«بولتن سینما»؛ ویژه نامه روزانه جشنواره فیلم فجر/6

گروه سینما و تلویزیون، درحالی که هفتمین روز جشنواره نیز به پایان رسید و اهالی سینما خود را برای حضور در روز هشتم آماده می کنند، هیجان همچنان بیشتر و بیشتر می شود.

به گزارش بولتن نیوز، حضور معاون رییس‌جمهور در اکران «شیفت شب»، صحبت های «محمد احسانی» درباره توجه ویژه به «امید» در فیلم‌های امسال، نگاهی به برنامه روز هشتم جشنواره فیلم فجر در کاخ جشنواره، اعلام نتایج نظرسنجی مردمی در هفتمین روز از جشنواره فجر، حضور ۹۰ هزار نفر در پنج روز در سینماهای مردمی، نشست رسانه ای فیلم های سینمایی «شرفناز»، «مزار شریف»، «پدر آن دیگری»، «آزادی مشروط» و «شیفت شب»، اعلام زمان اولین اکران فیلم «محمد رسول الله»، حبت های «عباس غزالی» بازیگر فیلم سینمایی «اعترافات ذهن خطرناک من»، سانس فوق‌العاده «رخ دیوانه» در سه سینما، گفت و گویی صمیمی با «محمدرضا فروتن» که خود را شاگرد اول روانشانسی می داند، اظهارات «کمال تبریزی» درباره «طعم شیرین خیال»، فیلمی درباره محیط زیست و گلایه از سهل‌انگاری مسئولین جشنواره که باعث خروج این فیلم از آرای مردمی شد، آغاز اکران فیلم سینمایی «لامپ صد» از روز جمعه، توضیحات «رضا کریمی» درباره «تگرگ و آفتاب»، گفت و گویی مفصل با «فرزاد موتمن» کارگردان فیلم «خداحافظی» و درنهایت نگاهی به حواشی برگزاری جشنواره در روز هفتم سرخط مهمترین اخبار امروز را به خود اختصاص می دهد.

معاون رییس‌جمهور مهمان «شیفت شب» شد

«امید» در فیلم‌های امسال مورد توجه بوده است/ رنگین کمانی از فیلم‌های متفاوت در جشنواره امسال

«محمد احسانی» مدیر شبکه یک سیما لحظاتی پیش با حضور در کاخ جشنواره به سوالات خبرنگاران پاسخ گفت.

وی درباره ارزیابی‌اش از فیلم‌های حاضر در جشنواره گفت: داورها باید ارزیابی کنند و ما هم به عنوان یکی از اعضاء هیات انتخاب نظراتمان را داده‌ایم و فیلم‌ها انتخاب شده است. به نظرم مجموعه متنوعی است و از همه ژانرها و موضوعات و شیوه‌های مختلف کارگردانی حضور دارند. حضور جوانان هم امسال پررنگ‌تر و بیشتر است و فیلم‌هایی که به عنوان فیلم اول آمده‌اند، ارتقاء پیدا کرده‌اند و امیدوارم در داوری‌ها نیز دیده شود و کسانی که زحمت بیشتری کشیده‌اند و آراء بیشتری را به خود اختصاص داده‌اند، انتخاب شده و از آنها قدردانی شود.

وی همچنین در پاسخ به اینکه شما کدام فیلم‌ها را دیده‌اید؟ عنوان داشت: من در هیات انتخاب همه فیلم‌ها را دیده‌ام و نمیتوانم بگویم کدام را بیشتر دوست داشته‌ام. ما جمع 7 نفره‌ای بودیم که حدود چهل روز کل آثار را بازبینی کردیم و محصول و خروجی هم همان چیزی است که اعلام شده است. بقیه هم بر عهده داوران محترم است.

وی همچنین به این پرسش که با توجه به اینکه شما همه فیلم‌ها را دیده‌اید، فکر می‌کردید این فیلم‌هایی که الان در صدر آراء مردمی هستند، بالا بیایند؟ پاسخ گفت: این فیلم‌هایی که اسامی‌شان را در آراء مردمی دیدم، فیلم‌هایی هستند که همان موقع هم دوستان گمانه‌زنی می‌کردند بیننده بیشتری را جلب می‌کنند و باید ببینیم تا اخر چه می‌شود. من برای همه آرزوی موفقیت می‌کنم.

وی در پاسخ به سوال خبرنگاران مبنی بر اینکه شعار امسال جشنواره، امید است، به نظرتان این شعار در فیلم‌های امسال محقق شده است؟ تصریح کرد: صفر و یک نیست و از جایی باید شروع شود و در روند تکاملی ادامه مسیر بدهد. یکی از شاخص‌ها این است که فیلم‌هایی که برخی از دوستان امسال دارند را با فیلم‌های سال گذشته آنها مقایسه کنیم. اگر می‌توانستم اسم می‌بردم. به نظرم این نکته کاملا در آثارشان برجسته است. در عین اینکه تلاش شده به مضامین و محتوا فکر شود، به این موضوع هم فکر شده و مجموعه اینها خوب است و رنگین کمانی از همه سلایق و علایق در جشنواره امسال حضور دارند.

وی همچنین در پاسخ به اینکه برخی از فیلم‌ها در جشنواره امسال کنار گذاشته‌ شده‌اند و همچنین برآوردش از اکران سال 94 عنوان داشت: ما در بیانیه هیات داوران هم یک بند آورده بودیم که فیلم‌هایی که انتخاب نشده‌اند، فاصله‌شان با فیلم‌هایی که انتخاب شده‌اند، خیلی کم بود و در ان بیانیه از مسئولین سینمایی درخواست شده بود که برای فیلم‌هایی که از نظر این هیات انتخاب دیده نشدند، امکان اکران خوب و دیده شدن خوب فراهم شود. بعضی از فیلم‌هایی که در انتخاب ما نبودند، به احتمال قوی انشاءالله سال آینده اکران خوبی هم خواهند داشت و این منافاتی ندارد.

احسانی اظهارداشت: سیاستی که سال گذشته شورای پروانه ساخت اعلام کرده بود که آثار قصه‌گو و قهرمان محور مورد توجه قرار بگیرند، این موضوع امسال کاملا مشهود است. حتی در کارهای اول که ذاتا کارهای تجربی هستند خیلی کارهای قصه‌گو و گرمی داریم.

وی تصریح کرد: هنر و تجربه امسال فیلم‌های خاصی را انتخاب کرده و یک بخشی هم مشترک است. یعنی علاوه بر اینکه در بخش هنر و تجربه هستند، در بخش‌های دیگر هم هستند. به هر حال هنر و تجربه از اساس محل و جایی است که سینماگرها بتوانند سوژ‌ه‌های جدید و بدیع و مخاطبان توجه داشته باشند. این هم بخشی از مخاطبان سینما هستند. شاید آنها سینمای مخاطب عام را قبول نداشته باشند و بخواهند فیلم‌های خاصی باشد که معمولا مخاطبان حرفه‌ای تر هم مشتری این سینما هستند. سینمای هنر و تجربه اینها را پوشش داده و در حقیقت کمک سینمای عامه پسند است. در یک فیلم تجربه بیشتر مورد توجه است و در یکی به گیشه بیشتر توجه می‌شود. ولی هر دو اینها ساختار دارند.

 احسانی در بخش دیگری از مصاحبه خود با خبرنگاران در پاسخ به سوالی با مضمون اینکه 3 فیلم از آراء مردمی خارج شده‌اند، نظرتان در این باره چیست؟ اظهارداشت: من این 3 فیلم را دیده‌ام و آنچه اتفاق افتاده مقررات جشنواره است که من الان از آن اطلاع دقیقی ندارم.

وی درباره مضمون اجتماعی که امسال در فیلم‌های جشنواره بیشتر دیده می‌شوند که مراحل تولید آسان‌تری دارند، گفت: سال‌های گذشته هم وجه غالب سینمای اجتماعی بوده است و این موضوع به علایق فیلمسازان و استقبال مخاطب برمی‌گردد. کمی کمبود کارهای مفرح دیده می‌شود و لازم است. اما پیشنهاد باید از سوی فیلمسازان اتفاق بیفتد و نهادهای حمایتی هم جاهایی که احساس می‌کنند فیلمسازان کمتر راغب هستند، مشوق‌هایی قرار بدهند تا فیلمسازان جذب شوند.

وی همچنین درباره اینکه برای فیلم‌ها محدودیت ژانر بگذارند نیز توضیح داد: فکر نمی‌کنم این اتفاق خیلی مورد علاقه فیلمسازان قرار بگیرد و احساس می‌کنند آزادیشان محدود می‌شود. اما سیاست‌های تشویقی پاسخ می‌دهد و خیلی نیازی به تقسیم‌بندی‌های آهنین نیست.

احسانی همچنین درباره اینکه با آمدن او به شبکه یک سهم برنامه‌های سینمایی در این شبکه بیشتر می‌شود نیز عنوان داشت: ما دنبال سینمای حرفه‌ای و هم مستند و کوتاه هستیم. ما حدود 10 سال پیش در شبکه یک سیما باکسی با عنوان فیلم کوتاه داشتیم که هم فیلم‌های کوتاه را نمایش می‌داد و هم عوامل آنها به برنامه می‌آمدند و دیده می‌شدند. به دنبال این هستیم که این اتفاق بیفتد و باب همکاری باز شود. ما برای اولین بار بهترین باکس شبکه یعنی ساعت 23 را به معرفی فیلم‌های جشنواره اختصاص داده‌ایم که سیمرغ 33 نام دارد.

وی ادامه داد: در تقسیم‌بندی‌های شبکه پرداختن به جشنواره در دستور کار شبکه یک نبود ولی با نظر مساعد آقایان سرافراز و پورمحمدی مبنی بر حمایت از جشنواره داشتند، به ما هم تاکید کردند که جشنواره را مورد پوشش قرار دهیم.

مدیر شبکه یک سیما درباره تغییر  سیاست‌ها و ماموریت‌های شبکه یک سیما در دوران مدیریت جدید نیز توضیح داد: یکسری از ماموریت‌ها اصلی و تعریف شبکه است منتها یکسری از موارد مسائلی است که به ذوق و سلیقه مدیران برمی‌گردد. ما سعی کردیم تحولاتی را در قالب برنامه‌های جدید از سال 94 آغاز کنیم. این یک ماه هم مشغول بررسی طرح‌ها هستیم و از خدا می‌خواهیم که کمک کند مشکلات هم حل شود.

وی در پاسخ به این پرسش که فکر می‌کنید چقدر دغدغه‌های مردم و جامعه در فیلم‌های جشنواره امسال مطرح شده است؟ گفت: مشکلات و دغدغه‌ها تقریبا خیلی مطرح شده است. اگر شما به مجموعه فیلم‌ها توجه کنید، می‌بینید که خیلی از مشکلات جامعه مطرح شده اما به هرحال هرکسی ممکن است از منظر خود یک بخشی را کم بگذارد. این هم با گفت‌وگوی بین سیاست‌گذاران و فیلمسازان حل می‌شود و مشکلات بیرون می‌آید.

احسانی درباره برنامه‌های نوروزی شبکه یک سیما نیز اظهارداشت: هم سریال داریم. هم کارهای ترکیبی و مستند. سریال قورباغه و قناری هم در حال تولید است.

وی همچنین در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه به نظر می‌رسد به اجبار قورباغه و قناری را به خاطر زمان کم برای پخش نوروزی انتخاب کرده‌اید، تصریح کرد: بین کارهای آقایان مقدم و فخیم‌زاده باید انتخاب می‌کردیم که تعداد قسمت‌های کار آقای مقدم (میکائیل) بیشتر از تعطیلات نوروز بود و به همین دلیل قورباغه و قناری را انتخاب کردیم.

احسانی همچنین در پاسخ به سوال دیگر خبرنگاران مبنی بر حذف گروه‌های معارف شبکه‌ها نیز گفت: حذف که قطعا نمی‌شود. آنچه که مطرح شده بحث چابک‌سازی است. شبکه یک سیما نیز با توجه به اینکه شبکه ملی است همه گروه‌ها را دارد اما با یک تقسیم بندی و  مدیریت جدید قصد دارند همان کارها را انجام بدهند منتها با هزینه‌های کمتر و سرعت بیشتر. در این میان برخی اسم‌ها عوض می‌شود و برخی هم تغییر نمی‌کند.


«طعم شیرین خیال» شهاب حسینی / حضور خانواده «حاتمی» در هشتمین روز

هشتمین روز از سی و سومین جشنواره فیلم فجر با فیلم «طعم شیرین خیال» به کارگردانی کمال تبریزی که در بخش سودای سیمرغ جشنواره سی و دوم است در ساعت 10 صبح نمایش داده می‌شود.

فیلم سینمایی «طعم شيرين خيال» که با نام قبلی اش «دردسرهای شیرین» بود، یک طنز رومانتیک است که در آن شیرین (نازنین بیاتی) ماجرای آشنایی خود و خانواده‌اش با کسی که قرار است به خواستگاری او بیاید (شهاب حسینی) را برای ما روایت می‌کند.

