«بولتن سینما»؛ مجلۀ خبری روزانۀ سینما (24 اسفند)

وی ادامه داده: در این میان البته باید از اندک خام ذهنانی که چون در خانه نقشی بر پایه باورشان نداشته‌اند؛ نقش ستون پنجم را برای تخریب خانه‌شان ایفا کردند، درگذریم.

عسگر‌پور افزوده: نهادهای مدنی و ازجمله خانه سینما ماموریت پایش محیط کسب وکار، گردآوری، دسته‌بندی و اولویت‌گذاری مطالبات اعضایش را برعهده دارد. سوگمندانه ساختارهای حقوقی کشورمان با این ماموریت سترگ صنفی نه تنها کمتر سازگار است که در خلاء قواعد ومقررات مدنی، پیگیری این گونه مطالبات و تحقق این ماموریت را که استحکام‌بخش جامعه ایرانی اسلامی است، در تعارض با حاکمیت تلقی می‌کند. از سوی دیگر نیز خانه سینما بدون برخورداری از حداقل ابزارهای لازم به منظور به فرجام رساندن بار سنگین امنیت شغلی برای حمایت از اعضای خود با نبود توفیق از هم صنفانش متهم به اهمال و کم‌کاری می‌شود!

کتابچه گزارش عملکرد هیات مدیره به اعضای اصناف سینمای ایران در پنج بخش و به نام انجام وظیفه صنفی منتشر و در اختیار صنوف قرار گرفته است.

در بخش اول به امنیت شغلی و رفاه اجتماعی پرداخته شده است و با اشاره به اینکه طرح بیمه بیکاری سینماگران در سال ۸۷ تنظیم و به ریاست جمهوری و کمیسیون فرهنگی مجلس ارسال شده و ۱۷ بار آن را تا قبل از تعطیلی خانه سینما پیگیری کرده؛ آورده است که این طرح سرانجام در دولت یازدهم به شکل دستورالعمل ارتقای منزلت اجتماعی سینماگران با اختصاص دو درصد از کل بودجه سازمان سینمایی به مرحله اجرا درآمد.

در ادامه مولفه‌های موثر بر امنیت شغلی با توجه به سرفصل‌هایی همچون امنیت شغلی، با توسعه و افزایش ظرفیت زیرساخت‌های نمایشی، توسعه و صیانت از حقوق مادی و معنوی آثار سینمایی و پدید آورندگان، توسعه دانش و مهارت شاغلان، افزایش منابع مالی تولید و زیرساخت‌های تولیدی، حفظ و توسعه متقاضیان کالا و خدمات سینمایی، استمرار نظام صنفی در سینما، صیانت از شاغلان اصناف سینمایی تنظیم وتدوین شده است.

در ادامه این گزارش؛ به مواردی همچون طراحی و اجرای بانک جامع اطلاعات اصناف سینمایی با هدف ثبت اطلاعات ۵ هزار و ۱۰۰ سینما گر و صدور کارت برای ۴هزار و ۳۰۰ نفر، تهیه و تنظیم فرآیند گردش کار اعطای پروانه نمایش در پیوند با برنامه صیانت از شاغلان اصناف سینمایی، تنظیم و تدوین پیش نویس قانون نظام سینمایی به منظور استقرار نظام مدیریت صنفی در سینما، ‌برگزاری ۱۰ کارگاه آموزشی از سال ۸۷ تا ۸۸ با موضوعاتی همچون بازیگری، فیلمنامه‌نویسی، کارگردانی، تهیه‌کنندگی، فیلمبرداری و بررسی سینمای جهان اشاره شده است.

همچنین برگزاری هم‌اندیشی ملی مدیریت هنری، گردآوری و ترجمه قواعد حمایت از حقوق پدیدآورندگان و مقررات آکادمی هنر از جمله برنامه‌های دیگری است که در بخش اول به آن‌ها اشاره شده است.

 در بخش دوم تحت عنوان حفظ وصیانت از حقوق مادی ومعنوی آثار و پدید آورندگان، به فعالیت‌هایی همچون تنظیم و تدوین پیش‌نویس قانون حمایت از حقوق مادی ومعنوی آثار سینمایی که در دی ماه ۸۷ به ریاست جمهوری و کمیسیون فرهنگی مجلس ارسال شده، ارائه پیشنهاد مدون به دولت در سال ۸۷ و ۹۲ برای تنظیم برنامه پنجم توسعه اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی به دولت با رویکرد توسعه زیرساخت‌های نمایشی، شفافیت در ارائه تسهیلات تولیدی و گرایش به ارائه تسهیلات به نظام توزیع ونمایش، درخواست اختصاص کرسی‌های موثر نمایندگی اصناف در مراکز تصمیم گیر و کوچک‌سازی دولت با فرونهادن تصدی‌گری و اعتماد به اصناف، برگزاری جلساتی با مسئولان حوزه هنری با هدف اقناع آن‌ها برای رفع ممنوعیت نمایش برخی فیلم‌ها در سینماهای حوزه هنری در سال ۹۱ و همچنین مکاتبه با سازمان سینمایی برای رفع توقیف از نمایش بعضی فیلم‌ها در سال ۹۳، برگزاری ۳۸ جلسه کارگروه تدوین اساسنامه جشن سینمای ایران از سال ۸۷ تا ۹۰ برگزاری ۲۱ جلسه مشاوره کارگروه اصناف برای اصلاح اساسنامه اصناف در سالهای ۸۸ و ۸۹، برنامه ریزی و برگزاری انتخاب بهترین فیلم از نگاه تماشاگران در جنشواره فیلم فجر در سال ۹۲ و ۹۳، برپایی سه دوره ایین ستایش از صنف بر‌تر و عضو برگزیده در سال ۸۸، ۸۹ و ۹۰ و ثبت نشان خانه سینما در سازمان ثبت قوه قضاییه، اشاره شده است.

در بخش سوم با عنوان فعالیت‌های فرهنگی هنری و توسعه ارتباطات جهانی، به برپایی ۵ دوره جشن سینمای ایران از سال ۸۷ تا ۹۳، ‌برپایی سه دوره جایزه کتاب سال سینمای ایران در سال‌های ۸۸، ۸۹و ۹۳، برپایی آیین رونمایی از ۵ کتاب سینمایی در سال‌های ۸۹، ۹۰ و ۹۳ تهیه و تنظیم بانک اطلاعاتی سازمان‌های سینمایی جهان، تولید و انتشار ۱۶ خبرنامه انگلیسی و ارسال به ۱۸۰ مقصد سینمایی، راه‌اندازی وب‌سایت فارسی و انگلیسی خانه سینما، ‌ تهیه و تنظیم بروشور معرفی خانه سینما به زبان فارسی و انگلیسی، برنامه ریزی حضور روشمند سینما گران در جشنواره‌هایی همچون کن (۱۳ نفر طی دو نوبت)، ‌برلین (۵ نفر)، کلن (۳ نفر)، ‌اسکار (۱۰ نفر) برپایی غرفه سینمای ایران در بازار فیلم کن و تهیه و توزیع کاتالوگ سازمانهای سینمایی، نمایش و نقد و بررسی فلیم‌های ایران و اسلام هراسی در سال ۹۰، ‌انتشار منتخبی از فیلم‌های ۳۰ سال سینمای ایران به مناسبت سی امین سال پیروزی انقلاب اسلامی برگزاری برنامه گرامی داشت سالروز آزادسازی خرمشهر در سال ۸۸ و ۹۰ و برگزاری پوستر‌های فیلم‌های دفاع مقدس در سال ۹۳اشاره شده است.

در بخش چهارم با عنوان پشتیبانی و خدمات اداری، به کارهایی همچون تعدیل نیروی انسانی خانه سینما، اصلاح فرآیندهای مالی، راه‌اندازی و تجهیز سالن کوچک در ساختمان وصال، ‌تعویض صندلی و تجهیز سالن سیف‌اله داد به سامانه نمایش دیجیتال، ‌نصب سامانه خود‌پرداز، اخذ معافیت مالیاتی موسسه خانه سینما، ‌اصلاح لابی ساختمان بهار و رنگ آمیزی، راه‌اندازی کافه گالری، اصلاح حیات و باغچه ساختمان وصال اشاره شده است.

