخر احتمال از 50-50 کمی بالاتر است ولی درصدی که مانده آن طور نیست که تضمین شده باشد. یعنی ممکن است همان مسائلی که باقی مانده و مثلا 20 درصد کار را تشکیل می‌دهد بتواند کل بازی را به هم بزند و جلوی توافق را بگیرد. من احساسم این است که ما نسبت به آن موقع که می‌گفتیم شانس موفقیت 50 درصد است مقداری پیشرفت کرده‌ایم.

- شما که با دولت آمریکا بیش از یک سال است مذاکره می‌کنید، برداشت‌تان این است که واقعا زور آن را دارند با ما توافق کنند؟

عراقچی: دولت آمریکا زورش را دارد توافق کند، اما آیا زورش را هم دارد که توافق را اجرا کند؟ سؤال درست این است. این همان تردیدی است که نمایندگان سنا سعی کردند ایجاد کنند. از نظر ما توافق نهایی با آمریکا نیست، با 1+5 است. یعنی پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل به همراه آلمان دارند با ما توافق می‌کنند، نکته دوم اینکه توافق نهایی از مسیر شورای امنیت عبور می‌کند و به تصویب شورای امنیت می‌رسد که برای همه کشورها لازم الاجراست. بنابراین شورای امنیت نیز بر این تعهد صحه خواهد گذاشت و از نظر حقوق بین الملل دولت آمریکا، چه دولت فعلی و چه دولت‌های آتی موظف به اجرا  هستند و کنگره آمریکا هم اختیار تغییر دادن آن را ندارد. جناب آقای دکتر ظریف پاسخ مستدل حقوقی به نامه سناتورهای آمریکایی دادند که من به خوانندگان محترم مثلث توصیه می‌کنم حتما آن را مطالعه کنند.

- نتانیاهو همیشه از این دروغ ها زیاد می‌گفت ما هم جواب او را می‌دادیم هم پیمانان ما هم جوابش را می‌دادند، این بار اما حتی مخالفان ما هم بدجور جواب او را دادند. دقیقا چه اتفاقی در رابطه آمریکا و اسرائیل افتاده است؟ ایران در مورد چه نقشی داشته است؟

عراقچی: نه، این نیست که ما نقش مستقیمی ایفا کرده باشیم، ما سیاست‌های خودمان را به نوع صحیحی هدایت کردیم به گونه‌ای که دیپلماسی ما، رویکرد و ادبیاتی که به کار بردیم و گفتمانی که استفاده کردیم باعث شد در طرف مقابل تفرقه ایجاد و دولت آمریکا با نزدیکترین متحد خود درباره نحوه تأمین منافع خود و منافع جمع شان دچار اختلاف نظر شود. خوب یک جناحی در آمریکا به این نتیجه رسیده که منافع آمریکا و صلح و امنیت بین الملل در قالب یک توافق با ایران بهتر تأمین می‌شود. جناح دیگری معتقد است که منافع آمریکا به این شکل صدمه می‌خورد، رژیم صهیونیستی فکر می‌کند منافع او در منطقه بر اثر این توافق ضعیف خواهد شد و فکر می‌کند که با رسیدن به یک توافق ایران قدرتمند می‌شود. جناح اول در آمریکا می‌گوید ایران قدرتمند شده است حالا چه با او توافق شود و چه نشود، پس بهتر است با ایران توافق و وارد تعامل شویم. این به نظرم یک موفقیت در سیاست خارجی ایران است که چهره واقعی جمهوری اسلامی را به عنوان یک قدرت بلامنازع در منطقه، که سیاست‌های عاقلانه و خردمندانه دارد، اما در عین حال از حقوق خود کوتاه نمی‌آید و زیر سلطه هم نمی‌رود، به دنیا نشان داده است و دنیا را قانع کرده است که این قدرت باید مورد شناسایی و احترام قرار بگیرد.

این هنر دیپلماسی است که می‌تواند قدرت کشور را در عرصه بین‌المللی تثبیت کند و برای آن احترام، مشروعیت و شناسایی بین‌المللی ایجاد نماید. دیپلماسی در حقیقت تبلور داشته‌های یک ملت است. اگر دست ملتی از این داشته‌ها خالی باشد دست دیپلمات‌ها نیز خالی است. خوشبختانه جمهوری اسلامی ایران در موقعیتی قرار دارد که داشته‌ها و سرمایه‌های ذاتی‌اش شکوفا و متبلور شده و در عرصه‌های مختلف دارد خودش را نشان می‌دهد. در این موقعیت است که دیپلماسی ایران به دنیا تحمیل می‌کند که به جای تقابل و تهدید باید با جمهوری اسلامی تعامل کنند.

- در طول مذاکرات آیا مقاطعی بوده آنها اصرار کنند ما در موضوعات منطقه‌ای هم به آنها کمک کنیم؟

عراقچی: موضوع مذاکره ما فقط هسته‌ای است. ما در جریان این مذاکرات در هیچ موضوعی غیر از موضوع هسته‌ای چه با آمریکایی‌ها و چه با بقیه اعضای 1+5 مذاکره دیگری نکرده و نمی‌کنیم.

