پنج روز تا تقسیم اختلالات موبایل در ایران

گفته می‌شود تمامی مراکز استان، شهرها و حتی بسیاری از روستاها دارای شبکه ارتباطی هستند اما وقتی اوضاع نه چندان خوب شبکه سیار در پایتخت ایران را می‌بینیم به جرأت می‌توانیم درباره وضعیت دیگر نقاط کشور اظهارنظر کنیم.

ماه‌هاست که با آمدن نسل‌های نو (3G و بالاتر)، تجارب شیرین استفاده از موبایل که در گذشته وجود داشت به تلخی گراییده است زیرا از یک طرف سقف توقعات مشترکان به نسبت همین نسل‌ها بالاتر رفته و از طرفی اپراتورها همچنان درگیر اختلالات درونی شبکه هستند.

اختلالاتی که رفته رفته با نزدیک شدن به پایان سال رکورد شش ماهه را به ثبت می‌رساند، از زمانیکه موبایل به ایران آمده سابقه نداشته است.

با گذشتن از انتقاداتی که به دولت جهت دیر واگذار کردن مجوزهای جدید ارتباطی و اپراتورها به عنوان کسانیکه در زمان انحصار رایتل مدام می‌گفتند چرا مجوز خدمات جدید را به ما نمی‌دهند، باید گفت کاسه صبر هم حدی دارد.

مشترکان موبایل از شهریور ماه شاهد بروز اختلالاتی فراگیر در ارتباطات موبایلی خود بودند و هستند در حالیکه قرار بود اجازه پیاده‌سازی نسل‌های جدید زمانی به اپراتورها داده شود که توانمندی آنها در این عرصه سنجیده شود؛ قطعا هیچ کاربری برای دستیابی این چنینی به 3G و امثالهم راضی به این همه اختلال طولانی مدت نیست.

بی‌اهمیت‌ترین قشر جامعه ارتباطات کشور ظاهرا همین مشترکان موبایل هستند که مسئولان و دست اندرکاران مدام با وعده‌های جدید سر آنها گول می‌مالند و به خیال خویش زرنگ‌تر از خودشان هم نیست.

چهار پنج ماهی می‌شود که آنقدر وعده‌های زمانی متفاوت برای رفع اختلالات شنیده‌ایم که موضوع را علاوه بر لوث کردن به حاشیه کشانده و هر کس که کوچک‌ترین نقشی در فضای ارتباطی دارد از منظر خود زمانی را اعلام می‌کند.

مشترکان موبایل مظلوم‌ترین قشری هستند که در میان اختلالات فراگیر موبایل نه تنها کاری از دست‌شان بر نمی‌آید بلکه با وعده و وعیدهای پوچ به شعورشان نیز توهین می‌شود.

در شرایطی که ظاهرا سیاست بر سر سرویس‌دهی به مردم کشور نیز سایه افکنده، آنچه البته به جایی نرسد فریاد است.

از اختلالات که بگذریم، بحث "رومینگ ملی" شیرین‌تر است.

رومینگ ملی یعنی به اشتراک‌گذاری آنتن تمام اپراتورها به نحویکه مشترک هر اپراتور در نقطه‌ای که فاقد آنتن‌دهی است بتواند از آنتن اپراتور دیگر استفاده کند.

این طرح، پیش‌نیاز اعطاء مجوز 3G به اپراتورهای ارتباطی بود و تاکنون تنها برای یک اپراتور (رایتل) از سوی همراه اول و ایرانسل به شکل کامل اجرایی شده و آن هم طبیعی است که رایتل فاقد شبکه ارتباطی یکپارچه در کشور بود و اکنون از انتن‌های اپراتورهای دیگر برای خدمات‌دهی به مشترکانش استفاده می‌کند.

اما همراه اول و ایرانسل از آن جهت که خود را غول‌های ارتباطی ایران می‌دانند قطعا در برابر اشتراک آنتن‌هایشان اصطکاک خواهند داشت.

البته به شکل غیررسمی باید گفت که یکی از همین دو غول از خدایش است که آنتن‌های دیگری را که ظاهرا پوشش بیشتری دارد به دست آورد اما آن دیگری هم به دلیل همین پوشش بیشتر حاضر نیست به سادگی این کار را انجام دهد.

مزیت اجرای چنین طرحی بر کسی پوشیده نیست و اگر مشترکان در یک نقطه آنتن نداشته باشند می‌توانند آنتن دیگر اپراتورها را چک کنند و در صورت وجود شبکه، مهاجرتی موقتی تا پایان سرویس‌گیری داشته باشند و پولش را بپردازند.

طبق آخرین گزارشات رسمی، رومینگ اپراتورها تا 22 بهمن ماه باید ملی شود به گونه‌ای که دریچه ارتباطی آنها در نقاطی که ضعیف هستند روی یکدیگر باز شود.

آذر ماه اعلام شد که رایتل 227 هزار و 211 مشترک در شبکه همراه اول و 85 هزار مشترک در شبکه ایرانسل دارد. همراه اول نیز پنج هزار و 462 مشترک روم شده در شبکه ایرانسل داشته و مشترکان روم شده ایرانسل در شبکه همراه اول هم 26 هزار و 463 بوده است.

معاون وزیر ارتباطات در آن زمان اعلام کرد که همراه اول تاکنون در 13 استان رومینگ را برای ایرانسل برقرار کرده است و در مابقی استانها نیز باید نهایتا تا بهمن ماه این کار را انجام دهد.

حال، بهمن رسیده و از قضا دهه فجر که همواره فرصت خوبی برای افتتاح‌ها و رونمایی از بدیع‌ترین اقدامات و به نوعی فرصتی برای خودی نشان دادن بوده نیز در حال سپری شدن است.

با اختلالاتی که اکنون در شبکه برخی اپراتورها شاهد هستیم، ترس از آن می‌رود که رومینگ ملی هم اجرایی شود و به جای اینکه رفع دغدغه مشترکان را در نقاط بی‌آنتن به همراه داشته باشد؛ سوغات اختلال پیش‌کش کند.