شهاب حسینی (بازیگر نقش شخصیت اول مرد)، نادر فلاح، عیسی یوسفی پور، نازنین بیاتی (بازیگر نقش اول زن) پریوش نظریه و نازنین فراهانی بازیگران نقش‌های اصلی این فیلم هستند.

عوامل اصلی فیلم سینمایی «طعم شیرین خیال» به شرح زیر است:تهیه کننده : محمد علی حسین نژاد،کارگردان:  کمال تبریزی،نویسنده فیلمنامه : نغمه ثمینی / با همکاری علی میر میرانی/ براساس طرحی از محمد علی حسین نژاد،دستیار اول کارگردان و برنامه ریز: سید جمال سید حاتمی،مدیر تولید: جلیل شعبانی،طراح و مدیر گروه چهره پردازی: مجید اسکندری،مدیر گروه طراحی لباس: مجید لیلاجی،مدیر گروه طراحی صحنه و دکور: سارا سمیعی،مدیر گروه صدابرداری همزمان صحنه: عباس رستگارپور،مدیر گروه طراحی جلوه های صوتی و ترکیب صدا: علیرضا علویان،سازنده موسیقی متن ورهبری اجرا وضبط موسیقی: مسعود سخاوت دوست،مدیر گروه فیلمبرداری: علی تبریزی،تدوین: بهرام دهقانی،مدیریت امور طراحی و اجرای سکانس های انیمیشن: حسین جمشیدی گوهری،سوپروایزر تصویر سازی‌های سه بعدی و جلوه‌های بصری کامپیوتری: فرهاد یوسفی (شرکت پویا مهر)،مشاور رسانه‌ای: علی زادمهر،پخش شرکت سینمایی نورتابان.

«سفر به آمادای» به کارگردانی فرشاد افشین‌پور مستندی است که در نیمروز روز هشتم جشنواره ساعت 13 در بخش سینما جقیقت نمایش داده می شود.

فیلم مستند «سفر به آمادای» جدید‌ترین ساخته فرشاد افشین‌پور که به بررسی سیمای طبیعی و گونه‌های کم‌نظیر جانوری استان همدان اختصاص دارد و در بخش مسابقه ملی مستندهای بلند هشتمین دوره جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت به نمایش درآمد.

افشین‌پور درباره چگونگی تولید این مستند پیش از این گفته بود: « آمادای» نخستین نام این سرزمین است که در کتیبه پیلسر سوم پادشاه آشور، به محل تجمع و زندگی ماد‌ها به عنوان اولین قوم آریایی اشاره شده است و پس از عبور از هزاره‌های متوالی، به عنوان امروزی همدان تغییر می‌کند.

این فیلم در یک ساختار زمانی چهارفصل و در یک بازه مکانی بیست هزار کیلومتر مربعی، بیش از سی گونه جانوری مختلف نظیر عقاب طلائی، کوکر، کل و بز کوهی، سنجاب زمینی و بویژه فرمانروای باشکوه این سرزمین، گرگ خاکستری ایرانی را به تصویر می‌کشد.

سال گذشته فرشاد افشین‌پور موفق به دریافت جایزه بهترین فیلم زیست‌محیطی هفتمین دوره جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت برای فیلم «پرندگان سرزمین برف و آفتاب» شده بود.

فیلم سینمایی «در دنیای تو ساعت چند است؟» اولین فیلم سینمایی صفی یزدانیان ساعت 14:15 در بخش نگاه نو و سینمای هنر و تجربه به نمایش درمی‌آید.

علی مصفا علاوه بر بازیگری تهیه کنندگی این فیلم را نیز برعهده دارد و لیلا حاتمی و زهرا حاتمی دیگر بازیگران این فیلم هستند.

در خلاصه داستان فیلم آمده است: گلی بعد از بیست سال زندگی در فرانسه یک‌ باره تصمیم می‌گیرد به ایران و به زادگاهش، شهر رشت سفر کند. فرهاد در رشت به استقبالش می‌رود و می‌گوید که آشنایی قدیمی است، اما گلی اصلا او را به یاد نمی‌آورد.

علی مصفا بازیگر سینمای ایران چند سالی است در مسیر حمایت از فیلمسازان جوان پا گذاشته و تهیه کنندگی آثاری از این دست را برعهده می گیرد. البته تجربه نشان داده داشتن داستانی متفاوت و نگاهی مستقل از نکاتی است که باعث همکاری مصفا با فیلمسازان فیلم اولی می شود.

«نزدیک تر» به کارگردانی مصطفی احمدی دومین فیلم بخش نگاه نو است که در ساعت 16:30 نمایش داده خواهد شد.

این فیلم داستان یک خانواده است که بعد از مدت‌ها دور هم جمع می‌شوند. بهرام توکلی به همراه هستی بروشتنی فیلمنامه این فیلم را نوشتند. بهرام توکلی خود از فیلمسازان نسل جدید است که سینمای او طرفداران زیادی به ویژه در قشر روشنفکر دارد.

در این فیلم بازیگرانی چون پارسا پیروزفر، پگاه آهنگرانی، نازنین فراهانی و محمد صلاحی حضور دارند.

«روز مبادا» به کارگردانی فائزه عزیزخانی پنجمین فیلم روز هشتم جشنواره در بخش سینمای هنر و تجربه است که در ساعت 19 نمایش داده خواهد شد.

«روز مبادا» نام فیلمی است که فائزه عزیزخانی آن را کارگردانی کرده است و تهیه کنندگی «روز مبادا» را نگار اسکندرفر و محمد احمدی برعهده دارند. در این فیلم بازیگرانی چون هدیه تهرانی، شیرین آقارضا کاشی، ولی اله عزیزخانی، وحید عزیزخانی، مجید عزیزخانی، سمیرا مدنی، فرزانه گرایلی، شانی عزیزخانی، حسین کاکاوند، اعظم دهقان منشادی، بهروز فروغی، فاطمه گرایلی، فرهنگ لرستانی حضور دارند.
فیلم داستان مادری است که هوای رفتن کرده و زندگیش رنگ دیگری گرفته، اما اهل خانه او را باور نمی کنند.

آخرین نمایش روز هشتم جشنواره فیلم فجر به فیلم «دریا و ماهی پرنده» به کارگردانی مهرداد غفارزاده در بخش سینمای هنر و تجربه اختصاص دارد که در ساعت 21:30 برای رسانه ها نمایش داده می شود.

«دريا و ماهي پرنده» که مضمونی اجتماعی دارد به طور مشترک توسط مهرداد غفارزاده و اکبر روح به نگارش درآمده و محصول موسسه هنری خانه فيلم پروان است.

همایون ارشادی، نیوشا ضیغمی، نادر فلاح، امیرحسین رستمی، سیدجواد طاهری، علی اکبر صحرایی، ارشیا طالبی، محمد رحمانی، محمدحسین عدلی، یاشار حمیدزاده، مازیار نوروزی و محسن تمیزی بازیگران اصلی این فیلم سینمایی هستند.


اعلام نتایج نظرسنجی مردمی در هفتمین روز از جشنواره فجر

به گزارش بولتن نیوز به نقل از ارتباطات واطلاع رسانی سی و سومین جشنواره فیلم فجر، با شمارش ۵۵۴۷۷ رای تماشاگران از ۲۴۱ نوبت نمایش تا روز هفتم جشنواره به ترتیب فیلم های رخ دیوانه به کارگردانی ابوالحسن داوودی با میانگین امتیاز ۳/۱۷، فیلم عصریخبندان به کارگردانی مصطفی کیایی با میانگین امتیاز ۳/۱۰ و فیلم کوچه بی نام به کارگردانی هاتف علیمردانی با میانگین امتیاز ۲/۹۶ تا این تاریخ به ترتیب رتبه اول تا سوم را به خود اختصاص داده اند.


۹۰ هزار نفر به سینماهای مردمی رفتند

حدود نود هزار نفر در پنج روز اول جشنواره فیلم فجر به تماشای فیلم در سینماهای مردمی نشستند.

محمدرضا فرجی(مدیر امور سینماهای جشنواره فجر سی و سوم) درباره میزان استقبال مردم از فیلم‌ها بیان کرد: طبق آخرین آمار و اطلاعات در پنج روز نخست جشنواره ۸۸۸ هزار ۸۲ نفر به تماشای فیلم‌های مختلف در سینماهای مردمی جشنواره نشسته‌اند که این تعداد به غیر از مخاطبان برج میلاد و سینماهای مانند سینمای تهیه‌کنندگان است.


وی درباره پرمخاطب‌ترین سینماهای پنج روز نخست اظهار کرد: براساس آماری که به دست ما رسیده است، سینما آزادی با ضریب اشغال ۸۷ درصد پرمخاطب‌ترین سینمای مردمی جشنواره فیلم فجر بوده است.

مدیر امور سینماهای جشنواره فیلم فجر خاطرنشان کرد: پس از سینما آزادی، سینماهای ملت با ۷۷ درصد، فلسطین ۷۲ درصد، کوروش ۶۴ درصد، استقلال ۶۲ درصد و فرهنگ با ۶۰ درصد پرمخاطب‌ترین سینماهای سی و سومین سینماهای جشنواره فیلم فجر بوده‌اند.

نجفی: فیلم‌هایم شبیه آثار مجیدی نیست/ «شرفناز» را برای دل خودم ساختم

نشست رسانه ای فیلم سینمایی «شرفناز» امشب در سالن سعدی مرکز همایش های برج میلاد تهران برگزار شد.

در ابتدای این نشست حسن نجفی کارگردان فیلم سینمایی «شرفناز» گفت: در طول جشنواره بیشتر از آنکه منتظر نمایش فیلم باشم، منتظر نشست رسانه ای آن بودم و دوست دارم جلسه گرم باشد و درباره فیلم بحث باشد. جسارت پذیرفتن ضعف هایم را دارم زیرا هیچ مقامی روشن تر از این جلسه نیست که به من درس یاد دهد.

وی به سختی های تولید فیلم «شرفناز» اشاره کرد و گفت: کسی از لحاظ بودجه همراه من نبود و باید با پول جیبی خودم یک بازی عجیبی را آغاز می کردم زیرا از آن دست کارگردان هایی هستم که چنین مسایل و موضوعاتی برایم دغدغه است.

به گفته این کارگردان سینما، برای تولید «شرفناز» نزدیک به یک میلیارد پول خرج کردم و به هیچکس هم بدهکار نیستم.

این کارگردان درباره چگونگی شکل گیری همکاری با حسین علیزاده به عنوان آهنگساز فیلم «شرفناز» توضیح داد: آثار علیزاده را رصد می کنم و یکی از موسیقیدانان محبوب من است. از ابتدای این پروژه من، بایرام فضلی و حمیرا ریاضی مثلثی بودیم که هوای فیلم را داشتیم. از همان ابتدا تصمیم ما این بود که حسین علیزاده موسیقی فیلم را بسازد.

وی ادامه داد: اولین باری که علیزاده فیلم را دید ساخت موسیقی آن را قبول کرد زیرا نوستالژی مشترکی با فیلم داشت و زاویه اصلی آن را که شخصیت شرفناز بود کشف کرده بود.

نجفی در ادامه نشست درباره گویش بازیگران فیلم «شرفناز» بیان کرد: گویش چندپاره‌ای که در فیلم وجود دارد کاملا تعمدی و دستپخت خودم است و لحظه به لحظه فیلمبرداری کسانی از طیف بلوچی و پاکستانی این گویش ها کنترل می‌کردند.

وی در ادامه این نشست در دفاع از اینکه فیلم هایش شبیه به آثار مجید مجیدی نیست گفت: نمی خواهم مجید مجیدی باشم و اگر روزی یک پلان از فیلمم شبیه او باشد آن را از فیلم در می آورم.

کارگردان فیلم سینمایی «اسب هاهمچنان می تازند» اظهار داشت: گیشه فیلم برایم مهم نیست، شرفناز را برای دل خودم و با بودجه شخصی ساخته ام.

در ادامه بایرام فضلی مدیر فیلمبرداری فیلم سینمایی «شرفناز» نیز با حضور در این نشست گفت: مجبور بودیم برای این فیلم دیافراگم دوربین را باز کنیم و این به دلیل جنبه شاعرانگی آن بود به هیمن دلیل از لنزهایی استفاده می کردم که پس زمینه را تار کند.

حمیرا ریاضی بازیگر فیلم سینمایی «شرفناز» با اشاره به ایفای نقش خود گفت: فیلمنامه، راه را نشان می دهد و فکر می کنم وظیفه بازیگر این است که در جهت فیلمنامه حرکت کند و هر آن چیزی گه درباره نقش وجود دارد را بسط دهد و بازی کند.

وی ادامه داد: در شخصیت «شرفناز» طراوت، زنانگی و کودکی باهم دیده می شد و زندگی زنانی را نشان می داد که درپاکستان درگیر عقب ماندگی هستند. شرفناز زنی است که نگاهی متفاوتی به دنیا دارد. او به موسیقی علاقه نشان می دهد و گاهی در خلوت قیچک هم می نوازد.