در بخش پنجم با عنوان ضمیمه، نیز به فعالیت‌هایی همچون طرح پرسش از نامزدهای ریاست جمهوری در سال ۸۸ و تقاضا از آن‌ها برای پاسخ به این پرسش‌ها اشاره شده است. در این بخش اعلام شده که در بهار سال ۸۸ و در کوران تبلیغات ریاست جمهوری خانه سینما از نامزدهای ریاست جمهوری درخواست کرد تا بجای دیدار با سینماگران برای آگاهی آنان به هفت پرسش کلیدی که نشان دهنده نگاه نامزدان به هنر و سینما است پاسخ گویند. همچنین در این بخش بدون هیچ توضیحی فصلی به عنوان اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری و روی کار آمدن دولت دهم منتشر شده که در آن تصاویری از پلمپ شدن خانه سینما و بعد تحصن سینماگران در جلوی این خانه منتشر شده است.

همچنین در ادامه در فصلی با عنوان پیگیری و رایزنی تصاویری از بازگشایی خانه سینما در دولت یازدهم منتشر شده است.

حال باید دید با توجه به روی کار امدن دولت یازدهم مطالبات سینماگران در بخش‌های همچون حضور موثر در مراکز تصمیم گیری، توجه جدی به معیشت و بیمه سینماگران و اجرای حواشته‌های اعضائ خانه سینما تا چه میزان محقق می‌شود و یا در حد بازگشایی خانه سینما باقی می‌ماند؟

وی با اشاره به دلایل رونق گیشه سینما در سال 93 اظهار کرد: فیلم «شهر موش‌ها2» با فروش 12 میلیاردی‌اش نقش بسزایی داشت، ضمن اینکه اضافه شدن مجموعه سینمایی «کوروش» هم بسیار تاثیر گذار بود.

این تهیه‌کننده و پخش کننده سینما ادامه داد: برخلاف سال قبل که تنها در ماه مبارک رمضان 400 میلیون فروش داشتیم، امسال با اکران «رد کارپت» و فروش سه میلیاردی‌اش شاهد رونق سینماها در این ماه بودیم، ضمن اینکه مردم هم حالشان برای سینما رفتن بهتر بود.

وی دیجیتال کردن سینماها را دلیل دیگر فروش خوب سینماها در سال 93 عنوان کرد و گفت: در دهه 80 شاهد بودیم که شهرستان‌ها بسیار کمتر از فروش تهران می‌فروختند اما امسال تقریبا با تهران برابر شد و دیجیتال کردن سینماها باعث شد، هزینه‌های کپی از بین برود و تعداد سالن‌های نمایش‌دهنده فیلم‌ها بیشتر شود.

سرتیپی با اشاره به فروش خوب شش پردیس سینمایی خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه نزدیک به 300 سالن در سطح کشور داریم اما 60 درصد فروش متعلق به شش سالن بود و سینماهای آزادی‌، کوروش ‌، زندگی‌، ملت‌ در تهران، هویزه در مشهد و ساویز در کرج بیشترین فروش داشته‌اند و این نشان می‌دهد که اگر صدا ‌، تصویر‌ و محیط خوب فراهم کنیم از فیلم‌ها استقبال می‌شود.

این تهیه کننده ادامه داد: ما در طول سال تولیداتمان به جای بیش از 100 فیلم می‌تواند حدود 50 فیلم باشد و بهتر است بودجه سینما صرف ساخت سالن و احیای کیفیت سالن‌ها شود و این روند می‌تواند هم و غم وزارت ارشاد باشد.

سرتیپی با اظهار امیدواری از ادامه این روند در سال 94 پیش‌بینی کرد: فکر می‌کنم اگر فیلم «محمد رسول‌الله» را کنار بگذاریم، فیلم‌های «نهنگ عنبر»،‌«دلم می‌خواد»،«ایران‌برگر»،«رخ دیوانه»،«گینس»،«دوران عاشقی» و«استراحت مطلق» فیلم‌های پرفروش سال آینده باشند که بیش از دو میلیارد درگیشه فروش داشته باشند.

ستاره فيلم درام جديد «تيرانداز» كه روز بيستم ماه مارس اكران مي‌شود در صحبت‌هايش گفت: من ۵۴ سال دارم و تا به حال كلي سيگار كشيدم. براي همين نمي‌دانم چقدر ديگر وقت دارم. حالا مي‌بينيم احتمالاً بارها و بارهاي ديگر هم بازيگري خواهم كرد، اما حتي اگر اين كار را هم انجام ندهم نااميد نخواهم شد. اما اگر چندتا از فيلم‌هايي كه مي‌خواهم به عنوان يك كارگردان بسازم را نتوانم به پايان برسانم آن وقت نااميد مي‌شوم.

اين بازيگر که در برابر جمعيت دانشجويان دانشگاه فيلم و تلويزيون لويولا مري‌مانت صحبت كرد، در سخنانش درباره موضوع‌هاي مختلفي از ليست سياه دهه ۱۹۵۰ هاليوود تا تلاش‌هايش براي بهتر كردن وضعيت در هاييتي (جايي كه پن يك كمپ پناهندگان پس از زلزله تاسيس كرده است) و وضعيت فيلم آمريكايي حرف زد. او يكي از عجيب‌ترين برخوردهاي زندگي‌اش را هم به ياد آورد؛ اين برخورد با كسي نبود جز ريچارد راميرز قاتل زنجيره‌اي.

پن گفت: او برايم نامه‌اي نوشت. من در خيابان بوشه لس‌آنجلس در زندان محلي بودم و در سلول روبه‌رويي او حضور داشتم و بعد از حدود يك ماه ديدن همديگر، او از من تقاضاي گرفتن امضا كرد. بنابراين او يكي از مامورين را به سلول من فرستاد و او به من گفت، هي ريچارد راميرز امضايت را مي‌خواهد و من به آن مامور اعتماد نكردم چون قبلا آنجا برايم مشكل پيش آمده بود و رد و بدل كردن كاغذ مي‌تواند به عنوان معامله كالا محسوب شود و به زمان زندان اضافه كند كه من همان موقع هم به زمانم اضافه شده بود و نمي‌خواستم بيشتر شود. براي همين گفتم اول سرهنگ را بياوريد اينجا و اگر او قبول كرد، اول مي‌تواند چيزي براي من بنويسد و من هم در پاسخ برايش امضا مي‌كنم.

این بازیگر هالیوودی اضافه کرد:‌ سرهنگ آمد و قبول كرد و آن‌ها پيش راميرز رفتند. در نهايت نامه‌اي از طرف او دريافت كردم كه نوشته بود: هي شان، قوي بمون و دوباره بزنشون – ريچارد راميرز، ۶۶۶. با يك پنج ضلعي و آرم شيطان زيرش. من هم گفتم هي ريچارد يه جورايي سخته كه تو زندان باشي و با زنداني‌هاي ديگه احساس هم‌دردي نكني، ولي مثل اينكه من كار غيرممكن را انجام دادم چون هيچ احساسي نسبت به تو ندارم. اميدوارم قبل از اينكه عقل تو سرت بياد، گاز بياد سراغت مي‌دوني چي ميگم؟ آن‌ها هم جواب مرا به او دادند. سال‌ها بعد خانه‌ام سوخت و آن يادداشت لعنتي هم با آن سوخت.

