پیاده روی دولت بر اعصاب متقاضیان وام بافت فرسوده

گروه اجتماعی، بی تردید مسئولان بعد از انتخابات هم دست از دادن وعده و وعیدهای توخالی بر نداشتند. اما حالا در فاز لاپوشانی شکستهای پی در پی در عدم تحقق این وعده ها، بوسیله ی شعار از مد افتاده و دست مالی شده ی «ما می خواستیم اما نگذاشتند» می باشند که به تعبیر مقام معظم رهبری: «نگویید نمی گذارند، این نمی گذارند حرف قابل پذیرشی نیست».

به گزارش بولتن نیوز، هیچ کس نمی تواند منکر این حقیقت باشد که اعضای کابینه افراد مومن و پاکدستی هستند و از یاران دلسوز انقلاب بوده اند. اما حقیقتاً در حال حاضر کارها به اهلش سپرده نشده است و اکثر مدیران فعال در حوزه مسکن کارنامه ی قابل دفاعی ندارند. انتصاب فردی که ید طولایی در عدم پایبندی به مصوبات دولتهای قبل از خود داشته و اساساً مشکلی به نام بحران مسکن در بازار از همان زمان تصدی ایشان بر وزارت مسکن شروع شده است و نیز دادن کلید خزانه به دست فردی که در سابقه ی مدیریتی وی یکی از دو بزرگترین اختلاس بانکی تاریخ ایران رخ داده است شاهد این مدعاست.
این روزها حتی رسانه های زنجیره ایِ معلوم الحال هم که تا پیش از آغاز به کار دولت روحانی همیشه خود را مدعی العموم می دانستند و هر روز به بهانه ای جدید، سوژه ای اجتماعی و یا اقتصادی را در بوق و کرنا می کردند، نسبت به آوارگی این 35 هزار خانوار بی توجه شده اند و گویا رسالت رسانه ای این جریان تنها زمانی برانگیخته می شود که معضلات به دست جریان رقیب به وجود آمده باشد و حالا که دولت روحانی باید پاسخگوی مطالبات مردم باشد این جریان رسانه ای روزه سکوت گرفته است.

جالب آنکه دکتر سیف رییس کل بانک مرکزی هم که حدود سه ماه پیش به خبرنگار بخش خبری بیست و سی می گفت: «من نمی دانم شما این خبر را از کجا شنیدید که تسهیلات بافت فرسوده متوقف شده و چنین چیزی وجود ندارد» اما ایشان هم در آبان ماه از شروع پرداخت این تسهیلات تا یک ماه آینده (یعنی تا 23 آذر 93) خبر داده بودند که آنهم محقق نشد.
طبق معمولِ هر سال، بانکها در دو سه ماه پایانی سال و دو سه ماه آغازین سال بعد مشغول بررسی حسابهای خود هستند و چه دولت بخواهد و چه نخواهد بانکها نمی توانند وامی به کسی پرداخت کنند. لذا هیچ بعید نیست که گفته شود در حال حاضر سهمیه استانها هم مشخص شده اما بانکها تا خرداد ماه سال 94 نمی توانند مصوبه را اجرایی کنند!
تنها یک نگاه گذرا به خط و مشی دولت در یک سالی که گذشته نشان می دهد که دولت برنامه ای غیر از این مصاحبه های نمایشی و آسمان و ریسمان به هم دوختن های بیهوده در مورد طرح دهان پر کنِ مسکن اجتماعی و توسعه شهرها از درون و قول دادن برای اجرای مصوبه بافت فرسوده تا ماه آینده و. . .  نداشته است. که آن هم نتیجه ای غیر از جریحه دار کردن اعصاب و روان متقاضیان تسهیلات بافت فرسوده ای که خانه شان را به امید نوسازی با تسهیلات بافت فرسوده تخریب کرده اند در بر نداشته است. مسئولان اخیراً هم مصوبه را اجرا شده می دانسته اند در حالی که کارمندان شرکت عمران و بهسازی نظر دیگری دارند.
 
طبق مصوبه هیات وزیران، دولت می بایستی برای سال 93 و 94 جمعاً 600هزار فقره تسهیلات بافت فرسوده پرداخت کند. اما در مصاحبه اخیر نصف این مقدار عنوان شده است. لذا یا دولت قصد پرداخت سهمیه ی سال 93 را ندارد، یا قرار است که از مصوبه ی خود مبنی بر پرداخت سالانه 300هزار فقره وام بافت فرسوده تخطی کند. از طرفی در مصاحبه ی یک هفته پیش گفته شده مصوبه از دید ما اجرا شده تلقی می گردد اما در همان مصاحبه گفته میشود که سهمیه ی استانی مشخص نشده است و نیز کارمندان شرکت عمران و بهسازی هم به مشخص نبودن زمان اجرای مصوبه اذعان می کنند.


همانطور که مشخص است با این تناقض گویی ها بالاخره دست دولت رو شده و تحلیل ها از وقت کشی دولت در مسئله ی بافت فرسوده رنگ و بویِ واقعی تری به خود گرفته است. در این صورت دو سال و نیم از چهار سال ریاست جمهوری روحانی بدون پرداخت تسهیلات سپری خواهد شد و احتمالاً دولت در سال آخر به دلایلی که پرداختن به آنها از حوصله این گزارش خارج است، حجم زیادی از تسهیلات و اعتباراتی را که این مدت جمع کرده به یک باره وارد سیستم اقتصادی می کند.


هم اکنون پشت پا زدن به مصوبات و تعهدات دولت قبل جزیی از رفتار دولت شده است. هر چند که این مصوبات و سیاست گذاری ها، کارآمد و یا حتی حیاتی هم باشند و زندگی مردم به آنها گره خورده باشد. لذا رفتار دولت در برخورد با متقاضیان مسکن مهر و متقاضیان تسهیلات بافت فرسوده که میراث به جا مانده از دولت قبل است، به حدی خصمانه به نظر می رسد که گاهی باید شک کرد که نکند دولتِ شیخ حقوقدان، حقوق و مطالبات توده های مردم را فدای خصومت شخصی جناح سیاسی خود با احمدی نژاد کرده است.