علی اوسیوند دیگر بازیگر این اثر سینمایی درباره گویشی که در فیلم داشت، عنوان کرد: همه ما در ایران گویش یکسانی نداریم، در پاکستان هم به همین شکل است و من سعی کردم لحن پاکستانی داشه باشم.

وی ادامه داد: لحن و لهجه باهم متفاوت است و من به دنبال باور پذیر کردن نقش برای مخاطب ایرانی بودم.

این بازیگر همچنین درباره ریتم کندی که گاهی در فیلم وجود داشت، عنوان کرد: هر پلان و موقعیت نمایشی ریتم مربوط به خودش را دارد و از نظر من فیلم «شرفناز» یک تراژدی معاصر و یک وسترن آسیایی است.

فرخ فدایی که صدابرداری این اثر سینمایی را بر عهده داشت، گفت: در 25 سالی که در این حوزه کار کردم، فضای فیلم های مستند را بیشتر می پسندیدم و بیشتر فیلم هایی هم که کار کرده ام در فضای بیرون بوده اند.

وی درباره تجربه صدابرداری «شرفناز» نیز توضیح داد: صدای این فیلم با دوربین و گوشی ضبط شده است و همه تلاش من نشان دادن فضاهای واقعی در فیلم بود.

حسین قورچیان صداگذاراین اثر سینمایی نیز با اشاره به اینکه فیلم را به دلیل فضا، لحن و تصویر خوبی که دارد، می پسندد، یادآور شد: همه تلاش من این بود که بار دراماتیکی بر دوش صدا بگذارم تا مجموعه خروجی صدای فیلم در ترکیب با موسیقی حسین علیزاده، شکل قابل قبولی داشته باشد.

حسین حشمت نیا نیز که تدوینگر فیلم سینمایی «حشمت» بوده است، عنوان کرد: بخش زیادی از ریتمی که در فیلم می بینید، به فیلمنامه بر می‌گردد، ولی من خوشحالم که آقای نجفی این امکان را به من داد که با فراغ بال روی سکانس ها کار کنم.

وی ادامه داد: ما هفت ماه روی پلان های مختلف این فیلم کار کردیم و جابه جایی هایی را انجام دادیم تا به ریتم قابل قبولی برسیم که ببیننده بتواند آن را تحمل کند.

حق نداریم دیدگاه‌های فردی را درمورد موضوعات ملی بگوییم

نشست خبری فیلم سینمایی «مزار شریف» در برج میلاد تهران درحالی برگزار شد که در ابتدای نشست روابط عممی جشنواره فیلم فجر برای مشکلاتی که در زمان اکران این فیلم در سینماهای مردمی بوجود آمده؛ عذرخواهی کرد.

منوچهر شاهسواری(تهیه‌کننده فیلم) گفت: فارغ از تمامی مسایلی که برای این فیلم به وجود آمد اما به دلیل همراهی یک گروه همدل و همراه تجربه بسیار خوبی برایم بود.

وی با تشکر از مسعود رایگان که اواسط فیلم به گروه آنان اضافه شده بود؛ بیان کرد: در مقطعی با وجود شرایط پیچیده‌ای که برایمان به وجود آمده بود مجبور به تغییر شدیم و مسعود رایگان ما را از یک بحران نجات داد. تاکید می‌کنم که بدون داشتن روابط مبتنی بر حرفه‌ای بودن هیچ بخشی از سینما سامان نمی‌گیرد و مسعود رایگان در این بحران کاملا حرفه‌ای رفتار کرد.

این تهیه‌کننده در ادامه این نشست درباره هزینه تولید فیلم سینمایی «مزار شریف» توضیحاتی را ارائه کرد و گفت: اگر حوزه هنری به‌عنوان مالک فیلم اجازه می‌داد حتما صورت مالی هزینه‌ها به جز دستمزد‌ها را روی سایت منتشر می‌کردم.

وی ادامه داد: هزینه تولید این فیلم با توجه به ابعاد وسیع آن با هیچکدام از پروژه‌های میلیاردی قابل مقایسه نیست. متاسفانه موظفم که عدد نگویم اما هیچکدام از ارقامی که خیلی‌ها برای این پروژه اعلام کرده‌اند صحت ندارد.

تهیه‌کننده فیلم سینمایی «مخمصه» به تغییراتی که در بازنویسی فیلمنامه به وجود آمد؛ اشاره و بیان کرد: یکی از تغییرات اساسی فیلمنامه ماجرای راز و احتمال وقوع جنگ بود که به شکل کوتاه در خاطرات حسن روحانی پیش از ریاست‌جمهوری او آمده، با صحبت‌های که میان گروه انجام شد؛ پیرنگ فیلم را نجات درنظر گرفتیم و اگر در اتفاقات دیگر این ماجرا مداخله می‌کردیم از اصل موضوع جدا می‌شدیم.

شاهسواری به نادیده گرفتن بخش‌هایی از تاریخ اشاره کرد و اظهار داشت: گاهی قیچی برمی داریم و گذشته خود را قطع می‌کنیم اما مگر می‌توان به تاریخ و فرهنگ کشور نگاه نشود؟ اگر باور داریم همه در یک کشتی و یک کشور همراه هستیم و باید همسنگر باشیم.

وی اضافه کرد: حق نداریم دیدگاه‌های فردی را در مورد موضوعات ملی بگوییم بلکه باید مسئولانه و متعهدانه نسبت به هر موضوعی عمل کنیم. این خط کشی‌ها ما را از اصل موضوع دور می‌کنند.

عبدالحسن برزیده؛ کارگردان این فیلم درباره انتخاب این سوژه توضیحاتی را ارائه کرد و گفت: مرداد ماه سال ۱۳۷۷ آقای شاهسوند که قهرمان اصلی قصه است در یک مصاحبه تلویزیونی از خاطرات‌اش و چگونگی پیمودن راه طولانی ۱۹ روزه و رسیدن به ایران صحبت کرد زمانی که این مصاحبه را دیدم موضوع مزار شریف به شدت ذهنم را درگیر کرد.

وی از مرحوم سیف الله داد یاد کرد و ادامه داد: وی که در آن زمان ریاست هیئت مدیره خانه سینما را برعهده داشت و بعد از دیدن مصاحبه آقای شاهسوند در تماسی به من پیشنهاد داد فیلمی دراین باره بسازم. با وقت ملاقاتی که مرحوم سیف الله داد با آقای شاهسوند ترتیب داده بود جواب خیلی از سوالاتمان را گرفتیم و گفت‌و‌گویمان به فیلمنامه «مزار شریف» تبدیل شد.

کارگردان فیلم سینمایی «پرواز خاموش» گفت: با نمایش «مزار شریف» سیمرغ بلورین جشنواره سی و سوم را گرفتم. ساخت این موضوع مدت‌ها روی شانه‌ام سنگینی می‌کرد. خوشحالم که به نمایندگی از سینماگران تا حدی این وظیفه را انجام دادم.

این کارگردان در پاسخ به این سوال که تا چه اندازه به واقعیت تاریخی فیلم وفادار بوده است گفت: همه چیز را همانطور که اتفاق افتاده در فیلم آورده‌ایم البته دخل و تصرف بوده اما تحریف نه. قسمت‌هایی از داستان به تنهایی می‌تواند یک فیلم سینمایی کامل باشد و طبیعی است که ما نمی‌توانستیم به همه آن‌ها اشاره کنیم.

کارگردان فیلم سینمایی «دکل» به حضور و همراهی حسین حقیقی در فیلم اشاره کرد و اظهار داشت: نسل ما طعم شیرین رفاقت را چشیده است و امیدوارم نسل بعدی هم این طعم را شیرین را تجربه کند. حسین حقیقی، زمانی که دید در سختی‌های کار گیر افتاده‌ام به من کمک کرد. طعم شیرین این رفاقت تا همیشه برایم باقی می‌ماند.

حسین یاری بازیگر نقش «شاهسوند» فیلم سینمایی «مزار شریف» که در این نشست حضور داشت در پاسخ به این سوال که چرا تا پیش از اتمام فیلم حاضر به دیدار با «شاهسوند» نشده است، توضیح داد: از ترس حسن برزیده نخواستم شاهسوند را ببینم. زمانی که با برزیده کار می‌کنم باید شش دنگ حواسم به دیدگاه‌های او باشد به همین دلیل حس می‌کردم دیدار با شاهسوند مرا دچار دوگانگی می‌کند و نمی‌توانم آنچه را که کارگردان از من می‌خواهد به خوبی اجرا کنم.

این بازیگر ضمن تشکر از سعید ملکان؛ چهره‌پرداز فیلم «مزار شریف» از جای خالی او را در این نشست یاد کرد و گفت: همه عوامل با حضور در این نشست درباره این پروژه صحبت کردند اما سعید ملکان نمی‌توانست اینجا باشد و وظیفه خود می‌دانم به نکته‌ای در مورد او اشاره کند.

وی ادامه داد: جدا از گریم شخصیت‌های اصلی، ریش‌ها و موهای تمام طالبان‌هایی که در فیلم بازی داشتند توسط ملکان و گروه حرفه‌ای او بافته شده بود و نمی‌خواهم طبیعی بودن شمایل آن‌ها دلیلی بر عدم گریمشان تلقی شود.

محمد زرین‌دست؛ فیلمبردار فیلم سینمایی «مزار شریف» درباره علت انتخاب همکاری با این پروژه به فیلمنامه خوب آن اشاره کرد و گفت: زمانی که فیلمنامه را خواندم به آن علاقه‌مند شدم؛ البته تا پیش از آن کم و بیش با پیگیری اخبار از اتفاقی که برای دیپلمات‌های مزار شریف افتاده بود مطلع بودم.

وی اظهار کرد: فیلمنامه را مطلوب ارزیابی کردم و به عنوان یک ایرانی وظیفه خود دیدم در نمایش گوشه‌ای از این بی‌انصافی تاریخی سهیم باشم.

مسعود رایگان؛ دیگر بازیگر این فیلم بود که در نشست حضور داشت نیز گفت: اگر شخصیت نماینده شورای امنیت ملی را از این فیلم حذف می‌کردیم قطعا روایت داستان دچار لکنت می‌شد.

وی بیان کرد: سال ۷۷ که این اتفاق افتاد من ایران نبودم اما خبر آن به قدری حیرت آور بود که مدت‌ها از این همه خشونت در بهت و ناباوری بودم.

مهتاب کرامتی نیز گفت: با مدت کوتاهی که در خدمت گروه بودم تمام تلاشم بر باورپذیر بودن نقشم بود.

وی ادامه داد: با خواندن فیلمنامه بهت‌زده شدم و حسم این بود که نمی‌توانم از پس نقش یک زن افغان برآیم و به همین دلیل ابتدا از آقای برزیده خواستم گریم بشوم تا بدانم می‌توانم با این نقش ارتباط برقرار کنم یا خیر؟

بهزاد عبدی(آهنگساز فیلم سینمایی مزار شریف) که در این نشست حضور داشت؛ با اشاره به موسیقی این فیلم گفت: در موسیقی فیلم به هیچ عنوان به بومیت نپرداخته بودیم؛ همیشه قبل از قبول کار فیلمنامه را می‌خوانم و قبل از ساخت موسیقی آن تصویرسازی می‌کنم. در این فیلم زمانیکه که موضوع را می‌شکافتم به درد انسانیت برخورد کردم.

وی افزود: پروژه «مزار شریف» بزرگ است و من نمی‌توانستم برای آن کوچک کار کنم و تلاش کردم موسیقی آن هم با توجه به عمق و صحنه‌هایش بزرگ باشد.

این آهنگساز تاکید کرد: اصرار داشتم در تمام فیلم موسیقی جاری باشد و با توجه به اینکه گاهی اوقات سکوت‌ها هم موسیقی هستند، سکوت این فیلم هم نوعی موسیقی بود.

همچنین علی‌اکبر عبدالعلی‌زاده(مجری برنامه) با اشاره به قطع شدن نمایش فیلم مزار شریف در سینماهای مردمی  متنی را به شرح ذیل قرائت کرد:

ارتباطات و اطلاع رسانی جشنواره فیلم فجر از بابت اشکال فنی پیش آمده در نمایش اول فیلم مزارشریف اظهار تاسف کرده و اعلام می‌کند که این اشکال به دلیل تراکم کاری بخش‌های مختلف جشنواره فیلم فجر صورت گرفته است.

روال دفتر جشنواره این است که نمایندگان مستقر در سینما‌ها به نمایندگی از عوامل ایجاد کننده این مشکل، از مردم عذرخواهی کرده و امکان نمایش دوباره فیلم در زمان دیگری را به صورت رایگان برای مخاطبان فراهم کند.

در این مورد نیز همین اقدام صورت خواهد گرفت و برخلاف آنچه مطرح شده هیچگونه اصطکاک یا درگیری لفظی ایجاد نشده است.
خوشبختانه تاکنون نمایش اول همین یک فیلم با اشکال فنی مواجه بوده که به سرعت هم برطرف شده است.