اين فيلمساز كه از فيلم‌هايش مي‌توان به «رودخانه مرموز»، «مرده متحرك» و «دبيرستان ريجمون» اشاره كرد، درباره نااميدي‌اش از وضعيت كلي فيلم‌هاي سينمايي و اينكه اين مساله باعث شده بود او بخواهد به عنوان يك بازيگر بازنشسته شود هم صحبت كرد و گفت: واقعا نااميد شدم و فكر كردم ديگر كارم تمام است. من در دهه ۱۹۶۰ به دنيا آمدم و هركسي كه دارد فيلم مطالعه مي‌كند مي‌داند اين عصري فوق‌العاده براي بلعيدن تمام فيلم‌ها بود. اگر در دهه ۱۹۷۰ به رستوران سينما مي‌رفتيد، هر نمايش خاطره‌اي بود كه تا امروز باقي مانده است. فيلم‌هاي آمريكايي فوق‌العاده زيادي وجود داشتند. اين چيزي بود كه من وارد آن شدم، اين تجارتي بود كه خودم را قاطي آن كردم. اما اين صنعت با تولد سينمايي ديگر از دنيا رفت. آن موقع بهترين فيلم‌هاي هنري بزرگترين فيلم‌هاي سال بودند و بعد شروع كرد به حركت كردن به سوي جهت امروزي‌اش. به جاي اينكه بخواهيد به عنوان يك بازيگر مسير حرفه‌اي كاري خود را بسازيد، بايد سعي كنيد برنده مسابقه‌اي شويد تا بتوانيد در يك فيلم شركت كنيد. يك شب با داستين هافمن شام خوردم و او گفت تو بازنشسته نشدي، نااميد شدي.

=

پن درباره مشكلات ادامه‌دارش با تجاوز به حريم خصوصي افراد هم صحبت كرد و گفت: مي‌شنوم كه مردم درباره اهميت حريم خصوصي صحبت مي‌كنند و حالا كه جعبه اسرار در رسانه‌هاي اجتماعي و اينترنت باز شده، همه مي‌توانند هك شوند و خواهند شد. باور دارم تا يك سال ديگر هر زن يا شوهري، هر پدر و مادري مي‌تواند به تاريخ كامل ايميل و تكست و عكس‌هاي همه دسترسي داشته باشد، حالا مهم نيست چندبار آن‌ها را پاك مي‌كنيد. مي‌دانيد، تنها راهي كه استحقاق حريم خصوصي را داشته باشيد اين است كه در حقيقت از آن دفاع كنيد و درباره‌اش صحبت كنيد و فرهنگ ما اين كار را نكرده است و فكر مي‌كنم اين مساله ما را در همه زمينه‌هايي كه مي‌خواهيم در آن برتر باشيم، يك درجه پايين‌تر آورده است.

پن در پاسخ به پرسشی درباره وضعيت كمپ پناهندگان خود كه از زمان زلزله نابودكننده هاييتي در سال ۲۰۱۰ افتتاح شد، گفت: در نهایت ما تمام ۶۰ هزار پناهنده را به خانه‌هاي جديد فرستاديم. اما يك ماه بعد از اينكه ما به آنجا رسيده بوديم، اوضاع انقدر خراب شده بود كه واقعا تحت تاثير قرار گرفته بودم و فكر نمي‌كردم موفق شويم. در ابتدا همه چيز قابل حل شدن مي‌رسيد، اما يكبار كه با هليكوپتر داشتم از بالاي منطقه رد مي‌شدم، تا حدي شاهد درد بودم كه يك لحظه فكر كردم نمي‌توان كاري كرد. با اين حال موفق شديم.

فائزه عزیزخانی، کارگردان سینما درخصوص درستی چینش فیلم‌های نوروزی گفت: چون فیلم خودم در بین فیلم‌ها نمایش داده می‌شود، حرفی برای گفتن ندارم ولی در مجموع چیدمان هم چیدمان خوبی است چرا که به هر حال گریزناپذیر باید تعدادی از فیلم‌ها باشند که چرخ سینما بچرخد.

او تاکید کرد این برنامه فقط شامل آثار شرکت‌کننده در جشنواره‌ها نمی‌شود، بلکه هر فیلم قابل قبولی امکان اکران در این برنامه را دارد.

باقری در پاسخ به این پرسش که چرا این برنامه فقط یک روز در هفته برگزار می‌شود، توضیح داد: در وهله اول باید کشش برنامه و اقبال تماشاگران را بسنجیم و در صورتیکه استقبال خوب باشد، می‌توانیم برنامه را گسترش دهیم.

این مدیر هنری درباره رایزنی با مدارس برای آوردن دانش آموزان به سینما کانون دیدن این آثار توضیح داد: قطعا این کار را انجام می‌دهیم و تلاش می‌کنیم بچه‌ها با خانواده‌هایشان به این سینما بیایند.

باقری که پیش از این در نشست خبری جشنواره پویانمایی از راه‌اندازی سینما تک کودکان خبر داده بود، درباره این موضوع به ایسنا گفت: برنامه «شنبه‌های پویانمایی» مقدمه و سرآغازی است برای راه‌اندازی سینما تک کودکان که طی آن می‌کوشیم فیلم‌های تاثیرگذار کودک اعم از تولیدات داخلی و خارجی را در سانس‌های متفاوت به نمایش بگذاریم.

معاون تولید کانون پرورش فکری از برگزاری این برنامه در دیگر استان‌ها خبر داد و تاکید کرد که این برنامه فقط منحصر به تهران نیست.

باقری توضیح داد: گام بعدی ما برگزاری این برنامه در دیگر استان‌هاست و در همین راستا هماهنگی‌ها لازم را انجام می‌دهیم تا این برنامه در استان‌هایی که امکانات لازم برای نمایش این آثار را دارند، برگزار شود.

به گفته او، در برنامه «شنبه‌های پویانمایی» از صبح تا عصر چند فیلم مختلف در نوبت‌های متفاوت نمایش داده می‌شوند. این برنامه صبح‌ها ویژه مدارس و عصرها ویژه خانواده‌ها برگزار می‌شود.

این فیلم که هنوز جزئیات آن فاش نشده، قرار است تابستان آینده در لهستان، ایتالیا و ایالت یوتا واقع در غرب ایالات متحده آمریکا فیلمبرداری شود.

تاریخ اکران این فیلم اواسط سال 2016 میلادی اعلام شده است.

بنا بر این گزارش، «لخ مایوفسکی»، کارگردان و نویسنده 62 ساله لهستانی فیلم‌هایی چون «آسیاب و صلیب»، «لب‌های شیشه‌ای»،«دشت سگ‌ها»، «زندانی ریو» و «شوالیه را در کارنامه کاری خود دارد.

«مایوفسکی» که شاعر قابلی نیز هست عضو انجمن بین‌المللی قلم لهستان است.

سید مصطفی هاشمی مدیر پردیس سینمایی پرشین با اشاره به اینکه شهر کرج یکی از پایگاههای مهم فرهنگی و هنری کشور است،گفت:گروه هنر و تجربه با توجه به اینکه مدت کمی فعالیت خود را شروع کرده است، ولی قشر جوان و هنرمندان و نسل جوان استقبال خوبی از این گروه کرده‌اند.

او افزود:بسیاری از مخاطبان درشهر کرج و استان البرز تشنه تماشای آثار هنر وتجربه هستند و با توجه به جمعیت 2میلیون وسیصد هزار نفری استان البرز انتظار استقبال خوبی از فیلمهای گروه هنر وتجربه می‌رود. با توجه به اینکه در گذشته مردم مهرشهر برای تماشای فیلمهای سینما به چند سینمای معدود شهر کرج می‌رفتند،هم‌اکنون با افتتاح پردیس پرشین مهرشهر کرج امکان بسیار خوبی برای تماشای آثار سینمایی برای آنها به وجود آمده است، اکثر جوانان علاقه‌مند سینما پیگیر این موضوع هستند که چه زمانی فیلمهای سینمای ایران، گروه هنر وتجربه اکران خواهد شد.

او با اشاره به امکانات این پردیس سینمایی توضیح داد: طراحی وچیدمان صندلی‌های این پردیس سینمایی به گونه‌ای است که تماشاگر احساس راحتی بیشتری می‌کند. در برخی سینماها به خاطر نوع چیدمان و جانمایی ،باعث استقبال کم مخاطبان شده بود. هم اکنون راهروهای این سینما عریض‌تر شده و به صندلی‌های روز سینمای جهان که توسط تولید کنندگان داخلی تولید شده مجهر شده است.

او پیش بینی کرد که علاوه برجوانان و قشر دانشجو و فرهیخته ،خانواده‌ها نیز از این پردیس سینمایی استقبال کنند.

مدیر پردیس سینمایی پرشین در پایان خاطرنشان کرد: یکی از ویژگی‌های این پردیس سینمایی ،طراحی نمای بیرونی آن است که الهام گرفته از حلقه ونگاتیو فیلمهای سینمایی است و این تنها پردیس سینمایی است که تماشاگر با دیدن نمای بیرون آن به هویت سینمایی این مجتمع چند منظوره پی‌خواهد برد.