- مسائل باقیمانده ما با طرف‌هایمان بیشتر راجع به مسئله تحریم‌ها است یا بیشتر بحث تعهدات ما مطرح است؟

عراقچی: هر دو وجود دارد. هم بحث نحوه برداشته شدن تحریم‌ها که تعهدات طرف مقابل به حساب می‌آید و هم نحوه اعتمادسازی از طرف ما، در هر دو موضوع بحث‌ها و مذاکرات ادامه دارد. هنوز جمع بندی نهایی در هیچ کدام ایجاد نشده است.

- آنها درباره لغو تحریم‌ها به خواسته‌های ما نزدیک‌تر شدند؟

عراقچی: در مجموع مذاکرات در هر دو قسمت (آنچه مربوط به ما و آنچه مربوط به آنهاست) پیشرفت‌هایی داشتیم؛ ولی در هیچ کدام هنوز به جمع بندی نهایی نرسیدیم.

- دکترای شما «اندیشه سیاسی» است. به کدام اندیشمند بیشتر علاقه دارید؟

عراقچی: عرض کنم من روی اندیشه‌های سیاسی در عالم اسلام خیلی کار کرده‌ام. دو نفر هستند که من را خیلی تحت تأثیر قرار داده‌اند. یکی سیدجمال الدین اسدآبادی است که پرچمدار تفکر نوین اسلام سیاسی است و شاید تقریبا همه جنبش‌های اسلامی معاصر به نوعی مدیون تفکرات و ایده‌هایی هستند که ایشان مطرح کرد، و دوم اندیشه‌های سیاسی امام خمینی رحمه الله علیه به عنوان نخستین اندیشمند جهان اسلام که توانست تئوری‌های خودش را در صحنه عمل پیاده کند و یک انقلابی را به پیروزی برساند و تئوری ولایت فقیه خود را که پایه‌های بسیار مستحکمی هم دارد در عمل اجرا کند. اندیشمند در جهان اسلام زیاد داشتیم که حرف‌های مختلف زدند و ایده‌های مختلف دادند، ولی امام اولین کسی است که توانست اندیشه‌های خود را از طریق یک انقلاب در عمل محقق کند. البته حضرت امام از بسیاری از زوایا شخصیتی بزرگ و قابل احترام هستند اما زاویه مطالعاتی من که به اندیشه‌های سیاسی در جهان اسلام متمرکز بود به این بُعد معطوف بود و برای من خیلی جذابیت داشت. این نشان دهنده استحکام این اندیشه‌هاست، وقتی امام می‌آید مورد استقبال واقع می‌شود و یک ملتی به خاطر او انقلاب می‌کند و شهید می‌دهد و بعد اندیشه‌های ایشان پیاده می‌شود و قانون اساسی بر پایه آن نوشته می‌شود، اینها نشانه استحکام این اندیشه است.

- آیا می‌توان گفت عرصه سیاست خارجی صحنه رئالیستی است؟

عراقچی: نه اینکه بخواهم شعار بدهم ولی آن تعبیری که حضرت آقا یک بار به کار بردند را واقعا قبول دارم که ما آرمان گرای واقع نگر هستیم یعنی دنبال آرمان‌هایمان هستیم ولی از راه‌های واقعی و با شیوه‌های واقع گرایانه این کار را انجام می‌دهیم و دچار توهم و انحرافات مختلف نمی‌شویم. آرمانی داریم و برای رسیدن به آن آرمان‌ها تلاش می‌کنیم، ولی واقع گرایانه جلو می‌رویم، به این اعتقاد دارم و شخصا فکر می‌کنم چنین آدمی هستم. همیشه به عنوان یک دیپلمات در هر شرایطی دنبال راه‌حل هستم. شاید زندگی شخصی‌ام نیز همین طور است یعنی اگر با مشکلی مواجه شوم 90 درصد به راه‌حل فکر می‌کنم و تنها 10 درصد به این می‌پردازم که چرا این مشکل پیش آمد، چون به هر دلیل این مشکل حادث شده است حالا باید حلش کرد.

- یک کمی شخصی‌تر صحبت کنیم؟

عراقچی: تا چه بپرسید.

- درباره نوروز صحبت کنیم فکر می‌کنم شما آن ایام در مذاکرات باشید، درست است؟

عراقچی: امیدوارم شب عید برگردیم.

- معمولا نوروز کجا می‌روید؟

عراقچی: از بچگی مشهد می‌رفتیم. اکنون اولویت اول مشهد و اولویت دوم شمال است.

- پسر چندم خانواده هستید؟

عراقچی: پسر سوم.

- خواهر بزرگتر هم دارید؟

عراقچی: بله سه خواهر بزرگتر از خود هم دارم.

- فکر می کنم 2 نفر از برادران شما کار بازرگانی می‌کنند. یکی هم در انتخابات اتاق بازرگانی بود چه طور شما وارد این فضا نشدید به حوزه درس و دیپلماسی ورود کردید؟ علاقه نداشتید؟

عراقچی: فکر می‌کنم در جای دیگری هم گفته‌ام که خانواده ما یک خانواده بازاری سنتی و قدیمی است.

