عاشوراى حسينى و خرافات و تحريفات عزادارى

گروه مذهبی، "همه عزاداران از جمله گویندگان، وعاظ و مداحان باید مراقب باشند که شأن و جایگاه این حقیقت عزیز را حفظ کنند و مبادا برخی خرافه ها یا کارهای غیرمعقول، موجب ضایع شدن عزاداری امام حسین (ع) شود." به تأسى از منظر و نظر مقام رهبرى، من مى كوشم پيرامون بحث خرافات در عزادارى و تحريفات سوگوارى سالار شهيدان كربلا، نكاتى چند را ياد آورى و مطالبى را تحت عنوان " خرافات و تحريفات عزادارى " گوشزد نمايم، تا چه مقبول افتد و چه در نظر آيد!؟

به گزارش بولتن نیوز، هرگونه سخنان پریشان، نامربوط، بیهوده، موهوم و غير لازم كه عقلانى، منطقى و مستند نباشد،  گرچه خوش آیند بازار گرمى بعضى ها باشد، خرافه و تحريف حقيقت محسوب مى گردد. كم و زياد كردن و جابجا نمودن مطالب و تغيير و تبديل واژگان و نمايش هر شكل از اشكال ادا و أطوارها كه براى خودنمايى و جلب مشترى بيشتر، انجام مى شود، احيانأ، از مصاديق دروغ و تمامأ، باطل است، زيرا هركس و در هر مقامى و با هر هدفى، به نام تعريف حقيقت، حقيقت را تحريف نمايد، يعنى چيزى راجعل كند و جعليات را به جاى واقعيات و بدليات را جايگزين أصليات نمايد، در حقيقت، از عوامل بروز انحرافات و مصاديق خرافات و تحريفات به شمار مى رود. و صد البته، در بحث شعائر دينى و مسئله مهم عزادارى براى امام حسين (ع) و آنچه در صحراى كربلا و در روز عاشورا بر ايشان و خاندان و ياران گرانقدرشان گذشت، چه بسا موضوع پرهيز از خرافات و تحريفات وارده مهمتر و حائز اهميت بشتر است، چون خطر انحراف در دين و بدعت در ديندارى كه نوعأ گام هاى نخستين اين نوع انحرافات، از ترويج خرافات و أشاعه تحريفات، آغاز مى شود، اگر از خطر بى دينى بيشتر نباشد، كمتر از آن نيز نمى باشد!

اسلام ناب محمدى (ص) و محكمات و اصول و عقائد اسلامى، نزد مسلمانان، از آنچنان كمال و جامعيتى برخوردار است كه هيچ حاجتى به كم و زياد كردن، يا تغيير و تبديل آن، نبوده و نخواهد بود. همانگونه كه حلال خدا، تا قيامت حلال و حرام خدا، تا قيامت حرام است، آيات قرآن، حديث و سنت رسول الله (ص) هم بايد بدون هرگونه دخل و تصرف و يا آلودگى به سخت گويى و يا سخيف شنويى و دورى از إغراق و مبالغه و اجتناب از تحريف و خرافه هاى من در آوردى، همانگونه كه بوده و هست، كماحوحقه حفظ و از آن محافظت گردد.

