پوشاک ایرانی فدای لباس ترک !

گروه اقتصادی: هنوز تولیدکنندگان و بازرگانان از کابوس اجرای موافقتنامه تعرفه ترجیحی بیرون نیامده‌اند که بیلبوردهای تبلیغاتی برگزاری «نمایشگاه پوشاک و لباس ترک» با شعار « کشف فرصت‌های تجاری در صنعت پوشاک ترکیه» پشت تولیدکنندگان و فعالان صنعت نساجی و پوشاک را به سختی لرزاند. برگزاری نمایشگاهی با این عنوان که در کشور ایران بی‌سابقه است، آب پاکی را روی دست برندها و تولیدکنندگان شناسنامه‌دار پوشاک ایرانی ریخت که از این پس دیگر توان رقابت با پوشاک تر‌‌ک‌ها را حتی در سرزمین مادری خویش نخواهند داشت.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از وطن امروز،  نایب‌رئیس هیات مدیره انجمن صنایع نساجی ایران در این‌باره در گفت‌وگو با «وطن‌امروز» از برگزاری چنین نمایشگاهی به نبرد نابرابر ایران و ترکیه در نساجی یاد کرد و با اشاره به مشکلات و قوانین دست و پاگیر پیش‌ روی این بخش، رقابت ایران با کشورهای دیگر در این صنعت را نابرابر خواند. علیمردان شیبانی اشتغال مستقیم در این صنعت را حدود 400 هزار نفر برشمرد و با تصریح اینکه نساجی، صنعت بومی شده ایران است اما به‌رغم وجود طراحان خوب، ماشین‌آلات به‌روز و مواد اولیه مرغوب در کشور این صنعت نتوانسته آن طورکه باید و شاید پیشرفت کند، افزود: به‌عنوان نمونه در کارگاه دوزندگی که بالاترین ارزش افزوده در چرخه تولید می‌تواند ایجاد کند در کنار هر چرخ خیاطی حداقل باید 3 نفر برشکار، چرخکار و دوزنده حضور داشته باشند که به این ترتیب در یک کارگاه متوسط دوزندگی500 تا 600 نفر مشغول به کار می‌شوند. نایب‌رئیس انجمن صنایع نساجی ایران با تصریح اینکه صنعت نساجی صنعتی با ارزش افزوده بسیار بالاست، ادامه داد: قوانین موجود از صنعتگران حمایت نمی‌کند. شیبانی با اشاره به تعرفه موافقتنامه ترجیحی میان ایران و ترکیه تصریح کرد: زمانی که نیاز واحدهای تولیدی داخلی کاملا تامین نشده، خروج حتی یک کیلوگرم از این محصولات خام‌فروشی و خیانت به این آب و خاک است. ما به جای تولید با ارزش افزوده بیشتر و اشتغال به کار فرزندان کشور ماده خام را به دیگر کشورها صادر می‌کنیم و این کشورها آن را به پوشاک و دیگر کالاهای نهایی تبدیل کرده و دوباره به کشور ما با قیمتی چند صد برابر مواد اولیه بازمی‌گردانند. وی با اشاره به مقایسه تعرفه واردات مواد اولیه پنبه در ترکیه و ایران گفت: تعرفه واردات مواد اولیه پنبه برای ترکیه یک سنت در هر کیلوگرم و بسیار ناچیز است، در صورتی که این تعرفه در کشور ما در حال حاضر حدود 5 درصد است و قبلا تا 20 درصد هم رسیده بود.
 چنین اختلاف فاحشی در قیمت مواد اولیه امکان هرگونه رقابت صحیح را از تولیدکنندگان داخلی خواهد گرفت. وی معتقد است در چنین شرایطی تعرفه واردات مواد اولیه‌ای که در داخل کشور دچار کمبود بوده و نیاز به واردات قانونی آن داریم و هر نوع هزینه دیگری که باعث بالا رفتن قیمت تمام شده کالای تولیدی شود، باید به‌طور کامل حذف شود. در همین حال مسعود دانشمند، رئیس کمیسیون حمل‌ونقل اتاق بازرگانی ایران گفت: در قرارداد تعرفه ترجیحی بین دو کشور برای پوشاک ترکیه در ایران تعرفه ترجیحی قائل شده‌ایم که به معنی عقب‌نشینی صنعت نساجی‌ و پوشاک‌ ایران در قبال ترک‌هاست. دانشمند افزود: تعرفه ترجیحی در کوتاه مدت به نفع مصرف‌کننده خواهد بود اما تاثیرات میان مدت و بلند آن این است که اشتغال و محصول داخلی را از دست می‌دهیم. اگر مصرف کننده پولی نداشته باشد که کالایی بخرد آن زمان می‌خواهیم چه کار کنیم؟ باید کاری کنیم که اول تولیدکننده داخلی‌ و اشتغال‌مان در امنیت قرار بگیرد.