- در بازار فرش؟

عراقچی: بله در صنعت فرش دستباف هستند. پدر بزرگ، عموها، پدر و برادرهایم در این صنعت بودند، تنها کسی که  مسیر دیگری رفته من هستم. دو برادر بزرگتر دارم هر دو در این حوزه جزء بازرگانان قدیمی و خوشنام هستند. یکی از برادرهایم عضو هیأت رئیسه اتحادیه صادرکنندگان و دیگری عضو اتحادیه  فروشندگان است. برادر بزرگم قبلا عضو هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی بود. ایشان کارت بازرگانی اش را 41 سال پیش گرفته است یعنی زمانی که من هنوز دبیرستان بودم، از این جهت عرض کردم که در این مدت شایع شد وابستگان مقامات آمدند کاندیدای اتاق بازرگانی شدند تا از اسم آن مقام سوءاستفاده کنند که این واقعا جفا در حق برادر بزرگ من است که نقش پدری هم نسبت به من دارد. 17 سالم بود که پدرم فوت شد و او برای من پدری کرد. بنابراین من در سایه او هستم نه او در سایه من، حالا اینکه رأی بیاورد یا نیاورد بحث دیگری است.

- آن زمان به شما نمی‌گفتند درس را رها کنید و در بازار مشغول فعالیت شوید؟

عراقچی: واقعیت این است که هیچ کدام از برادرهای من درس را رها نکردند تا به بازار بروند. هر سه برادر من لیسانس هستند خواهرهای من همین طور، دبیر بودند. پدرمان به تحصیل خیلی اهمیت می‌داد. یادم است تا آخرین روز سال تحصیلی به مدرسه می‌رفتیم، آخرین امتحان را که می‌دادیم از فردای آن دست ما را می‌گرفت و به بازار می‌برد. یعنی سه ماه تابستان را درِ حجره بودیم و پدرمان از ما کار می‌کشید یعنی این طور نبود که پسر حاجی باشیم، کار می‌کردیم، فرش بالا و پایین می‌کردیم، ولی پدرم همزمان روی درس خیلی اصرار داشت. تفکر او این بود، بعد هم برادر بزرگم همین تفکر را ادامه داد، به من گفت «تا روزی که درس می‌خوانی همه هزینه‌هایت پای من است، آن روزی که درس را کنار بگذاری یا می‌آیی بازار کار می‌کنی یا خودت می‌دانی دیگر»، حالا من همین جا باید از برادرهایم به خصوص برادر بزرگم تشکر کنم که در این مسیر خیلی به من کمک کردند و دست مرا گرفتند و همه جوره همراهی کردند تا من بتوانم این مسیر را هم در درس و هم زمانی که سپاه بودم و هم در کار وزارت خارجه طی کنم .

- در منزل چقدر وقت می‌گذارید؟

عراقچی: بستگی دارد.

- از چه ساعتی کار را صبح‌ها شروع می‌کنید؟

عراقچی: صبح ها معمولا ساعت 7 بیرون می‌آیم. شب هم دیگر با خداست ساعت چند به خانه برسم.

- ورزش می‌کنید؟

عراقچی: مدتی است که خیلی کم شده. سابق می‌رفتم، ولی در این دوره مذاکراتی تقریبا ورزش نداشتم.

- پیاده روی که می‌کنید؟ مثل مذاکرات اخیر در مونترو.

عراقچی: در مونترو هتل دقیقا بغل دریاچه بود و لذا وقتی تنفسی داده می‌شد می‌آمدیم جاده کنار آب یک هوایی تازه می‌کردیم، بخصوص آنکه خیلی حرف‌ها را آنجا می‌شد، زد. یعنی ما حرف‌های سری را که باید با هم بزنیم در فضای باز بیان می‌کنیم. همیشه این احتمال را می‌دهیم که اتاق‌ها ممکن است تجهیز شده باشد. بنابراین ترجیح می‌دادیم برویم در فضای باز در حال قدم زدن صحبت کنیم که عکس‌هایش وجود دارد و اگر دقت شود هر 10 یا 20 متری می‌ایستادیم با هم یک صحبتی می‌کردیم، دوباره قدم می‌زدیم.

- شما استاد دانشگاه هستید آنجا چه دروسی را تدریس می‌کنید؟

عراقچی: من در دانشکده روابط بین‌الملل که متعلق به وزارت خارجه است تدریس می‌کنم. خودم در آن دانشکده درس خواندم استادش بودم یک مقطعی هم رئیسش بودم.

- دکترا آنجا گرفتید؟

عراقچی: خیر دکتری را انگلیس گرفتم، ولی لیسانسم را از آن دانشکده گرفتم. من هیچگاه تدریس را تعطیل نکردم و با وجود آنکه الان هم بسیار فرصت کم است، ولی از دوستان در دانشکده خواهش کردم، 2 واحد بحث مسائل سیاسی روز را برای من بگذارند که دیگر خیلی مطالعه قبلی هم نمی‌خواهد، چون درس‌های تخصصی را باید با مطالعه سر کلاس رفت. اتفاقا کلاس جذابی هم است.

- فضای کلاس باز است؟

عراقچی: کلاس‌ها باز نیست، ولی اگر کسی هم بخواهد بیاید مشکلی نداریم.

- صحبت پشت پرده‌ها را می‌گویید یا خیر؟

عراقچی: پشت پرده‌ها را که به هیچ کس نمی‌گوییم. البته لزوما بحث هسته‌ای نیست، مثلا هفته گذشته بحث داعش بود خیلی بحث جذابی هم شد.