ساخت پردیس سینمایی «پرشین» مهر شهر کرج از سال 86 آغاز شده است. این پردیس دارای چهار سالن به ظرفیت 600صندلی است به طوری که دو سالن آن دارای 200صندلی و دوسالن دیگر دارای 100صندلی است.

پردیس سینمایی پرشین مهرشهر کرج که متعلق به بخش خصوصی است دارای پارکینگ مجزا و طبقات تجاری و رفاهی ودو سالن پذیرایی است . این پردیس سینمایی قرار است همزمان با اکران نوروزی به ناوگان سینمای کشور بپیوندد و نسبت به اکران فیلمهای روز سینمای ایران و 3سانس سینمای هنر وتجربه اقدام خواهد نمود.

این پردیس سینمایی چهار سالنه با حمایت موسسه سینما شهر تجهیزات سینمایی خود را تامین نموده است و پیش بینی می شود که با آغاز به کار این پردیس سینمایی ،جزو پرفروشترین سینماهای کشور شود.

آقایان همه حمایت کردند تا فیلم من ساخته نشود!

محمدعلی سجادی گفت: آقایان همه جوره حمایت کردند تا فیلم با نام "یک داستان اخلاقی" ساخته نشود و من با وجود 6 سال دوری از کار برای کار کردن گدایی نمی‌کنم.

محمدعلی سجادی کارگردان سینما در خصوص روند تولید فیلم "داستان اخلاقی" گفت: در حال حاضر در مرحله پیش تولید فیلم هستیم و متاسفانه هیچ حمایتی از سوی سازمانها برای ساختن این فیلم نشده است. 

آغاز نمایش «دختر. مادر. دختر» ساخته پناه برخدا رضایی در گروه هنر وتجربه

پناه بر خدا رضایی کارگردان و تهیه کننده این فیلم هست و خدیجه رحیمی، جمیله رحیمی، صدیقه نظری بازیگران اصلی این فیلم هستند.

خلاصه داستان: بر درختان صنوبر خورشید دمیده است. زن به یاد دارد در کنار این صنوبرهای رقصان به عقد مردش درآمد. در آن روزگار، صنوبر‌ها هنوز قلمه بودند. زن در روزگار جوانی، با مردش در زیر سایه این درختان، عمر را سپری می‌کردند. زن با مردش حرف می‌زد، کودکانه می‌دوید، عاشق مردش شده بود. اکنون زن در انتظار مردش است، که سالیانی ست از خانه رفته است. زن امید دارد مردش روزی به خانه بازگردد. از زن فقط دستهای استخوانی‌اش مانده است. با این دستان گیسوان دخترش را شانه می‌کرد و بر آن‌ها گل شمعدانی می‌آویخت... زن سراپا در باد ایستاده است.

سایر عوامل: نویسنده: پناه بر خدا رضایی/ دستیار کارگردان: فائزه معدنی/ منشی صحنه: ناهید احمدزاده/ مدیر تولید: مجید معدنی/ مدیر فیلمبرداری: مهدی رضایی/ تدوین: موحد شادرو/ آهنگساز: امید رییس دانا

بهنوش بختیاری، علی صادقی، رضا بنفشه خواه، هما خاکپاش، فرحناز منافی ظاهر، حسن اسدی، جواد مقیمی، سیدرضا حسینی، داریوش رحیم زاده، دریا خزائی، ثنا حاجی زاده، مهسا کاشف، فربد کیانی، اسماعیل حیدری و با حضور افتخاری سید محمدرضا یوسفی و با معرفی کیانا یعقوبی بازیگران اصلی این فیلم هستند.

«کج دست» مضمونی کمدی دارد و داستان زندگی شاهین با بازی علی صادقی را روایت می کند که از نوجوانی برای لج بازی با مادر و ناپدری اش دست به دزدی می زند. از طرفی، ناپدری شاهین (رضا بنفشه خواه) مردی معقول است که برای اصلاح پسرش دست به هر کاری می زند. در نهایت او به فکر استفاده از متدهای روانشناسی می افتد که...

این فیلم قرار است از شبکه نمایش خانگی توزیع و در یکی از شبکه های سراسری پخش شود.

سایر عوامل «کج دست» عبارتند از تهیه کننده: محسن محسنی نسب، نویسنده: مصطفی الماسی و جواد مقیمی، مدیر تصویربرداری: عزت الله عزیزی، صدابردار: بهروز عابدینی، طراح صحنه و لباس: مصطفی الماسی، طراح چهره پردازی: مهرداد قلی پور، جانشین تهیه و مدیر تولید: حسین خلیلی، دستیار اول کارگردان: حسین ایرانپور، برنامه ریز: نگار پاکار،  منشی صحنه: فاطمه نجاریان، مجریان طرح: محمدرضا سیدیوسفی، مدیر مالی: صادق صادق پور، حسین خطیبی، عکاس و تصویربردار پشت صحنه: الهه کامکار.

پیش از این گزارش "مایک اپس" نقش "ریچارد پرایر" را ایفا می‌کند. "ریچارد" کمدینی بود که مرز و محدوده‌ی نژاد پرستی را جابجا کرد و به عنوان یکی از کمدین‌های اسطوره‌ای را از آن خود کرد. 

مراسم اکران خصوصی فیلم «رخ دیوانه» به میزبانی ابوالحسن داودی کارگردان و بیتا منصوری تهیه کننده با حضور محمدرضا عارف به عنوان چهره سیاسی و علیرضا تابش مدیر عامل بنیاد سینمایی فارابی شامگاه گذشته ۲۳ اسفندماه در پردیس سینما ملت برگزار شد.

پیش از نمایش «رخ دیوانه» بیژن امکانیان، ساعد سهیلی، امیر جدیدی، ابوالحسن داودی و بیتا منصوری از عوامل حاضر در این مراسم به همراه محمدرضا عارف تابلوی این فیلم سینمایی را امضا کردند.

همچنین سعید سهیلی، مرتضی شایسته، محمد زرین دست و علیرضا تابش از دیگر افرادی بودند که تابلوی «رخ دیوانه» را امضا کردند. اغلب مهمانان این مراسم در دست نوشته های خود، برای اکران نوروزی این فیلم سینمایی آرزوی موفقیت می‌کردند.

قبل از نمایش این فیلم سینمایی مراسم تجلیل از عوامل فیلم برگزار شد. ابوالحسن داودی و بیتا منصوری که به عنوان میزبان در این مراسم حاضر بودند به پاس قدردانی از عوامل فیلم «رخ دیوانه» گلدان های شمعدانی به آنها هدیه کردند.

داودی کارگردان فیلم منتخب مردمی سی وسومین جشنواره فیلم فجر ضمن خوش آمدگویی به مهمانان حاضر در مراسم اکران خصوصی این فیلم سینمایی گفت: امیدوارم سینمای ایران در سال پیش رو با موفقیت به فعالیت های خود ادامه دهد و برای سینمای ایران رونق گیشه آرزو می کنم.

نمایش فیلم سینمایی «رخ دیوانه» با حضور مهمانان راس ساعت ۲۱ روز شنبه ۲۳ اسفندماه برگزار شد.

فرزند محمدعلی طالبی درگذشت

محمد علی طالبی با تائید خبر مرگ پسر 28 ساله‌اش؛ گفت: پسرم به همراه یک گروه 5 نفره برای ساخت یک فیلم به شمال کشور سفر کرده‌ بودند. پس از پایان فیلم‌برداری در جاده سراوان دچار تصادف می‌شوند.

او ادامه داد: از این گروه تنها پسر من آسیب دید و به بیمارستان پورسینای رشت منتقل شد اما امروز پس از یک هفته درگذشت.

طالبی با بیان این مطلب که به تازگی فیمی با نام «پادو» را با همکاری هم نوشته بودیم و پروانه ساخت هم برای آن صادر شده بود؛ گفت: او تدوین فیلم‌های «یک روز سرد» و «قول» را که ساخته من بود و «سیاوشان» ساخته محمدعلی سجادی را انجام داده بود. تجربه ساخت یک فیلم مستند نیز در پرونده کاری‌اش است. 

