انتقاد باند گولن از توافقنامه تجاری ایران و ترکیه

گروه بین الملل،  ایران‌هراسی (به انگلیسی:Iranophobia) اشاره به احساسات مخالفت یا دشمنی با سیاستها، فرهنگ، جامعه، اقتصاد یا نقش بین‌المللی ایران دارد. گستره ایران‌هراسی می‌تواند از نفرت فردی تا تعقیب و آزار نهادینه‌شده متغیر باشد و این استراتژی آمریکا و اسرائیل و کشورهای غربی همواره در رابطه با ایران مورد استفاده قرار گرفته است.

به گزارش بولتن نیوز،  ایران‌هراسی به سیاستهایی اطلاق می‌گردد که برمبنای تئوری توطئه برای رسیدن به منافع خاص علیه ایران با معرفی کردن ایران بعنوان تهدیدی برای کشوری خاص یا در شکل بزرگتر برای صلح بین‌المللی مطرح می‌گردد. ایران‌هراسی به عنوان یک سیاست طی سالیان متمادی برای اهداف مختلف بکار گرفته شده است.

قرارداد تجاری بد ترکیه با ایران!

در این رابطه روزنامه تودی زمان با توجه به نزدیکیهای ایران و ترکیه به عنوان دو کشور دوست و همسایه را می توان یکی از ابزارهای نظام سلطه در اشاعه ایران هراسی دانست که با نزدیک شدن به انتخابات و همه پرسی سال آینده در ترکیه از هم اکنون به دنبال بر هم زدن آرامش حاکم در روابط بین دولتمردان ایران و ترکیه است.

روزنامه تودی زمان در آخرین تحرک خود برای زیر سوال بردن مسئولین و مقامات ترکیه ای که با ایران روابط دوستانه ای دارند موضوع قرارداد تجاری اران با ترکیه را به زیر سوال برده و سعی کرده است تا فعالیتهای دیپلماتیکی که برای به نتیجه رسیدن آن انجام شده است را زیر سوال ببرد و در این رابطه اردوغان و چند مقام مسئول ترکیه ای را با یک سری توهمات زیر سوال برده است.

این موضوع مثل این می ماند که روزنامه های ایران به خاطر فعالیتهای دیپلماتیک ظریف به عنوان وزیر امور خارجه  و عراقچی را برای حل و فصل اختلافات با آمریکا و 1+5 تحت عنوان آمریکا دوستی و غربی بودن تحلیل کنند. در صورتی که این تعبیر فقط از یک ذهن بیمار میتواند تراوش شود.

به گزارش بولتن نیوز روزنامه تودی زمان ترکیه در راستای استراتژی ایران هراسی روز گذشته نوشت: « توافقنامه تجارت ترجیحی با ایران نخستین قرارداد امتیازی ترکیه با یک کشور دیگر است، به جز اتحاد گمرکی با اتحادیه اروپا به عنوان بخشی از مذاکرات الحاق به این اتحادیه و قراردادهای تجارت آزاد (FTA) با 17 کشور، که همین امر نشاندهنده این است که ایران سرمایه سیاسی عظیمی در حزب حاکم عدالت و توسعه دارد.

لابی هوادار ایران در دولت بی سر و صدا در حال رایزنی با پارلمان ترکیه برای تصویب این توافقنامه بوده است،بعد از اینکه ایران درماه می این قانون را در مجلس خود تصویب کرد.

سودت ییلماز، وزیر توسعه ترکیه که هیچ ترسی از آشکار شدن علاقه اش به انقلاب ایران ندارد، معمار اصلی این قرارداد است و به سختی تلاش کرده است تا آن را به سرانجام برساند. ییلماز به عنوان معاون کمیسیون مشترک اقتصادی ترکیه و ایران، با لطف و توجه رییس خود یعنی رییس جمهور رجب طیب اردوغان این قانون را از کانال های بوروکراتیک گذارند و آن را به نتیجه رساند.

این توافقنامه در طی دیدار اردوغان با تهران در پایان ماه ژانویه امسال امضا شد زمانی که وی هنوز به عنوان نخست وزیر خدمت می کرد. البته در هنگام امضای این قراداد مساله ای جنجال برانگیز پیش آمد. در واقع، کل این داستان توسط خبرنگاران ثبت و ضبط شد.