- درس تخصصی شما چیست؟

عراقچی: واحد‌های مختلفی را تدریس کرده‌ام.اندیشه‌های سیاسی، حقوق اساسی جمهوری اسلامی و ... را در مقطع لیسانس و دیپلماسی در سازمان‌های بین‌المللی، نظام امنیت بین‌الملل، امنیت جهان اسلام، و حقوق اساسی جمهوری اسلامی به زبان انگلیسی را در مقطع فوق لیسانس تدریس کردم. الان دیگر هوای ما را دارند، یک واحد آسان می‌دهند که خیلی وقت ما را نگیرد.

- از آن مدتی که با آقای ظریف خیلی نزدیک کار می‌کنید نوع ارتباطات شما تفاوتی هم نسبت به روزهای نخست کرده است؟

عراقچی: با آقای ظریف سال‌هاست که همکار و دوست هستم و شناخت نسبت به هم داریم. البته طبعا وقتی سه نفر در یک پروسه یک سال و نیم تقریبا روز و شب را با هم هستند یک احساس عاطفی خاصی هم بین آنها پدید می‌آید. یعنی با ایشان و آقای روانچی واقعا مثل سه برادر و رفیق خیلی نزدیک با هم هستیم چون مرتب با هم در سفریم یا جلسه مستمر داریم. در طول روز خیلی وقت مان با هم می‌گذرد و وقتی هم جدا می شویم از طریق ایمیل ارتباط داریم، حتی سه نفری یک گروه وایبری هم داریم.!

- خیلی در شبکه های مجازی هم فعال هستید؟

عراقچی: خیلی نه.

- وایبرتان که همیشه فعال است؟

عراقچی: وایبر که الان شده وسیله ارتباطی و خیلی‌ها با وایبر کار می‌کنند. اینکه گفتم یک گروه داریم؛ من و آقای ظریف و آقای تخت روانچی در آن هستیم. برخی اخباری که ویژه است و لازم است آن دو نفر دیگر هم بدانند هر کسی در گروه قرار می‌دهد تا دیگران هم در جریان قرار بگیرند. بعضی وقت‌ها هم عکس‌ها و جوک‌ها و مطالبی که مربوط به خودمان است را می‌گذاریم!  غیر از آن فقط اینستاگرام است.

- خودتان عکس‌ها را می‌گذارید؟

عراقچی: بله خودم اداره می‌کنم.

- در اینستا خیلی سؤال می‌کنند که ادمین این صفحه با کیست؟

عراقچی: هیچ وقت جواب ندادم، ولی خودم هستم البته هر وقت فرصت کنم.

- اهل سینما هستید؟

عراقچی: نه آن طوری که دائمی باشد ولی گاهی اوقات جمعه‌ها اگر بچه‌ها فیلم سینمایی باشد می‌آورند می‌بینم، ولی سینما مدت‌هاست نرفته ام.

- فوتبال بازی می‌کنید؟

عراقچی: بازی قبلاها می کردم. یک موقعی تا 2 -3 سال پیش با بچه‌های فامیل به سالن می‌رفتیم و بازی می‌کردیم ولی آن هم مدت‌هاست رها شده. کلا من خیلی فوتبالی هستم. آقای روانچی از من بدتر است. خیلی از نزدیک وقایع فوتبال را دنبال می‌کنیم. هر دوتامون هم قرمز و پرسپولیسی هستیم. حالا یک خاطره جالب بگویم. در همین دور اخیر یک جلسه خیلی فشرده و تندی را با آمریکایی‌ها داشتیم. بعد که تمام شد و بیرون آمدیم و به اتاق هیأت ایرانی رفتیم روی مبل نشستیم که حالا چه کار کنیم و چه کار نکنیم، در آن حالت عصبی که داشتیم آقای روانچی یک دفعه گفت «همه اینها را ولش کنید پرسپولیس یک هیچ از بنیادکار جلو است». کلی فضا را عوض کرد. من که خیلی پیگیر هستم، اصلا از ذهنم رفته بود باز نمی‌دانم ایشان چطور اخبار را دیده بود و گفت یک هیچ جلو است، بعد بحث‌مان درباره مذاکرات ادامه یافت، اما دوباره آقای روانچی وسطش شوخی می‌کرد، مثلا یک مرتبه می‌گفت دقیقه 80 است هنوز یک هیچ جلو هستیم. از این خاطرات این طوری داشتیم. یک بار هم در بازی‌های جام جهانی رفتیم دسته جمعی بازی را دیدیم، فکر می‌کنم بازی ایران با نیجریه بود.

- هر کدام از اعضای مذاکره یک اتاق جداگانه دارند؟

عراقچی: معمولا مذاکرات در سالن های ملاقات همان هتل محل اقامت است. یک سالن را رزرو می‌کنیم برای اصل جلسه و یک سالن برای هیأت ایرانی، یک سالن برای هیأت آمریکایی و یک سالن برای اروپایی‌ها –البته مواقعی که آنها هم هستند-. معمولا چهار سالن رزرو می‌شود هزینه سالن‌ها را هم یک بار ما می‌دهیم یک بار طرف مقابل. چون خیلی‌ها سؤال می‌کنند مخصوصا در اینستا؛ هزینه اتاق‌های هتل را نیز هر هیأت خودش حساب می‌کند.

- اتاق‌های اعضای هیأت ایرانی در هتل جداگانه است؟

عراقچی: بستگی دارد. گاهی بله و گاهی خیر.