این کارگردان سینمایی در مورد زمان و مکان مراسم تشییع پسرش گفت: امروز او  را به تهران منتقل کردیم و پس‌فردا مراسمی در بهشت زهراخواهیم شد. البته باید هماهنگی‌هایی با روابط عمومی وزارت ارشاد در خصوص مراسم انجام شود.

سینما سینما اثری از «کن هافس» را تحلیل می‌کند

سینمایی«چیتی چیتی بنگ بنگ» به کارگردانی کن هافس، یکشنبه ساعت 23:15 روی آنتن می‌رود.

درخلاصه داستان« چیتی چیتی بنگ بنگ» آمده است: مخترعی (وان دایک) یک ماشین مسابقه را تعمیر می کند و به آن قدرت‌های جادویی می بخشد. سپس به بچه های صاحب ماشین کمک می کند تا شورش موفقی را علیه ملکه ی سرزمینی که از بچه ها نفرت دارد به راه بیندازند و... 

بازیگر تئاتر «مردی برای تمام فصول» ادامه داد: در طول این مدت چند پیشنهاد تئاتری نیز داشتم که متاسفانه به دلیل اینکه برای بازی در این سریال ۴۲ قسمتی قرارداد داشتم آنها را نپذیرفتم که در آستانه عید تصویربرداری این مجموعه نیز متوقف شد اما به تازگی فیلم تئاتر نمایش «مردی برای تمام فصول» بهمن فرمان آرا وارد بازار شده که خوشبختانه از کیفیت مناسبی برخوردار است و امیدوارم مورد استقبال قرار گیرد.

بازیگر فیلم «خودزنی» درباره پیشنهادی که برای گذراندن ایام نوروز به شهروندان دارد، بیان کرد: در حقیقت شاید پیشنهادی که من به مردم می دهم مناسب نباشد چون هرکس با توجه به سلیقه و میزان بودجه و امکاناتی و علایقی که دارد سعی می کند تعطیلاتش را به نحوی بگذراند. یکی به سفر می رود و دیگری ترجیح می دهد در شهر خودش بماند و استراحت کند.

وی افزود: من که ۲ سریال متوقف شده «آرام می گیریم» و « یادداشت های یک زن خانه دار» به کارگردانی مسعود کرامتی را در نوبت کلید خوردن مجدد دارم که سریال «یادداشت های یک زن خانه دار» نیز به دلیل مسایل مالی متوقف شده است بنابراین از آنجا که مسائل مالی در زندگی و تصمیم گیری افراد تاثیر می گذارد ممکن است چند روزی به همراه خانواده به شمال کشور بروم اما بیشتر وقتم را در ایام نوروز به دیدن فیلم و سریال خواهم گذراند.

دلاوری بیان کرد: آخرین فیلمی که دیدم فیلم «تک تیرانداز آمریکایی» به کارگردانی کلینت ایستوود بود که فیلمی درام و اکشن است. همچنین بعد از گذشت ۱۵ - ۱۶ سال که کتاب «کلیدر» محمود دولت آبادی را خوانده بودم دوباره مطالعه آن را آغاز کرده ام و فعلا در حال خواندن جلد دوم آن هستم. به علاقمندان کتاب هم پیشنهاد می کنم این رمان بلند را بخوانند. 

این بازیگر در پایان صحبت هایش متذکر شد: من تمام تعطیلات نوروز گذشته را به تماشای سریال «مدار صفر درجه» نشستم و از آنجا که در زمان پخش از تلویزیون موفق به دیدنش نشده بودم برای باز سوم در ایام تعطیلات آن را تماشا کردم. کلا ایام نوروز فرصت مناسبی است که مردم به دیدن چنین آثاری بنشینند. امسال هم قرار است سریال «برکینگ بد» را ببینم و بسیار مشتاقم که تماشایش را آغاز کنم. این سریال از جمله مجموعه های پرطرفدار است که دیدنش را در ایام نوروز پیشنهاد می کنم.

تورج اصلانی فیلمبردار یک اثر خارجی شد

اصلانی قرار است فیلمبرداری باد سیاه به کارگردانی حسین حسن را در اقلیم کردستان و کوبانی برعهده گیرد.

وی در ادامه همکاری های بین المللی خود در پروژه های سینمایی، به دعوت ممد اکتاش مدیر کمپانی میتوس فیلم آلمان به اقلیم کردستان عراق سفر کرده و هم اکنون مشغول فیلم برداری فیلم سینمایی باد سیاه (ره شه با) است.

حسین حسن کارگردان این فیلم از بازیگر و فیلمساز سرشناس کرد عراقی است که در اطراف شهر دهوک در اقلیم کردستان، شهرهای کوبانی و ربیعه در سوریه و هم چنین در مرز ترکیه فیلم جدیدش فیلمبرداری خواهد شد.

باد سیاه به تهیه کنندگی ممد اکتاش که یک موضوع جهانی را در خود جای داده؛ محصول مشترک اقلیم کردستان و کشور آلمان است و ترکیبی از عواملی سینمای ایران، اقلیم کردستان، سوریه و ترکیه در ساخت آن مشارکت دارند.

طراحی صحنه این فیلم برعهده هنرمندانی از ترکیه، بخشی از تولید و مدیر تولید بر عهده هنرمندانی از سوریه و همچنین اداره سینمای استان دهوک در اقلیم کردستان است.

موضوع این فیلم درباره حمله گروه تروریستی داعش به روستاهای اطراف شهر شنگال در عراق و تعرض آن ها به چند دختر کرد ایزدی است.

حسین حسن کارگردان این فیلم یکی از بازیگران سرشناس سینمای اقلیم کردستان است که در اکثر آثار سینمایی سینماگران اقلیم کردستان به عنوان بازیگر نقش های اصلی حضور دارد، با این فیلم ها در جشنواره های مختلف بین المللی حضور پیدا کرده باد سیاه سومین فیلم سینمایی این کارگردان به شمار می رود.

همکاری اصلانی به عنوان مدیر فیلمبرداری با سینمای اقلیم کردستان به سال 2003 و بعد از سقوط صدام بازمی گردد که در نخستین همکاری خود، مدیر فیلمبرداری فیلم سینمایی اسب به کارگردانی مهدی امید شد.

وی همچنین در سال 2005 و 2008 مدیر فیلمبرداری فیلم های عبور از غبار به کارگردانی شوکت امین کورکی و زمزمه با باد به کارگردانی شهرام علیدی را برعهده داشته است.

اصلانی در مورد همکاری سینماگران ایرانی با سینمای اقلیم کردستان می گوید؛ در چند سال گذشته بخش تکنیکی سینمای ایران از جمله مونتاژ، فیلمبرداری، صدا و ... با پروژه های سینمایی در اقلیم کردستان عراق حضور فعالی داشته است و سینماگران ایرانی با سینماگران کرد تعامل خوبی با یکدیگر دارند.


زرین‌دست سینما وارد دهه هفتم زندگی خود شد

از گلایه فرشته طائرپور از رئیس جمهور تا رونمایی از محمد رسول الله/جشنواره‌ای که غافلگیر‌کننده نبود

فصل زمستان در سینمای ایران با جشنواره توام است این فصل پر از خبرهای ریز و درشت جشنواره‌ای است. دی ماه رئیس سازمان سینمایی، بیشتر به دیدار گذشت از بازدید از پشت صحنه فیلم مجید قاری زاده (سلام پدربزرگ) تا  دیدار با مدیر حوزه های علمیه کشور،  بازدید از مدرسه اسلامی هنر قم، دیدار با علما و مراجع تقلید قم ، دیدار با مدیر اجرایی جشنواره فیلم در گردش کشورهای اسلامی  و دیدار با سفیر ونزوئلا از میان این دیدارها بالاخره رئیس سازمان سینمایی تصمیم گرفت مدرسه ملی سینما را با سبک و سیاقی که در فرانسه تجربه شده است راه اندازی کند و هیات امنای آن را در این ماه مشخص کرده و در بهمن ماه ریاست این هیات امنا را به مجیدی مجیدی سپرد.
 
