معضلی به اسم دختران رپر

گروه فرهنگی بولتن نیوز

با مزون‌های زیر زمینی چگونه باید برخورد کرد؟ فرهنگی با قضایی؟
مزون های زیرزمینی و فشن شوهای غیرمجاز که مروجان مانکنیسم، مدلینگ، پوشش نامتعارف و عریان نمایی بر اساس سبک زندگی غربی هستند، همچون قارچ در حال رشد و گسترش اند؛ این مزون ها در شرایطی یکه تازی می کنند که باکی از برخورد مراجع نظارتی ندارند چرا که اصولا برخوردی با آنها صورت نمی گیرد. از سوی دیگر، برخی سفارتخانه های خارجی مستقر در ایران نیز حمایت از این فشن شوهای زیرزمینی را در دستور کار خود قرار داده اند.

ذره‌بین فرهنگی: این بزهکاری‌های اخلاقی و اجتماعی از آن دست پدیده‌هایی‌ست که برمبنای اهداف سیاسی شکل گرفته و کاملا سازمان یافته است. به عبارت دیگر، بین برگزاری این مزون‌های زیرزمینی با مثلا دختری که با ظاهر نامناسب در خیابان رفت و آمد می‌کند، تفاوت وجود دارد. در نتیجه نوع مواجهه با آن نیز مخصوص به خود است. بدیهی‌ست این نوع مواجهه، کاملا قانونی، قضایی و سیاسی باید باشد و پافشاری بر حل این بزهکاری فرهنگی با ابزارهای فرهنگی، نوعی خودفریبی‌ست.

آیا نمایش "هم آوایی" بررسی محتوایی شده است؟
کارگردان نمایش «هم هوایی» در گفت وگو با خبرنگار تئاتر ایسنا‌، با اشاره به اینکه اولین بار است که گروهش در تالار شمس نمایشی را به صحنه می‌برد، بیان کرد: در حال حاضر مشغول آماده کردن دکورها هستیم تا گروه با توجه به مختصات سالن و برای هماهنگی، در این محل هم تمرین کند. در «هم هوایی» ستاره اسکندری،‌ الهام کردا و باران کوثری بازی می‌کنند. ابن نمایش در قالب تئاتر مستند به صحنه می‌رود و روایت‌گر داستان زندگی سه زن است که یکی از این زنان شهلا جاهد همسر غیررسمی ناصر محمدخانی است که با بازی ستاره اسکندری به صحنه می‌رود.

ذره‌‌بین فرهنگی: پرونده‌ی شهلا جاهد با حاشیه‌هایی که به همراه داشت و باعث شده بود تا برخی رسانه‌های زرد داخلی و رسانه‌های معارض جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور، از آن به عنوان اهرم فشار حقوق بشر و تساوی زن و مرد در ایران سوءاستفاده کنند، حالا به عرصه‌ی تئاتر آمده است. امیدواریم شورای نظارتی که در تئاتر کشور وجود دارد، پیشاپیش محتوای این نمایش را بررسی کرده باشد تا نمایش محتوای ضد جمهوری اسلامی و تلاش برای بستن این تئاتر، خود تبدیل به مشکل جدیدی نشود.

سفارت فرانسه عاشق چشم و ابروی ما که نیست...
این روزها سفارت فرانسه گویا به سرعت در حال فراهم آوردن لشکری از شوالیه‌هاست. لشکری که شاید قرار است آرام آرام از تمرکز بر فرهنگ و تمدن ایرانی-اسلامی کاسته و در جهت اعتلای فرهنگ و هنر فرانسه بکوشند. این لشکر سازی که بنای آن بر عدم اطلاع ایرانیان و ژست تخصص گرایی فرانسوی‌ها بوده‌ است حالا باید یک‌جایی بشکند و چه‌کسی بهتر از استاد حسین علیزاده می تواند این آرایش ناعادلانه و غیرصادقانه را به هم بریزد. همه منتظرند بدانند که آیا استاد علیزاده با عدم پذیرش این جایزه، دلاور تابوشکن لشکر ایران خواهند بود یا جایزه را پذیرفته و شوالیه فرانسوی ها خواهد شد.هرچند در هر دو حالت چیزی از ارزش و اعتبار او کم نمی شود اما در صورت عدم پذیرش این جایزه استاد علیزاده برای همیشه در خاطره آزادمردان ایران اسلامی خواهد ماند.


ذره‌بین فرهنگی: به قول معروف، فرانسوی‌ها عاشق چشم و ابروی ما نیستند که پشت سر هم به هنرمندان ایرانی مدال شوالیه می‌دهند. حتما سیاست‌هایی در این کار وجود دارد که بعید به نظر می‌رسد این سیاست‌ها در جهت تقویت فرهنگ اسلامی و ایرانی باشد. به نظر می‌رسد باید با این اقدام مشکوک سفارت فرانسه در ایران برخورد دو طرفه شود. از یک سو برخورد دیپلماتیک صورت گیرد اما از سوی دیگر و مهم‌تر، خود هنرمندان ما این جوایز را نپذیرند تا بر مبنای این اقدام، عمل دیپلماتیک نیز موثر افتد.

معضلی به اسم دختران رپر
در بررسی های میدانی از حدود 17 استودیو و محفل زیرزمینی موسیقی رپ در تهران، آنچه که نسبت به 7 سال پیش، عیان بود افزایش گرایش دختران جوان و حتی دختران نوجوان به خوانندگی و متن نویسی برای موسیقی رپ است. در عموم این استودیوها، دختران جوان و نوجوانی حضور دارند که ساعت ها از وقت خود را در این استودیوها و محافل می گذرانند. شاید در نگاه نخست، تشخیص دختر بودن این دختران، دشوار باشد(!) چرا که عموماً پوشش و تیپی دارند که شبیه به پسران و به ویژه رپرهاست! جدای از پوشش، رفتار، حرکات دست، طرز صحبت کردن، شیوه راه رفتن و ... این دختران نیز شبیه پسران و به ویژه رپرهاست! عموم این دختران، به تأسی از رپرها، بددهن و بی نزاکت رفتار می کنند.

ذره‌‌بین فرهنگی: گرچه می‌توان ادعا کرد که پشت سر ایجاد و گسترش چنین مراکز شبه هنری، دست‌های سیاسی پشت پرده‌ای وجود دارد اما گرایش جوانان ما به سمت این مراکز، معلول یک یا چند معضل فرهنگی‌ست و لازم است تا برای جلوگیری از این موج کذایی، اقدامات فرهنگی و اخلاقی مناسبی صورت بگیرد. تغییر جهان‌بینی جوانان، تغییر علاقه‌مندی ایشان و غربال دغدغه‌های آنان با اقدامات فرهنگی و هنری بلند مدت کمک مهمی به این جلوگیری می‌کند.