بر لبه سن سالن اصلی روی مقواهایی نوشته شده بود: «انجمن
بازیگران خواهان نشستی با نمایندگان محترم مجلس برای افزایش بودجه تئاتر
هستند» و «یا بودجه تئاتر را ۱۰ برابر کنید یا آن را قطع کنید». گرچه همین
مقواها هم در جای نامناسبی نصب شده بودند و در طول مراسم روی زمین
میافتاد.
نصب پارچه نوشتی با جمله «بودجه تئاتر را ۱۰ برابر کنید»
بر بالای سن تئاتر شهر باعث انتقاد برخی کاندیداها از جمله حمیدرضا آذرنگ
شد.
شعور صنفی داشته باشیم
این
بازیگر تئاتر با بیان اینکه وقتی قرارداد تیپ نادیده گرفته می شود ۱۰
برابر شدن بودجه تئاتر بی معنی است، تصریح کرد: هیچ کدام از هیات مدیره های
خانه تئاتر سعی نکردند به اعضا بفهمانند که اول باید شعور صنفی داشت. ما
در سالن معتبرترین مجموعه تئاتر در میان گرد و خاک هستیم و روی صندلی ها را
خاک گرفته است.
وی با اشاره به پذیرفته نشدن کاندیداتوری حمیدرضا
نعیمی به دلیل پرداخت نشدن حق عضویت خانه تئاتر، گفت: به خاطر ۴۵ هزار
تومان حق عضویت این اتفاق رخ می دهد. منیت خود را کنار بگذاریم. خانه تئاتر
اعضا را بیمه کرده ولی از قرارداد تیپ نتوانسته دفاع کند. ما می خواهیم به
کجا برسیم؟
آذرنگ با اشاره به حضور ۱۴ ساله برخی بازیگران در هیات مدیره انجمن، کنار رفتن برای حضور افراد دیگر را امری مهم دانست.
وی
در ادامه سخنان خود به جشن شب بازیگر خانه تئاتر اشاره کرد و متذکر شد: ما
برای جشن ۳۰ میلیون تومان حمایت جذب کردیم اما هیات مدیره اعلام کرد که ۱۰
میلیون تومان از این مبلغ را صرفه جویی کرده است؛ صرفه جویی از مبلغی که
برای جشن تامین شده بود.
نویسنده آثاری چون «خیال روی خطوط موازی» و
«خنکای ختم خاطره» در پایان تصریح کرد: به شوخی روی این صندلی ها نشسته
ایم. باید از خود جسارت و غیرت به خرج دهیم.
بعد از سخنان آذرنگ،
جمشید جهانزاده به عنوان رییس جلسه و ناظر بر انتخابات به این موضوع اشاره
کرد که برخی بازیگران که در انتخابات رای می آورند، در اکثر جلسات هیات
مدیره غایب هستند. این سخنان با واکنش آذرنگ همراه بود. وی تاکید کرد: من
برای حضور نداشتنم در جلسات دلیل داشتم. من نمی توانم در جایی باشم که
اجازه نمی دهند کار کنم. حضور مجددم در انتخابات نیز برای اعتراض است.
جهانزاده در ادامه خطاب به آذرنگ توضیح داد که منظور و خطابش حمیدرضا آذرنگ نبوده است.
خسرو
احمدی یکی دیگر از کاندیداهای انتخابات هیات مدیره خانه تئاتر بود که
سخنرانی کرد. وی در واکنش به سخنان آذرنگ گفت: نباید فراموش کنیم که با هم
رفاقت داریم و مدام همدیگر را می بینیم. اول از همه چیز باید همدیگر را
دوست داشته باشیم. حداقل به خودمان رحم کنیم چون دیگران به ما رحم نمی
کنند.
وی درباره بیمه شدن اعضای خانه تئاتر، این اقدام را ارزشمند
دانست و گفت: من با وجود اینکه در ۴۰ سالگی بیمه شدم اما از این موضوع
خوشحالم.
این بازیگر تئاتر با اشاره به کنار کشیدن خود در ۲ دوره از
انتخابات گذشته انجمن بازیگران به دلیل نداشتن وقت کافی برای فعالیت در
هیات مدیره انجمن، از بازیگرانی که زمان لازم برای فعالیت ندارند، خواست تا
خود را کنار بکشند.