عزادارى و سوگوارى براى نشان دادن ظلم و مصائبى كه به جفا بر دين و بزرگان دينى رفته است، فرض عين و عين صواب است. و اگر همه عالمان، دانشمندان، نويسندگان، شاعران، هنرمندان، واعظان و مداحان، هر يك به طور جداگانه و يا به صورت تؤامان، از صفر تا صد تاريخ تشيع را واكاوى و باز تعريف نمايند و همچنان، همراه، هم زبان و هم صدا با يكديگر، نسل به نسل و سينه به سينه، فرياد داد خواست و داد خواهى، توحش و جنايتى كه مشتى جانيان بى خرد و ازخدا بى خبر، از سر انحراف و تفرعن ناشى از قدرت و ثروت، نسبت به سرور و سالار شهيدان كربلا و سلاله و ذريه پاك و اولاد و اصحاب امام حسين (ع) و خاندان اهل بيت عصمت و طهارت (عليهماالسلام) روا داشته اند، سر دهند، باز هم، نه حق يك قطره خون امام حسين(ع)، نه حق يك تكه از بدن، تكه، تكه شده حضرت ابوالفضل (ع)، نه حق گوشه اى از صحنه هاى اسارت و شرايط كاروان اسراء در عصر عاشورا و نه حق كلامى از كلمات نورانى خطبه حضرت زينب (س) و.......... را ادا نكرده و نمى كنند ، بلكه، تنها حق لحظه اى از تشنگى كودكان حرم را نيز، ادا نخواهند كرد!
قالَ رَسُولُ اللّهِ صلّى اللّه عليه و آله،  "اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَيْنِ عليه السّلام حَرارَةً فى قُلُوبِ الْمُؤ منينَ لا تَبْرَدُ اَبَداً".
پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله فرمود، "براى شهادت حسين عليه السلام ، حرارت و گرمايى در دلهاى مؤ منان است كه هرگز سرد و خاموش نمى شود". جامع احاديث الشيعه ، ( ج ١٢، ص ٥٥٦)
قالَ رسولُ اللّه صلّى اللّه عليه و آله،"يا فا  طِمَةُ! كُلُّ عَيْنٍ باكِيَهٌ يَوْمَ الْقيامَةِ اِلاّ عَيْنٌ بَكَتْ عَلى مُصابِ الْحُسَينِ فَاِنِّها ضاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ بِنَعيمِ الْجَنّةِ."
پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله فرمود، "فاطمه جان! روز قيامت هر چشمى گريان است ؛ مگر چشمى كه در مصيبت و عزاى حسين گريسته باشد، كه آن چشم در قيامت خندان است و به نعمتهاى بهشتى مژده داده مى شود".
بحارالانوار، ج ٤٤ص ٢٩٣
 قال علىُّ عليه السّلام، "اِنَّ اللّهَ ... اِخْتارَ لَنا شيعَةً يَنْصُرُونَنا وَ يَفْرَحُونَ بِفَرَحِنا وَ يَحْزَنُونَ لِحُزْنِنا".
على عليه السّلام فرمود،"خداوند براى ما، شيعيان و پيروانى برگزيده است كه ما را يارى مى كنند، با خوشحالى ما خوشحال مى شوند و در اندوه و غم ما، محزون مى گردند". غررالحكم ، ج ١ص ٢٣٥
قال الرّضا عليه السّلام، "مَنْ كانَ يَوْمُ عاشورا يَوْمَ مُصيبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُكائِهِ جَعَلَ اللّهُ عَزّوَجَلّ يَوْمَ القيامَةِ يَوْمَ فَرَحِهِ وَ سُرُورِهِ. ت
امام رضا عليه السّلام فرمود، "هر كس كه عاشورا، روز مصيبت و اندوه و گريه اش باشد، خداوند روز قيامت را براى او روز شادى و سرور قرار مى دهد". (بحارالانوار، ج ٤٤ ص ٢٨٤)
قال الرّضا عليه السّلام، "انَ اَبى اِذا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ لا يُرى ضاًغغ حِكاً وَ كانَتِ الْكِاَّبَةُ تَغْلِبُ عَلَيْهِ حَتّى يَمْضِىَ مِنْهُ عَشْرَةُ اَيّامٍ، فَاِذا كانَ الْيَوْمُ العْاشِرُ كانَ ذلِكَ الْيَوْمُ يَوْمَ مُصيبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُكائِهِ...."...
امام رضا عليه السّلام فرمود، "هرگاه ماه محرّم فرا مى رسيد، پدرم (موسى بن جعفرعليه السّلام ) ديگر خندان ديده نمى شد و غم و افسردگى بر او غلبه مى يافت، تا آن كه ده روز از محرّم مى گذشت ، روز دهم محرّم كه مى شد، آن روز، روز مصيبت و اندوه و گريه پدرم بود."


