صالحی امیری: امیرکبیر سرمایه نمادین ایران است

به گزارش بولتن نیوز، «سیدرضا صالحی امیری» امروز (یکشنبه) در آیین رونمایی از مجسمه امیر کبیر در موزه مشاهیر برج میلاد اظهار کرد: متاسفانه برحی تلاش می کنند دانشگاه تهران را مبدا و آغاز نظام آموزش نوین معرفی کنند ولی چنین نیست.

وی افزود: امیرکبیر موسس دارالفنون، سال ها پیش از تاسیس دانشگاه تهران تفکر نظام نوین آموزشی داشت و به طور همزمان اصلاحات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی را آغاز کرد.

وی تاکید کرد: امیرکبیر توانست در دل استبداد اصلاحات انجام دهد و این موضوع وجه تمایز او نسبت به سایر اصلاح طلبان است.

صالحی امیری با بیان اینکه انسان های بزرگ علاوه بر تاثیرگذاری در زمان خودشان در تداوم تاریخ نیز اثرگذار هستند، اظهارکرد: مهمترین کارکرد و دستاورد امیرکبیر این است که فراتر از زمان خود حرکت و لفاظی ها را حذف کرد.

رییس سازمان اسناد و کتابخانه ملی افزود: امیرکبیر در زمانی که آموزش در خانواده ها گناه کبیره محسوب می شود و حق رای وجود نداشت، آغازگر حرکت علمی بزرگی بود و اگر اکنون نیز در قید حیات بود فراتر و عمیق تر از زمان کنونی حرکت می کرد.

وی با بیان اینکه در جامعه چند نوع سرمایه از جمله سرمایه های انسانی، اجتماعی، فرهنگی تولید می شود، اظهار کرد: برخی مواقع شخصیت های سیاسی و اقتصادی به سرمایه ای فراتر از تمامی ویژگی ها و تاثیرگذار در تاریخ تبدیل می شوند که عامل غرور ملی هستند.

رییس سازمان اسناد و کتاخانه ملی افزود: برخی از سرمایه های در مقاطع تاریخی به سرمایه های نمادین و کاریزماتیک تبدیل شده و باعث غرور ملی می شوند.

صالحی امیری خاطر نشان کرد: افرادی از جمله امیرکبیر و مدرس جزو سرمایه های نمادین کشورمان به شمار می آیند و امام خمینی (ره) سرمایه کاریزماتیک کشورمان محسوب می شود.

میرزا محمدتقی خان امیرکبیر فرزند کربلایی قربان بیگ فراهانی در سال ۱۲۲۲ ق در هزاوه فراهان از توابع اراک (سلطان آباد پیشین) متولد شد.

وی به خاطر هوش و استعداد کم نظیرش از همان دوران نوجوانی مورد توجه میرزا بزرگ و سپس قائم مقام فراهانی قرار گرفت و به ترتیب به سمت منشی گری آن دو دست یافت و به سرعت مورد توجه قائم مقام و عباس میرزا نایب السلطنه قرار گرفت.

میرزاتقی خان طی سال های بعد بیش از پیش در انجام امور دیوانی و غیره لیاقت و شایستگی نشان داد و در اواخر دوران سلطنت فتحعلی شاه در دستگاه محمدخان زنگنه امیرنظام و پیشکار آذربایجان وارد خدمت شد. چند سال بعد و در ۱۲۵۳ ق میرزا محمدتقی وزیر نظام آذربایجان گردید. میرزا محمدتقی که اینک به امیرنظام ملقب شده بود در ۱۶ شوال ۱۲۵۳ به همراه ناصرالدین میرزا ولیعهد عازم روسیه شد و در ارمنستان (ایروان) با نیکلای اول تزار روسیه ملاقات کرد.

امیرنظام که با آغاز سلطنت ناصرالدین شاه منصب صدراعظمی یافته بود در ۲۲ ذیقعده ۱۲۶۴ علاوه بر لقب امیرنظامی به القاب امیرکبیر اتابک اعظم نیز مفتخر شد. امیرکبیر مدت کوتاهی پس از صدارت اصلاحات سیاسی، امنیتی، مالی، اقتصادی و فرهنگی اش را آغاز کرد و در این میان ایجاد امنیت و پایان دادن به شورشها و یاغی گریها و نیز اصلاحات مالی و جلوگیری از اجحافات پیدا و پنهان صاحبان قدرت و نفوذ را در اولویت برنامه های خود قرار داد و مدت کوتاهی پس از صدارت نشان داد که قصد دارد از نفوذ و دخالت بیگانگان (روس و انگلیس) در امور مختلف کشور بکاهد.

از جمله اقدامات مهم امیرکبیر پایان دادن و سرکوب شورش محمدحسن خان سالار فرزند اللهیارخان آصف الدوله در خراسان (در نوروز ۱۲۶۶ ق) بود. در همان حال امیرکبیر ضمن نظم بخشیدن بر امور دستگاه سلطنت و حکومت و کنترلی که بر اعمال و رفتار دیوانیان، شاهزادگان، خاندان سلطنت، رجال و صاحبان قدرت و غیره اعمال می کرد اصلاحات گسترده ای در امور اداری کشور به عمل آورد و با ریشه کن کردن بسیاری از مفاسد اداری و مالی در اداره امور کشور نظمی نو پدید آورد.

امیرکبیر پس از این که با دسیسه اطرافیان شاه از جایگاه خود برکنار و به کاشان تبعید شد، در حمام فین به دستور ناصرالدین شاه در 20 دی ماه 1230به قتل رسید.

پیکر وی در شهر کربلا به خاک سپرده شده است.