- جلسات در همان اتاق هیأت ایرانی است؟

عراقچی: جلسات خصوصی ما یا در اتاق هیأت ایرانی است یا در اتاق آقای ظریف جمع می‌شویم یا می‌رویم بیرون قدم می‌زنیم. وقتی مسائل خیلی حساس می‌شود به محیط باز می‌رویم.

قشقاوی: طرح تسهیلات ورود ایرانیان به داخل کشور تصویب شد

معاون کنسولی، مجلس و امور ایرانیان وزارت امور خارجه کشورمان گفت: طرحی تحت عنوان تسهیلات ورود ایرانیان به داخل کشور که از دستورات رئیس جمهور بود تصویب شد.

به گزارش خبرنگار گروه سیاست خارجی خبرگزاری فارس، حسن قشقاوی معاون کنسولی، مجلس و امور ایرانیان خارج از کشور وزارت امور خارجه کشورمان امروز (یکشنبه) در نشستی خبری در وزارت امور خارجه گفت: طرحی تحت عنوان تسهیلات ورود ایرانیان به داخل کشور که از دستورات اکید رئیس جمهور کشورمان بود تصویب شد که ماحصل جلسات نهادها و ارگان‌های ذیربط با مشارکت وزارت خارجه بود.

وی شاه‌بیت این طرح را تسهیل ورود هموطنان ایرانی به داخل کشور خواند و افزود: همه هموطنان می‌توانند با مراجعه به سفارت‌ها و سرکنسولگری‌های ایران در خارج از کشور درخواست دریافت گذرنامه و یا برگه جایگزین آن را داشته باشند و ما به همه نمایندگی‌ها اعلام کردیم بدون توجه به اسناد اقامتی ایرانیان خارج از کشور و بدون توجه به کیفیت اقامتی آنها به محض اینکه سندی ارائه دهند که ایرانی هستند، گذرنامه یا برگه‌های مطابق آن را ارائه دهند.

معاون کنسولی وزارت خارجه ادامه داد: همه نمایندگی‌های ما موظفند ورود سهلی برای ایرانی‌ها داشته و هیچ نیازی به بررسی وضعیت آنها در خارج از کشور نیست. ایرانیان می‌توانند به راحتی وارد کشور شوند و هیچگونه پرس و جویی درباره اسناد اقامتی آنها در خارج از کشور از سوی ناجا (نیروی انتظامی جمهوری اسلامی) و ارگان‌های دیگر صورت نخواهد گرفت.

قشقاوی ویزای خانواده را از دیگر تسهیلات ارائه شده خواند و اظهار داشت: این جزو تسهیلات ویژه‌ای است که برای زنان ایرانی با همسران و فرزندان خارجی در نظر گرفته شده است که با قیمت نازل ویزای خانوادگی برای آنها صادر می‌شود تا مشکلی در تردد به ایران نداشته باشند.

وی در خصوص ترس برخی ایرانیان برای ورود به کشورمان گفت:صرف حضور در خارج از کشور هیچ عمل مجرمانه‌ای نیست. جرم نیز جغرافیا نمی‌شناسد و اگر عمل مجرمانه‌ای انجام و پرونده تشکیل شده باشد با آنها مانند ایرانیان داخل کشور برخورد می‌شود، اما کسانی که جرمی نداشته و هم اکنون در خارج از کشور زندگی می‌کنند ترسشان بی‌مورد است، زیرا هیچ مشکلی برای آنها به وجود نمی‌آید.

قشقاوی روی سخن خود را با کسانی خواند که در ایهام به سر می‌برند و یادآور شد: آنها به خاطر تبلیغات اپوزیسیون خارج از کشور نسبت به ورود به ایران ترس کاذبی پیدا کرده‌اند و حتی آنهایی که پیش از انقلاب رفته‌اند نباید نگران باشند.

وی ادامه داد: با این طرح دیگر مدرکی از ایرانیان ضبط نمی‌شود پس هیچ جای نگرانی نیست و جاده برای ورود هموطنان‌ تبدیل به اتوبان شده است.

معاون وزیر خارجه یادآور شد: آن بخش از هموطنانمان که فعال اپوزیسیون خارج از کشور هستند، حداکثر 3 درصد از جمعیت 5 میلیونی مهاجران را تشکیل و 97 درصد از ایرانیان نه عمل مجرمانه‌ داشته و نه اپوزیسیون برانداز هستند. بلکه ممکن است انتقاداتی داشته باشند، اما هیچ مشکلی برای ورود ندارند و به راحتی می‌توانند برای عید به کشور بیایند.

قشقاوی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به موفقیت وزارت خارجه در آزادی و انتقال ایرانیان خارج از کشور گفت: با 27 کشور نشست‌های منظم کنسولی داریم و با 42 کشور سه موافقتنامه معاضدت قضایی در امور مدنی و کیفری، انتقال محکومان و استرداد مجرمان را ارائه داده‌ایم که برخی از آنها مانند ترکمنستان امضا کردند.

وی افزود: با برخی کشورها موافقتنامه نداریم اما انتقال محکومان را به صورت موردی داشته‌ایم که قطر، ارمنستان و چین جزو آنها هستند. ضمن اینکه در ترکمنستان طی 4 ماه اخیر 53 ایرانی آزاد شدند و در مقابل ما نیز 9 ترکمن را انتقال دادیم.

