گزارش افشاگرانۀ«ایندیپندنت» دربارۀ عدم ایمنی تاسیسات هسته ای انگلستان

گروه بین الملل، روزنامه انگلیسی «ایندیپندنت» از بروزاحتمالی یک بحران هسته ای در انگلیس خبر داد.

به گزارش بولتن نیوز، استیو کونر در تحلیلی که روز گذشته در این روزنامه انگلیسی به طبع رسید، نوشت: برخی از کارشناسان هسته ای هشدار داده اند، همه رآکتورهای هسته ای انگلیس به جز یکی از آنها به دلیل قدیمی بودن و نگرانی ها درباره هزینه بر بودن یا ایمن بودن آنها باید بسته شود. آنها می گویند، تنها ایستگاه تولید برق «سایزول بی Sizewell B» تا بعد از سال 2030 کار می کند که آن هم فقط 20درصد تقاضای برق انگلیس را تامین می کند. مگر این که جایگزین کردن همه رآکتورها در دهه 20 آغاز شود.

این درحالی است که در ماه های اخیر درحالی که مقامات سیاسی انگلستان به عنوان یکی از تاثیرگذارترین اعضای گروه 1+5 با تحت فشار قراردادن ایران، ضمن کارشکنی و سنگ اندازی در رسیدن به یک توافق جامع، همواره مسئلۀ لزوم حفظ امنیت تاسیسات هسته ای کشورمان را مورد تاکید قرار داده و بارها اعلام کرده اند که ایران قادر به تامین امنیت کامل این تاسیسات نخواهد بود.


دربخشی دیگر از گزارش دیروز «ایندیپندنت» آمده است: پروفسور لورنس ویلیامز، رئیس پیشین بازرسان تاسیسات اتمی نیز می گوید، بیشتر رآکتورهای هسته ای به جز رآکتور «سایز ول بی»، بسیار فراتر از زمان مفیدی که برای آنها درنظرگرفته شده اند، کار می کنند و هنوز با همان ایمنی که در زمان ساخت برای آنها طراحی شده است، کار می کنند.

ویلیامز در یک کنفرانس مطبوعاتی در لندن گفت،‌ این رآکتورها برای مدت زمانی که طراحی شده اند، ایمن هستند و با دانشی که ما اکنون به دست آورده ایم، می توانیم این زمان را تمدید کنیم.

پروفسور ویلیامز هشدار داد، اما درعین حال یک نکته وجود دارد و آن این است که ممکن است، ادامه فعالیت این رآکتورها هزینه بر باشد یا اینکه اگر مدت زمان بیشتری کار کند، فعالیت آن ایمن نباشد.

بیشتر ایستگاه های تولید برق هسته ای در انگلیس در دهۀ هفتاد و هشتاد ساخته شده اند و بیشتر آنها برای 25 سال کارکرد طراحی شده اند.

پروفسور آندرو شری، مدیر موسسه هسته ای «دالتون» در دانشگاه ماساچوست هم در این راستا معتقد است، قطعاً این رآکتورها هیچ کدام کم سن و سال نیستند و ممکن است به دلیل قدیمی بودن آنها مسایلی به وجود آید. وی در ادامه گفت، حتی اگر از نظر اقتصادی هم به صرفه باشد آیا می توان ایمنی آنها را تضمین کرد.

در ادامه این گزارش آمده است: یکی از مسائل اساسی مهم ایمن بودن گرافیتی است که در این رآکتورها کار می کنند. دانشمندان نگران این هستند که این گرافیت شکننده شود و به مروز زمان ترک بخورد.

پروفسور جیمز مارو، استاد دانشگاه آکسفورد می گوید،‌ یک ترک چیزی نیست اما سئوال مهم این است که چه میزان از آن خطرناک است و چه زمانی در آینده ممکن است این اتفاق بیفتد.

حال به نظر می رسد باوجود یک چنین تهدید اتمی واقعی و خطرناکی که آنچنان موجب نگرانی رسانه های انگلستان گردیده که برخلاف مسائل امنیت ملی این کشور، با افشاگری مطبوعات انگلیسی در این کشور سروصدای فروانی به راه انداخته و باتوجه به ابعاد گستردۀ این ماجرا به نظر می رسد در روزهای آتی اخبار متعددی دراین باره توسط خبرگزاری ها و مطبوعات بین المللی مخابره گردد، لزوم پیگیری این ماجرا توسط مسئولین وزارت خارجه و مذاکره کنندگان کشورمان در مذاکرات پیش رو احساس می شود.

به بیان دیگر درحالی که مقامات سیاسی انگلستان و دیگر اعضای 1+5 همواره با متهم کردن ایران به عنوان تهدیدی بالقوه، سعی دارند کشورمان را از حق دستیابی به انرژی صلح آمیز هسته ای به بهانۀ عدم توانایی مسئولان هسته ای ایران به تامین امنیت و ایمنی تاسیسات هسته ای کشورمان، محروم سازند و با دو رویی و برپایۀ سیاست مبتنی بر دروغ، خود را دایۀ مهربان تر از مادر مردم ایران جلوه داده و از خطرات ناشی از حوادث احتمالی در تاسیسات هسته ای دم می زنند، انتشار اخبار اینچنینی، آن هم در این سطح و به صورت رسمی، به نوعی نمایانگر چهرۀ دروغین پشت نقاب انگلیسی هاست.


با این تفاسیر مسئولین وزارت خارجه و مذاکره کنندگان هسته ای ایران نیز وظیفه دارند با استناد به این گزارش و گزارش هایی فروان مشابه، طرف انگلیسی را تحت فشار قرار داده تا به جای فرافکنی در مسئلۀ هسته ای کشورمان، به فکر امنیت تاسیسات هسته ای از دور خارج شده و مستعمل خود باشند تا خدایی ناکرده، شاهد تکرار آنچه بر اثر یک حادثۀ غیرمترقبه در کشور ژاپن به وقوع پیوست، به دلیل بی مسئولیتی و بی توجهی مقامات انگلیسی و عدم رعایت نکات اولیۀ ایمنی در بحث تاسیسات هسته ای در کشور انگلستان نباشیم.