گلایه های ثریا قاسمی از بازیگران جوان/ ما را از سینما طرد کردند


مدیریت سینما؛ سینما را عصبانی کرده‌است

نشست خبریر فیلم «آزادی مشروط» با حضور رامبد جوان، شاهرخ فروتنیان، محمد کارت، حسین پاکدل، حسین مهکام، مقصود جباری، مسعود سلامی و بهمن اردلان؛ شب گذشته 18 بهمن؛ در برج میلاد تهران برگزار شد.

حسین مهکام(کارگردان) درخصوص اولین فیلم سینمایی خود و چرایی کارگردانی فیلم‌نامه «آزادی مشروط» گفت: من برای فیلمنامه‌های پیشین کمتر از این فیل نامه زحمت نکشیدم. زمانی که حرف دریافت پروانه ساخت برای اولین فیلمم شد در میان طرح‌ها و فیلمنامه‌های موجود توافق جمعی روی ساخت این فیلمنامه بود. من این فیلمنامه را چند سال قبل نوشته بودم و برای شروع بازنویسی روی آن انجام دادم.

او راجع به حضور محمد کارت در نقش آصف گفت: من دوست داشتم که این نقش افغانی بدون لهجه باشد و او من را قانع کرد که باید نقش لهجه داشته باد و ظرف 48 ساعت بعداز صحبت باهم با یک لهجه کامل حاضر شذ و من تردید را کنار گذاشتم و او نقش را با لهجه بازی کرد. خیلی خوشحالم از همکاری با همه عزیزان به‌خصوص آقای محمد کارت که کار لذت‌بخشی بود.

مهکام با اشاره به اینکه فیلم بازیگردان نداشت؛ ادامه داد: بازیگران فیلم به قدری حرفه‌ای بودند که من احساس نکردم خللی بین ما وجود داارد که نیاز به هدایت بازیگر باشد. قبل از فیلمبرداری با بازیگران بحث و گفتگو می‌کردیم و با قطعیت بازیگران جلوی دوربین قرار می‌گرفتند.

رامبد جوان(بازیگر) درخصوص بازی در فیلم‌های جدی گفت: برنامه‌ریزی نکردم در ژانر خاصی بازی کنم. فیلم حسین مهکام فیلمی بود که دوست داشتم در آن بازی کنم. بازیگر حق دارد در هر ژانری بازی کند و امیدوارم در فیلم ترسناک هم بازی کنم.

او ادامه داد: در طول مدت فیلم فضا بسیار صمیمی بود که باعث می‌شد هر روز با حال خوب سر صحنه بیاییم و همه چیزی محاسبه شده بود.

حسین پاکدل(بازیگر) با بیان این مطلب که این فیلم جز فیلم‌هایی هست که معضلات اجتماعی را به ما نشان می‌دهد؛ افزود: سینما ابزار قدرتمندی برای بهبود اجتماع است. اما مدیریت سینما طی سال‌های گدشته سینما را عصبانی کرده و از پتانسیل‌های آن استفاده نکرده است. این موضوع معضل بسیاری از خانواده‌هاست.

مقصود جباری(تهیه‌کننده) با اشاره به اینکه دغدغه‌های فرهنگی آقای باله نبود این فیلم هرگز ساخته نمی‌شد؛ ادامه داد: قطعا دغدغه‌های فرهنگی نیاز ساخت چنین اثری است. دلیل اصلی حضور یک تهیه‌کننده در یک پروژه سینمایی برقراری ارتباز بین عوامل است. قطعا باید با فیلم نام ارتباط بگیرد. بزرگترین دستاورد برای من در این پروژه این است که فیلم حاشیه‌های کمی داشت.

او ادامه داد: اگر در فیلم فضای صمیمی ایجاد شده بود به دلیل کمال همنشین بود که در ما اثر کرد.

مسعود سلامی(مدیر فیلمبرداری) درمورد فضای فیلم «آزادی مشروط» گفت: من با آقای مهکام 13 سال همکاری داشته‌ام. فیلم می‌توانست بی‌رنگتر از چیزی که دیدیم؛ ساخته شود اما سعی کردیم با کنتراست و نورهای طبیعی این کار را فیلمبرداری کنیم.

عباس بلوندی(طراح صحنه و لباس) با بیان این مطلب که یک تعامل بین من و فیلمبردار و کارگردان برای رسیدن به یک هماهنگی وجود داشت؛ ادامه داد: برای من که سال‌ها تجربه سینمای جنگ را داشتم؛ این فیلم تجربه خوبی بود. اصلی‌ترین ویژگی فیلم حضور دوستان حرفه‌ای سینما و کار در کنار این عزیزان بود و دوست داشتم در فیلم‌های اجتماعی خود را محک بزنم.

محمد کارت(بازیگر) هم گفت: برای کسی که به بازیگری علاقمند است؛ حضور در چنین نقشی یک غنیمت است و من در 48 ساعتی که وقت داشتم؛ سعی کردم همه تلاشم را برای این لهجه بکار بگیرم. خوشحالم که بعداز بی‌خود و بی‌جهت این فیلم را بازی کردم که به من مجال تامل داد.

او دغدغه خود را بیشتر از مستندسازی بازیگری دانست و ادامه داد: یکی از دلایلی که فیلم مستند ساختم این بود که توانایی خود را بروز دهم. اگر بازیگری برایم یش بیاید برای من بسیار جذاب‌تر است.


نیکی کریمی و ۲۱ مرد در جشنواره فجر/ از کتک زدن زن ها خسته شده ام

نیکی کریمی در نشست خبری چهارمین فیلمش گفت در این دوره از جشنواره ۲۱ کارگردان مرد حضور دارند و او تنها کارگردان زن است و محمدرضا فروتن نیز گفت از اینکه مدام در فیلم ها، زنها را کتک می زند خسته شده است.

نشست خبری فیلم سینمایی «شیفت شب» شامگاه شنبه ۱۸ بهمن با حضور نیکی کریمی کارگردان، علیرضا برازنده مدیر فیلمبرداری، علی اصغری نویسنده، هایده صفی یاری تدوینگر، پیمان جعفری مدیر تولید، افروز بوجاریا طراح گریم و محمدرضا فروتن، لیلا زارع و امیرحسین آرمان بازیگران در تالار سعدی مرکز همایش های برج میلاد برگزار شد.

 کریمی در این نشست با اشاره به روند نگارش فیلمنامه از مهرماه سال گذشته تا مهرماه امسال که فیلمبرداری در ۴۵ جلسه انجام شده در واکنش به خنده های حضار بین فیلم گفت: در سکانسی که آقای پاکدل حرف می زند من می خواستم حرف اصلی فیلم را بگویم. در جریان تحریم خیلی ها پولشان را از دست دادند و سرمایه گذاری هایشان نابود شد و پول عده ای دیگر نیز ۱۰ برابر شد. ما دنبال شعار دادن نبودیم و می خواستیم کانون خانواده را نمایش دهیم.

برازنده نیز درباره تکنیک فیلمبرداری روی دست در «شیفت شب» اظهار کرد: از این تکنیک به خواست کریمی استفاده کردم. اگر بخش هایی از آن آزاردهنده بوده اشکال از کار من بوده اما در تلاش بودیم این موضوع به درام کمک کند.

لیلا زارع نیز در ادامه با بیان اینکه فیلمنامه به نحوی نوشته شده که مخاطب کم کم با درون شخصیت ناهید آشنا می شود، گفت: این زن ابتدا درگیر زندگی عادی است و مسایل و دغدغه ای ندارد اما به مرور شخصیت او درونی تر می شود.

کریمی نیز در ادامه با اشاره به سابقه ۲۵ ساله اش در بازیگری گفت: از تیم بازیگری این تیم تشکر می کنم که همه خوب بودند. از فروتن و زارع گرفته تا آرمان و امیر آقایی که حالا قشم است و بازی هیچکدام گل درشت نبود. گل درشت بازی ای است که با دست و حرکت و میزانسن شکل می گیرد اما در فیلم ما اینگونه نبوده است. در «شیفت شب» زن محترم است و فداکار و مسئول ظاهر می شود. علیرغم آنکه تاکنون در جشنواره دیده ایم و کمتر شخصیت زنی بوده که پای خانواده اش بایستد. تا به حال که چنین چیزی ندیده ام امیدوارم در کارهای بعدی این را ببینم.

در ادامه، آرمان نیز نقش هایی را که به او پیشنهاد می شود کاراکترهایی خواند که همگی جای کار دارند.

کریمی نیز ادامه داد: من در سیمنارهای زیادی در این طرف و آن طرف دنیا شرکت کرده ام و موضوع برخی از آنها این بوده که چرا تعداد فیلمسازان زن، این قدر کم هستند. ۲۵ سال از آغاز فعالیت من در سینما گذشته و من ۱۰ سال اخیر را به فیلمسازی مشغول بوده ام و این موضوع برایم خیلی جدی است. همانطور که می بینید در جشنواره امسال 21 مرد حضور دارند و من تنها زن جشنواره هستم.

صفی یاری نیز تدوینی را مناسب دانست که در خدمت قصه باشد و عملکردش به عنوان تدوینگر را طبق نظر و خواسته کریمی دانست.

اصغری فیلمنامه نویس نیز اظهار کرد: زمانی که من به پروژه پیوستم فیلمنامه نوشته شده بود و با همکاری کریمی سعی کردیم حتی سر صحنه نیز متن را روتوش کنیم.

در ادامه، کارگردان «شیفت شب» درباره نقشی که خودش در فیلم بازی می کند نیز توضیح داد: زمانی که فیلم را تدوین می کردیم صفی یاری به من گفت چقدر خوب است که این نقش را خودت بازی کرده ای. من در تلاش بودم ویژگی های همسایه ها را نشان دهم و از طرفی هم می دانیم نگاه اجتماع به زنی که مطلقه است و فرزند بزرگ دارد چگونه است. همه درباره او قضاوت می کنند و می خواهند بدانند او با چه کسی می رود و با چه کسی می آید بنابراین چنین زن هایی خودشان را توضیح می دهند تا کسی درباره شان قضاوت نکند.

جعفری، مدیر تولید هم درباره این تجربه گفت: این فیلم کار راحتی نبود اما با حضور کریمی و دیگر دوستان به خوبی از پس آن برآمدیم. احساس می کنم امسال امید به یک هوای تازه در سینما دمیده شده است و فیلمسازان جدیدی را می بینیم. این گونه سینما از کهنگی در خواهد آمد.

کریمی درباره این نظر تصریح کرد: من را در ۱۰ سال گذشته که مشغول فیلمسازی بودم جدی نگرفتند حتی وقتی پرونده فیلمسازان جدید در مطبوعات مرور می شود من جایی بین آنها ندارم. از ۲۵ سال پیش هم همیشه می گفتند به این جایزه ندهید پررو می شود. اکنون  هم خیلی ها فکر می کنند من اولین فیلمم را ساخته ام در حالی که این چهارمین فیلم من است. در ایران خانم ها باید خودشان را اثبات کنند من هم دقیقا جزو نسل جدید فیلمسازی کشور هستم و در کنار افرادی چون شهرام مکری و ... قرار دارم.

در ادامه، فروتن نیز با ابراز خرسندی از همکاری با نیکی کریمی در یک گروه خوب، «شیفت شب» را یکی از بهترین فیلم هایی خواند که تاکنون از حضور در آنها لذت برده و اظهارکرد: بحران های مالی، امید و احساس خوشبختی را کاهش می دهد و افزایش بدهی ها می تواند باعث کم شدن حس مسئولیت افراد و شوق و اشتیاقشان به زندگی شود. این روزها خیلی ها دچار چنین مشکلات و مسائلی هستند و امیدوارم این فیلم در جهت اثرگذاری روی مسایل اقتصادی باشد.

وی ادامه داد: باید کسانی که شرافتمندانه کار می کنند و موثر و سازنده هستند از امکانات مالی بهره مند شود و امیدوارم قوانینی که هست روز به روز بهتر شود تا امنیت مالی افراد در جامعه بیشتر احساس شود.

این بازیگر یادآور شد: امیدوارم در ادامه هم فیلم های خوبی داشته باشم. همکاری با کریمی نیز چه در مقام بازیگر باشد چه تهیه کننده جذاب است.

فروتن تصریح کرد: من «خنده های آتوسا» را داشتم که در بخش مسابقه پذیرفته نشد. مثل فیلم قبلی ام «تجریش ناتمام» که خیلی دوستش دارم و سال اولی که فرم شرکت آن در جشنواره را پر کردیم اتفاقی نیفتاد و سال دوم هم به ما گفتند فرم را اشتباه پر کردید. امیدوارم این اثر در جشنواره ها دیده شود. خوشحالم که نسل جوان و جدید آمده و فیلم ها فضای اینترنتی و جذاب و جالبی دارند و متفاوت از الگوهای قبلی حرکت می کنند.