محمودرضا رحیمی هم که در این دوره از انتخابات
هیات مدیره انجمن بازیگران خانه تئاتر کاندیدا شده بود نیز به ایراد سخنانی
انتقادی پرداخت. وی با بیان اینکه در تئاتر ایران ۲ نوع ترس وجود دارد،
متذکر شد: یک ترس برای اداره کل است که می خواهد اتفاقی در تئاتر رخ ندهد
تا به دردسر نیفتد و به همین خاطر تئاتر به محاق رفته است. ترس دوم متعلق
به خانه تئاتر است که می ترسد بسته شود.
این بازیگر و کارگردان تئاتر
ادامه داد: ما از کدام صنف صحبت می کنیم وقتی که الان اراده جمعی این است
که یکی می رود و بعد از ۲ سال از آغاز به کار دولت، تئاتر به هوا می رود.
چه برنامه ریزی سازمانی در خانه تئاتر انجام شده است؟
تئاتری ها به نیروی غیرفعال تبدیل شده اند
رحیمی
با بیان اینکه مسئولان به این نتیجه رسیده اند که تئاتر باید توسط
هنرمندان سرپرستی شود، متذکر شد: الان تئاتری ها به نیروی غیرفعال و
نیروهای اداری به نیروی فعال تبدیل شده اند. ما برای ۱۰ برابر شدن بودجه
تئاتر چه برنامه ای داریم؟ سازمان داشتن یعنی اینکه دولت و وزارت کار تئاتر
را به عنوان یک شغل بپذیرند.
بهروز پناهنده همسر شهره سلطانی هم که
به دلیل معاینات پزشکی نتوانست علیرغم کاندیداتوری خود در انتخابات جلسه
حضور پیدا کند، روی صحنه رفت و سخنانی ایراد کرد.
وی تصریح کرد: در
درجه اول برای خودم متاسفم و در درجه دوم برای عضو هیات مدیره انجمن
بازیگران. همسر من ۶ ماه مریض بود اما کسی از اعضای هیات مدیره به
فکرش نیفتاد. به همین دلیل شهره سلطانی از کاندیداتوری انصراف داد تا فرصت
حضور برای دیگران فراهم شود.
بعد از سخنان همسر شهره سلطانی، تعدادی
از اعضای هیات مدیره معترض شدند و اعلام کردند که چند بار برای ملاقات با
این بازیگر با سابقه تئاتر اقدام کرده اند ولی شرایط محیا نشده بود.
پناهنده نیز در پاسخ گفت: بعد از گذشت چند ماه پیگیری کردید که خیلی دیر
بود.
بهزاد فراهانی هم برای سخنرانی کاندیداتوری خود در این انتخابات
روی سن سالن اصلی رفت. وی در واکنش به سخنان حمیدرضا آذرنگ گفت: تمیز
نبودن سالن اصلی به خاطر ساخت و ساز درون مجموعه است. بیمه شدنی که برای
آذرنگ مهم نیست، برای ما هم مهم است.
وی یادآور شد: من برای سکته ای که خارج از کشور داشتم، ۴۰ میلیون تومان هزینه کردم و سفارت محترم ایران هیچ کمکی به من نکرد.
این
بازیگر و کارگردان با سابقه تئاتر تصریح کرد: اینکه ما یک نهاد را تخریب
کنیم کار ساده ای است. من یکی از همان ۱۴ ساله های هیات مدیره هستم که
افتخار داشتند رای شما را داشتم. ما باید عاشق هم باشیم. شوراهای هنری سالن
های تئاتر شهر از رفقای حمید آذرنگ هستند. ما آدمی را در هیات مدیره خانه
تئاتر داریم که رای بالایی آورد ولی بیشتر از ۳ بار در جلسات حضور پیدا
نکرد.
فراهانی در ادامه درباره شرایط ایجاد شده برای حمیدرضا نعیمی
در این انتخابات، توضیح داد: او این فرصت را داشت که از خود دفاع کند ولی
چون سنت صنفی را می دانست، صحبت نکرد.
وی با بیان اینکه من ۲ بار در
بیمارستان بستری شدم و امیدوارم به خاطر دوستانم برای سومین بار این اتفاق
برایم رخ ندهد، تصریح کرد: اگر جرات دارید بروید نقد خود را به دولت بگویید
تا دروغ نگویند و تئاتر را سانسور نکنند.