تصاویر ثبت شده نشان می دهد که وزیر اقتصاد، نیهات زیبک چی زمانی که نسخه ترکی توافقنامه توسط وزیرصنایع ومعادن ایران محمدرضا نعمت زاده ارائه نشد از امضا کردن آن امتناع کرد. اما در پایان زیبک چی این سند را امضا کرد، گرچه با اکراه، بعد از اینکه اردوغان با علامت دست در مقابل هیئت ایرانی حاضر در جلسه در تهران به وی دستور داد که این کار را انجام دهد. این اقدام در آن زمان موجب انتقاد شدید حزب اصلی اپوزیسیون شد.

زمان امضای توافق نیز سوالاتی در مورد اردوغان پدید آورد، کسی که در طول این سفر آشکارا گفت که ایران را خانه دوم خود می داند، علی رغم تفاوت های نگاه ترکیه با این کشور از سوریه گرفته تا عراق. علاوه بر این، اردوغان با توجه نکردن به هشدار تند واشنگتن که  درملاقات معاون تروریسم واطلاعات مالی خزانه داری آمریکا، دیویدکوهن درست یک روز قبل از سفر اردوغان به تهران اعلام شد،  آمریکا را ناامید ساخت.

مقامات آمریکایی ترکیه را تشویق کردند که محتاط باشد، و گفتند که هنوز خیلی از تحریم ها سرجای خود هستند و این قرارداد تجاری با ایران باید به تعویق انداخته شود. کوهن به طور علنی در آنکارا گفت: «ایران برای تجارت باز نیست. تحریم های ایران هنوز سرجای خود هستند و هنوز قابل توجه هستند، و کسانی که علاقمند با همکاری با ایران هستند باید صبر کنند.» کوهن تصریح کرد: «شاید روزی فرا برسد که ایران برای تجارت باز باشد، اما آن روز امروز نیست.»

مذاکرات در مورد توافقنامه برای نخستین بار در اولین دولت حزب عدالت و توسعه شروع شد و ده سال طول کشید تا به نتیجه برسد. وقتی به جزییات قرارداد نگاه می کنیم، شاید حس کنیم که ترک ها فریب خورده اند و امتیازات بیشتری نسبت به ایران داده اند.

برای مثال، 140 محصول کشاورزی ایرانی کاهش تعرفه و افزایش سهمیه داشته اند، در حالی که ترکیه در تنها 125 محصول صنعتی این کاهش تعرفه را داشه است. با توجه به این مساله که در سال 2013 ترکیه بیش از 4 میلیارد دلار تجهیزات صنعتی به ایران صادر کرد، این توافقنامه تنها 612 میلیون دلار از ارزش تجارت آن را تشکیل می دهد(یا حدود 15 درصد صادرات ترکیه به ایران)، و تعداد زیادی از کالاهای صنعتی در توافقنامه ذکر نشده اند.

در واقع، درصد کالاهای ذکر شده در توافقنامه در سالهای 2010 و 2011 بیشتر بود (به ترتیب 28 درصد و 27 درصد). این یعنی ایران حیطه ای که درآن ترکیه در حال از دست دادن رقابت پذیری بود را تشخیص داد و از آن بهره گرفت.

من مطمئن نیستم که چیزی که ایرانیان روی کاغذ نوشته اند در عمل اجرا شود. شرکت های ترک علی رغم توافقنامه ها در بازار ایران با موانع قابل توجهی رو به رو بوده اند، و رانندگان کامیون ترک عبور از آسیای مرکزی را به ایران ترجیح داده اند، به خاطر سوبسید های سوختی غیرقانونی، هزینه ها و موانع فنی  در ایران.

 عدم توازن تجاری به شدت به سود ایران است

این حقیقت که حجم تجارت بین ایران و ترکیه عموما بر مبنای خرید منابع هیدروکربنی توسط ترکیه است، و اینکه این توافقنامه قدرت واقعی دو اقتصاد در زمینه تولید ناخالص داخلی را نشان دهد، دستاوردی برای تلاش های مداوم ایران برای بستن راه نفوذ ترکیه به بازارهای ایران است.

حجم تجارت بین ترکیه و ایران در سال 2013 به میزان 14.6 میلیارد دلار بود که نسبت به سال 2012 با حجم تجارت 21.9 میلیارد دلاری بیش از 47 درصد کاهش داشت. در سال 2012 ایران طلا را از ترکیه انتقال می داد تا تحریم های مالی را دور بزند.عدم توازن تجاری به شدت به سود ایران است. در آمارهای سال 2013 ایران 6.2 میلیاد دلار مازاد تجاری داشته است.