شاهین امین این نشست را اجرا می کرد که برخی نسبت به حجم توضیحات او انتقاد داشتند ضمن اینکه او رادیو جوان را به اشتباه رامبد جوان خواند گرچه به سرعت اشتباه خود را تصحیح کرد.

در ادامه کریمی با اشاره به اینکه مخاطبان سینما و تلویزیون به سریال های ترک علاقه مند شده اند گفت: علاقه مندی به چنین مضامینی باعث می شود ناخودآگاه فیلم های ما پر از مضمون خیانت شود چون مخاطب چنین چیزهایی را می پسندد البته این موارد جزو دغدغه های من نیست و من درباره دردهای جامعه حرف می زنم. فاجعه ماهواره خود دلیلی بر این خیانت ها است.

در ادامه فروتن به شوخی گفت خانم کریمی، پدر مردها را در می آورد و زنها را بالا می برد. کریمی نیز جواب من این قصد را نداشتم و فروتن هم گفت چرا داشتید.

کریمی تصریح کرد: ما وقتی با اصغری سکانس دعوا را می نوشتیم بیشتر از ناهید دلمان برای فرهاد می سوخت که در موقعیتی قرار گرفته که چنین واکنش های عصبی نشان می دهد.

فروتن در ادامه یادآور شد: من خسته شده ام بسکه خانم ها را در فیلم ها کتک می زنم.

زارعی نیز با اشاره به ورودش به سینما ۱۰ سال پیش با فیلم «ما همه خوبیم» گفت: من کارهای قبلی کریمی را دوست داشتم و همواره برای انتخاب ها فیلمنامه، کارگردانی و گروه برایم اهمیت دارد. از اینکه کریمی من را برای ناهید انتخاب کرد خوشحال شدم. در این کاراکتر وفاداری زن و تلاشش برای حفظ خانواده وجود دارد که برای من قابل احترام و ارزشمند است.

در ادامه بوجاریا در خصوص گریم توضیح داد: خانم کریمی لطف داشتند و این مسئولیت را به من سپردند من هم با توجه به فیلمنامه تمام تلاشم را کردم به حس بازیگر کمک کنم و کارم به حس و حال صحنه نزدیکتر باشد.

در ادامه کریمی تاکید کرد: من سال بسیار خوب و سختی را پشت سر گذاشتم تاکنون در جشنواره دو فیلم از من نمایش داده شده که در نظر مردم و منتقدان خوب بوده است ازجمله فیلم «چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت» که همه درباره آن حرف می زنند و تحت تاثیرش قرار گرفتند. فیلم «مرگ ماهی» را نیز همه دوست داشتند. چهارمین تجربه فیلمسازی خودم هم که بسیار دلنشین بود و از جعفری که هوایم را داشت تا فروتن که سال ها با هم بازی کرده ایم و گریه و خنده را در کنار هم داشته ایم و لیلا زارع و امیر حسین آرمان که افق های بالاتری پیش رویشان قرار دارد و علی اصغری که کنار من بود تجربه خوبی حاصل شد و اینجا کسی به فکر موبایل بازی نبود و همه بیشتر از من به فیلم فکر می کردند.

فروتن هم به شوخی گفت البته من یواشکی موبایل بازی می کردم.

در پایان این نشست نیز عباسی از تهیه کنندگان قدیمی بنا به خواست شاهین امین چند کلمه ای این چنین سخن گفت: حضور پرثمر بانوان برایم بسیار ارزشمند است. به اینکه خواهران با هوشمندی در سینما کار می کنند افتخار می کنم. نیکی کریمی که یک بازیگر ممتاز است خودش را تا اندازه یک کارگردان ممتاز بالا آورده است.

زمان اولین اکران فیلم «محمد رسول الله» مشخص شد


چشم آبی یا سبز در سینما فایده‌ای ندارد/ مخاطب به سینمای قصه‌گو نیاز دارد

عباس غزالی بازیگر فیلم سینمایی «اعترافات ذهن خطرناک من» که امسال با این فیلم پا به عرصه سینما گذاشته است در گفت و گویی گفت: خیلی صبر کردم که اولین فیلم سنیمایی من فیلم آبرومندی باشد خیلی دوست داشتم سه سال پیش وارد سینما شوم اما صبر کردم تا با فیلمی دوست داشتم وارد آن شوم.

وی افزود: جشنواره امسال جشنواره امید است و می‌بینیم که همه می‌خندند و حالشان خوب است، امیدوارم که در سینما این موضوع ماندگار شود. خوشحالم از این بابت که به جوانان میدان داده شده نه اینکه پیشکسوت ها را کنار بگذاریم بلکه از آن‌ها کمک بگیریم و همیشه این را یاد بگیریم هدف ما کار برای مخاطب و سینمای ایران است.

غزالی گفت: علت اینکه سه سال منتظر شدم این بود که فیلمنامه دندان‌گیری پیشنهاد نشد و من دوست نداشتم با هر اثر معمولی وارد سینما بشوم با اینکه عطش داشتم اما صبر کردم.

این بازیگر سینما با اشاره به پیام فیلم سینمایی «اعترافات ذهن خطرناک من» عنوان کرد: پیام این فیلم این است که اعتیاد بد است و اگر جلوی آن را نگیریم روز به روز مخدرهای جدیدی به بازار عرضه می‌شوند و عواقب خیلی بدی خواهد داشت.

غزالی با اشاره به گیشه این فیلم و ارتباط آن با مخاطب خاطرنشان کرد: با احترامی که برای همه سوپر استارها قائل هستم، اما می‌گویم که چشم آبی یا سبز داشتن فایده ای ندارد باید اصل بازیگری را دانست. اگر فیلم سوپراستار داشته باشد و فیلمنامه خوب نداشته باشد قطعا این فیلم در گیشه شکست خواهد خورد چون مردم به سینمای قصه‌گو نیاز دارند.


سانس فوق‌العاده «رخ دیوانه» در سه سینما

فیلم سینمایی رخ دیوانه به کارگردانی ابوالحسن داودی در سه سینما به سانس فوق‌العاده رسید.

 محمدرضا فرجی(مدیر امور سینمای‌های جشنواره فیلم فجر) با اشاره به فیلم‌هایی که در روز شنبه ۱۸ بهمن به سانس فوق‌العاده رسیدند؛ افزود: فیلم سینمایی «رخ دیوانه» به دلیل استقبال مردم، در سانس 23:30سینمای پردیس ملت به صورت فوق‌العاده به نمایش درآمد.


وی یادآور شد: این فیلم سینمایی، امشب در سینما آزادی سالن شهر فرنگ و سینما کوروش ساعت ۲۴ به‌صورت فوق‌العاده نمایش داده شد.

فیلم سینمایی «رخ دیوانه» یازدهمین ساخته ابوالحسن داودی است که طناز طباطبائی، ساعد سهیلی، نازنین بیاتی، بیژن امکانیان، گوهر خیراندیش، امیر جدیدی و صابر ابر در آن ایفای نقش کرده‌اند.


شاگرد اول کلاس روانشناسی هستم/ کمتر شدن فیلم‌های درخشان نسبت به دهه‌ 80 / اولویت‌هایم در زندگی عوض شده

 اگر محمد رضا فروتن با آن لحن ساده و بازی روان در فیلم «وقتی همه خوابیم» ایفای نقش نمی کرد وزنه ی بزرگی از فیلم کم می شد. فروتن بازیگر 46 ساله‌ی سینمای ایران کار خود را از سال 73 آغاز کرد و بازی او در یکی از قسمت های سریال سرنخ به قدری درخشان بود که مسعود کیمیایی همان لحظه پیشنهاد بازی در فیلمش را به فروتن داد. مرسدس و اعتراض برای فروتن جهشی در بازیگری بودند و کسب سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم قرمز توسط او بر شهرتش افزود؛ در سی و سومین دوره جشنواره‌ی فجر نیز محمدرضا فروتن با فیلم شیفت شب حضور یافته، همین عامل باعث شد به گفتگویی کوتاه بااین بازیگر کم حرف بپردازیم.
 
آقای فروتن نظر شما راجع به سی و سومین دوره جشنواره ی فجر چیست؟
 
خوشحالم که در این دوره جشنواره فجر فضا از فکرها و ساختارهای تازه پر شده است.
 
حضور پر رنگ جوانان در این دوره را چگونه ارزیابی می کنید؟
 
به نظرم اتفاق خیلی مثبتی در سینما افتاده است و جوانان در این دوره حضور پر رنگی دارند، امیدوارم این جوان سازی ادامه دار باشد و فضاهای بازتری برای جوانان و استعداد های جدید فراهم شود.
 
توجه بیش از حد به جوانان سبب غافل شدن از پیش کسوتان نمی شود؟
 
پیشکسوتان هم باید در کنار جوانان حضور داشته باشند و نباید بین این دو گروه تمایز قائل شویم و استفاده هر دو اینها باهم می تواند اثر بخش باشد.
 
چرا محمد رضا فروتن نسبت به دهه ی 80 کم کار تر شده است؟
 
این یک واقعیت است که آثار درخشان سینما نسبت به دهه‌ی 80 کمتر شده است اما من در همین سالهای گذشته کارهایی مثل عیار 14 و دیگری داشتم که درخشان بودند. از سویی دیگر اولویت‌های من در زندگی عوض شده است، مشغول ادامه تحصیل در رشته‌ی روان‌شناسی بالینی هستم و بیشتر وقتم را روی درسم متمرکز می کنم. اما همچنان سینما برایم جذاب است و درس و سینما در کنار من از دغدغه هایم هستند
 
شنیده ایم که قرار است یک آلبوم از شما منتشر شود؟
 
بله من به عرصه‌ی خوانندگی هم پا نهاده‌ام و تا چند ماه دیگر اولین آلبومم راهی بازار می‌شود، امیدوارم مردم خوششان بیاید.
 
چقدر رشته‌ی روان شناسی در تحلیل شخصیت‌ها برای بازی به شما کمک می کند؟
 
این رشته تمام ابعاد زندگی من را در بر گرفته و هنگام بازی نیز من با تحلیل خود و صحبت هایی که با کارگردان دارم مسیرم را درست تر می‌روم.
 
در مورد نقش فرهاد در شیفت شب کمی توضیح دهید.
 
نقش را باید دید و نمی‌توان توضیح داد، فقط می‌دانم که فقر و بی پولی سبب خدشه دار شدن روابط و سست شدن بنیان خانواده می‌شود. مشکلات اقتصادی عامل بسیاری از فسادهای اجتماعی است و آرامش افراد را به هم می ریزد، امیدوارم چاره ای برای این مشکلات اندیشیده شود.
 
کار با نیکی کریمی چگونه بود؟
 
من و کریمی سال‌های زیادی با هم، هم‌بازی بودیم و حرف هم را می فهمیدیم. کریمی کارگردان جوانی است که ایده‌های جدیدی دارد و کارش را خوب بلد است.
 
سی و سومین دوره جشنواره فجر چه نقص ها و امتیازاتی نسبت به دوره قبل داشت؟
 
من مقایسه نمی کنم اما به نظرم هر کدام شاخصه های خودشان را داشتند.
 
آرزویتان در سال سینمایی جدید برای خود و سینما چیست؟
 
آرزو می‌کنم کارهای درخشان‌تری داشته باشم و مخاطبان از دیدن بازی من بیشتر خوششان بیاید.
 
با توجه به اهمیت زیادی که به تحصیلتان می دهید برای این موضوع آرزویی ندارید؟
 
من شاگرد اول کلاس هستم و امیدوارم همین طور بمانم.
 
و حرف پایانی؟
 
از همه ی شماها تشکر می‌کنم.


تبریزی: طعم شیرین خیال درباره محیط زیست است

کارگردان فیلم سینمایی طعم شیرین خیال گفت: این اثر سینمایی درباره محیط زیستی است که در آن زندگی می‌کنیم.

 مراسم معرفی فیلم سینمایی طعم شیرین خیال به کارگردانی کمال تبریزی با حضور عوامل در سینما فلسطین 18 بهمن برگزار شد.


در این مراسم که با حضور کمال تبریزی(کارگردان)، محمدعلی حسین‌نژاد(تهیه‌کننده) و نازنین بیاتی(بازیگر فیلم) برگزار شد؛ کمال تبریزی ضمن خوش‌آمدگویی به مردم گفت: موضوع فیلم مربوط به محیط زیستی است که در آن زندگی می‌کنیم و به مسائل مربوط به آب و آلودگی هوا پرداخته‌ایم.

وی ادامه داد: امیدوارم این فیلم بتواند تاثیری هرچند کوچک در نوع نگاه مردم به محیط زیست داشته باشد.

محمدعلی حسین‌نژاد نیز گفت: باید به چنین مضامینی که در فیلم‌ها مطرح می‌شود؛ بیشتر بپردازیم و از موضوعات محدود و پرتکرار کنونی عبور کنیم و مسائل جدی‌تری را مطرح  کنیم. این‌‌ همان چیزی بود که ما را به ساخت این فیلم واداشت.