کاظم هژیرآزاد نیز روی
صحنه سالن اصلی سخنرانی کرد. وی با مهم دانستن فعالیت مداوم و توضیحاتی
درباره شکل گرفتن انجمن بازیگران خانه تئاتر، یادآور شد: ما صنف نیستیم.
خانه تئاتر یک موسسه هنری تئاتری است. ما سندیکا نیستیم ولی در راه رسیدن
به آن هستیم.
یکی دیگر از حاشیه های انتخابات هیات مدیره انجمن
بازیگران خانه تئاتر مربوط به زمان سخنرانی هوشمند هنرکار یکی دیگر از
کاندیداها بود. یکی از بازیگران حاضر در سالن از هوشمند هنرکار خواست تا
رزومه بازیگری خود را ارایه دهد که هوشمند هنرکار که سابقه فعالیت اش در
زمینه کارگردانی است، از پاسخ دادن امتناع کرد.
همچنین حضور مداوم
مهدی قلعه بازرس خانه تئاتر روی سن سالن اصلی و صحبت کردن با حاضران در
انتخابات انجمن و همچنین با اعضای هیات رییسه برگزاری این انتخابات، با
واکنش جمشید جهانزاده رییس جلسه همراه شد. جهانزاده به بازرس خانه تئاتر
تذکر داد که دیگر این آمد و شد را نداشته باشد.
یکی دیگر از حواشی
انتخابات هیات مدیره انجمن بازیگران خانه تئاتر، سخنان علیرضا محمدی بود.
این بازیگر تئاتر با انتقاد از گزارش های سطحی هیات مدیره های انجمن که در
این جلسات ارایه می شوند، متذکر شد: من ۱۰ دقیقه قبل از شروع این انتخابات
کاندیدا شدم و این نشان دهنده آن است که هیچ قانونی برای برگزاری این
انتخابات وجود ندارد.
وی تصریح کرد: ما همه معترضیم ولی راهکاری
نداریم. سال های گذشته هم این اعتراض شد و با اعتراض به سانسور و دولت رای
آوردیم اما چه کاری انجام دادیم؟ من چون راهکاری ندارم از کاندیداتوری
انصراف می دهم.
مریم کاظمی نیز که کاندیدای بازرسی انجمن بازیگران
بود، در ادامه این جلسه متذکر شد: ما باید بر اساس واقعیت ها عمل کنیم. این
انتقادهایی که از هم می کنیم شوخی هستند چون باید در کنار همین افراد کار
کنیم. قرار نیست مشکلات ما را فرد دیگری حل کند بلکه ما باید خودمان آنها
را حل کنیم.
خانه داریم اما خانواده نه
بخش
پایانی سخنرانی ها هم به حمیدرضا نعیمی اختصاص داشت. نعیمی با وجود اینکه
کاندیداتوری اش به دلیل پرداخت نکردن حق عضویت پذیرفته نشد به ارایه
توضیحاتی پرداخت. وی گفت: حرف های علیرضا محمدی به دل نشست چون از دل
برآمده بودند. من ۲ سال عضو کانون نمایشنامه نویسان خانه تئاتر بودم ولی
کاری نتوانستیم انجام دهیم. قدرتمندترین کانون خانه تئاتر، کانون بازیگران
است.
وی با بیان اینکه راهکار با چند شعار عنوان می شود ولی عملی
نمی شود، یادآور شد: ما خانه داریم ولی خانواده نداریم. سال ها است که این
خانواده معنایش را از دست داده است. وقتی در کانون نمایشنامه نویسان گفتم
که به اعضا زنگ بزنیم و حالشان را بپرسیم، رییس کانون به من گفت مگر ما
دکتریم. ما باید به هم زنگ بزنیم وجلسات مداومی برگزار کنیم.
مریم معترف: شوخی با اسطوره ها فاصله مردم امروز با شاهنامه را کم می کند
کارگردان
نمایش کمدی رزم و بزم «بانو گشسب» معتقد است شوخی با اسطوره ها در این
نمایش در شرایطی که مردم از اساطیر و داستان های شاهنامه فاصله گرفته اند
باعث می شود که بیشتر با این شخصیت ها آشنا شوند.
