ظرفیت های و ویژگی های یگانه آفریقا برای ایران

گروه بین الملل، محمدجواد ظریف عصر دیرور در صدر هیاتی سیاسی و اقتصادی عازم کنیا شد تا بدین ترتیب سفر خود به 4 کشور افریقایی را آغاز کند.
 
به گزارش بولتن نیوز، ظریف قرار است پس از کنیا به کشورهای اوگاندا، بروندی و تانزانیا نیز سفر کند. 

سفر وزیر امور خارجه و هیئت همراه به کنیا، اوگاندا، بروندی و تانزانیا در راستای تقویت و بسط رایزنی ­های سیاسی و اقتصادی دوجانبه و همچنین تحکیم و ارتقای روابط فی مابین جمهوری اسلامی ایران و کشورهای آفریقایی انجام می­ شود.
 
وزیر امور خارجه کشورمان این سفرها را به دعوت همتایان خود در این کشورها انجام می دهد.  
 
ظریف قرار است در سفر به کشور کنیا علاوه بر دیدار با همتای خود با مسئولان بلندپایه این کشور نیز دیدار و با آنان درباره روابط دوجانبه، مسایل منطقه ای و بین المللی گفت و گو کند.
 
کنیا کشوری در شرق آفریقا به پایتختی نایروبی است که مومباسا، کیسومو و ناکورو شهرهای مهم آن محسوب می شوند.  
 
اوگاندا کشوری درحاشیهٔ دریاچهٔ ویکتوریا واقع در شرق میانه آفریقا است. همسایه های آن سودان جنوبی، کنگو، رواندا، بروندی، تانزانیا، کنیا بوده و پایتخت آن کامپالا است.  
 
جمهوری بوروندی مقصد بعدی وزیرامور خارجه کشورمان، کشوری در مرکز آفریقا بوده که پایتخت آن بوجومبورا است. بروندی کشور کوچک در منطقه دریاچه های بزرگ است که در همسایگی اوگاندا - کنگو - رواندا - تانزانیا قرار دارد.  
 
جمهوری متحد تانزانیا نیز (به سواحلی: Jamhuri ya Muungano wa Tanzania) کشوری است در شرق آفریقا که از شمال با کنیا و اوگاندا، از غرب با رواندا، بوروندی و جمهوری دمکراتیک کنگو و از جنوب با زامبیا، مالاوی و موزامبیک همسایه است و از شرق به اقیانوس هند محدود می شود.  
 
در سال 1996 میلادی پایتخت رسمی تانزانیا از شهر ساحلی و بزرگ دارالسلام به شهر دودوما منتقل شد. با این حال دارالسلام هنوز پایتخت تجاری و مقر بسیاری از نهادهای حکومتی این کشور و بندری مهم برای تانزانیا و همسایگان محصور در خشکی اوست. از شهرهای مهم دیگر آن می توان به آروشا، امبیا، موانزا، موروگور و زنگبار اشاره کرد.

به هر تفسیر به نظر می رسد، سفر ظريف به آفريقا با توجه به ظرفيت های کشورهای آفریقایی و درخواست افزایش همکاری ها ازسوی این کشورها مورد پردازش قرار گرفته و باتوجه به جمیع مسائل مربوط به وضعیت سیاسی و به ویژه اقتصادی کشورمان، می توان راهگشای حل مشکلاتی عدیده باشد.

این درحالی است که باتوجه به آلودگی های ناشی از ریزگردها در مناطق جنوب غربی کشورمان و توجه به این مهم که به گفته کارشناسان این ریزگردها از غرب خاورمیانه و صحرای آفریقا به کشورمان آمده اند و می آیند و نیز از آن جا که حل این مشکلات جز با همکاری تمامی کشورهای منطقه میسر نخواهد بود، می توان تصمیمات و هماهنگی هایی که در این سفر و در سطوح بالای مدیریتی کشور انجام می گیرد را نویدبخش حل این مشکلات دانست.

از دیگر سو،‌ رونق یافتن مسائل اقتصادی از طریق صادرات و واردات نیز می تواند از مهمترین انگیزه های این سفر باشد.

باتوجه به اظهارات چندی پیش «جعفر قنادباشی» کارشناس مسائل آفریقا که همزمان با سفر دوره‌ای وزیر خارجه ایران به آفریقا با اشاره به ظرفیت‌های قاره آفریقا برای جمهوری اسلامی ایران، گفت: اولین ظرفیت قاره آفریقا ظرفیت بالای سیاسی است که می‌تواند برای ایران منافع فراوانی داشته باشد، می توان این سفر را به جهت گشایش در برخی مشکلات اقتصادی و رواج صادرات و واردات ارزشمند دانست.

این درحالی است که قبادباشی با اشاره به حضور 54 کشور در قاره آفریقا و همچنین آرای این تعداد کشور در مجمع عمومی سازمان ملل، افزود: چند کشور آفریقایی در شورای امنیت و دو کشور آفریقایی نیز در شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی حضور دارند.


گفتنی است باتوجه به حضور نیمی از کشورهای آفریقایی در سازمان همکاری‌های اسلامی و عضویت حدود 50درصد از کشورهای آفریقایی در جنبش غیرمتعهدها، کاملاً مشهود است که این تعداد بالای کشور از نظر سیاسی می‌تواند ظرفیت خوبی به حساب آید و به همین دلیل آمریکایی‌ها، انگلیسی‌ها و فرانسوی‌ها بر سر آرای این کشورها در حال رقابت با یکدیگر هستند.

این کارشناس مسائل آفریقا با تاکید بر اینکه تعداد بالای کشورهای آفریقایی حاضر در پیمان‌ها و نهادهای بین‌المللی می‌تواند برای ایران منفعت فراوانی داشته باشد، گفت: هر چقدر ارتباط بیشتری بین ایران و کشورهای آفریقایی برقرار باشد، می‌توانیم در جاهایی که نیاز به رأی تعداد بالایی از کشورها داریم، مانند شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی با حمایت‌های انجام شده از سوی کشورهای آفریقایی بهره‌برداری لازم را انجام دهیم.

به هر تفسیر به نظر می رسد،‌ با اشاره به جایگاه مطلوب جمهوری اسلامی ایران در آفریقا، کشورهای آفریقایی علاقه فراوانی به جمهوری اسلامی دارند و ما را به عنوان شریک تجاری پذیرفته‌اند، ضمن اینکه جمهوری اسلامی به عنوان عضو ناظر به اجلاس سران اتحادیه آفریقا که هر 6 ماه یکبار با حضور کلیه کشورهای آفریقایی برگزار می‌شود دعوت می‌شود و ما هم در این اجلاس حضور پیدا می‌کنیم.

این درحالی است که ظرفیت‌های فرهنگی برای آمریکایی‌ها بسیار با اهمیت محسوب می‌شود و مسائل فرهنگی هم زمینه‌ساز مسائل اقتصادی است، ایالات متحده هم کوشیده که تغییر فرهنگ آفریقا را برای بهره‌برداری و کسب منافع اقتصادی دنبال کند.


در این میان، وجود 27 کشور آفریقایی که عضو سازمان همکاری‌های اسلامی هستند و باتوجه به اینکه جمعیت مسلمانان در این قاره بسیار قوی است، می‌توانیم با تأثیرگذاری فرهنگی بر روی آنها منافع خود را کسب کنیم،‌ همچنین باتوجه به اینکه جامعه تجار غرب آفریقا مسلمان، شیعه و لبنانی هستند، می‌توانیم از این ظرفیت خوب فرهنگی و اشتراکات موجود بین ایران و آفریقا استفاده کنیم.