نازنین بیاتی(بازیگر فیلم) هم درباره نقش خود گفت: نقش من در فیلم کمال تبریزی با نقش قبلی‌ام در فیلم دربند بسیار متفاوت است و هیچ شباهتی بین شخصیت شیرین در طعم شیرین خیال و نازنین در فیلم دربند وجود ندارد. سعی کردم این تفاوت را نشان دهم و از نازنین فیلم دربند فاصله گرفته و نقشم را خوب ایفا کنم.



 سهل‌انگاری مسئولین جشنواره باعث خروج «طعم شیرین خیال» از آرای مردمی شد

کمال تبریزی کارگردان «طعم شیرین خیال» در گفت‌وگویی گفت: طبق تعریف آیین نامه خانه سینما برای احتساب آرای مردمی، فیلم‌های حاضر در جشنواره سی‌وسوم باید در سه روز اول جشنواره در سینماهای مردمی به نمایش در آیند و باید در چینش سینماها قرار می‌گرفت اما هم متوجه نشدیم که چرا این فیلم به نمایش در نیامد.

وی افزود: نسخه اصلی فیلم «طعم شیرین خیال» دوازدهم دی ماه به دبیرخانه جشنواره تحویل دادیم، اما به نظر من علت اینکه چرا این فیلم در سه روز اول نمایش در سینمای مردمی اکران نشد را در سهل انگاری و عدم مدیریت مسئولین جشنواره می‌دانم.

تبریزی با ابراز گلایه‌ از مدیران خانه سینما گفت: تنها یک گلایه از خانه سینما دارم که چرا این دوستان به ما اعلام نکردند که فیلم «طعم شیرین خیال» در این سه روز جشنواره در سینمای مردمی اکران نشده است.

وی تصریح کرد: معنی و مفهوم این حرکت این است که مسئولین جشنواره تمرکز کافی برای برگزاری جشنواره را ندارند و حتی همانگونه که دیده شده پس از گذشت چند روز اول جشنواره هم، می بینیم که برای عده‌ای از کارگردانان سینمای ایران کارت جشنواره صادر نشده است.

فیلم سینمایی «طعم شیرین خیال» به کارگردانی کمال تبریزی و تهیه کنندگی محمدعلی حسین نژاد به همراه فیلم «روباه» و «مزارشریف»  بر اساس اعلام خانه سینما از بخش نظر سنجی آرای مردمی سی و سومین دوره جشنواره فیلم فجر خارج شده‌اند.

اکران فیلم سینمایی «لامپ صد» از روز جمعه

اکران فیلم سینمایی «لامپ صد» به کارگردانی سعید آقاخانی از 24 بهمن ماه آغاز می‌شود.

  «لامپ صد» نوشته‌ی آقاخانی است و داستان زندگی فرزین با بازی «محسن تنابنده» را روایت می‌کند که دچار اعتیاد به مواد مخدر است و خانواده‌اش را در طول داستان درگیر ماجراهایی می‌کند.

محسن تنابنده، ساره بیات، مسعود کرامتی، پوریا پورسرخ، نیما شاهرخ شاهی و حمید لولایی ترکیب بازیگران این فیلم را تشکیل می‌دهند.

کارگردان و تهیه‌کنندگان «لامپ صد» در نظر دارند به زودی مراسم ویژه‌ای را برای نمایش این اثر با حضور اهالی رسانه و هنرمندان برگزار کنند.

تیتراژ این فیلم با صدای «محسن چاووشی» است.

عوامل و دست اندرکاران این فیلم عبارتند از نویسنده و کارگردان: سعید آقاخانی/ تهیه‌کنندگان: احسان دلاویز، محسن محسنی نسب/ مجری طرح: محسن تنابنده/ مدیر تولید: حسن مصطفوی/ مدیر فیلمبرداری: امیر معقولی/ طراح چهره‌پردازی: عبدالله اسکندری/ تدوین: بهرام دهقانی/ صدابردار و صداگذار: مهران ملکوتی/ طراح لباس: مهناز غنی/ طراح صحنه: گلرخ حقیقی/ موسیقی: یحیی سپهری شکیب/ برنامه‌ریز: فرشاد ارج/ دستیار اول کارگردان: مصطفی تنابنده/ عکاس: مریم تخت کشیان/ مشاور رسانه‌ای: منصوره بسمل/ پخش از موسسه نیمروز فیلم

درباره درونمایه داش‌آکل؛ ده‌ها فیلم می‌توان ساخت

رضا کریمی؛ کارگردان سینمای ایران بعداز ۵ سال دوباره به سینما بازگشته و با فیلم سینمایی «تگرگ و آفتاب» در سی و سومین دوره جشنواره فیلم فجر حضور دارد. فیلمی که هرچند داستان یک رزمنده سال‌های دفاع مقدس را بیان می‌کند اما از درونمایه داستان داش‌آکل برخوردار است. با رضا کریمی درباره تگرگ و آفتاب گفتگو کرده‌ایم.

شما ۵ سال فیلم نساختید چرا بعداز ۵ سال چنین سوژه جسارت‌آمیزی را برای ساخت فیلم‌تان انتخاب کردید؟

بعداز ساخت فیلم آدمکش در سال ۸۸ ترجیح دادم که در سینما کار نکنم و به تلویزیون رفتم و یک سریال ساختم البته در این مدت چند فیلمنامه نوشتم که یکی فیلمنامه تگرگ و آفتاب بود. دوست داشتم این فیلم را بسازم و یک فضای جدید تجربه کنم هرچند همیشه من سینمای قصه‌گو را دوست دارم، سینمایی که قصه‌اش را در یک فضای متفاوت تعریف کند.

تگرگ و آفتاب در سکوت خبری ساخته شد آیا این سکوت بدلیل شباهت داستان فیلم به داش‌آکل نبود؟

آبانماه۹۳ بود که پروانه ساخت فیلم را گرفتم اما تا زمان نمایش فیلم و تا تیتراژ پایانی هیچ اشاره‌ای نکرده بودم که فیلم را براساس داستان داش‌آکل ساخته‌ام. البته فکر اولیه این قصه یک شباهت‌هایی با داش‌آکل صادق هدایت داشت ولی من بجای پرهیز و فرار از این تشابه رسما اعلام کردم تشابهاتی وجود دارد و سعی کردم از تشابه به‌عنوان یک امتیاز استفاده کنم.

از ابتدا قرار نبود فیلم برای جشنواره فیلم فجر ساخته شود ولی به یکباره تصمیم گرفتیم که فیلم را به جشنواره بدهم لذا این تصمیم سرعتی را می‌طلبید و باید پیش‌تولید سنجیده و حساب شده باشد و تدوین موازی با فیلمبرداری انجام شود. این تصمیم بسیار کار سختی بود که ما باید انجام می‌دادیم بنابراین فکر کردم در سکوت خبری کار کنم تا روی کار متمرکز باشم و به دور از حاشیه‌ها فیلم را بسازم.

داستان فیلم چقدر نزدیک به داش‌آکل بود؟

داستانی که من قصد ساختن آن را داشتم یک داستان واقعی بود. قصه یک رزمنده‌ که به شهر می‌‌آید و هنگام بازگشت به جبهه تعهدی در شهر برایش ایجاد می‌شود که در شهر ماندگار می‌شود. ماجرای یک وصیت‌نامه‌ که باعث می‌شود رزمنده ما درگیر مشکلات یک خانواده شود و در این میان یک ماجرای عشقی نیز برایش بوجود آید.

چرا شباهت‌های تگرگ و آفتاب را با داش‌آکل حذف نکردید تا بیننده نگوید داستان داش‌آکل را امروزی و مدرن تعریف کردید؟

هرچند داستان فیلم من اصل بود اما وقتی تصمیم گرفتم فیلم را بسازم؛ تصمیم گرفتم که هرگز از تشابه داستان به داش‌آکل پرهیز نکنم زیرا معتقدم اشکالی ندارد و به کار لطمه نمی‌زند. آنچه در داستان داش‌آکل تم و درونمایه اصلی است فتوت و جوانمردی است و این درونمایه ریشه در فرهنگ عامه ایرانی‌ها دارد لذا ایده داش‌آکل آنقدر قوی و عمیق و خاص است که در هر موقعیتی و در هر زمانی می‌توان درباره آن فیلم ساخت. هرچند تاکید می‌کنم داستان تگرگ و آفتاب از لحاظ درونمایه شبیه داش‌آکل است و بقیه قصه و داستان در فضای دهه ۶۰ و با مناسبات آدم‌های آن روز می‌گذرد.

چراچنین مفهومی در ساختار دفاع مقدس مطرح شد؟ می‌توانستید در قالب یک فیلم اجتماعی فیلم را بسازید؟

حرفی که در این فیلم گفتیم تاکنون در دفاع مقدس مطرح نشده است. جنگ و سال‌های جنگ و آدم‌های آن موقع و کسانی که شهید می‌شدند؛ دنیایی از سوژه هستند و ایده‌های زیادی اطراف آنها وجود دارد. ما خیلی آدم‌ها و قهرمان‌ها را در جبهه و جنگ دیدیم و فداکاری آن‌ها را در جنگ دیدیم اما زندگی شخصی‌شان را کمتر دیده‌ایم و در فیلم‌ها هم کمتر نشان داده شده که رزمندگان قبل از آنکه از شهر بروند؛ در شهر خانواده داشته‌اند و عاشق بوده‌اند. یعنی یک مسیری طی شده و آدمی که از جانش می‌گذرد قبل از آن؛ از خیلی از مسائل دیگر گذشته است و طی طریقی کرده است و از دلبستگی‌های زیادی گذشته است تا به آن نقطه رسیده.

در فیلم تگرگ و آفتاب سعی کردم گذشتن از این دلبستگی‌ها را درکنار عمل به تعهد نشان دهم و فردی را نشان دادم که به خاطر وطنش از همه عشقش می‌گذرد و حتی جوری به جنگ می‌رود که آن عشق را فراموش کند.

در پایان فیلم همین که قهرمان داستان به جبهه می‌رود؛ کافی بود شاید نیازی به شهید شدنش نبود؟

این شخصیت با این همه گذشت باید شهید می‌شد تا بیینده تصور نکند در میانه راه بازگشته و ازدواج می‌کند. البته شاید در آینده اگر از فیلم فاصله بگیرم؛ نیاز باشد اصلاحاتی در فیلم انجام بدهم.


این‌روزها همه بازیگران آمریکا برو شده‌اند/ وسترنی در رباط‌‌‌کریم

فرزاد موتمن کارگردان فیلم «خداحافظی» طولانی معتقد است که این فیلم یک وسترن عاشقانه است و تلاش کرده در داستان پردازی هم به شیوه مینیمال عمل کند.

 فرزاد موتمن که امسال با فیلم «خداحافظی طولانی» در بخش سودای سیمرغ سی و سومین جشنواره فیلم فجر حضور دارد عاشقانه‌ای را در فضای کارگری روایت کرده است.

ساختار و محتوای فیلم و حضور موتمن در جشنواره فجر انگیزه‌ای بود که با وی گفتگویی داشته باشم. در بخش نخست گفتگو درباره فیلم «خداحافظی طولانی» از علاقه به ساخت این فیلم به دلیل روایت عاشقانه اش در محیط کارگری، معمایی بودن نیمه ابتدایی فیلم، علاقه اش به سینمای عاشقانه و تلقی‌ای که از این نوع فیلم ها دارد و اینکه در مورد آثارش منصفانه قضاوت می کند و می داند که فیلم های بد هم در کارنامه اش دارد، بحث و تبادل نظر کردیم.

در بخش پایانی گفتگو با فرزاد موتمن درباره ساخت فیلم «خداحافظی طولانی» به مسایلی چون طراحی گریم فیلم و تاکیدی که در اثر به شباهت دو شخصیت زن فیلم می شود، پروسه انتخاب سعید آقاخانی برای بازی در نقش یحیی، ورود پیدا نکردن عامدانه به برخی مسایلی که در فیلم مطرح می شود و شباهت هایی که فیلم در ساختار و داستان به فیلم های وسترن دارد، صحبت کردیم.

بخش دوم و پایانی این گفتگو را می خوانید:

* سعید آقاخانی در نقش یک کارگر خیلی خوب جا افتاده و بازی مناسبی هم ارائه می دهد، گریم و لباس هم به شخصیت پردازی اش کمک زیادی کرده است. چطور به انتخاب آقاخانی رسیدید در حالی که معمولا او در نقش‌های طنز جا افتاده است.

-  واقعیت این است که در ابتدا بازیگران دیگری برای این نقش مد نظرمان بودند اما مثلا یکی از آنها آمریکا بود، دیگری می گفت زودتر فیلمبرداری را تمام کنید چون من باید به آمریکا بروم یک بازیگر دیگر تازه از آمریکا آمده بود و شبی دو اجرای تئاتر داشت. اصولا این سال ها بیشتر بازیگران ما همگی آمریکارو شده اند. اصولا ما برای بازیگر مرد در سنین میان سالی 45 – 50 سال با محدودیت بازیگر روبرو هستیم. یک روز که خیلی کلافه بودیم و بازیگر مناسبی هم پیدا نمی کردیم مدیر تولید کار پیشنهاد حضور سعید آقاخانی را مطرح کرد که به محض اینکه اسمش را به زبان آورد سکوتی در جمع حاکم شد و من اولین کسی بودم که سکوت را شکستم و گفتم بگویید بیاید.

