اوباما قبل از سخنرانی در مجمع سازمان ملل سوالات زیر را مرور کند

گروه بین الملل ، مهمترین محورهای سخن رانی اوباما در سازمان ملل باید به ناكامي جهاني آمريكا، دخالت اين كشور در ناآرامی های اوكراين، نقش آن در ترويج داعش، عدم صداقت آمريكا در موضوع هسته‌اي، جنايات آمريكا در سوريه و عراق و... اختصاص داده شود!.
به گزارش بولتن نیوز،  سخنراني اوباما در سازمان ملل برگرفته از مفاهيمي همچون مبارزه با داعش، حمايت از متحدان نظير اوكراين، روند همگرايي جهاني براي امنيت جهاني، حل مسالمت آميز موضوع هسته‌اي ايران و عدم دستيابي آن به بمب در قالب ديپلماسي خواهد بود.
اوباما در سازمان ملل احتمالا سخني از روند سازش نخواهد زد زیرا پرونده آن بی نتیجه و با جنایات رژیم صهیونیستی در غزه ناکام مانده است.
این در حالی است که مهمترین محورهای سخن رانی اوباما در سازمان ملل باید به ناكامي جهاني آمريكا، دخالت اين كشور در ناآرامی های اوكراين، نقش آن در ترويج داعش، عدم صداقت آمريكا در موضوع هسته‌اي، جنايات آمريكا در سوريه و عراق و... اختصاص داده شود!.
همچنین اوباما باید در خصوص سركوب مردم خود در وال استريت به جهانیان پاسخ بدهد. سركوب مردم آمريكا در حالي است که اين كشور ادعاي حقوق بشر سر مي‌دهد و به دنبال احیای حقوق بشر دائما در حال راه انداختن جنگ در دیگر کشورها است. اوباما باید پاسخ دهد که سرکوب های داخلی آمریکا و نيز مسئله كشتار سياه پوستان و اعتراضات فرگوسن چه ارتباطی با مسئله حقوق بشر مطرح شده از سوی وی برای جهان دارد و آمریکا چرا مسیری دوگانه را در داخل و خارج از خود در پیش گرفته است.
به هر حال، اوباما با سخنراني در سازمان ملل علی رغم ناتوانی در حل موضوع هسته‌اي ايران، شکست در برابر روسيه و چالش مهم داعش در سوریه و عراق، سعي خواهد کرد خود را در سیاست خارجی و رهبری جبهه بین المللی مقابله با تروریسم موفق نشان دهد.
این در حالی است که در منطقه خاورمیانه چالش مهم حل نشده باقی مانده است. اوباما خواستار تغییر تمرکز به سوی آسیاست، اما به خاطر برخی مسائل در منطقه خاورمیانه همچنان گرفتار است. موضوعاتی که بار دیگر در سال 2014 وی را به مبارزه طلبید و مشخص نیست در پشت تریبون سازمان ملل چگونه می خواهد از آنها نام ببرد و از خود و اقتدار پوشالیش بر جهان حمایت کند.
از جمله چالشهای اوباما در سال 2014 که همچنان با آن دست به گریبان است می توان به موضوعا زیر اشاره کرد:
عراق: در بحران عراق که با حجوم گروه تروریستی داعش به منطقه ای نا امن برای مردم عراق تبدیل شده است آیا اوباما و جان کری می توانند بدون اعتلاف و بحره بردن از کمک ایران به موفقیت قابل ملاحظه ای دست پیدا کند.
سوریه: در بحران سوریه، آیا اوباما و جان کری می توانند با محور نه چندان قابل اعتماد سوریه، روسیه و ایران برای دستیابی به آتش بس همکاری کنند؟ بدون آتش بس، 9 میلیون سوری همچنان در شرایط جنگ و پناهندگی رنج می برند.
مصر: مصر متحد کلیدی آمریکا، به نظر می‌رسد به سمت دوران خونینی در حرکت است. دیکتاتوری نظامی انقلاب 2011 را خاموش کرد و اخیرا نیز جریان قدرتمند اخوان المسلمین را گروه تروریستی خوانده است. اقدامی که می‌تواند بحران را در این کشور کلیدی جهان عرب تشدید کرده و حتی جنگی داخلی به راه اندازد.