فرش قرمز برای ترک‌ها
دبیر اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان صنایع نساجی و پوشاک ایران نیز در گفت‌وگو با «وطن امروز» با انتقاد از تغییر زمان برگزاری نمایشگاه پوشاک ایرانی و همزمان کردن این نمایشگاه با نمایشگاه پوشاک ترکیه در تهران، این همزمانی را به ضرر تولید ملی و تأمل برانگیز دانست. مهدی یکتا با تصریح اینکه وزارت صنعت، معدن و تجارت مدعی است با برگزاری نمایشگاه پوشاک ترکیه در کشور خواستار افزایش حجم مبادلات خود با این کشور است اما باید  توجه کرد که صددرصد محصولات پوشاک ترکیه به صورت قاچاق وارد کشور ‌شده و دولت باید به جای تشویق ورود کالاهای این کشور به فکر مدیریت قاچاق آنها باشد. یکتا با اشاره به اینکه در حال حاضر سطح شهر پر از بیلبوردهای نمایشگاه پوشاک ترکیه است، گفت: شرکت نمایشگاه‌های بین‌المللی ایران نیز با برگزاری اینگونه نمایشگاه‌ها بیشتر به فکر درآمدزایی است تا حمایت از تولید ملی. یکتا با اشاره به اجرای تعرفه ترجیحی میان ایران و ترکیه از آن به‌عنوان پهن کردن فرش قرمزی برای رقیب یاد کرد. با این حال تولیدکنندگان ایرانی می‌خواهند با برگزاری و حضور در نمایشگاه‌ پوشاک ایرانی این موضوع را که جنس ایرانی بی‌کیفیت است نفی کنند. وی با بیان اینکه بیش از 70 درصد بازار پوشاک ایران در اختیار کالاهای وارداتی قاچاق از کشورهای چین و ترکیه قرار دارد، اضافه کرد: در ماه‌های پایانی سال که تولیدکنندگان و فروشندگان انتظار نتیجه گرفتن و فروش مناسب را دارند اما امضای قرارداد ترجیحی ایران و ترکیه با کاهش تعرفه واردات پوشاک ترکیه آسیب‌های زیادی را به تولیدکنندگان داخلی وارد می‌کند.  به‌گفته وی، بازار پوشاک ایران ظرفیت 7 الی 8 میلیارد دلاری دارد و ظرفیت صادرات نساجی ایران نیز می‌تواند تا 3 میلیارد دلار افزایش یابد.

برندهای ایرانی: به نمایشگاه نمی‌آییم
گفتنی است نمایشگاه پوشاک و لباس ترک در حالی در بهمن ماه برگزار می‌شود که پیش از این قرار بود نمایشگاه پوشاک ایران در ماه آذر برگزار شود اما با عقب افتادن این برگزاری و تعویق یک‌ماهه آن، زمان برگزاری هر دو نمایشگاه پوشاک در بهمن و در تهران خواهد بود. دومین نمایشگاه بین‌المللی تخصصی پوشاک ایران همزمان با نمایشگاه پوشاک ترکیه برگزار می‌شود طوری‌که آیسون ییلماز، مدیر برگزاری نمایشگاه پوشاک ترکیه با اشاره به برگزاری این نمایشگاه در محل دائمی برگزاری نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران گفته است که غرفه‌ها در زمینی به وسعت 2 هزار و 375 مترمربع برگزار خواهد شد که نزدیک به نیمی از وسعت نمایشگاه تهران است. این موضوع اعتراض برخی تولیدکنندگان نساجی ایران را در پی داشت تا جایی‌که برخی از آنها که از برندهای خوب ایرانی به شمار می‌روند، از حضور در این نمایشگاه انصراف داده‌اند. سعید حسین‌زاده، رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان صنایع نساجی ایران با انتقاد از مسؤولان وزارت صنعت‌، معدن و تجارت به دلیل عمل نکردن به قول‌هایی که برای امکانات، تبلیغات و تسهیلات داده بودند، گفت: چند روزی است که تبلیغات گسترده‌ای روی نمایشگاه ترکیه آغاز شده در حالی‌که ما هیچ‌گونه فعالیتی نداشته‌ایم.  وی با بیان اینکه همزمانی چنین نمایشگاهی باعث حقارت و کوچک شدن صنعت پوشاک ایران می‌شود، تصریح کرد: به‌رغم اینکه قرار بود به واسطه جابه‌جایی نمایشگاه، مسؤولان تسهیلات و امکاناتی را در اختیار تولیدکنندگان ایرانی بگذارند و برای ما تبلیغات کنند اما تاکنون فعالیت خاصی صورت نگرفته است.


تعرفه ترجیحی چه می‌گوید؟
قرارداد ترجیحی ایران و ترکیه از اول ژانویه 2015 اجرایی شد تا در آینده سطح مناسبات 2 کشور به رقم 30 میلیارد دلار برسد. در این توافقنامه تعرفه 125 فقره کالای ایرانی و 140 فقره کالای ترکیه برای گسترش همکاری‌های اقتصادی کاهش پیدا می‌کند. بدین ترتیب ترکیه برای ورود اقلام مشخصی از کالاها و محصولات کشاورزی ایران به ترکیه، تعرفه‌های خود را کاهش خواهد داد و در مقابل ایران نیز برای ورود اقلام مشخصی از تولیدات صنعتی ترکیه، تعرفه‌های خود را پایین می‌آورد البته تولیدکنندگان داخلی معتقدند با این توافقنامه ترکیه قرار است بسیاری از تولیدات صنعتی خود را با تعرفه‌های اندک به ایران صادر کند در حالی که طرف ایرانی فقط کالاهای کشاورزی خود را با کاهش تعرفه به کشور ترکیه ارسال می‌کند. ایران براساس تجارت ترجیحی خود با کشور ترکیه تعرفه واردات پوشاک از این کشور را 40 درصد کاهش داد و به 160 درصد رساند که این امر هم انتقاد تولیدکنندگان نساجی ایران را به همراه داشت.