صهیونیست ها در حال اشغال قدس شرقی

گروه بین الملل، با وجود محکومیت شهرک سازی ها توسط آمریکا و دیگر کشورها، اسراییل طرح های خود برای قطع ارتباط مناطق فلسطینی نشین قدس را ادامه می دهد و از فروش زمین به غیریهودیان جلوگیری می کند.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از المانیتور، وقایع هفته گذشته در نیویورک و اورشلیم باعث شد که من به شش سال قبل برگردم، در یک مزرعه دورافتاده در حومه آکسفورد انگلستان. نخست وزیر اسراییل امسال در سخنرانی خود در سازمان ملل در مورد «فرصت های جدید» برای صلح منطقه ای صحبت کرد. دولت وی طرح های ساخت و ساز در گیوات هاماتوس را مورد پشتیبانی قرار داده است، یکی از مناطق اورشلیم در خط سبز، و شهرک نشین های یهودی در منطقه سیلوان در مناطق عرب نشین اورشلیم شرقی نیز در حال توسعه هستند. این مسائل من را به یاد نشست اسراییل و اعراب در آکسفورد در اکتبر 2008 انداخت.

این رخداد می توان نشان دهد که صحبت از صلح در نیویورک تا چه حد با شهرک سازی های در دست اقدام تناقض دارد. اتاق فکر انگلیسی Oxford Research Group در سال 2008 مدیر سابق سازمان اطلاعات عربستان شاهزاده ترکی الفیصل، دیپلمات مصری و نخست وزیر آینده مصر نبیل فهمی، رییس دفتر دبیرکل اتحادیه عرب هشام یوسف، مقام ارشد سازمان فتح جبرییل راجوب، مدیر سابق دفتر نخست وزیر اسراییل و دفتر وزیر خارجه آوی گیل، سرلشگر سابق دنی روچیلد، ژنرال ایزراییلا اورون، مشاور سابق شین بت دکتر متی اشتینبرگ، و پژوهشگر امور خاورمیانه الی پوده و من را گرد هم آورد.

در طول سه روز، شرکت کنندگان در کنفرانس در مورد این بحث کردند که چگونه ابتکار صلح عربی که در سال 2002 ارائه شده بود را به محافل سیاسی اسراییل معرفی کنند. جو دوستانه، اما منظم بود. اسراییلی ها پیشنهاد کردند که کشورهای عربی مجموعه ای اقدامات به نشانه حسن نیت در مقابل جامعه اسراییل انجام دهند، مانند دیدار دوجانبه تجار و خبرنگاران در ریاض و اورشلیم. به عبارت دیگر، به ما در عادی سازی بیشتر روابط کمک کنید و بعد ما ابتکار شما را به مصرف کنندگان اسراییلی می فروشیم.

یکی از نمایندگان عرب پاسخ داد:« ایده جالبی است، اما ما درخواست نسبتا ناچیزی داریم: به ما قول بدهید که وقتی به دیدار شما آمدیم، شما با اعلام ساخت شهرک های جدید در اورشلیم شرقی ما را مضحکه عام و خاص نخواهید کرد.»

نخست وزیر آن زمان اسراییل یعنی ایهود اولمرت، کسی که سه ماه پیش اعلام کرده بود کناره گیری خواهد کرد، در آن روزها سرگرم مسائل حقوقی بود و چند ماه بعد یک دولت راست گرا به رهبری بنیامین نتانیاهو به قدرت بازگشت. حتی در اواخر سال 2009، وقتی که اسراییلی ها با توقف کوتاه مدت ساخت شهرک ها موافقت کرده بودند، نتانیاهو از اجرای آن در اورشلیم شرقی خودداری کرد.

گیوات هاماتوس نخستین منطقه ای است که قرار است در خط سبز ساخته شود، از زمان ساخت شهرک هار هومه در سال 1997 (در طی نخستین دولت نتانیاهو). این مساله باعث پرشدن شکاف بین بیت لحم و اورشلیم شرقی می شود و از امکان رسیدن به یک راه حل دیپلماتیک قابل توجه در مورد مناطق بیت زفافا و شرفات در اورشلیم شرقی را از بین می برد.  

سرهنگ شائول آریلی، کسی که رییس مذاکره کنندگان در دولت باراک بود و یکی از دست اندرکاران توافق ژنو میان فلسطین و اسراییل بود، این هفته به المانیتور گفت: «گیوات هاماتوس مرحله دیگری در برنامه های تاریخی اسراییل برای ایجاد یک حلقه یهودی دور اورشلیم عربی و قطع پیوستگی طبیعی فلسطینیان است. در سمت شمال، حلقه ای که رام الله را از اورشلیم شرقی جدا می کند با ساخت شهرک نشین رمات شلومو تکمیل شد. گیوات هاماتوس همین کار را با متصل کردن دو منطقه هار هومه و گیلوه انجام می دهد.»