در هفت ماهه نخست سال 2014، حجم تجارت بیشتر سقوط داشت و با 17 درصد کاهش به 7.8 میلیارد دلار رسید که این عدد در دوره مشابه سال گذشته 9.4 میلیارد دلار بود. با کاهش حجم تجارت در دوسال متوالی، عدم توازن تجاری برعلیه ترکیه بیشتر و بیشتر شد.

در این شرایط، هدفگذاری رسیدن به حجم تجارتی معادل 30 میلیارد دلار در پایان سال 2015، که اردوغان در سال 2009 آن را به طور عمومی اعلام کرد و در بازدید خود در ماه ژانویه از ایران نیز آن را تایید نمود غیر واقع بینانه به نظر می رسد.

اما این قرارداد تجاری منافعی برای تهران دارد. این به شرکتهای ایرانی امکان می دهد که حضور بیشتری در بازار ترکیه داشته باشند، که خیلی از آنها به عنوان پوششی برای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی فعالیت می کنند. این علت اقدامات بی سر و صدایلابی هوادار ایران در تایید توافق در کمسیون های پارلمانی است تا توجه زیادی را به خود جلب نکند.

از آنجا که این یک توافقنامه تجاری است، در درجه اول باید به رویت کمیسیون پارلمانی صنعت، تجارت، انرژی، منابع طبیعی و فناوری اطلاعات می رسید. اما به جای این کار، این قرارداد در 24 ژوئن 2014 به کمیسیون امور خارجی پارلمان فرستاده شد تا مورد بازبینی قرار گیرد. کمیسیون برنامه و بودجه نیز احتمالا توافق را بررسی کرده تا "تحلیل تاثیر" خود را ارائه دهد.

اما این اتفاق نیفتاد. بلکه در عوض، کمیسیون امور خارجی در سوم جولای 2014 در مورد این توافقنامه بحث کرد و آن را تایید کرد. جالب بود که کمیسیون تنها به منظور بررسی این قرارداد تشکیل شد و تنها در عرض نیم ساعت بدون بحث خاصی آن را تصویب کرد، قبل از اینکه ولکان بوزکیر، رییس کمیسیون پایان جلسه را اعلام کند.

انقلابی مانند انقلاب ایران می تواند ترکیه را نجات دهد

شخص اصلی که مسئول ارتباط دولت اردوغان با پارلمان بود بصیر آتالای بود، کسی که از سال 2011 تا پایان ماه گذشته به عنوان معاون نخست وزیر فعالیت می کرد، و پس از آن معاون حزب عدالت و توسعه و سخنگوی آن شد.

براساس نقل اکانت توییتر ناشناس @ACEMUSAKLARI، که اسناد، تصاویر و فیلمهایی از اسنادحاصل از تحقیقات در موردسازمان تحت حمایت ایران، «توحیدسلام» منتشر کرده است، آتالای از دیرباز یکی از علاقمندان ایران بوده است. این توییت مدعی است که ریشه خانواده آتالای به ایران بر می گردد، با وجود اینکه آنها در منطقه کسکین استان قیریق قلعه ساکن هستند که در شرق آنکارا واقع شده است.

خانواده آتالای در یک بنیاد شیعی در این استان بسیار فعال هستند. آدرس این بنیاد در قیریق قلعه به عنوان کتابفروشی شیله ذکر شده است، که صاحب آن یعنی باهاتین آتالای برادر بصیر آتالای است. اسناد مربوط به آتالای روشن ساخت که وی از زمان جوانی تحت تاثیر ایران بوده است. وی به ایران رفته است تا در جشن سالانه انقلاب اسلامی در 22 بهمن شرکت کند.

یکی از اسناد محرمانه پلیس به تاریخ 26 فوریه 1982 مشخص می سازد که آتالای، که در آن زمان دستیار پژوهشی دپارتمان جامعه شناسی دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه ارزوزوم آتاتورک بوده است، به تهران می رود تا در سومین جشن سالانه انقلاب ایران شرکت کند. 

