«بولتن تئاتر»؛ هفتمین ویژه نامه روزانۀ جشنواره تئاتر فجر (9 بهمن)

 شب گذشته 6 بهمن ماه تولد 42 سالگی مجموعه تئاتر شهر بود. به همین منظور از طرف روابط عمومی مجموعه تئاتر شهر و با حضور اهالی رسانه جشن تولدی برای این مجموعه در سالن کنفرانس تئاتر شهر گرفته شد.

همچنین شمع کیک تولد تئاتر شهر که توسط روابط عمومی تهیه و با چاپ تصویری از مجموعه تئاتر شهر مزین شده بود توسط محمد بهرامی مدیر ستاد خبری جشنواره تئاتر فجر و از پیشکسوتان عرصه رسانه فوت شد.

بهرامی با آرزوی بازسازی هرچه سریعتر این مجموعه و بازگشت تئاتر شهر به روزهای اوج، شمع 42 سالگی تئاتر شهر را فوت کرد. حضور ناگهانی علی مرادخانی معاون هنری وزیر ارشاد و بعد از آن اردشیر صالح پور دبیر جشنواره از نکات جالب توجه این جشن تولد بود.

مرادخانی که در سالن اصلی تئاتر شهر به دیدن نمایش «عزیز شنگال» به کارگردانی قطب الدین صادقی نشسته بود بعد از اجرای این اثر نمایشی در برنامه جشن تولد 42 سالگی تئاتر شهر حضور یافت و با اهالی رسانه عکس یادگاری گرفت.

«عزیز شنگال» به شیرزنان کوبانی تقدیم شد

نمایش «عزیز شنگال» نوشته و کارگردانی قطب الدین صادقی از جمله آثار پرمخاطب شب گذشته بود که با استقبال روبرو شد. این اثر نمایشی که در بخش مهمان جشنواره تئاتر فجر حضور دارد و قرار است بعد از پایان جشنواره در سالن اصلی تئاتر شهر اجرای عمومی خود را آغاز کند در دو نوبت 18 و 20:30 میزبان علاقمندان تئاتر بود.

قبل از آغاز اجرای این نمایش قطب الدین صادقی که از اتاق فرمان با تماشاگران سخن می گفت ضمن ابراز خرسندی از آزاد شدن منطقه کوبانی و همزمانی اجرای این اثر نمایشی با آزاد شدن کوبانی این اتفاق را به فال نیک گرفت و نمایش «عزیز شنگال» را به شیرزنان کوبانی تقدیم کرد.

وی همچنین متذکر شد که به دلیل فرسودگی امکانات سالن اصلی مجبور شده 120 اسلاید شاعرانه و سوررئالیستی را که برای نمایش انتخاب شده بود حذف کند و همچنین میزانسن یکی از صحنه های نمایش را که قرار بوده عروس داستان از ارتفاع بالای صحنه به سمت پایین بیاید، تغییر دهد چون ممکن بود با این امکانات محدود و قدیمی جان بازیگر به خطر بیفتد.

«پپرونی» با طعم پنهان کاری

نمایش «پپرونی» نوشته سپیده خمسه نژاد و کارگردانی مسعود طیبی دیگر اثری بود که در هشتمین روز جشنواره تئاتر فجر در تئاتر شهر و سالن چهارسو این مجموعه به صحنه رفت. این اثر نمایشی ماجرای زندگی زوجی را به تصویر می کشید که در حال اسباب کشی به خانه ای بزرگ تر هستند و در این بین دو نفر از دوستانشان نیز به کمک آنها آمده اند. در جریان این اسباب کشی مسایلی ناگفته از زندگی این دو زوج بازگو می شود.

در خلال داستان نمایش شاهد این مساله هستیم که آدم ها تصویر دیگری از خود به دیگران نشان می دهند و همه رازهایی برای پنهان کردن دارند. آدم های داستان پا را فراتر از خط قرمزها گذاشتند و هرکدام به نوعی به هم خیانت کرده اند. مسئله پنهان کاری، دروغ، شک و بی اعتمادی و پولدار شدن از طریق فعالت های نامشروع مضامینی بودند که در این نمایش مطرح شدند.

به نظر می رسید به این دلیل که کارگردان نتوانسته بود ایده هایی را که برای طراحی صحنه این نمایش در نظر داشته در اجرا عملی کند بازیگران برای حضور در میرانسن تازه تمرین کمی داشته و به درستی نتوانسه بودند با فضای تازه ارتباط برقرار کنند. قرار بوده دکور نمایش به شکل یک خانه کامل در ابعاد 6 در 12 طراحی شده و روی موتوری چرخشی قرار گیرد تا مخاطب بتواند نمای خانه را به شکل 360 درجه از زوایای مختلف ببیند.

بهروز کاظمی، مسیح کاظمی، شیوا مکی نیان و مسعود میرطاهری بازیگران این اثر نمایشی بودند که در بخش تازه های تئاتر ایران و مسابقه تازه های تئاتر در سالن چهارسو به صحنه رفت.