پیام روشنگرانه ی امام خمینی به میخاییل گورباچف، بیانگر عمق بینش و تفکر معمار انقلاب نسبت به مسایل سیاسی و بین المللی است؛ نامه ای که امام در آن عاقبت توسل به دنیای مادی را یادآور شدند و دین اسلام و یکتاپرستی را تنها راه تعالی و نجات بشر عنوان کرده بودند.
به گزارش بولتن نیوز،حزب کمونیست روسیه (بلشویک ها) به رهبری ولادیمیر لنین، با بهره گیری از
هرج و مرج و خلأ قدرتی که در روسیه ایجاد شده بود، در اکتبر 1917 میلادی
حکومتی کمونیستی را در شوروی ایجاد کرد. شوروی و ارتش سرخ که با ایفای نقشی
سرنوشت ساز در جنگ جهانی دوم توانستند آلمان را شکست دهند، از آن پس به
عنوان ابرقدرتی بزرگ در دوره ی جنگ سرد به جهانیان معرفی شدند.
پیروزی
انقلاب اسلامی در ایران و گسترش تفکر نجات بخش اسلام سبب نمایان شدن راه
سعادت و حقیقت در جهان، به خصوص کشورهای در حال توسعه شد. امام خمینی که
طراح و معمار این اندیشه ی حیات بخش بود با آگاهی و جهان بینی سیاسی و
الهی، تمامی رویدادها و تحول های بین المللی را رصد و پیگیری می کرد.
امام
خمینی در یازدهم دی 1367 هجری خورشیدی هنگامه یی که همگان اتحاد جماهیر
شوروی را به عنوان یکی از 2 ابرقدرت بزرگ و مطرح جهان می شناختند و تصور
فروپاشی آن را در سر نمی پروراندند؛ در نامه ای تاریخی به میخاییل گورباچف
آخرین رییس جمهوری این کشور، با برشمردن نشانه های از هم پاشیده شدن نظام
مارکسیستی، مکتب اسلام و یکتاپرستی را به عنوان تنها راه نجات بشر عنوان
کرد.
امام در این نامه لزوم تجدیدنظر در سیاست «خدا زدایی» و «دین زدایی» را در این کشور یادآور شد و فرمود:
«جناب
آقای گورباچف! صدر هیات رییسه اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی... از آنجا
که پس از روی کار آمدن شما چنین احساس می شود که جنابعالی در تحلیل حوادث
سیاسی جهان، خصوصا در رابطه با مسائل شوروی، در دور جدیدی از بازنگری و
تحول و برخورد قرار گرفته اید و جسارت و گستاخی شما در برخورد با واقعیات
جهان چه بسا منشا تحولات و موجب به هم خوردن معادلات فعلی حاکم بر جهان
گردد، لازم دیدم نکاتی را یادآور شوم... اولین مساله ای که مطمئنا باعث
موفقیت شما خواهد شد این است که در سیاست اسلاف خود دایر بر «خدا زدایی» و
«دین زدایی» از جامعه، که تحقیقاً بزرگترین و بالاترین ضربه را بر پیکر
مردم کشور شوروی وارد کرده است، تجدیدنظر نمایید و بدانید که برخورد واقعی
با قضایای جهان جز از این طریق میسر نیست.»
امام در ادامه یادآور
شدند: «...امروز اگر مارکسیسم در روش های اقتصادی و اجتماعی به بن بست
رسیده است، دنیای غرب هم در همین مسایل، البته به شکل دیگر و نیز در مسایل
دیگر گرفتار حادثه است. باید به حقیقت رو آورد. مشکل اصلی کشور شما مساله
مالکیت و اقتصاد و آزادی نیست. مشکل شما عدم اعتقاد واقعی به خداست. همان
مشکلی که غرب را هم به ابتذال و بن بست کشیده و یا خواهند کشید... برای همه
روشن است که از این پس کمونیسم را باید در موزه های تاریخ سیاسی جهان
جستجو کرد؛ چرا که مارکسیسم جوابگوی هیچ نیازی از نیازهای واقعی انسان
نیست؛ چرا که مکتبی است مادی و با مادیت نمی توان بشریت را از بحران عدم
اعتقاد به معنویت، که اساسی ترین درد جامعه بشری در غرب و شرق است، به در
آورد... از شما جدا می خواهم که در شکستن دیوارهای خیالات مارکسیسم، گرفتار
زندان غرب و شیطان بزرگ نشوید...»
شماری از مسوولان وقت، وظیفه ی
رساندن پیام امام را به گورباچف برعهده گرفتند و ادوارد شوارد نادزه وزیر
امور خارجه وقت شوروی، پس از هشت هفته، در هفتم اسفند 1367 هجری خورشیدی
پاسخ رسمی گورباچف را در تهران تسلیم امام خمینی کرد.
گورباچف در
این پاسخ، ضمن استقبال و تشکر از پیام امام، خواستار گسترش همکاری های 2
کشور در تمامی زمینه ها شده بود، اما آنچه که از متن نامه ی گورباچف
استنباط می شد، آن بود که وی ابعاد معنوی پیام امام را درک نکرده است. زیرا
در این پاسخ، او تنها به توصیف اقدام های خود در جهت ترویج آزادی های
سیاسی و اشاره به دستاوردهای اقتصادی کمونیسم پرداخته بود.
حکومت
کمونیستی اتحاد جماهیر شوروی 2 سال پس از نامه ی تاریخی امام در بیست و
پنجم دسامبر 1991 میلادی به صورت رسمی در هم شکست و فروپاشید.
چند
سال بعد گورباچف همزمان با سالگرد رحلت امام خمینی در 1378 هجری خورشیدی در
گفت و گویی در مسکو از اینکه هشدارهای بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران را
نادیده گرفته بود، اظهار تاسف کرد و پیام ایشان را برای همه اعصار برشمرد و
امام را متفکری دلسوز برای سرنوشت جهان خواند و یادآور شد: «اگر ما
پیشگویی های آیت الله خمینی را در آن پیام جدی می گرفتیم امروز قطعاً شاهد
چنین وضعیتی نبودیم.»
برگرفته از: کتاب آوای توحید