وی در 27 آوریل 1983 در ارزروم دستگیر شد زمانی که پلیس به سلول های مختلف یک شبکه مرتبط با ایران در این استان شرقی حمله کرد. پلیس اسناد و مطالبی مربوط به انقلاب ایران را در خانه آتالای یافت. وی به پلیس گفت که 12 روز را در ایران گذرانده است.

در سال 1984، پلیس یک یادداشت محرمانه در مورد بصیر آتالای به دفتر رییس دانشگاه ارزوروم فرستاد، که در آن فعالیت های وی را تشریح کرد، از جمله برگزاری سمینارهایی در خانه دانشجویان در تحسین انقلاب ایران و عضوگیری برای یک گروه ایرانی در دانشگاه. وی معتقد بود که انقلابی مانند انقلاب ایران می تواند ترکیه را نجات دهد. پلیس همچنین ارتباط آتالای با سرکنسول ایران در ارزوروم به نام آقای طاهری را به عنوان سند همکاری با ایران عنوان کرد.

آتالای همچنین بین سالهای 1992 تا 1997 به عنوان رییس دانشگاه قیریق قلعه کار می کرد و هواداران ایران را در پست های حساس دانشگاه منصوب کرد. اسناد نشان می دهند که وی همچنین گروه راه پنجم را در دانشگاه قیریق قلعه تاسیس کرد، که رسما زیرشاخه انجمن فصل پنجم بود. اعضای این گروه معتقد به یک دکترین رادیکال شیعه بودند و ایدئولوژی شیعه را به عنوان پنجمین مکتب واقعی در قانون اسلام می پنداشتند، که مذاهب مالکی، حنفی، شافعی و حنبلی چهار مکتب فکری دیگر اسلام هستند.

آتالای همچنین به عنوان معمار روابط خوب ترکیه با ایران در دوران حاکمیت حزب عدالت و توسعه پنداشته می شود. ویکی از مقامات اصلی هوادار ایران است که به دیگر علاقمندان ایران کمک کرد تا در پست های ارشد دولت منسوب شوند.

براساس توییت @ACEMUSAKLARI، رییس دستگاه اطلاعاتی،‌ هاکان فیدان و وزیر کشور افکان آلا از شاگردان وی هستند. وی به طور رسمی در سال 2012 تایید کرد که به فیدان کمک کرده تا در دولت اعتباری کسب کند.

از این رو، توافقنامه تجاری ترکیه با ایران، گرچه در نگاه نخست قراردادی مناسب به نظر می رسد، اما سوالات زیادی در مورد نحوه ایجاد آن، تصویب آن توسط پارلمان و میزان نفوذ عناصر هوادار ایران در ترکیه ایجاد شده است. این قرارداد مشکوک است، و ما معتقدیم که مطمئنا توافق نکردن با ایران بهتر از یک توافق بد است. »

ایران هراسی با القای دوستان اسرائیل در ترکیه

بر اساس آنچه که در خبر تودی زمان امده است به راحتی می توان استراتژی ایران هراسی و دشمن سازی برای بیرون بردن رقبای سیاسی از صحنه سیاسی ترکیه به نفع کسانی که تودی زمانیها دوست دارند آنها بر سر قدرت باشند را ملاحظه کرد.

ایران‌هراسی به منظور بد معرفی کردن ایران همواره از سوی آمریکا و اسرائیل و کشورهای غربی آلت دست آنها، با عناوین مختلفی مانند یک کشور بی‌فرهنگ، محور شرارت، بزرگترین حامی تروریست در جهان، کشوری که نفرت را در دنیا اشاعه می‌دهد، ایران بزرگترین تهدید برای همسایگانش، ایران تهدیدی برای صلح‌جهانی، اتهام به ایران برای طراحی توطئه به منظور نسل‌کشی یهودیان در آینده، و موارد مشابه دیگر پیگیری شده است.

روزنامه تودی زمان هم با نام بردن از برخی از مقامات ترکیه و زیر سوال بردن محبوبیت ایران در ترکیه سعی دارد قرارداد تجاری بین ایران و ترکیه را زیر سوال برده و از ایران چهره ای سیاه در ترکیه بسازد. این در حالی است که اگر گردش مالی صدها میلیارد دلار گول ایران نبود معلوم نیست که ترکیه دوران رکود اقتصاد جهانی را در آن شرایط بد چگون به پایان می رساند و هم اکنون مردم این کشور در چه شرایطی بودند و اقتصاد این کشور در کجای اقتصاد جهانی قرار داشت.