جشنواره فیلم فجر در سی و سومین دوره تغییری بنیادین را تجربه کرد و بخش ملی از بین الملل آن جدا شد و ما در سال 93 برای اولین بار این نوع از جشنواره تجربه کردیم.  هیات انتخاب جشنواره فیلم فجر، پس از اعلام نظراتش مانند هر زمان دیگری با مخالفت از سوی برخی از فیلمسازان مواجه شد. علیرضا امینی از اینکه فیلمش در جشنواره پذیرفته نشد گلایه کرد اما علنی‌ترین واکنش توسط عبدالرضا کاهانی کارگردان «استراحت مطلق» شکل گرفت و در نهایت او اعلام کرد فیلمش را در اسفندماه اکران خواهد کرد شورای صنفی نمایش هم با این صحبت های این فیلمساز همیشه معترض همراه شد و  فیلم در اکران نوروزی جای گرفت
 
جشنواره سی و سوم فیلم فجر هم جشنواره فیلم‌های متوسط بود که متاسفانه نام‌ها هم نتوانستند نظر مخاطبان را جلب کنند و در نهایت هنگام ارایه جایزه ها هم هیات داوران تلاش کرد تا با دادن دیپلم های افتخار (حتی در بخش کارگردانی) نظر همه شرکت کنندگان را جلب کند. اما نکته حایز اهمیت در این جشنواره حذف جایزه نگاه ملی بود که از اهمیت خاصی برخوردار بود و با وجود دو فیلم «ابوزینب» و «مزارشریف» این جایزه از جشنواره حذف شد!
 
فرشته طائرپور که در روز زن در همایشی حاضر شده  و سخنانی را ایراد کرده بود در اختتامیه جشنواره از وعده حضور رئیس جمهور در اختتامیه مهمترین رویداد فرهنگی گلایه کرد و گفت: به ما وعده داده شده بود با حضور آقای روحانی جوایز داده می شود، به هرحال ظاهرا به دلیل گرفتاری های موجه ایشان از حضورشان محروم شدیم. سینمای محبوب و مفتخر ما را چه حضور داشته باشید چه نداشته باشید متعلق به جمهوری اسلامی بدانید و برای دیدن محصولات سینمای ایران زمان بگذارید.
 
مهمترین رویداد جشنواره سی و سوم اکران فیلم سینمایی محمد (ص) به کارگردانی مجید مجیدی بود که در سینما فرهنگ رونمایی شد و زحمات گروهی که 7 سال با مجیدی همراهی کردند به ثمر نشست.  
 
در اوایل برگزاری جشنواره حبیب ایل بیگی حکم معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی را از حجت الله ایوبی اخذ کرد و بعد از برگزاری جشنواره نیز علیرضا تابش سمت مدیریت بنیاد سینمایی فارابی را از رئیس سازمان سینمایی گرفت.
 
تعیین اکران نوروزی یکی از چالش‌های پیش روی شورای صنفی نمایش بود که بالاخره مشخص شد و فیلم های «روباه»، «رخ دیوانه»، «استراحت مطلق»، «ایران برگر» و «طعم شیرین خیال» اکران شد.  اکران فیلم‌های اسفندماه همیشه با سردی و رکورد همراه بوده است که طبیعت این ماه آخر سال به شمار می‌آید اما در این میان تنها فیلم «لامپ 100» نظر مخاطبان را به خود جلب کرد این فیلم که درباره اعتیاد است فروش خوبی داشته و سینما فرهنگ به دلیل عقد قرارداد و پایین نیامدن کف فروش نتوانسته فیلم «روباه» را از چهارشنبهه 20 اسفندماه  (مانند دیگر فیلم های اکران نوروزی) نمایش دهد.

هنوز تغییرات در سازمان سینمایی ادامه دارد و در اسفندماه بالاخره حکم رئیس انجمن سینمای جوان برای فرید فرخنده کیش از سوی ریاست سازمان سینمایی صادر شد. حیدری خلیلی هم که سرپرست بنیاد سینمایی فارابی بود در آخرین روزهای اسفند سمت قائم مقام رئیس سازمان در امور اجرایی را از آن خود کرد. مجمع عمومی خانه سینما تشکیل شد و هیات مدیره خانه سینما با حضور  ابراهیم مختاری به عنوان رئیس هیات مدیره  دوره جدیدی از فعالیت  را آغاز کرد.
 
سینمای ایران در فصل های مختلف عزیزانی را که برای هنر این کشور زحمات فراوانی را متقبل شدند را از دست داد امادر آخرین ماه سال در سوگ زاون قوکاسیان، عزیز هنرآموز  و آرش طالبی پسر محمدعلی طالبی نشست.
 
در طول سال 93 شاهد تغییرات در سازمان سینمایی بودیم که امیدواریم در این میان وضعیت موسسه رسانه های تصویری و ماموریت این ارگان زیرمجموعه مشخص شود تا بتوان شاهد فعالیت درست این سازمان بود.
 
نکته مثبت در سال 93 را می توان رغبت مخاطب به سمت سالن‌های سینما و افزایش میزان فروش فیلم‌ها با چینش درست اکران دانست که باعث خرسندی است.

هیچ نهادی؛ محیط‌زیست را جدی نمی‌گیرد/ تا اطلاع ثانوی به جشنواره؛ فیلم نمی‌دهم

کمال تبریزی در آخرین ساخته خود "طعم شیرین خیال" سراغ محیط‌زیست رفته و سعی کرده در دل داستانی عاشقانه؛ اهمیت حفاظت از محیط زیست و مبارزه با آلودگی را بیان کند. با این کارگردان و محمدعلی حسین‌نژاد(تهیه‌کننده فیلم) درباره فیلم طعم شیرین خیال و دلایل و روند ساخت فیلم گفتگو کرده‌ایم.

 ایده ساخت اولیه فیلم چگونه به ذهنتان رسید؟

حسین‌نژاد: گروهی از سینماگران دنیا نگران محیط زیست هستند و در طول سال؛ در جشنواره‌های مختلف و سمینار‌ها با یکدیگر جلسه می‌گذارند. در یکی از این جلسات که در تورنتو کانادا برگزار می‌شد؛ من هم حضور داشتم، مساله‌ای که در آنجا مطرح شد؛ این بود که امروز زیست انسان باتوجه به تخریب‌های صورت‌گرفته در محیط زیست درحال تهدید است و باید سینما به این امر توجه کند تا مردم آگاهی درونی پیدا کنند. آگاهی که آنجا مدنظر بود با اطلاع‌رسانی تفاوت دارد زیرا ممکن است انسان درباره مسائلی اطلاع داشته باشد اما در رفتارش تغییری صورت نگیرد اما اطلاعاتی که درونی و نهادینه شود؛ باعث می‌شود افراد نسبت به تغییر رفتار خود واکنش نشان دهند و به محیط زیست بیشتر توجه کنند. یعنی باید با استفاده از سینما؛ اطلاعات به مخاطب به گونه‌ای داده شود که تبدیل به فرهنگ‌سازی شود.

امروز یکی از بحران‌های حیاتی؛ مساله خشونت لجام‌گسیخته در جوامع و پایین آمدن آستانه‌ی تحمل افراد است. بحث دیگر محیط زیست است که باید به این دو مساله کاملا جدی توجه شود. من قبل از اینکه در اجلاس تورنتو شرکت کنم و درباره این مسائل بحث کنیم؛ طرحی پیرامون محیط زیست و لزوم حفاظت از آن داشتم. بعد از شرکت در این جلسات برای ساخت آن جدی‌تر شدم لذا طرح را بازنویسی کردم و قهرمان اصلی داستان را فردی قرار دادم که استاد دانشگاه است و علاقه‌مند محیط زیست که برای حفاظت از محیط زیست تلاش زیادی می‌کند. از طرفی او؛ خواستگار دختری‌ست که در دانشگاه درس می‌خواند. درحین انجام امور خواستگاری و اتفاقاتی که بین وی و دختر بوجود می‌آید؛ مسائل زیست محیطی نیز مطرح می‌شود.

