دلایل ترس کودکان از آرایشگاه

گروه علمی، ظرفیت روانی کودکان به اندازه افراد بزرگسال نیست. برای ترس‌هایی که بدون علت خاص در بچه‌ها وجود دارد، وارد کردن ناگهانی و تلاش برای درگیر کردن بچه‌ها با آن قضیه و ترساندن کودک برای از بین بردن ترس توصیه نمی‌شود.

به گزارش بولتن نیوز، ظرفیت روانی کودکان به اندازه افراد بزرگسال نیست. برای ترس‌هایی که بدون علت خاص در بچه‌ها وجود دارد، وارد کردن ناگهانی و تلاش برای درگیر کردن بچه‌ها با آن قضیه و ترساندن کودک برای از بین بردن ترس توصیه نمی‌شود. این کار نه تنها نتیجه درمانی ندارد بلکه سبب افزایش ترس کودک می‌شود. باید برای کودکان روش حساسیت‌زدایی تدریجی را امتحان کنیم.


در روش حساسیت‌زدایی تدریجی ما ابتدا کودک را با شرایط مشابه آشنا می‌کنیم.

برخی کودکان از رفتن به آرایشگاه و کوتاه‌ کردن مو می‌ترسند. برای از بین بردن ترس او کافی است بازی‌ای را طراحی کنیم و در آن عروسک یا شخص دیگری مانند یکی از دوستان کودک که از کوتاه کردن مو ترس ندارد را بنشانیم و موهایش را کوتاه کنیم. بعد از اینکه کودک به شکل خفیف با این موضوع آشنا شد بدون اینکه خود او را درگیر کنیم، می‌توانیم او را همراه با مادر یا پدر یا دوستان به آرایشگاه ببریم تا شاهد کوتاه کردن موی دیگران باشد تا حساسیت او کم شود بعد آرام آرام می‌توان کودک را درگیر کرد و به او کمک کرد تا ترس‌اش از بین برود یعنی به عنوان نمونه ابتدا تنها پایین موها را کوتاه کرد.

نکته‌ای که نباید فراموش کرد، تشویق کودک است چون توانسته شرایط را تحمل کند، بعد از مدتی حساسیت کودک به این مساله از بین می‌رود و ترس او کاملا از بین می‌رود.

در مورد بچه‌هایی که از کوتاه کردن موها بدشان می‌آید باید گفت هویت‌ها به تدریج در کودکان شکل می‌گیرد و این شکل‌گیری ابتدا به ظاهر است بعد مسائل باطنی و درونی شکل می‌گیرد. بهتر است والدین اجازه دهند کودک در مورد ظاهرش تا حدی که غیرمعمول نیست تصمیم بگیرد.

اگر دختر‌ بچه‌ای تمایل به کوتاه کردن مو ندارد بهتر است با او همگام شویم. ممکن است خانواده روی این موضوع تاکید داشته باشد که موی بلند کودک از نظر نظافت و مرتب کردن سخت است اما در هر صورت می‌توان کودک را مسوولیت‌پذیر کرد. به عنوان نمونه به او گفت اگر موهایت همیشه شانه کرده نباشد نمی‌توانیم بیرون برویم یا نمی‌توانیم شما را با خود ببریم. باید نظافت و مرتب بودن را به کودک آموزش داد.

در مورد پسربچه‌ها

گرچه تاکید داریم که ظاهر برای ایجاد هویت فردی و اعتماد به نفس مهم است اما این موضوع را هم مدنظر می‌گیریم که هویت جنسی هم در حال شکل‌گیری است. از آنجا که شکل‌گیری جنسی حدود ۲ سالگی شروع می‌شود لازم است به آنها کمک کنیم هویت جنس خود را بگیرند. در مورد پسربچه‌ها بهتر است با سیستم تشویقی آنها را به گونه‌ای بار بیاوریم که ظاهر خود را شبیه جنس موافق خود یعنی پدر درست کنند.