به گزارش بولتن نیوز، مریم معترف،
بازیگر و کارگردان تئاتر که پیش از این کارهای متعددی در زمینه داستان های
شاهنامه داشته و این بار با پرداختن به یکی از شخصیت های اسطوره ای؛ رستم و
فرزندانش، نمایش «بانو گشسب» را در تماشاخانه سنگلج روی صحنه دارد،
درباره نگاه طنز به شخصیت های اسطوره ای گفت: در تمام دنیا هنرمندان با
شخصیت های محبوبشان شوخی می کنند. به شخصه عاشق شاهنامه و شخصیت های آن
هستم و بارها در تئاتر جدی روی این داستان ها کار کرده ام اما در شرایط
امروز ما که مردم از قهرمان های اسطوره ای فاصله گرفته اند و جای شاهنامه
در مدارس و حتی دانشگاه های ما خالی است، نگاه طنز به این قهرمان ها می
تواند تصویری صمیمی تر برای نوجوانان ایجاد کند.
وی با تاکید بر
این که عاشق اساطیر ایرانی است افزود: همین که قشر وسیعی از مردم و بچه ها
نام این قهرمانان را می شنوند و ماجراهایشان را به خاطر می سپرند اتفاق
خوبی است.
معترف علاقه بچه ها به طنز و قهرمان های افسانه ای را
دو عامل مهم برای استقبال از این نمایش عنوان کرده و توضیح داد: چند سال
قبل نمایش "قصه های من و تو و رستم و شاهنامه" را در همین زمینه کارکرده
بودم. در آن اجرا ترتیبی داده بودیم که در سالن انتظار کتاب داستان های
شاهنامه برای فروش ارائه شوند. بچه هایی که به دیدن نمایش می آمدند پس از
اجرا به سرعت به سراغ کتاب ها می رفتند و این داستان ها را می خریدند.
فروشنده به ما می گفت که بیشتر از فروش یک سال در این یک ماه کتاب فروخته
است.
این کارگردان تئاتر با اشاره به نگارش نمایشنامه توسط
اردشیر صالحپور توضیح داد: آن زمان که آقای صالحپور این نمایشنامه را به من
پیشنهاد داد، با این که متن کاملا جدی بود احساس کردم که قابلیت طنزپردازی
را دارد. دختری که زورش با پدرش رستم برابری می کند، شرط ازدواجش این است
که باید داماد در رزم بر او پیروز شود و از آن گذشته 40 پهلوان ایرانی به
خاستگاری او می روند. همین چند نکته خیلی می تواند طنز باشد.
طراح
این نمایش درباره استفاده از مواد بازیافتی برای ساخت عروسک ها گفت: در
نمایش قبلی ام هم که روی شاهنامه کارکرده بودم از این تکنیک استفاده شده
بود و نتیجه بسیار خوبی داشت. بنابر این فائزه فیض عروسک های بانو گشسب را
طراحی کرده و ساخت.
وی ادامه داد: قصد داریم به مردم یادآوری
کنیم که بسیاری از چیزهایی که دور می ریزیم قابل استفاده است. امیدوارم
مسئولینی که درگیر مسئله محیط زیست هستند هم به این نکته توجه کنند. خیلی
دوست دارم خانم ابتکار که برای محیط زیست زحمت می کشد برای دیدن این نمایش
بیاید.
وی درباره شیوه اجرایی ترکیبی که استفاده کرده نیز گفت:
فرض ما این است که یک گروه نمایش می خواهد داستانی را نقالی کند. بنابر این
مرشد داستان را پیش می برد. همین فرض به ما اجازه می دهد که فاصله گذاری
هایی بین مردم و مرشد و بازیگران داشته باشیم. وجود صندوقی که تمام ابزار و
البسه از آن بیرون می آید هم یکی از ویژگی های نمایش ایرانی است.
مریم
معترف درباره حضور بانو گشسب در شاهنامه گفت: در چند بیت از شاهنامه، نام
دختررستم آمده است اما داستان این قهرمان اسطوره ای توسط شاعری ناشناس در
قرن 4 و 5 به شعر در آمده و جالب اینجاست که این شاعر اسامی شاهنامه و وزن
آن را وام گرفته ولی داستانی را به نیکویی گفته که در شاهنامه فقط چند بیت
است.