 یادم آمد که سال قبل آقاخانی فیلم «لامپ صد» را در جشنواره داشت که اثری درام بود پس حدس زدم که شاید خودش علاقه به بازی در نقش درام داشته باشد. ضمن اینکه معتقدم بازیگران کمدی بازیگران بسیار خوبی هستند و معمولا شوخی هایی را که روی کاغذ نوشته نشده ایجاد می کنند و کلی بداهه پردازی در کارشان دارند. معمولا هم وقتی بازیگران طنز در نقش های جدی بازی می کنند خوب جواب داده اند. بنابراین احساس کردم سعید آقاخانی پتانسیل ایفای این نقش را دارد و از همان اولین روز دورخوانی مطمئن شدم که درست انتخابش کرده ام.

 اما برخی از بچه‌های گروه تا چند روز بعد از فیلمبرداری هنوز این تردید را داشتند که او مناسب نقش نیست اما بعد از چند روز میترا حجار در گوش من گفت که آقاخانی برگ برنده این فیلم است. آقاخانی بازیگر پرتحرکی است اما اینجا خیلی خوب توانست با فضای مینی مالیستی که مد نظر ما بود خودش را وفق دهد.

جالب اینجاست که من و آقاخانی همسایه هستیم و در یک خیابان زندگی می کنیم و ما خیلی از روزها همدیگر را می دیدیم اما هیچ وقت فکر نکرده بودیم که با هم کار کنیم. چون به نظر می رسید مسیرهایمان از هم خیلی دور است برخوردهایی هم که در خیابان با هم داشتیم سرد و در حد یک سلام و علیک بود.

* مینی مالیستی که به آن اشاره کردید غیر از بازی ها در کل اثر جریان دارد. در فیلم ترجیح دادید به خیلی از مسایل ورود نکنید و تنها قصه یحیی را از ابتدا تا انتها روایت کنید. ما تا نیمه های داستان چیزی از زندگی طلعت نمی دانیم، حتی در طول فیلم معمولا نماهای بسته کارخانه را داریم و کمتر فضای بازی از این مکان به مخاطب نشان داده می شود. حتی مخاطب بخشی از داستان زندگی یحیی را هم نمی بیند.

- بله. در واقع مهمترین نماهای کارخانه نگاه هایی است که یحیی و طلعت به هم می کنند و صحنه غذا خورن آنها. حسی که فیلمنامه به من می داد این بود که باید قصه یحیی را روایت کنم ضمن اینکه در تمام صحنه های فیلم یحیی حضور دارد و بقیه کاراکترها حضورشان سایه وار است بنابراین فکر کردم نویسنده هم نمی خواهد که حواشی زندگی بقیه شخصیت ها وارد داستان شود.

*تاکیدی که در فیلم به شباهت ماهرو و طلعت می شود و گریم مناسب بازیگران هم که باعث شده این شباهت تشدید شود این نکته را به ذهن مخاطب می آورد که یحیی می خواهد جایگزینی برای ماهرو پیدا کند. خودتان هم در زمان ساخت به این مساله توجه داشتید؟

-  در واقع پیش از اینکه من وارد پروژه بشوم طی صحبت هایی که تهیه‌کننده و مجری طرح با هم داشتند قرار بود نقش هر دو شخصیت ماهرو و طلعت را یک نفر بازی کند. ولی وقتی این مساله را برای من مطرح کردند، دچار تردید شدم چون احساس کردم آن وقت داستان و شخصیت پردازی مثل فیلم «سرگیجه» آلفرد هیچکاک می شود و این درست نبود. به نظر من اسکاتی در فیلم «سرگیجه» دیوانه است چون می خواهد زن را آن طور که خودش دوست دارد با همان لباس و رنگ مو بازسازی کند اما چیزی که نمی داند این است که اصلا این دو زن یکی هستند.

میترا حجار هم راغب بود که هر دو نقش را بازی کند اما به نظر من این فیلم داستان مردی است که دارد با عشقی زندگی می کند اما رفته رفته عشق دیگری جایگزینش می شود. هرچند تشابهاتی بین این دو زن وجود دارد؛ هر دو کارگر هستند، هر دو روی یک دستگاه کار می کنند، هر دو چادری هستند و هر دو کفش سفید دارند. در گریم هم خانم میشا جودت سعی کرد که تشابهاتی را در برخی نواحی صورت بین دو بازیگر به وجود بیاورد اما قصدم این نبوده که مردی بخواهد زنی را بازسازی کند.

در واقع در کل فیلم یک نوع دیزالو صورت می گیرد. در ابتدای فیلم ماهرو یک عروس است و باطراوت و زیباست اما رفته رفته رنگ پریده تر شده و چشمانش گود می شود، سرفه هایش شروع شده و کم کم محو می شود تا جایی که فقط صدایش را می شنویم. از طرف دیگر طلعت بر عکس ماهرو ابتدای ورودش مرموز و غمگین و منزوی است و در بدو حضورش در کارخانه کتک می خورد اما رفته رفته که به طلعت نزدیک می شویم، می بینیم که اتفاق دختر سرزنده و شاد و خوشحالی است. ابتدا با چادر مشکی او را می بینیم اما رفته رفته چادرش رنگی می شود و بالاخره در صحنه نهایی عروس است. این دو در تناقض با هم قرار دارند. نورپردازی، طراح صحنه و لباس و فیلمبرداری همگی در خدمت این دیزالو هستند.

*در فیلم درباره موقعیت جعرافیایی که داستان در آن رخ می دهد هم اطلاعی داده نمی شود اما مخاطب می داند که این کارخانه و آدم هایش در حاشیه شهر تهران و جایی مثل رباط کریم یا اسلام شهر حضور دارند.

- دقیقا نمایش حومه شهر تهران در فیلم مد نظر بوده است و به نظرم آمد بهتر است اسمی روی مکانی که وقایع در آن رخ می دهد، نگذاریم اما بیشتر صحنه های فیلم در قلعه حسن خان که الان تبدیل به شهر قدس شده و جاده های رباط کریم فیلمبرداری شده است. خود کارخانه نزدیک قلعه حسن خان و خانه و خط آهن در قلعه حسن خان گرفته شده است اما اصولا من وقایع این فیلم را در حومه تهران می بینم.

* قاب بندی های فیلم در راستای حس و حال شخصیت های فیلم است. ابتدا ایستایی که در منش و رفتار ماهرو وجود دارد به طراحی میزانسن و دکوپاژ نماها هم راه یافته و بعد در نیمه دوم با پویایی و جنب و جوشی که طلعت به داستان وارد می کند در نوع قاب بندی هم شاهد تحرکت و پویایی هستیم. اتمسفر و فضاسازی که در کار وجود دارد فیلم را به دو نیمه تبدیل کرده که در راستای هم قرار دارند.

- زمانی که من فیلمنامه را خواندم اول از هر چیز به یاد فیلم های وسترن افتادم. این تشابه هم به لحاظ تماتیک و هم از نظر لوکیشن ها به ذهن متبادر می شود. خیلی از وسترن ها به این شکل شروع می شوند که مردی غریبه وارد یک شهر می شود و همه نگاه ها به او بر می گردد. به نظر می رسد مرد با این شهر و مردمش قبلا مراوداتی داشته به این ترتیب که این مرد چیزی را از مردم شهر پنهان می کند یا مردم شهر مساله ای را از مرد مخفی می کنند. این مرد یک‌راست می رود به دفتر کلانتر. در «خداحافظی طولانی» هم همین موقعیت را داریم. مردی وارد کارخانه ای می شود و همه نگاه ها به سمتش جلب شده و به نشانه اعتراض به حضورش در آن فضا دستگاه ها خاموش می شود.

این مرد یک راست می رود سراغ صاحب کارخانه و شغل قبلی اش را طلب می کند. به همین جهت من این فیلم را کاملا وسترن دیدم. حتی فیلم از نظر لوکیشن هم همین فضا را تداعی می کند. ایستگاه و ریل قطار، جاده و قبرستانی که در ارتفاع قرار دارد همگی المان های فیلم وسترن هستند که در این فیلم وجود دارند. بنابراین من از همان ابتدا قاب بندی ها را وسترن دیدم و برای مرتضی غفوری مدیر فیلمبرداری فیلم، وسترن های مدرن تر مثل «پاریس تگزاس» ویم وندرس را مثال می زدم. چون به اعتقاد من «پاریس تگزاس» هم یک وسترن است و خیلی ویژگی های مشترک با این فیلم دارد البته اصلا قصد مقایسه ندارم چون این فیلم به نظرم یک شاهکار است و ما اصلا به گرد پای این فیلم هم نمی رسیم اما از لحاظ تماتیک «پاریس تگزاس» هم فیلم وسترن است هم عشقی و هم داستان مردی که دارد با خاطره ای زندگی می کند.

چون «خداحافظی طولانی» را یک وسترن دیدیم پس خیلی هم کلاسیک به آن نگاه کردیم. هرجا کاراکتر ساکن است ما هم ساکن بودیم و هرجا که حرکت می کند ما هم حرکت کردیم فقط امیدوارم فرم را درست رعایت کرده باشیم.

* طراحی گریم فیلم خیلی خوب روی چهره آدم ها نشسته و بسیار طبیعی جلوه می کند. در حالی که میشا جودت طراح گریم فیلم اولین تجربه اش را در این کار از سر گذرانده است.

- این فیلم اولین تجربه میشا جودت به عنوان طراح گریم بود. او خیلی جوان است و پیش از این مجری بوده اما در همین کار اولش نشان داد در کارش خیلی جدی است. جنس صورتی که هم برای آقاخانی و هم دو بازیگر زن فیلم درآورد فوق العاده بود. شبیه سازی چهره میترا حجار و ساره بیات که هیچ شباهتی به هم ندارند بسیار خوب از کار درآمد چون کار بسیار سختی بود. یکی دیگر از ویژگی های کارش نامرئی بودن گریم و حفظ راکورد کارش بود. به نظرم قرعه به اسم ما در آمد که این گریمور خیلی خوب با فیلم ما به سینمای ایران معرفی شود. در این فیلم گروه خیلی خوبی داشتم و بچه های با انرژی و معتقدی در این شرایط سخت با من همکاری داشتند.

حاشیه‌های هفتمین روز جشنواره‌ی فجر در کاخ

هفتمین روز جشنواره‌ی فیلم فجر در کاخ جشنواره فیلم فجر و با حضور گشت ارشاد و تمجید از فیلم خارج از مسابقه «پدر آن دیگری» همراه بود.

هفتمین روز نمایش فیلم‌ها در برج میلاد با «مزار شریف» آغاز شد و با این فیلم حسن برزیده پس از سال‌ها با اثری به جشنواره فیلم فجر آمد.

الله‌مدد شاهسون تنها دیپلمات بازمانده از حادثه حمله طالبان به کنسولگری ایران در مزار شریف که فیلم بر اساس زندگی او با بازی حسین یاری ساخته شده است، از حاضران در سالن و نشست فیلم بود.

فیلم «مزار شریف» هم به روال چند فیلم دیگر جشنواره تیتراژ ابتدایی نداشت و عوامل در پایان فیلم معرفی شدند.

برای فیلم «شیفت شب» مولاوردی، معاون رییس جمهور در امور زنان از حاضران در سالن بود.

آتیلا حجازی فرزند زنده‌یاد ناصر حجازی در فیلم نیکی کریمی در نقش کوتاهی مقابل دوربین رفته است.

در فیلم «شرفناز» که در سانس پنجم به نمایش درآمد، علی اوسیوند به همراه همسرش حمیرا ریاضی و دخترش به ایفای نقش پرداختند.

«پدر آن دیگری» آخرین فیلم روز هفتم بود که پیش از آغاز عوامل فیلم به روی سن حاضر شدند.

مهدی یارعزیزی، بازیگر کودک این فیلم پشت میکروفون صحبتی نکرد که صمدی کارگردان فیلم حرف نزدن او را مرتبط با فیلم عنوان کرد.

بازی درخشان این کودک که در طول فیلم قادر به صحبت کردن نیست بارها مورد تشویق قرار گرفت.

تشویق طولانی حاضران در سالن در پایان فیلم «پدر آن دیگری» نشان از رضایت تماشاگران داشت. در نشست فیلم هم گلاب آدینه مانند بسیاری دیگر جای این فیلم را در بخش مسابقه خالی دانست.

حسین یاری که در فیلم اول روز هفتم نقش اصلی را داشت در فیلم آخر نیز حضور داشت.

هنگامه قاضیانی دیگر بازیگر دو فیلمه بود که «آزادی مشروط» و «پدر آن دیگری» را روز گذشته روی پرده داشت.

حسین پاکدل هم در دو فیلم «آزادی مشروط» و «شیقت شب» نقش کوتاهی را بازی کرده بود.