معاون کنسولی وزارت خارجه جرم 80 درصد زندانیان ایرانی در خارج از کشور را مواد مخدر دانست و اظهار داشت: در 4 سال اخیر زندانیان مواد مخدری در عربستان به صفر رسیدند که تلاش می‌کنیم در سایر کشورها همین طور شود.

قشقاوی با اشاره به اینکه متاسفانه 90 درصد از کسانی که قاچاقی و از طریق کشتی‌ها به استرالیا می‌روند غرق می‌شوند زیرا شکل این کشتی‌ها و حجم مسافران قاچاق با یکدیگر همخوانی ندارد، یادآور شد: اگر فردی در خارج از ایران بازداشت و یا دچار مشکلی شود، بلافاصله وزارت خارجه مورد عتاب قرار می‌گیرد که چرا کاری انجام نداد. اما کسی به فرد یا خانواده وی توجهی نمی‌کند.

وی آزادی 600 زندانی ایرانی در خارج از کشور از حدود 40 کشور دنیا را حاصل تلاش گسترده سفارتخانه‌های ایران دانست و افزود: بهترین راه برای حمایت از ایرانیان بازداشتی گرفتن وکیل است که این موضوع هزینه زیادی می‌طلبد و ما بارها از مجلس درخواست کردیم که ردیف بودجه‌ای را برای اخذ وکیل در نظر بگیرند.

معاون کنسولی وزارت خارجه ادامه داد: بودجه مختصری به نام ابن‌سبیل در وزارت خارجه وجود دارد که از آن استفاده می‌شود اما کفاف این مسائل را نمی‌دهد.

قشقاوی همچنین با اشاره به آزادی 13 ایرانی مشمول تحریم‌ها یادآور شد: این نبردی جدی بین مقامات قضایی ایران و آمریکا بود که ایران برنده شده است.

وی همچنین در خصوص وضعیت سفر عمره ایرانیان به عربستان در ایام نوروز گفت: احتمال زیاد یکم تا دهم فروردین ماه سفر عمره‌گزاران را نداریم که به دلیل عدم صدور روادید آنها می‌باشد.امیدواریم مسائل سیاسی منطقه‌ای بر روابط کشورها تاثیر نگذارد که شرایط ما با ترکیه چنین است و نباید مسائل اختلافی را با مسائل اتباع پیوند بزنیم.

معاون کنسولی وزارت خارجه در بخش دیگری از سخنان خود در خصوص لغو روادید با همسایگان گفت: به جز همسایگان شرقی که به دلایل مسائل وجود داشته شده در این کشورها می‌باشد، با سایر همسایگان این موضوع را دنبال می‌کنیم.

قشقاوی با بیان اینکه به دفاتر استان‌ها گفته‌ایم که اهالی هر منطقه در کل دنیا را شناسایی کنند، افزود: سعی می‌شود در هر سفری که رئیس‌جمهور به آن استان دارد، ایرانیان بومی که در کشورهای دیگر زندگی می‌کنند رئیس‌جمهور را در سفرهای استانی همراهی کنند.

وی به تسهیلات انجام گرفته برای دانشجویان خواهان ادامه تحصیل در رشته‌هایی که مشمول تحریم است اشاره کرد و یادآور شد: در خصوص ارسال ارز نیز فعالیت‌های خوبی انجام شد و نیز دانشجویانی که از دانشگاه‌های نروژ در حال اخراج بودند مورد رسیدگی قرار گرفتند.

در ادامه این نشست چگینی مدیرکل کنسولی نیز در خصوص مشمولان غایب خارج از کشور اظهار داشت: طرح مجلس ارائه شده که در صورت تصویب حدود 300 هزار ایرانی خارج از کشور با ابلاغ و تائید شورای نگهبان می‌توانند امور خود را انجام دهند.

وی در خصوص تسهیل ورود ایرانیان و صدور روادید نیز گفت: هیچ مدرکی از کسی ضبط نمی‌شود و این موضوع چه در نمایندگی‌های ایران و چه در هنگام ورود به کشور صادق است.

چگینی در خصوص وضعیت زنان ایرانی با همسران خارجی که در گذشته مشکلاتی داشتند، نیز گفت: تسهیلات ویژه‌ای برای آنها در نظر گرفته شده که در برخی موارد در گذشته لاینحل به نظر می‌رسید. برخی هموطنان ما که شوهر و فرزندان خارجی دارند می‌توانند بدون استعلام از مرکز روادید دریافت کنند و تنها در 3 کشور آمریکا، انگلیس و کانادا برای صدور روادید باید استعلام انجام شود. همچنین برای این 3 کشور نیز فرزندان زیر 18 سال نیازی به استعلام ندارند.

وی همچنین در خصوص حضور خارجی‌ها در ایران گفت: هر ایرانی که معرف یک خارجی باشد و نیز همراه وی به ایران سفر کند، تسهیلات ویژه‌ای دریافت خواهد کرد و برای همه کشورهای رسمی به جز 10 کشور روادید فرودگاهی صادر می‌شود. ما 27 دفتر نمایندگی وزارت خارجه در استان‌ها و مناطق آزاد داریم که در مناطقی که فرودگاه بین‌المللی دارند همان جا روادید صادر می‌کنند.