قال الحسينُ عليه السّلام ، "  اَنا قَتيلُ الْعَبْرَةِ لا يَذْكُرُنى مؤ مِنٌ اِلاّ بَكى ."
حسين بن على عليه السّلام فرمود، "من كُشته اشكم . هيچ مؤ منى مرا ياد نمى كند، مگر آنكه (بخاطر مصيبتهايم ) گريه مى كند". بحارالانوار، ج ٤٤ ص ٢٧٩
قالَ الحسينُ عليه السّلام، ، ". مَنْ دَمِعَتْ عَيناهُ فينا قَطْرَةً بَوَّاءهُ اللّهُ عَزَّوَجَلّ الجَنَّةَ. "
حسين بن على عليه السّلام فرمود، "چشمان هر كس كه در مصيبتهاى ما قطره اى اشك بريزد، خداوند او را در بهشت جاى مى دهد". احقاق الحق ، ج ٥ ص ٥٢٣

دهه پر حزن و اندوه و اشك بار پيروان دين محمد (ص) و شيعيان مولا على (ع) و محبان امام حسين (ع) يعنى محرم، رفته، رفته رو به اتمام است و روز خونين عاشورا و لحظه تاريخى و فراموش ناشدنى شهادت شاه شهيدان قبل و ما قبل و بعد و بعدهاى تاريخ، از راه مى رسد و چه بجاست، مسلمانان عمومأ و شيعيان خصوصأ، به پيروى از قران كتاب خدا، سنت پيامبر و راه پيامبران الهى، نيز، احاديث و روايات ائمه معصومين (عليهماالسلام) و به تقليد از مراجع عظام تقليد و مقام رهبرى، بايدها و نبايدهاى عشورا را بيش از پيش، زنده نگه دارند. امام حسين (ع) خود مى فرمايند، "من براى احياى دين جدم، محمد(ص) و انجام فريضه امر به معروف و نهى از منكر، قيام كردم". ستون دين محمد (ص) نماز و از جمله اركان مهم آن رعايت حلال و حرام الهى و انجام واجبات و ترك محرمات است. أقامه نماز ظهرعاشورا، تلاوت قرآن، بيان ارزش ها و ضد ارزش هاى دينى و عاشورايى، فراگيرى درس اخلاق و جوانمردى، از مكتب آموزگار بزرگ آزادى و آزادگى، مرثيه سرايى و ذكر مصيبت براى امام حسين (ع) و اولاد و اصحاب ايشان، به عنوان عالى ترين ارزش هاى الهى و انسانى، بايد مورد توجه و اهتمام تمام قرار گيرد و هر گونه گناه و معصيت، بدعت و انحراف، تحريف و خرافه، تضعيف و تحقير، خشونت و خون ريزى، تظاهر و ريا و بلاخره نمايش آنچه دون شأن امام حسين (ع) است، به عنوان مغاير شخصيت دينى و ملى، ضد ارزش محسوب مى گردد. حسينيه هاى جماران، امام خمينى (ره)، و بيوت و دفاتر مراجع عظام تقليد، الگوهاى بسيار مناسبى براى وعظ و عزادارى عزاداران در ماههاى محرم و صفر و روز عاشوراى حسينى است. من با همه عشقى كه به امام حسين (ع) و ارادت و اخلاصى كه نسبت به جامعه وعاظ و مداحان حريم و حرم حسينى دارم، از اشائه پاره اى سلائق شخصى و برخى تحريفات تؤام با خرافات بعضى ها، سخت در عجبم! البته در اين باره، تحركات و القائات منفى و مخرب رسانه هاى بيگانه و شبكه هاى ماهواره اى معلوم الحال، كم بى تأثير نبوده و نيست!