جمشید مشایخی در فیلم «پدر آن دیگری» نقش کوتاهی را عهده دار بود و ثریا قاسمی نیز با این فیلم پس از سال‌ها به سینما بازگشت.

حسین مهکام که فیلم اول او «آزادی مشروط» با استقبال همراه نشد، در نگارش فیلمنامه فیلم یدالله صمدی نیز مشارکت داشت.

از نکاتی که در روز گذشته جلب توجه می‌کرد، حضور گشت ارشاد از سانس اول در محوطه ورودی سالن همایش‌های برج میلاد بود که پوشش خانم‌ها را کنترل می‌کرد.

از حاضران در روز هفتم می‌توان به مجتبی راعی، حسن عباسی، تهیه کننده قدیمی، محمدرضا شرف‌الدین، ملک جهان خزاعی، سامان مقدم، فرشته طائرپور، سید غلامرضا موسوی و حسین عابدینی بازیگری که یک بار موفق به دریافت سیمرغ بلورین شده است، اشاره کرد.

در هفتمین روز جشنواره فیلم فجر و طبق برنامه، فیلم های «مزارشریف» به کارگردانی حسن برزیده، «آتلان» اثر مستند ساخته معین کریم الدینی، «آزادی مشروط» نخستین تحربه کارگردانی حسین مهکام، «شیفت شب» به کارگردانی نیکی کریمی، «شرفناز» ساخته حسن نجفی و «پدر آن دیگری» تازه ترین اثر کارگردان شناخته شده ایران، یدالله صمدی در بخش های رقابتی سودای سیمرغ، نگاه نو، مستند و هنر وتجربه به نمایش در آمدند.

گران ترین فیلم جشنواره اما بسیارموفق

فیلم «مزار شریف» که لقب گران ترین فیلم حاضر در جشنواره سی و سوم فجر را به لحاظ خرج تولید به دوش می کشید فارغ از بسیاری از کارهایی که هزینه سنگینی را در تولید در برمی گیرند اما خروجی مناسبی ندارند اثر بسیار موفقی در بازتاب یکی از تلخ ترین حوادث تاریخ معاصر کشورمان بود که در مرداد ماه سال 1377 در پی حمله به کنسولگری ایران در شهر مزار شریف افغانستان - کشته شدن تمامی اعضای کنسولگری جز یکی از آنها – به وقوع پیوست .

الله مدد شاهسوند تنها بازمانده آن حادثه تلخ که در حقیقت راوی داستان است و اطلاعات آن را در اختیار حسن برزیده کارگردان این فیلم و منوچهر شاهسواری تهیه کننده قرار داده است نقش بسیار موثری در ساخت این اثر به واسطه داده هایش برعهده داشت و تلاش های شهید صارمی خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران (ایرنا) اکران این فیلم را برای جامعه خبری کشورمان با جذابیت های خاصی رو به رو کرده بود.

«مزار شریف» که یکی از تاثیرگذارترین رخدادهای تاریخ معاصر کشور را به تصویر می کشید در لحن روایت خود، کارگردانی و بازیگری با نقاط قوت فراوانی رو به رو بود و همین مسائل باعث شد تا آرای مثبت خبرنگاران، منتقدان و هنرمندن را بعد از اکران در برج میلاد با خود به همراه داشته باشد.

البته در این بین نمی توان از بازی های موفق هنرمندانی چون حسین یاری، مهتاب کرامتی، مسعود رایگان، علی عطایی، رضا عزیزی، مسعود سخایی، مهدی آگاهی، عمار تفتی، ابراهیم برزیده، پدرام یوسفی، محمد آقامحمدی، امیرحسین فتحی، حسین باشه آهنگر و عباس حبیبی در ثبت موفق این روایت سینمایی به سادگی گذشت.

بازتاب بخشی از مهمترین فرهنگ مردمان ترکمن در «آتلان»

معین کریم الدینی پژوهشگر و کارگردان فیلم مستند «آتلان» شاهد اکران این اثر در هفتمین روز جشنواره فیلم فجر در برج میلاد بود و مطابق انتظار اکران این مستند خوش ساخت با رضایت حاضران در کاخ جشنواره مواجه شود.

«آتلان» که یکی از مهمترین و کهن ترین سنت های فرهنگی و قومی مردمان ترکمن یعنی زندگی پُر فراز و نشیب یکی از مربیان اسب ترکمن با اسبش را به تصویر کشیده بود مطابق انتظار اهالی رسانه، منتقدان و هنرمندان حاضر در برج میلاد از جمله مستندهای خوب کشورمان بود که تواسنت چه در لحن روایت تصویری و چه در حوزه جذب مخاطبان رضایت تماشاگرانش را با خود به همراه داشته باشد.

«آزادی مشروط» و نخستین تجربه کارگردانی، فیلمنامه نویسی مشهور

فیلم های «هیچ»، «بیست»، «آدم» و «برف» از آن دست فیلم هایی است که تا سال ها در ذهن مخاطبان خود باقی می ماند و این مهم میسر نمی شد مگر با فیلمنامه و روایت درخشان داستان آن آثار که نام نویسنده ای از خانواده تئاتر به نام حسین مهکام را در پس پشت خود می دید.

حال مهکام با سابقه درخشان نمایشنامه نویسی و فیلمنامه نویسی در نخستین تجربه خود در امر کارگردانی سینما با نگارش و کارگردانی فیلم «آزادی مشروط» در سی و سومین جشنواره فیلم فجر حضور داشت و اگر بخواهیم منصفانه نظر دهیم وی در نخستین تجربه خود گویا آنقدر دغدغه و استرس ساخت اثری خوب را داشته که با کنار گذاشتن و بی توجهی به جزئیات باعث شده تا این اثر با ضعف هایی مواجه باشد که نتواند با مخاطبان متخصص خود از اهالی رسانه گرفته تا هنرمندان و منتقدان آنگونه که شایسته و بایسته نام مهکام است ارتباط برقرار کند.

«آزادی مشروط» فیلمی است که تلاش دارد تا دو داستان را به شکل موازی جلو ببرد. داستان کودکی بزهکار و مشکلات خاص خودش و دیگری داستان رابطه عاطفی مادر کودک با وکیل پرونده فرزندش که در عین جذابیت خاص داستانی و نادر بودن رخ دادن چنین اتفاقی نتواسته چنان بست دار و منطقی در مواجهه با تماشاگران خود قرار بگیرد که رضایت قاطبه آنها را همراه داشته باشد.

هر چند در این میان تلاش بازیگرانی چون رامبد جوان، هنگامه قاضیانی، شاهرخ فروتنیان، حسین پاکدل، علیرضا آقاخانی، علیرضا مظفری، محمد کارت، محمد علی کیانی، بهاران بنی احمدی و میثم غنی زاده تا حدی توانسته تلاش های مهکام را در امر کارگردانی در نخستین گام به مخاطبان القا کند تا نقدها و صحبت های پیرامون این اثر چندان هم علیه فیلم «آزادی مشروط» نباشد.

امضای تنها بانوی کارگردان ایرانی در فیلم فجر با «شیفت شب»

نیکی کریمی که با ساخت سه اثر سینمایی در مقام کارگردان نشان داده بود به روایت مستندگونه فیلم هایش اعتقاد و علاقه خاصی دارد با نتیجه نگرفتن در این زمینه به سراغ ساخت فیلمی قصه گو و سراسر داستانی به نام «شیفت شب» در چهارمین تجربه کارگردانی خود رفت.

وی بعد از چهار سال دوری از قرار گرفتن در پشت دوربین، به عنوان کارگردان این اثر را به نمایندگی از تمامی زنان سینماگر شناخته شده کشورمان در جشنواره سی و سوم ارائه کرده است.

این اثر که از حضور محمدرضا فروتن – این تنها فیلمی است که او با آن در جشنواره حضور یافته - و همکاری دیگر بازیگرانی چون لیلا زارع، سحر قریشی، امیرحسین آرمان، ترلان پروانه، امیر آقایی، گوهر خیراندیش، حسین پاکدل، اکبر رحمتی، روح الله محرابی، سعیده عرب، شایان خلیلی، یاس نوروزی بهره می برد سعی در روایت داستانی یکی از معضلات اجتماعی ایران را دارد و با آنکه گامی رو به جلو در کارنامه کارگردانی نیکی کریمی به شمار می رود اما باز هم در ارتباط گیری تام و تمام با اهالی رسانه، منتقدان و هنرمندان با ضعف هایی رو به رو بود.

کریمی که به عنوان کارگردان با فیلم «سوت پایان» در بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر حضور داشت در تازه ترین تجربه کارگردانی خود به نام «شیفت شب» به روایت داستان زندگی زنی می پرداخت که بنا به اتفاقی خبری را از شوهرش می شنود که بوی خیانت به زندگی وفادارانه مشترک آنها می دهد و برای آنکه با حقیقت این امر مواجه شود به تعقیب و گریزی در خیابان های تهران برای یافتن حقایق زندگی همسرش می پردازد و در این بین، کش و قوس های این اثر سینمایی را در مواجهه با مخاطبان قرار می دهد.


 قاچاق سوخت و مصائب آن به روایت «شرفناز»

در یکی از روستاهای مرزی پاکستان «جمعه» مرد محجوبی است که به دلیل نداشتن کار، خانه نشین است و فرزندانش با قاچاق سوخت بر لب مرزها، قصد پرداخت بدهی های او را دارند. «احمد» پسر بزرگ او در این راه کشته می شود و همین موضوع، «جمعه» را تبدیل به یک جانی تمام عیار می کند. شرفناز (همان جمعه) می ترسد الیاس کوچکش به سرنوشت احمد دچار شود. او سال ها است که به فرار از این جهنم دره می اندیشد. سرانجام یک روز با الیاس به آن سوی کوه که همیشه آرزوی دیدنش را داشت، می گریزد.

این تمام داستانی است که تازه ترین تجربه کارگردانی حسن نجفی به نام «شرفناز» روایت می شود؛ فارغ از آنکه بحران چنین آسیبی که در افغانستان روایت می شود تا چه حد گریبان هم میهنان ما را نیز گرفته می توان گفت که این اثر سینمایی آنچنان که باید و شاید در لحن روایت کارگردانی و داستان گویی قوی جلوه نمی کند که بازیگران آن چون حمیرا ریاضی، ضرغام استادی اصل، علی اوسیوند، ایوب افشار، سعید گل بچه، خلیل خانی و یاسمن اوسیوند در برابر تماشاگران می درخشند.

اگر پذیرنده این مساله باشیم که اثر سینمایی با جمع شدن تمامی عوامل اعم از فیلمنامه و کارگردانی و بازی است که به زعم مخاطبان می تواند به عنوان یک اثر هنری موفق جلوه کند، فیلم «شرفناز» با وجود دست گذاشتن روی احساسات مخاطبان خود در درگیری تام و تمام آنها با اثر با موانع و سدهایی رو به رو است که شاید توفیقی این فیلم در کسب جوایز جشنواره فیلم فجر را نیز تحت الشعاع خود قرار دهد.

«پدر آن دیگری»، راوی رازهای سکوت

یدالله صمدی در سینمای ایران کارگردان شناخته شده ای است و قوت آثار او در امر قصه گویی بیشتر خود را نشان داده تا دیگر بخش های یک اثر سینمایی؛ حال این کارگردان با چنین سابقه و خاطره ای جدیدترین تجربه کارگردانی خود با نام «پدر آن دیگری» را پیش روی مخاطبان خود از جامعه اهالی رسانه گرفته تا منتقدان و هنرمندن و در قالب جشنواره فیلم فجر قرار داده است.

«پدر آن دیگری» درباره جوانی به نام «شهاب» است که در بیستمین سالروز تولدش با دیدن عکس هایی از دوران کودکی، خاطرات آن روزها را برای خود مرور می کند. او در دوران کودکی برای مقابله با بی توجهی خانواده و سرکوفت های پدرش مبنی بر اینکه پسری چندان باهوش نیست تصمیم می گیرد صحبت نکند. از همین رو تا سن مدرسه همگان گمان می بردند که «شهاب»عقب افتاده است و قادر به تکلم نیست تا اینکه روزی مادربزرگ پی به راز شهاب می برد.

حسین یاری، هنگامه قاضیانی، بنفشه صمدی، مریم سعادت، افشین نخعی، رامونا شاه، سعید کریمی،اکبر عبدی،جمشید مشایخی، ثریا قاسمی، فریده سپاه منصور، شمسی فضل الهی، محمد ابهری، مهدیار عزیزی، پارسا مشیری، سینا محمدی فر و آروند کریمی هر چند تلاش های فراوانی کردند تا زحمات کارگردان خود را در تمامی زمینه ها در مواجهه با مخاطبان موفق جلوه دهند اما باز هم قدرت فیلمنامه اثر در برابر آسیب های کارگردانی و تدوین با برخی نقدهای مخاطبان مواجهه شد و برای توفیق این فیلم در جشنواره فجر باید تا روز اختتامیه صبر کرد.