مدیرکل کنسولی وزارت خارجه همچنین اضافه کرد: برای خارجیانی که در ایران سرمایه‌گذاری می‌کنند اگر همسر ایرانی داشته باشند بدون استعلام روادید 3 ساله صادر می‌شود و اگر معرف ایرانی داشته باشند تسهیلات بیشتری هم دریافت می‌کنند.

چگینی در خصوص روادید درمان برای خارجیان گفت: جمهوری اسلامی با امکانات خوب پزشکی به مقصد گردشگری پزشکی تبدیل شده و اگر هموطنان ما در آمدن کسانی که به قصد درمان به ایران سفر کنند دخیل باشند تسهیلات بیشتری دریافت می‌کنند.

در ادامه این نشست سیدکاظم سجادی مدیرکل امور ایرانیان خارج از کشور با بیان اینکه در سال جاری سامانه تاک برای تسریع در ارائه خدمات به دانشجویان ایرانی در خارج از کشور راه‌اندازی شده،‌ افزود: در خصوص هموطنانمان در کانادا ستاد کانادا تشکیل شده و اقدامات خوبی برای دانشجویانمان انجام شده است.

سجادی با اشاره به اعزام معلمان به خارج از کشور و فعال‌سازی مدارس ایرانی در کشورهای مختلف، گفت: تلاش کردیم تا مدارس ایرانی خارج از کشور را فعال‌ کنیم.

وی همچنین به آزادی تعداد بیشتری از زندانیان ایرانی خارج از کشور طی سال جاری اشاره کرد و افزود: همچنین شاهد انتقال بیشتر زندانیان به داخل کشور برای گذران دوران محکومیت‌شان بودیم. برخی زندانیان تحریمی نیز با تلاش وزارت خارجه به کشور بازگردانده شدند و به آمریکا مسترد نشدند.

مدیرکل امور ایرانیان خارج از کشور با اشاره به مشکلات خانواده ایرانیان زندانی در خارج از کشور گفت: با بنیاد تعاون قوه قضائیه، کمیته امداد و NGOهای داخل کشور تلاش شد تا آنها مشکلات کمتری داشته باشند.

سجادی همچنین افزود:‌امسال 577 نفر از هموطنان زندانی در خارج از کشور آزاد شدند و 119 نفر هم برای گذراندن دوران محکومیتشان به داخل کشور منتقل شدند.

وی ادامه داد: ارمنستان، آذربایجان، ترکیه، عراق و همچنین ژاپن در انتظار توافق انتقال مجرمان هستند.

مدیر کل امور ایرانیان خارج از کشور با بیان اینکه 13 نفر در سال جاری در خصوص تحریم‌ها از کشورهای مختلف آزاد و به کشورمان بازگردانده شدند، افزود: حدود 16 نفر در بحث تحریم‌ها در زندان‌های خارج از کشور به سر می‌برند.

کنگره به فشار خود در خصوص برنامه هسته‌ای ایران ادامه می‌دهد

رییس کمیتهٔ نیروهای مسلح سنای آمریکا در گفتگو با خبرگزاری مهر به ارائه طرح های جمهوری خواهان در خصوص برنامه هسته ای ایران پرداخت.

به گزارش مهر، مذاکرات هسته ای ایران در حالی در حال برگزاری است که طرفین برای رسیدن به توافق سیاسی تا پایان ماه مارس مشغول رایزنی های فشرده هستند. جمهوری اسلامی ایران بر توافق یک مرحله ای تأکید دارد و خواهان رفع یک جای تحریم های ظالمانه است.

طرف مقابل در عوض به بهانه اعتمادسازی بر رفع تدریجی تحریمها تأکید دارد. در این میان کنگره آمریکا گوی سبقت را از دولتمردان این کشور ربوده و در نامه 47 سناتور جمهوری خواه و در اقدامی که مخالف موازین بین المللی و حقوق معاهدات بین المللی است اعلام داشته حتی توافق صورت گرفته می تواند عمری کوتاه داشته باشد و توسط دولت بعدی ایالات متحده آمریکا لغو شود.

این اقدام سناتورها حتی با مخالفت باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا نیز مواجه شده است تا جایی که وی از این اقدام اعلام شرمساری کرده است.

سناتور جان مک کین از ایالت آریزونا و رئیس کمیته نیروهای مسلح سنای آمریکا در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به تاریخچه کوتاهی از مذاکرات هسته ای و شروع دور جدید گفتگوها میان ایران و کشورهای گروه 1+5 مدعی شد: طی چندین سال کنگره آمریکا از خطر برنامه هسته ای ایران سخن گفته و در این راستا رهبری تحریم های ابتکاری علیه این کشور را عهده دار شده است. به مرور، تحریم های اقتصادی علیه ایران موجب افزایش تمایل این کشور به مذاکره شده است. در بیست و سوم نوامبر 2013 دولت ایران با توقف گسترش بیشتر برنامه هسته ای خود در برابر لغو موقت تحریم ها موافقت کرد و وارد مذاکرات فشرده برای توافقی هسته ای شد که می تواند در نهایت منجر به یک برنامه صلح آمیز هسته ای شود.

