آیندۀ فلسطین در گرو توقف روند نسل‌کشی در سرزمین زیتون است

گروه سبک زندگی، سخن گفتن از رنج‌های کودکان فلسطینی، هیچ‌گاه عمق آن را نمی‌کاود و هر چه فریاد بزنیم که بچه‌های فلسطینی هم در خیابان‌های تمیز شهر، مغازه‌های اسباب‌بازی فروشی می‌خواهند، فقط فریاد زده‌ایم. در این میان، روزانه، کودکانی در اوج مظلومیت و بی گناهی، نه فقط شکنجه می‌شوند، بلکه دارند رو به نابودی می‌روند.

به گزارش بولتن نیوز، نگاهی به کودکان فلسطینی با رویکرد آینده‌سازان انتفاضه و لزوم هم بستگی و هم دردی با آنان به عنوان پشتیبانی از آینده انتفاضه، رهیافت اصلی این نوشتار است. اما به راستی، چرا هم دردی و هم بستگی و چرا با کودکان و نوجوانان؟ آیا هم بستگی با افرادی در فرسنگ ها فاصله، شدنی است؟

همدردی و همبستگی، واژگانی‌اند که خاستگاه آنها را باید در عمق مفهوم انسانیت جست‌وجو کرد. در جهان بدون مرز امروز، هیچ اندیشه و مکتبی بدون وحدت و همبستگی راه به جایی نخواهد برد. همبستگی با کودکان و نوجوانان، گویا سخنی از جنس دیگر است. مهمترین سود هم بستگی با فرزندان فلسطینی، افزون بر بعد نوع دوستی و عاطفه جویی انسان، جنبه تربیتی و آموزشی آن برای همه کودکان مسلمان، چه فلسطینی و چه غیر فلسطینی است.

به یقین، آینده جهان اسلام در دستان کودکان امروز است و فرماندهان آزادی بخش فلسطین، نوجوانان فلسطینی امروزند و حمایت کنندگان از ایشان، نوجوانان ایرانی خواهند بود. پس شعار همبستگی در این روز، از دوراندیشی بزرگ جهان اسلام خبر می‌دهد. همچنین حمایت از نسل جدید فلسطین، تلاش برای ترسیم آینده قدس است؛ امری که نه فقط مسلمانان، بلکه دشمنان هم به دلیل تهاجم فرهنگی و نظامی خود در سرزمین‌های اشغالی، در تحقق آن می‌کوشند.

سرانجام اینکه هم بستگی با فرزندان فلسطینی، نیازی یک طرفه نیست. همه کودکان مسلمان، چه در فلسطین، لبنان، عراق، افغانستان و حتی ایران و دیگر کشورهای مسلمان، در خطر تهاجم صهیونیست جهانی هستند و خواهند بود. اهمیت تربیت نسل های آینده برای حفظ یک تفکر و جریان، کمتر از پی‌ریزی و تأسیس آن مکتب نیست. این فرزندان شهدای مقاومت فلسطین‌ند که مسیر آزادی خواهی پدران‌شان را ادامه می‌دهند. حال در این میان، اگر نسلی و فرزندی در کار نباشد، چه باید کرد؟

امروزه در فلسطین، هر چند سکوتی پر از فریادهای شاد کودکانه بر همه جا حکم فرماست؛ هر چند بیشتر کسانی که خونشان ریشه‌های انتفاضه را محکمتر می‌سازد، نوجوانان و کودکانند؛ هر چند کودکانی، زندان‌های اسرائیل را برای به دنیا آمدن بر بیمارستان‌ها ترجیح می‌دهند، ولی رنج اصلی آنجاست که این نسل آینده، برای رفتاری ننگین‌تر برگزیده شده‌اند: نسل‌کشی و کودک کشی.

این نجوای کودک فلسطینی، گوش جهان را کر کرده است: آنها نمی‌خواهند ما بزرگ شویم تا از آنها نخواهیم که از سرزمین‌مان بیرون روند. آنها نمی‌خواهند ما بزرگ شویم تا نهال مقاومت را هرچه تنومندتر سازیم. از این رو، می‌بینیم تامی لبید، رئیس یکی از احزاب اسرائیل، با کمال گستاخی چنین می‌گوید: «اسرائیل باید کودکان فلسطینی را تا پیش از اینکه بزرگ شوند و دولت مجبور به مقابله با آنان گردد، بکشد.»

محیط، یکی از مهم‌ترین و مؤثرترین عوامل رشد و شخصیت کودکان و نوجوانان است. دلاورانی که انقلاب اسلامی ایران را رقم زدند، فرزندانی بودند که در فرآیند مبارزات انقلاب، رشد کردند و شخصیت یافتند. امروزه در فلسطین هم انتفاضه، به عنوان مدرسه و مکتب مقاومت و شهادت، شخصیت و روحیه فرزندان فلسطینی را پولادین و آنان را برای آینده نهضت تربیت می‌کند. گزارش زیر، چارچوب ذهنی فرزندان سرزمین زیتون را بهتر آشکار می‌سازد:

نیمی از پسر بچه‌های دوازده ساله معتقدند شهادت، بهترین اتفاق زندگی یک انسان است. در نظر آنها، تنها شکل قدرت و افتخار، شهادت است. دیوارهای مدرسه پر است از نقاشی‌های کودکان که تانک ها و بالگردهای اسرائیلی، خانه فلسطینیان را منهدم می‌کنند. بچه‌های فلسطینی، عکس‌های شهدا را کنار نشان‌های ورزشی و ...، بر دیوار اتاق خود نصب می‌کنند. در کلاس‌های نقاشی، نود درصد کودکان، حوادث انتفاضه را نقاشی می‌کنند.

آنان مسیر را به خوبی تشخیص داده‌اند. بزرگ‌تر از اندیشه‌های بسیاری از روشن فکران غربی و حتی اسلامی، ذهن‌های کوچک‌شان، هدف بزرگی را نشانه گرفته است. البته حریف و دشمن آنان صهیونیسم جهانی است و آنها به پشتیبانی و هم بستگی برادران‌شان نیازمندند.

نواخته شدن زنگ مدارس با شعار روز همبستگی با کودکان و نوجوانان فلسطینی، دو مفهوم انسجام و فلسطین را در ذهن دانش‌آموز ایرانی پررنگ‌تر می‌سازد. همزاد پنداری با دانش‌آموز فلسطینی و حضور ناخودآگاه او در گوشه‌ای از ذهن آینده‌ساز ایرانی، رویکرد آینده‌ی ایران به فلسطین را تا حد بسیاری تضمین می‌کند.

افزون بر این، رزمندگان نوجوان فلسطینی که دستگیری، بازجویی، زندان، شکنجه، آوارگی و شهادت، جزو دروس مدرسه شان است، آموزه‌های بسیاری را برای دانش‌آموز ایرانیِ رشدیافته در امنیت و آزادی خواهد داشت. آرزوی کودکان فلسطینی این نیست که قهرمانانه بمیرند. آنها دوست دارند آزادانه زندگی کنند و دیگر هیچ‌گاه از کابوسی به نام اسرائیل نهراسند. (مجله گلبرگ/شماره 91/مهر1386)