پیشنهاد آیت الله منتظری به امام درمورد پذیرش قطعنامه

گروه سیاسی، روز چهارشنبه فیلم مستندی از شبکه بی.بی.سی فارسی پخش گردید که به مصاحبه با آیت الله منتظری اختصاص داشت که ظاهراً اوایل دهه هفتاد، در منزل ایشان در قم انجام شده است.

به گزارش بولتن نیوز، در این مصاحبه آیت الله منتظری به بازگویی خاطرات خود از پیروزی انقلاب، جنگ تحمیلی، همچنین پذیرش قطعنامه و اتفاقات دیگر در این برهه زمانی از انقلاب اسلامی ایران را می پردازد.

آیت الله منتظری در بخش هایی از این مستند به چندین خاطره از ملاقات با امام خمینی اشاره می کند که یکی از این خاطرات به موضوع تسخیر سفارت آمریکا (لانه جاسوسی) توسط دانشجویان پیرو خط امام مربوط است.


در این بخش از مستند بی.بی.سی فارسی، آیت الله منتظری می گوید که من به امام گفتم که گروگان های سفارت آمریکا در دولت کارتر باید آزاد شوند؛ چراکه دولت کارتر با انقلاب اسلامی ایران خیلی همراهی کرده و مناسب است که در دوران زمامداری خود جیمی کارتر گروگان ها آزاد شوند.

با این حال به نظر می رسد، پاسخ امام به ایشان، ارزشی به مراتب بیش از درخواست آیت الله منتظری از امام دارد. به گفتۀ آیت الله منتظری، امام خمینی جواب داده اند که من از این علم غیب شما که بین ریگان و کارتر تفاوت قائل می شوید، اطلاع ندارم و نمی دانم که این علم غیب شما چه پایه و اساسی دارد.

ایشان همچنین در بخش دیگر از این مستند با اشاره به دیگر خاطرات خود، به بحث درخواست از امام خمینی برای پذیرش قطعنامه ازسوی ایران اختصاص می پردازد و می گوید، از طریق آقای موسوی اردبیلی به امام پیام دادم که به جای اینکه شورای امنیت سازمان ملل متحد ابتکار صلح را در دست بگیرد و تعهدات و وظایف خود را انجام دهد، بهتر است برای تقویت کشورهای اسلامی میانجی گری صلح بین ایران و عراق را به «قذافی» رئیس جمهور کشور لیبی و «هواری بومیدن» رئیس جمهور الجزایر بدهیم که هم موجب دراختیار گرفتن ابتکار عمل توسط دو کشور اسلامی در منطقه شود و هم شرایط را طوری رقم بزند که علاوه بر این که ابتکار عمل از دست شورای امنیت سازمان ملل خارج می شود، «قذافی» و رهبران کشورهای اسلامی ابتکار عمل درمورد صلح بین ایران و عراق را به دست آورند.

به هر تفسیر به نظر می رسد، بیان این دو خاطره ازسوی آیت الله منتظری، بیش از هر چیز نشان دهنده و اثبات کنندۀ ساده انگاری ایشان نسبت به موضوعاتی مانند جنگ و گروگان های آمریکایی است و نشان می دهد، چگونه این ساده انگاری معضلات بین المللی فراوانی برای ایران به همراه داشته و درصورتی که با تدبیر امام ایشان از سیاست دور نمی شدند، چه فجایع بزرگ تری رقم می خورد!