به رغم اینکه فعالیتهای هسته ای ایران تحت نظر آژانس بین المللی انرژی اتمی و بازرسان آژانس قرار دارد و از سوی دیگر دولت آمریکا نیز در مذاکرات هسته ای حضور دارد مک کین در ادامه اعلام می دارد: هر چند این توافق توانسته تا حدودی از سرعت برنامه هسته ای ایران بکاهد اما من نگران موارد جدی در توافق پیشنهادی هستم که شامل ادامه توسعه فعالیت سانتریفیوژهایی با پتانسیل تولید بمب اتمی در سطح بالا است. من همچنین خواهان اطلاع از ابعاد نظامی این برنامه و توانایی غنی سازی اورانیوم در داخل و عزم آنها برای مسئولیت پذیری هستم. گذشته از این به نظر می رسد این تنها یک توافق مقطعی است و یک راه حل طولانی مدت برای مقاصد هسته ای ایران را به دست نمی دهد. اگر این «توافق جامع» منقضی شود، شاید ایران برنامه سلاح هسته ای خود را از سر بگیرد.

این سناتور جمهوری خواهان در ادامه گفتگوی خود با تأکید ضمنی مواضع رهبران جمهوری اسلامی ایران که موضوع هسته ای تنها بهانه است و آمریکا و غرب بعد از این موضوع، دستاویز دیگری برای تحت فشار قرار دادن ایران پیدا خواهند کرد تصریح کرد: بدتر از آن این که تضمینی نیست که در صورت هر گونه توافق هسته ای، ایران دست از حمایت از تروریسم و دیگر فعالیت های منفی که در حال حاضر دوستان و همپیمانان ما را در خاورمیانه تهدید کرده و منافع امنیت ملی ما را به خطر می اندازد، بردارد.

مک کین در ادامه طرحهای کنگره آمریکا در خصوص برنامه هسته ای ایران را مطرح می کند و می گوید: به همین دلایل من از طرح موسوم به «S.269» مبنی بر گسترش تحریم ها علیه ایران حمایت می کنم. این قانون تحریم های جدیدی را در حالی که مذاکرات برای رسیدن به توافق نهایی در جریان است، علیه این کشور اعمال می کند. علاوه بر این قانون مذکور به کنگره اجازه می دهد بر هر گونه توافقی نظارت نموده و نیز در صورت عدم موفقیت در رسیدن به توافقی نهایی و یا خودداری ایران از عمل به تعهداتش و ادامه تلاش برای ساخت بمب هسته ای، تحریم ها را دوباره اعمال کند. این قانون در بیست و هفتم ژانویه 2015 مطرح شده و اکنون در حال بررسی در کمیته بانکداری، مسکن و شهرسازی است.

مک کین در ادامه از جزئیات طرحی دیگر که به کنگره آمریکا امکان نظارت و دخالت بر توافق هسته ای احتمالی میان کاخ سفید و تهران را می دهد سخن می گوید: من اخیرا نیز حامی طرح «S.615» با عنوان بازنگری در توافق هسته ای با ایران بودم که شامل بازنگری کنگره و نظارت بر توافق مربوط به برنامه هسته ای ایران است. این مصوبه مورد حمایت دو حزب، رئیس جمهوری را ملزم می کند متن کامل هر گونه توافق با ایران را در اختیار کنگره قرار دهد. همچنین دولت را از تعلیق تحریم های کنگره، اگر کنگره به این نتیجه برسد که توافق مذکور منافع امنیت ملی ما را تامین نمی کند، باز می دارد.

مک کین در اظهاراتی که نشان دهنده وجود شکاف در دستگاه تصمیم گیری ایالات متحده امریکا در خصوص برنامه هسته ای ایران و بی توجهی به نظارتهای آژانس بین المللی انرژی اتمی بر فعالیتهای هسته ای ایران است افزود: به علاوه من در راستای اهداف سناتور «لیندسی گراهام» و «رابرت منندز» نامه ای به رئیس جمهوری ارسال کرده و اصول بنیادینی را که باید در هر گونه توافق جامع با ایران بر سر برنامه هسته اش مورد توجه قرار گیرد تشریح کردم. شرایط مذکور شامل برچیدن تاسیسات غنی سازی ایران، رفع نگرانی های اعلام شده از سوی شورای امنیت سازمان ملل و موافقت با بازرسی های متمرکز برای اطمینان یابی از این واقعیت خواهد بود که ایران به دنبال توسعه هیچگونه سلاح هسته ای نیست.

مک کین در ادامه این گفتگو گفت: مهلت تعیین شده برای دستیابی به توافق جامع هسته ای بیست و چهارم نوامبر 2014 بود. این مهلت اکنون به مدت 7 ماه دیگر تا اول جولای 2015  تمدید شده است. نگرانی من این است که این مذاکرات طولانی نتیجه ای در متوقف کردن اهداف هسته ای ایران نداشته و در مقابل جامعه بین المللی را به واکنش امنیتی اشتباه متمایل کرده است.

نامزد انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال 2008 در پایان بی توجه به این موضوع که طرف مقابل گفتگو با ایران در گروه 1+5 خود دولت ایالات متحده آمریکاست افزود: تاکید می کنم که به تلاش در کنار دیگر همکارانم در کنگره برای تداوم فشار به دولت ایران برای جلوگیری از پیامدهای فعالیت های ناگوار این کشور ادامه خواهم داد. همچنین به رئیس جمهوری برای تمکین در برابر کنگره و اطمینان دادن در مورد این که هر گونه توافق هسته ای با ایران با شفافیت کامل و مسئولیت پذیری در برابر مردم آمریکا خواهد بود، فشار می آورم.