مسئله فلسطین: در حالی درگیری بین اسرائیل و فلسطین به شصتمین سال خود وارد می شود، جان کری همچنان تسلیم ناپذیر باقی مانده است. وی اواخر هفته جاری وارد تلاویو شد تا گفتگوها را با آزادی زندانیان فلسطینی از سر بگیرد. مسیر طولانی در پیش است، اما هنوز در این راه انتقادی بر جان کری وارد نیست.
موضوع هسته‌ای ایران: موضوع هسته‌ای ایران و جلوگیری از حرکت این کشور به سمت سلاح هسته ای اولویت اصلی آمریکا برای سال پیش رو است . آیا اوباما و جان کری که در ماه نوامبر توافق موقتی با ایران کسب کردند می توانند تهران را به سمت توافقی نهایی سوق دهد؟ ایران یک آزمون عالی از اعتقاد اوباما نسبت به این ایده است که دیپلماسی می تواند مانع به راه افتادن جنگی دیگر در خاورمیانه شود و حتی منتهی به صلحی احتمالی بین دشمنان دیرینه شود.
جنگ در افغانستان: در حالی وارد سیزدهمین سال حضور نظامی آمریکا در افغانستان می شویم که واشنگتن قرار است تا تابستان سال جاری بخش عمده ای از نظامیان خود را از این کشور خارج کند. اما آیا دولت حامد کرزی اجازه حضور بخش کوچکی از نیروهای آمریکا رد افغانستان را برای مبارزه با تروریسم و ممانعت ازظهور مجدد طالبان می دهد یا خیر؟ پاسخ منفی کابل به معنای هدر رفتن تلاش های آمریکا از 11 سپتامبر 2001 تعبیر خواهد شد.
اوکراین: مقابله با ولادیمر پوتین. مرد قدرتمند روسیه، نقشی محوری در توافق نابود کردن سلاح های شیمیایی سوریه، در مسائل اوکراین و دیگر مسائل بین المللی دارد. اوباما می تواند مسیر پیچیده روابط با مسکو را از سر بگیرد؟ این یک بازی هوشمند خواهد بود، چرا که پوتین هم برای توافق با ایران و هم برای آتش بس در سوریه می تواند اعمال نفوذ کند.
هند: تثبیت رابطه در حال افول با هند. کشور هند که زمانی شریک استراتژیک واشنگتن محسوب می شد، اکنون درگیر یک مناقشه تلخ با آمریکا بر سر رفتار نامناسب با یک دیپلمات هندی است. از سوی دیگر انتخابات ماه آوریل می تواند حزب اپوزیسون بی جی پی را به قدرت برساند. آمریکا در دهه های قبل از اعطای ویزا به رهبر ستیزه گر این حزب، نارندرا مودی، به خاطر مسائل حقوق بشری امتناع کرده است. تنظیم این رابطه که ناگهان در حال پیچیده شدن است برای تیم اوباما یک الزام محسوب می شود.
آفریقا: جنگ های داخلی در آفریقا.  درگیری ها در سودان جنوبی، آفریقای مرکزی،‌سومالی و کنگو  حضور موثر و قدرتمند آمریکا به همراه سازمان ملل و کشورهای با نفوذ این قاره را می طلبد.
با تمامی این چالشها و چاشهای اخیر که در داخل خاک آمریکا نیز اوباما را تحت فشار قرار داده و شاهد اعتراضات گسترده مردم این کشور در ماه های اخیر بودیم، حال مشخص نیست که اوباما با سخنراني در سازمان ملل علی رغم ناتوانی در حل موضوع هسته‌اي ايران، شکست در برابر روسيه و چالش مهم داعش در سوریه و عراق، چگونه سعي خواهد کرد خود را در سیاست خارجی و رهبری جبهه بین المللی مقابله با تروریسم موفق نشان دهد.