به گزارش بولتن نیوز، هفتم سپتامبر مطابق با پنجم مهرماه در
تقویم کشور به عنوان روز جهانی گردشگری نامگذاری شده و برنامه های هفته
گردشگری نیز از این روز در کشور اجرا می شود.
همه ساله شعاری از سوی
سازمان جهانی گردشگری برای برجسته سازی ارزش های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و
اقتصادی گردشگری ارائه شده و کشور های عضو باید در راستای تحقق این شعار
اقدام کنند.
این سازمان سال ۱۹۸۰ 'گردشگری و درک متقابل فرهنگ ها' را به عنوان نخستین شعار خود انتخاب کرد.
'گردشگری
و درک بین المللی، فناوری و طبیعت؛ دو چالش گردشگری در آغاز قرن ۲1،
گردشگری ابزاری برای صلح و گفت و گوی میان تمدن ها، اکوتوریسم و توسعه
پایدار، گردشگری نیروی محرکه برای کاهش فقر، اشتغالزایی، هماهنگی اجتماعی،
ورزش و گردشگری؛ دو نیروی زنده برای درک متقابل فرهنگ و توسعه جوامع، سفر و
حمل و نقل؛ از تخیل ژول ورن تا واقعیت قرن ۲۱، گردشگری پیوند دهنده فرهنگ
ها، گردشگری گرامی داشت تنوع ها و گردشگری و تنوع زیستی برخی از شعارهایی
است که سازمان جهانی جهانگردی طی سال های گذشته به عنوان شعار سال انتخاب
کرده است.
سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) شعار « گردشگری و توسعه جوامع محلی »
Tourism & Community Development را به عنوان شعار روز جهانی گردشگری در سال 2014 انتخاب کرده است.
این شعار، تاکید به توانایی این صنعت در توانمند سازی و فراهم آوردن مهارت برای مردم برای ایجاد تغیرات در جامعه محلی خود دارد.
گردشگری
فعالیتی اقتصادی و جامعه بنیان است که بر اساس تعامل اجتماعی بنا نهاده
شده و این صنعت در صورتی رونق می یابد که با یاری رساندن به ارزش های
اجتماعی نظیر مشارکت، آموزش و حاکمیت بومی پیشرفته، جوامع بومی را به کار
گیرد.
در صورتی که جوامع محلی و بومیان ساکن در مقاصد گردشگری
توانمند شده و با توسعه خرده فرهنگ ها خود را برای پذیرش گردشگر آماده کنند
می توان به بهره گیری این جوامع از صنعت درآمدزای گردشگری امیدوار بود.
از
سوی دیگر، اگر گسترش صنعت گردشگری به هر شکلی، ارزش ها و فرهنگ جوامع
میزبان را خدشه دار کرده یا منافع اجتماعی – اقتصادی حاصل از بخش گردشگری
را به سطوح مختلف جامعه منتقل نکند، نمی توان از گردشگری واقعی سخن گفت.
گردشگری
و صنایع وابسته به آن از سال ها پیش مردم بومی را برآن داشته است تا با
بهره گیری از آن، وضعیت اقتصادی و معیشتی خود را بهبود بخشند.
در
جهان رقابتی امروز، بسیاری از کشورهای در حال توسعه، اقتصادهای محلی و
توسعه آن را به مردم بومی و محلی سپرده اند که حتی می توانند در ابعاد
گسترده تر نقش آفرین باشند.
میزبانان گردشگران در جوامع بومی باید
بدانند که گردشگری چه مزایایی برای آنها خواهد داشت. بنابراین باید با
آموزش آنها راه را برای توسعه هموار کرد.
مدرس صنعت گردشگری و فعال
این صنعت نیز در گفت و گو با ایرنا با تبیین راهکارهای تحقق این شعار،
گفت:گردشگری و مردم بومی، رابطه ای دو طرفه دارند، از یک سو گردشگری به
مردم بومی سود می رساند و از سویی دیگر نیز ، بومیان در توسعه گردشگری نقش
ایفا می کنند.
'علیرضا نظری اسفنگره' افزود:ممکن است برخی بومیان به
دلیل آنکه با تغییرات فرهنگی و تاثیرپذیری روستا و شهر کوچک خود که به
موجب حضور گردشگران رخ می دهد مخالف بوده و انگیزه ای برای رشد این صنعت در
جامعه خود نداشته باشند.
وی گفت:وقتی می گوییم گردشگری در توسعه
اقتصادی جامعه نقش آفرینی می کند، این مهم به معنای بهره گیری از همه کسب و
کارها در راستای پذیرش گردشگر است و در این میان مردم نیز می توانند سهم
خود را داشته و از عواید آن نیز بهره گیری کنند.
این مدرس مراکز
آموزش عالی صنعت گردشگری تصریح کرد:برای آماده سازی این جوامع محلی برای
پذیرش و میزبانی از گردشگر، به ابزارهای سخت افزاری و فرهنگی نیاز داریم به
عبارت دیگر، زمانی که از ابزار سخت افزاری صحبت می کنیم، باید توجه خود را
به زیرساخت ها معطوف کنیم و توسعه شبکه راه ها، ایجاد تابلوها و نشانه های
گردشگری و مهم تر از همه ایجاد اقامتگاه هایی که بتواند گردشگران را در
خود جای دهد از ضرورت هاست.
نظری اسفنگره افزود:به لحاظ فرهنگی ممکن
است برخی مردم بومی مخالف توسعه گردشگری در جامعه خود باشند، بنابراین حتی
در صورتی که زیرساخت ها نیز فراهم باشد، این توسعه حاصل نمی شود و لازم
است، بومیان را به اهمیت اقتصادی و فرهنگی گردشگری آگاه کرد.