یعنی می‌خواستید با بیان یک داستان عاشقانه؛ رفتارهای اشتباه را نیز تذکر دهید؟

حسین‌نژاد: بسیاری از رفتارهای ما در محیط زیست اشتباه است اما خودمان از آن اطلاع نداریم. ما فقط رفتارهایی را می‌بینیم که به‌صورت مستقیم با ما در ارتباط است مثلا سیگار کشیدن را رفتاری ضدمحیط زیست و ضداجتماعی می‌دانیم درحالی‌که بسیاری از رفتار‌ها همچون استفاده بیش از اندازه از اتومبیل، مصرف بی‌رویه برق و آب، استفاده از کیسه‌های پلاستیکی برای محیط زیست در جامعه ضرر دارد اما بسیاری از ما این رفتار‌ها را اشتباه نمی‌دانیم. این‌گونه رفتار‌ها باعث شده مجموعه حیات نه تنها برای انسان‌ها بلکه برای حیوانات و گیاهان نیز خطرناک باشد. مثلا امروز بسیاری از باکتری‌ها و جانداران میکروسکوپی که برای حیات مفید و لازم هستند به مرور از بین رفته‌اند و نسل‌شان منقرض شده؛ به همین دلیل شاهد هستیم که بیماری‌های جدیدی دیده می‌شود که تاکنون وجود نداشته است. یعنی در فیلم تلاش کردیم در قالب یک داستان رمانتیک؛ نکات زیست محیطی و رفتارهای مخرب پنهان را یادآوری کنیم.

 آقای تبریزی شما به‌عنوان کارگردان فیلم؛ آیا این دغدغه را داشتید یا کار سفارشی از یک تهیه‌کننده بود؟

تبریزی: دغدغه محیط زیست و پاکی آن برای من خیلی مهم است و آنقدر نیز این مسئله را ابراز کرده‌ام که با این صفت شناخته و معروف شده‌ام و همه در سینما می‌دانند که من مثلاً به سیگار کشیدن بسیار حساس هستم. حتی در جلسات کانون کارگردانان نیز تاکید دارم که کسی در جلسه سیگار نکشد و حتماً برای کشیدن سیگار به بیرون برود. قبل از ساخت این فیلم گفت‌وگویی با اصغر فرهادی داشتم و حتی فرهادی پیشنهاد داده بود؛ انجمنی تشکیل دهیم که در آن فیلمسازانی که به محیط زیست اهمیت می‌دهند؛ گردهم جمع شوند. هدف‌مان هم این بود که با تشکیل یک سازمان مردم‌نهاد، بین خودمان مقرراتی وضع کنیم که از این به بعد در فیلم‌ها هیچ شخصیتی سیگار نکشد یا حداقل فقط شخصیت‌های منفی سیگار بکشند. در همین فکر‌ها بودم که محمدعلی حسین‌نژاد پیشنهاد ساخت فیلم طعم شیرین خیال را ارائه کرد. زمانی که فیلمنامه را خواندم همین که مسئله محیط ِزیست در آن بود؛ مجابم کرد فیلم را بسازم. بعد گروهی تشکیل دادیم که علی میرمیرانی و نغمه ثمینی نیز اضافه شدند و فیلمنامه را نوشتیم و فیلم را ساختیم.

سینمای ایران برخلاف سینمای دنیا به الگوسازی در بخش‌هایی چون محیط زیست توجه نمی‌کند. این سوال از آنجا مطرح می‌شود که مثلاً در بسیاری از سریال‌های پربیننده‌ی دنیا مانند لاست تمام داستان در جنگل می‌گذرد قطعاً در چنین فضایی به‌صورت غیرمستقیم آموزش رفتار با محیط زیست نیز وجود دارد اما در سینمای ایران چنین چیزی نیست. دلیلش چیست؟

تبریزی: این مسئله یعنی پیام غیرمستقیم درباره همه مسائل جوابگو نیست. مثلاً صحنه‌هایی مانند تصادف و آسیب دیدن افراد بر اثر این تصادف قطعاً روی بیننده تاثیر می‌گذارد اما درباره بعضی مسائل که به‌صورت کاملاً ناپیدا هستند؛ دادن پیام غیرمستقیم تاثیری ندارد. مثلاً مسئله محیط زیست یا آلودگی هوا به گونه‌ای به وجود می‌آید که تاثیرات آن نه تنها به چشم نمی‌آید بلکه از لحاظ حسی نیز لمس نمی‌شود. درحالی‌که اتفاق یا ضربه‌ای که این آلودگی به انسان‌ها می‌زند در حال رخ دادن است. مثلاً ما به آلودگی هوا بی‌اهمیت می‌شویم اما ناگهان می‌بینیم که همکار یا دوست‌مان به دلیل همین آلودگی دچار سرطان شده است.

مسائل زیست‌محیطی فقط زمانی کاملاً جدی گرفته می‌شوند که به‌صورت عینی دیده شوند مثلاً در دولت دهم؛ هنگامی که هوا به خاطر استفاده از بنزین‌های نامرغوب بسیار آلوده شده بود یا همین اواخر به دلیل وجود ریزگرد‌ها تمام مردم به هوا اهمیت می‌دادند اما به محض آنکه کمی از این مشکلات کاسته می‌شود؛ باز مسئله از اهمیت خارج می‌شود. در این میان آنچه نگران‌کننده است عکس‌العمل ماست. متاسفانه بخشی از جامعه و به خصوص گروهی از روشنفکران اعتقاد دارند که این مسئله نیز مشکلی مانند سایر مشکلات است. این نوع نگاه در طول سال‌ها باعث شده تا بی‌تفاوت از کنار محیط‌زیست و مشکلات آن بگذریم و واکنش خوبی نشان ندهیم درحالی‌که بسیار مسئله مهمی است به طور مثال درباره ریزگرد‌ها در اهواز قطعاً باید گروهی از هنرمندان یا نویسندگان یک بیانیه یا نامه‌ی بلندبالا امضا می‌کردند. این مسئله نه تنها در میان گروه‌های فرهنگی بلکه حتی در بین کسانی که مدعی دفاع از محیط زیست و حیوانات هستند نیز وجود دارد و من به آن‌ها هم گفته‌ام که صدای شما کم است. اینکه امروز شما به چیزی اعتراض کنید و خبری در رسانه‌ها منتشر شود و بعد فردا هیچ خبری نباشد؛ تاثیری ندارد زیرا مردم پرمشغله امروز مسائل را زود فراموش می‌کنند. درحالی‌که امروز ما تک‌تک قربانی شرایط بد محیط زیستی شدیم لذا با جمیع جهات احساس کردم درباره این موضوع باید صدای‌مان را بالا ببریم به همین دلیل در فیلم عامدانه دیالوگ‌های مستقیم درباره محیط زیست گذاشتم و برای همین تماشاگر می‌بیند که شهاب حسینی به‌عنوان یک دلسوز محیط زیست کاملاً واضح درباره این مسئله صحبت می‌کند زیرا مشکلاتی را می‌بیند که دیگران نمی‌بینند.

آیا نمایش‌هایی که تاکنون فیلم داشته؛ توانسته تاثیری روی مخاطبان بگذارد؟

 تبریزی: اکران فیلم تازه آغاز شده اما آنچه که در جشنواره فیلم فجر شاهد بودم یا بعد از آن؛ نشان داد کسانی که به دیدن فیلم رفتند از فیلم تاثیر گرفتند. حتی به‌صورت تلفنی یا حضوری به من گفتند بعد از تماشای فیلم تلاش کرده‌ایم مواردی را که برای محیط زیست ضرر دارد؛ رعایت کنیم مثلا حتی از دستمال کاغذی کمتر استفاده کنیم تا زباله‌ی کمتری تولید کنیم. این مسئله نشان می‌دهد نوعی عدم آگاهی درباره محیط زیست وجود دارد بجای اینکه فکر کنیم کسی می‌خواهد به محیط زیست عمداً لطمه بزند. اگر این آگاهی داده شود؛ قطعاً بسیاری از افراد رعایت می‌کنند.

