بزرگنمایی حضور ایران در عراق و سوریه، وقتی دوربین ها ایرانیان را نمی بینند!

گروه سیاسی - سایت خودنویس در تاریخ 8 آبان 93 در مقاله ای با عنوان "تاریکی مطلق خبری در مداخلات نظامی جمهوری اسلامی" به قلم مجید محمدی ادعا کرده که مردم ایران هزینه‌ی انسانی و مالی جنگ‌هایی را می‌پردازند که نه در مورد آنها تصمیم می‌گیرند و نه از آنها خبردار می‌شوند.

 

به گزارش بولتن نیوز، خودنویس ادعا کرده که در برخی خبرهای غیر رسمی و برخی سایت ها و منابع پراکنده، حضور مقامات دولتی و مردم در تشییع جنازه ایرانیانی که در عراق و سوریه کشته شده اند به چشم می خورد واین موضوع نشان می دهد که ایران نیز بابت جنگ در عراق و سوریه هزینه های انسانی داشته است و سپس این مطلب را به مداخله نظامی ایران در عراق وسوریه ربط داده است!‌

این در حالیست که در سال های اخیر، بارها خبر کشته و مجروح شدن یا مرگ هموطنان ایرانی در عراق و سوریه و اماکن زیارتی و شهرهای مختلف این کشورها به دلایل مختلف و بدون ارتباط با موضوع جنگ منتشر شده است.

برخی هموطنان به دلیل کهولت سن یا بیماری، هنگام زیارت و حضور در شهرهای مختلف عراق و سوریه، دچار بیماری و مرگ شده اند و در نتیجه یا در آن کشورها تشییع شده و به خاک سپرده می شوند و یا جنازه آنها به ایران منتقل می شود و در نتیجه اخبار آن به شکل های مختلف منتشر می شود. 

در این رابطه، طبیعی است که نیازی به انتشار خبرهای رسمی نیست مگر آن که حادثه مهمی نظیر انفجار بمب یا حوادث طبیعی و ... باعث آنها شده باشد. 

به عنوان مثال، در هنگام بمب گذاری های سال های اخیر، تعدادی از هموطنان ایرانی شهید شده اند و یا مجروح و یا به علل دیگری فوت کرده اند که خبر این حوادث، متناسب با موضوع، به صورت رسمی یا غیر رسمی منتشر شده است. 

همچنین تعدادی از هموطنان به دلیل رفتار غیر انسانی تروریست ها در سوریه و عراق، به گروگان گرفته شده اند یا به خاطر حوادثی که رخ داده است کشته و مجروح شده اند. 

لذا حضور ایرانیان در سوریه و عراق، یا به خاطر زیارت، یا به خاطر سفر تجاری و اقتصادی و کار و تجارت و...  از گذشته تاکنون مرسوم بوده است و حتی در زمانی که دولت ایران از مردم خواسته بود که به خاطر احساس خطر و جنگ، از حضور در عراق و سوریه پرهیز کنند، بازهم تعدادی از هموطنان به دلایل مختلف راهی عراق و سوریه می شدند و در نتیجه در معرض خطر مرگ و مجروح شدن یا گروگانگیری و هزینه های دیگر بوده اند. 

براین اساس، مشاهده می شود که با وجود درخواست دولت و نظام مبنی بر رعایت این موارد، بازهم بدون دخالت نظام و دولت، پاره ای از خسارت های انسانی را شاهد هستیم. 

نکته دیگری که باید به آن توجه داشت، افزایش سفرایرانیان به کشورهای منطقه در دو دهه اخیر است که به خاطر اطلاع رسانی از طریق اینترنت، شبکه های اجتماعی، ماهواره و... و همچنین به خاطر رشد روز افزون تورهای مسافرتی و تبلیغات برای اماکن گردشگری و زیارتی و... هرسال شاهد رشد سفر ایرانیان به این کشورها هستیم . 

در نتیجه، به خاطر طبیعت سفرهای خارجی و دور شدن از منزل و شهر محل سکونت و وطن، طبیعت سفر طولانی و چند روزه، باخود مخاطرات و حوادث و تقدیر متفاوتی را به همراه دارد. 

چه بسیار افرادی که در سفر به مکه و مدینه جان به جان آفرین تسلیم کرده و در همان شهر به خاک سپرده شده اند. 

براین اساس، نمی توان موضوع افزایش تعداد مرگ و میر و مجروح شدن وسایر خسارت های انسانی را متاثر  از دخالت ایران در جنگ های عراق و سوریه ارزیابی کرد. 

همان طور که بارها اعلام شده، تعداد قابل توجهی از افراد تبعه کشورهای غربی، آمریکایی، اروپایی، روسیه و کشورهای مختلف جهان، در جنگ سوریه و عراق حاضر شده اند و ملت های مختلفی در رابطه با این موضوع حضور دارند. 

طبیعی است که همسایه بودن ایران با عراق، شیعه بودن ایرانیان و تمایل به زیارت و بازدید از  کشورهایی که شیعیان بسیاری در خود دارند و... باعث شده که تعدادی از ایرانیان نیز به شکل های مختلف در سوریه و عراق جان خود را از دست بدهند.

