تبعیض عامل تعیین کننده در خوشبختی است

گروه اقتصادی، پروفسور فرامرز رفیع پور با حضور در برنامه پایش شب گذشته و در تحلیل احساس رفاه گفت:تبعیض عامل تعیین کننده در خوشبختی است. شروع مسئله از اینجاست که وقتی جامعه یکسان بود و تفاوت بین فقیر و ثروتمند نبود همه احساس خوشبختی می کردند.

به گزارش بولتن نیوز، پروفسور رفیع پور ادامه داد:در بیشتر کشورهای جهان به ویژه در زمان های 70 سال گذشته تا کنون طبعا پول مهمترین معیار ارزیابی و مهمترین عامل آرزویی مردم است تفاوت بین دهک ها، متغیر اصلی خوشبختی و عدم خوشبختی است.
وی افزود :تبعیض عامل تعیین کننده در خوشبختی است. در هند و آفریقای جنوبی چندان احساس تبعیضی وجود ندارد. در قرآن می فرمایند که انسان اساسا حریص آفریده شده است. این فرمایش یک قانونمندی بسیار با ارزش بوده ولی علم بسیاری نیاز است تا آن را بررسی کرد.
این استاد دانشگاه گفت : علم حد و مرزی ندارد. نیازهای جسمی اندازه داشته و یک جایی تمام می شود. تمامی پول ها و دوندگی ها در رابطه با جمع مردم بوده بنابراین انسان نیازی دارد و از طرفی هم بدون انسان های دیگر نمی تواند زندگی کند.
پروفسور رفیع پور ادامه داد :مخلوق طوری ساخته شده است که یکی از آنها جمع است. در حقیقت خود جامعه هم یک مخلوق است. معلمان امروز هم ممکن است به افرادی که بیشتر ثروتمند هستند بیشتر توجه کنند اما توصیه من این است که هرگز چنین کاری را انجام ندهند.اجتماع در درون خودش مکانیزمی دارد که افراد می خواهند از همدیگر عقب نماند و در پی یک مقایسه به دست می آید.
وی تصریح کرد:افراد همدیگر را کنترل می کنند و این کنترل نشان می دهد که از دیگران عقب هستیم یا نه؛ نیاز به احترام یکی از نیازهای انسان است و نمی خواهد از جانب دیگران مورد تحقیر قرار بگیرد.
این جامعه شناس گفت : در کشور چین تا سال 2000 فاصله بین فقیر و ثروتمند خیلی پایین بود. امروز وضعیت چین عوض شده و تازه احساس بدبختی آنها شروع شده است. تا زمانی که ایران شاهانه از دو قشر فقیر و ثروتمند تشکیل شده بود باز هم مشکلی وجود نداشت چون هرکس خودش را با قشر هم سطح خود مقایسه می کرد.
رفیع پور گفت : مسئله جامعه ما در حال حاضر این است که انتظار اجتماعی در درجه اول برای شغل در مراسم خواستگاری از سوی خانم ها تقاضا می شود. هنوز مدل های زندگی را برای مردم نتوانستیم به خوبی تعریف کنیم. فشار اجتماعی برای شغل و درآمد در درجه اول روی مردان است.
این جامعه شناس گفت :هر چقدر هم که مرد بخواهد زندگی قانعی داشته باشد اگر زن و فرزندانش با او همکاری نکنند اصلا امکان ندارد که یک زندگی قانع محقق شود.
رفیع پور اظهار داشت : اگر زنان دنبال کار بروند به دلیل اینکه هنوز در ایران خانواده مفهوم دارد کسی انتظار اشتغال ندارد و همواره انتظار اصلی از زنان تربیت فرزند و اداره و ساماندهی خانواده است.
وی افزود :زنان باید در ایران منتظر خواستگار بمانند که باید برای این مسئله یک راهکاری ارائه داد. اگر مدل زندگی برای افراد تعیین می شد دیگر مشکلی وجود نداشت و همه باید بدانند که معمولا زنان بسیار خوش قلب بوده و بار زیادی به لحاظ مدیریت خانه روی دوششان است.
رفیع پور گفت : تمام تلاش ما این است که ثابت کنیم پول خوشبختی نمی شود.شروع مسئله از اینجاست که وقتی جامعه یکسان بود و تفاوت بین فقیر و ثروتمند نبود همه احساس خوشبختی می کردند.
این جامعه شناس ادامه داد : فخر فروشی باعث برهم زدن نیاز به احترام انسان ها می شود. همچنین افراد با فخر فروشی شروع به مقایسه کرده و در آنها  احساس محرومیت ایجاد می شود.
وی افزود : وقتی جامعه از دو قشر پایین و بالا تشکیل شود هیچ کسی خودش را با قشر دیگری مقایسه نمی کند. در سطح فردی از تمامی مردم ایران خواهش می کنم که بدانند این مسیر مثل سراب است و باید سعی کنند که به چیزی که در دست دارند قانع بوده و به زندگی خود ادامه دهند.