آیا نگران نبودید فیلم شعاری شود؟

 تبریزی: به هیچ عنوان زیرا مسائلی که در فیلم بیان می‌شود واقعیت‌هایی است که دیر یا زود ما را دربرمی‌گیرد. تصور می‌کردم باید اینگونه درباره محیط زیست حرف بزنیم تا مخاطب ما بیدار شود زیرا در صورت ادامه این روند و عدم هشدار به وضعیتی می‌رسیم که در آینده فجایعی به وجود می‌آید که هیچ کاری از دست ما برنمی‌آید. مانند همین ریزگرد‌ها که امروز ما را قفل کرده و هیچ تصمیمی نمی‌‌توانیم درباره آن بگیریم و هیچ کمکی نیز به مردمی که در جنوب زندگی می‌کنند؛ نمی‌توانیم بکنیم. آن‌ها هم نمی‌توانند زندگی خود را‌‌ رها کنند و جای دیگری بروند.

حسین‌نژاد: وضعیت امروز محیط زیست تحت تاثیر فعالیت‌هایی است که در ۲۰-۳۰ سال گذشته به وجود آمده است. قطعا اگر در آن زمان درباره این مسائل به اندازه کافی سخن گفته می‌شد و کار فرهنگی انجام می‌شد؛ امروز شاهد این مشکلات نبودیم. لذا نباید زمانی که فیلمی درباره محیط زیست ساخته می‌شود؛ آن را متهم به شعارزدگی کنیم.

این مسئله که به محیط زیست توجه نمی‌شود آیا ناشی از آن نیست که بیشتر ما فقط فکر خودمان هستیم؟

تبریزی: ناشی از یک خودخواهی است که از سودمندی برای خودمان می‌آید. مثلاً زمانی که من در اتومبیل خودم نشستم یا در خانه‌ام؛ فقط برایم این مهم است که منزل و اتومبیلم تمیز باشد. غیر از محیط شخصی دیگر هیچ چیزی برای من اهمیت نداشته باشد. نتیجه این امر و این خودخواهی این شده که ما نه تنها به محیط زیست بلکه حتی به همسایه خود نیز بی‌توجه هستیم و زندگی جمعی را فراموش کرده‌ایم.

این مشکل از کجا ناشی می‌شود؟ آیا از ضعف دستگاه‌های تربیتی یا عدم توجه خانواده‌ها به چنین مسائلی؟

تبریزی: ضعف هر دو بخش است. زیرا مفهوم بسیاری از اتفاقات این روز‌ها گفته نمی‌شود و فقط نتیجه و عملکرد کار دیده شده است. در گذشته نان از ارزش زیادی برخوردار بود زیرا می‌دانستند که برای پخت یک نان و تبدیل گندم به نان چه زحماتی کشیده می‌شود و هر فردی که نانی مصرف می‌کردآ اگر بخشی از آن را روی زمین می‌دید؛ با آن با احترام رفتار می‌کرد اما امروز چنین مفاهیمی یادآوری نمی‌شود.

امروز باید دوباره این تعلیمات و آموزش‌ها از راه‌های گوناگون به‌صورت پررنگ بیان شوند. کم شدن چنین تعلیماتی آرام‌آرام روی سلامت روانی و اجتماعی جامعه نیز تاثیر می‌گذارد و نتیجه‌ی آن می‌شود رفتارهایی که امروز در کوچه و خیابان می‌بینیم.

برای باز شدن موضوع اجازه بدهید خاطره‌ای تعریف کنم. چند ماه پیش با چند نفر از سینماگران به سفری رفتیم و ژاپن را دیدیم. در ژاپن و در شهر هیروشیما شاهد بودیم که نه تنها هیچ سطل آشغالی وجود ندارد بلکه هیچ زباله‌ای نیز روی زمین دیده نمی‌شود. این مسئله برای ما سوال شد. بعد از آنکه پیگیری کردیم؛ متوجه شدیم اینجا افراد کالایی را که مصرف می‌کنند؛ باقیمانده‌اش را با خود حمل می‌کنند و بعد در منزل در ظرف آشغال می‌اندازند و به صورت کاملاً منظم آن را دفن می‌کنند.

مردم ژاپن اعتقاد دارند آشغال به‌دلیل اینکه توسط خودشان تولید شده؛ وظیفه خودشان است که آن را نابود و دفن کنند. این رفتار نشان می‌دهد آن‌ها به اهمیت محیط زیست واقف هستند. اما متاسفانه در کشور ما فقط شعار نظافت و پاکیزگی داده می‌شود و در عمل خلاف آن رفتار می‌شود.

راه‌حل چیست؟ آیا با ساخت یک فیلم یا چند فیلم مردم آگاه می‌شوند؟ اگر این فیلم‌ها تاثیر دارد چرا از آن‌ها حمایت نمی‌شود؟

تبریزی: باید از کودکی روی اهمیت محیط زیست تمرکز کنیم. مثلاً من با خانم ابتکار(رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست) صحبت کردم و تاکید کردم با وزیر آموزش و پرورش جلسات مشورتی برگزار کند و در مدارس بحث محیط زیست به‌عنوان یک مسئله اصلی مطرح شود. قطعاً در کنار آن نمایش فیلم‌هایی همچون طعم شیرین خیال و تماشای آن توسط کودکان می‌تواند تاثیرگذار باشد.

 حسین‌نژاد: علت اینکه از ساخت این فیلم حمایت نشد یک غفلت بزرگ است زیرا بسیاری از سازمان‌ها و نهاد‌ها برای برگزاری نمایشگاه هزینه‌های زیادی می‌کنند و فکر می‌کنند که کار درستی می‌کنند. تاثیر یک فیلم سینمایی از چند نمایشگاه بیشتر است و میلیون‌ها نفر فیلم را می‌بینند که روی آن‌ها تاثیر می‌گذارد. از طرفی؛ نگاه ما به محیط زیست ابزارگرایانه است. تصور می‌کنیم هر شیء که در طبیعت وجود دارد فقط شکل ظاهری آن است درحالی‌که اینطور نیست. تمام اجزای محیط زیست هوشمند هستند و اگر بلایی بر سر طبیعت بیاوریم؛ متوجه می‌شوند. امروز ثابت شده گیاهان نیز درد می‌کشند.

 شکل و ساختار فیلمنامه از ابتدا اینگونه بود؟

تبریزی: فیلمنامه دستورالعمل ما برای ساخت بود و در زمان ساخت نیز تلاش کردیم زیاد آن را تقطیع نکنیم و حرکت دوربین سیال باشد. هر صحنه را به شکل یک نما طراحی کرده‌ایم. درباره طراحی تخیل‌ها هم میزان آن بعد‌ها افزایش پیدا کرد زیرا تخیل قهرمان داستان بسیار مهم بود و برای اولین بار تخیلات قهرمان فیلم به‌صورت کمیک موشن به نمایش درمی‌آید که بسیار هم تاثیرگذار بود.

درباره بازیگران نیز چون لوکیشن کرمان بود؛ تلاش کردیم از بازیگران این استان استفاده کنیم حتی خواستیم قهرمان اولیه از استان کرمان باشد که به‌رغم استعدادهایی که وجود داشت؛ امکان‌پذیر نشد.

واکنش‌ها در جشنواره فیلم فجر چگونه بود. انگار فیلم مورد توجه داوران قرار نگرفت؟

تبریزی: متاسفانه به‌نظر می‌رسد داور‌ها متوجه فیلم نشدند درحالی‌که باید به لحاظ استراتژیک به فیلم طعم شیرین خیال توجه می‌شد. اما به‌نظر می‌رسد دغدغه داوران نبود و ارتباط محتوایی و مضمونی با فیلم برقرار نکرده‌اند. جشنواره دچار یک جور کهنگی‌شده و کلیشه‌ در آن نفوذ کرده است. جشنواره فیلم فجر نه تنها به فیلم‌هایی همچون طعم شیرین خیال کمک نمی‌کند بلکه ضربه هم می‌زند درحالی‌که باید جشنواره فیلم فجر به دیده شدن فیلم‌ها کمک کند به همین دلیل من تا اطلاع ثانوی؛ دیگر فیلم‌هایم را به جشنواره فیلم فجر نمی‌دهم.

حسین‌نژاد: هیات داوران درگیر کلیشه‌های مرسوم شده بودند زمانی که من بعد از جشنواره درباره فیلم با آن‌ها صحبت کردم و توضیح دادم و گفتم که در بیان داستان از چه شیوه‌های استفاده کردیم؛ تازه متوجه داستان فیلم شدند.