براساس گفته آریلی، در نبود امکان حفظ زنجیره های ارتباطی فلسطینیان بین پایتخت آینده آنها و منطقه شهری، فلسطینیان خواستار آن خواهند بود که هماهنگی ها برای مدیریت مشترک اورشلیم و اعطای جایگاه ویژه بین المللی به حوزه مقدس اورشلیم تاریخی در مورد کل شهر اعمال شود. براساس پیش بینی ها، این امر باعث می شود که اورشلیم در طی یک دهه آینده به شهری تبدیل شود که در آن اعراب در اکثریت هستند و این امر باعث مشکلات زیادی می شود، شهر را بی ثبات می سازد و روش موجود را با تهدید مواجه می سازد.

با وجود این واقعیت ها، نتانیاهو «حقایق» خود را قبول دارد و سرزنش های خود را نصیب دولت آمریکا می کند، به خاطر اینکه مشق شب خود را ننوشته است. وی می گوید که گیوات هاماتوس، مانند منطقه سیلوان در نزدیکی دیوارهای شهر قدیمی، بخشی جدایی ناپذیر از اورشلیم یکپارچه و حاکمیت ارضی اسراییل است. واقعیت این است که اسراییل تنها کشوری است که انضمام هفتاد کیلومتر مربع از سرزمین های کرانه باختری که در ژوئن 1967 تصاحب شدند به اورشلیم را مطرح می کند و مشروعیت مناطق یهودی نشین ساخته شده در خط سبز را قبول دارد. نتانیاهو همچنین ادعا می کند:« اعراب در اورشلیم به راحتی می توانند آپارتمان بخرند، و هیچ کسی نمی گوید که این کار ممنوع است.» وی در جلسه با خبرنگاران در هتلش در نیویورک افزود:« هیچ تبعیضی نباید در کار باشد، نه برای یهودیان و نه برای اعراب.»

نتانیاهو در مصاحبه با جورج راموس از از شبکه فیوژن گفت:« اگر در منطقه نزدیک آمریکا یا در مکزیک یا هرجای دیگری، شما به یک یهودی بگویید که نمی تواند یک آپارتمان بخرد، غوغا به پا می شود.»

به نظر می رسد که این خیلی سخت است که بتوان باور کرد که نخست وزیر اسراییل تعمدا دروغ می گوید، بنابراین احتمالا مساله این است که نتانیاهو حقایق را بررسی نکرده است. به طور شرم آوری، یک یهودی که در آمریکا یا مکزیک زندگی می کند و هرگز از اسراییل بازدید نکرده است، حق دارد که یک خانه در قسمت قدیمی شهر اورشلیم یا در منطقه یهودی نشین هبرون بخرد. اما یکی از بومیان فلسطینی اورشلیم حق ندارد در منطقه هار هومه آپارتمان بخرد و نمی تواند سند آپارتمان خود در گیوات هاماتوس را دریافت کند.

در تضاد کامل با ادعای نخست وزیر، نه تنها اورشلیم غربی برای ساکنان عرب اورشلیم شرفی منطقه ممنوعه است (تنها چند صد نفر فلسطینی تابعیت اسراییل را دریافت کرده اند)، بلکه 280،000 فلسطینی نیز هیچ دسترسی به «سرزمین های ملی» ندارند، حتی در مناطقی که تا سال 1967 تحت کنترل اردنی ها بودند و تصاجب شدند تا شهرک های یهودی در 35 درصد منطقه اورشلیم شرقی ساخته شوند. دولت اسراییل املاک و مستغلات را تنها به یهودیان می فروشد (93 درصد زمینها در اسراییل «زمین های ملی» هستند). بند 19 قرارداد اجاره زمین «Israel Land Administration» که در اول سپتامبر 2013 اجرایی شد، به وضوح اعلام می کند که یک فرد خارجی نمی تواند زمین های ملی را اجاره کند (گرفتن سند بماند)، مگر اینکه مجوز مهاجرت به اسراییل را از طریق قانون بازگشت داشته باشد.

و با وجود تمام چیزهایی که گفته شده و انجام شده است، و حتی با وجود اینکه جهان انگشتش را به سمت اسراییل نشانه گرفته است،شهرک سازی همچنان به مسیر خود ادامه می دهد و راهش را از  هار هومه تا گیوات هاماتوس، و از شیخ جراح تا سیلوان پی می گیرد.

دفتر نخست وزیر به سوال المانیتور در مورد تضاد سخنان نخست وزیر در مورد اینکه یهودیان و اعراب به طور مساوی می توانند در اورشلیم زمین بخرند و تردیدها در مورد قرارداد اجاره زمین Israel Land Administration پاسخی نداد.