همچنین در شرایطی که از انگلیس و عربستان، افغانستان و پاکستان و اروپا افراد زیادی در سوریه و عراق  حضور دارند و طبیعی است که عده ای نیز جان خود را به شکل های مختلف از دست می دهند، چرا مرگ تعدادی از ایرانیان باید عجیب به نظر برسد! و آن را نشانه حضور ایرانیان و خسارت های انسانی در جنگ ارزیابی کنند!

سایت خودنویس ادعا کرده که مردم ایران در تاریکی مطلق خبری در باب مداخلات نظامی جمهوری اسلامی در منطقه‌ی خاورمیانه هستند و رسانه‌های فارسی زبان خارج کشور و رسانه‌های غیر فارسی زبان نیز به علت نداشتن امکان تایید خبر و جزئیات آن از درج این گونه اخبار پرهیز می‌کنند!

این نکته نشان می دهد که خودنویس تنها ادعایی را مطرح کرده و هیچ سند و مدرکی برای ادعای خود ارائه نداده است. زیرا همان طور که نویسنده اعلام کرده اگر رسانه های داخل ایران دسترسی به منابع خبری و آمار کشته شدگان ندارند، چرا رسانه های خارجی و فارسی زبان یا انگلیسی زبان، به نقل از منابع داعش، سوریه، عراق یا سازمان های حقوق بشری و... خبری در این زمینه اعلام نکرده اند. 

چرا در بین امواج خبری گسترده و هزاران خبری که تاکنون در مورد عراق  و سوریه اعلام شده و هزاران عکس و فیلم در مورد حضور اتباع انگلیس و روسیه و ترکیه و... در جنگ سوریه وعراق و کشته شدن و سربریدن و... اعلام می شود، خبری از اتباع ایرانی وجود ندارد. 

وقتی خبرگروگان گیری چند نفر از مهندسان و پیمانکاران ایرانی با عنوان نیروهای نظامی وابسته به سپاه و... در رسانه ها منتشر شد و مخالفان دولت سوریه، آن را به معنای دخالت ایرانیان در جنگ سوریه بازتاب دادند، رسانه های مختلف جهان به تحلیل و تفسیر و نمایش چند باره آن اقدام کردند و بی بی سی و رسانه های فارسی زبان بارها آن را نقل و بازتاب دادند. 

اما پس از آن به ندرت خبری از سوی مخالفان عراق و سوریه، گروه های مخالف دولت بشار اسد، یا رسانه های فارسی زبان و مراکز بین المللی و... منتشر می شود. 

شاهد مدعا، عکسی بود که از حضور سردار قاسم سلیمانی، بارها منتشر شد. لذا اگر عکس و فیلم دیگری داشتند و حضور ایرانیان بیشتری را شاهد بودند، قطعا آن را منتشر می کردند. 

لذا وقتی فیلم و عکسی از حضور ایرانیان ندارند، مخالفان دولت سوریه و عراق، نیز خبری منتشر نمی کنند، و سازمان های بین المللی و رسانه های خارجی و فارسی زبان نیز خبری ندارند، طبیعی است که تعداد محدود مرگ هموطنان ایرانی و تشییع آنها در سوریه و عراق و یا انتقال به ایران را نباید سکوت خبری متاثر از مداخله نظام ایران در عراق و سوریه تفسیر کنند. 

 

جالب است که خودنویس، بلافاصله پس از تحلیل و ادعای خود که معتقد است ایرانیان در عراق و سوریه جنگ می کنند و کشته می دهند و ....! در چند بند به دلایل فرضیه خود پرداخته و به آن پروبال داده که ایرانیان و دولت و نظام جمهوری اسلامی چه اهدافی دارد و.... 

اما مشخص نیست که وقتی  در اثبات فرضیه اول خود یعنی حضور نظامی ایران در عراق و سوریه ناکام مانده است چرا این همه پروبال به گزارش خود داده و قصد دارد که حضور جمهوری اسلامی را پر رنگ جلوه دهد. 

نویسنده خودنویس باید توجه داشته باشد که حضور ایرانیان در عراق و سوریه به مراتب کمتر از کشورهای عربی، غربی، روسیه، پاکستان و.... است و اخبار و گزارش ها و فیلم و عکس و ... که منتشر می شود خود دلیلی بر این موضوع است. 

به دنبال این نکته نیز باید توجه داشته باشند که اکثر تحلیل های رسانه های جهان، بر مداخله آمریکا وانگلیس و عربستان و قطر وکشورهای دیگر بیش از ایران تاکید دارند و نهادهای بین المللی نیز حضور ایران را بسیار کمتر از مداخله کشورهای دیگر ارزیابی کرده اند. 

حال نویسنده بهتر است به فرضیه خود برگردد و برای مخاطبان خود توضیح دهد که به دنبال اثبات چه نکته ای است و چرا حضور نظامی ایران را بیش ازدیگران بزرگنمایی کرده است!؟