از تزریق پول به انجمن گریزانیم!

گروه هنرهای تجسمی، رئیس انجمن عکاسان می‌گوید: اعتقادی به تزریق پول دولتی به انجمن‌های هنری نداریم، اما معتقدیم برای انجام مشارکت میان بخش خصوصی و دولت با انجمن‌های هنری، باید زمینه‌های لازم فراهم شود.

به گزارش بولتن نیوز، مسعود زنده‌روح کرمانی درباره‌ی مشکلات انجمن‌های هنری در ایران اظهار کرد:‌ در قانون ما، نگاه‌ به این شکل است که فقط تشکل‌ها و انجمن‌های تخصصی را به‌ وجود بیاوریم! اتفاقا جزو اصول یک جامعه‌ی مدنی نیز این است که تشکل‌هایی داشته باشیم که افراد را جذب کند و با هدفی پیش برود.

او افزود: اکنون مدتی است که انجمن‌های هنری در کشور ما تشکیل می‌شوند، اما بعد از تشکیل آن‌ها دیگر اتفاقی نمی‌افتد و این به دلیل توجه نکردن و البته نبودن ارتباط میان دولت و بخش‌های خصوصی با انجمن‌هاست. در کشور ما زمینه‌های لازم برای شکل‌گیری انجمن‌ها به‌وجود می‌آیند و تا مقطعی بعد از تشکیل انجمن‌ها هم مشکلی نداریم ولی بعد از آن، دیگر هیچ حمایتی نمی‌شود. باید بررسی کنیم.

این هنرمند عکاس درباره‌ی برخی انجمن‌های هنری که به نظر می‌رسد دچار مشکل شده‌اند، اظهار کرد: باید بررسی کنیم و ببینیم مثلا انجمن سفالگران مکانش کجاست؟ وقتی انجمنی تشکیل می‌شود و قرار است که یک عده متخصص و جوان که در یک شاخه‌ی هنری فعالیت می‌کنند و در کنار هم جمع شوند کجا باید که گردهم جمع شوند؟ و مشکلات اقتصادی‌شان را چگونه می‌خواهند حل کنند؟ غیرمنصفانه است که انجمن‌ها ایجاد شوند و بعد از آن‌ها خواسته شود که مشکلاتشان را خودشان حل کنند. به نظر من باید فضایی ایجاد شود و در بدنه بخش خصوصی و دولتی اعتماد به انجمن‌ها بوجود بیاید تا میان انجمن‌ها و این بخش‌ها ارتباطات سازنده‌ای برقرار شود.

زنده‌روح کرمانی اضافه کرد: اگر اساسنامه‌های انجمن‌ها را مطالعه کنید متوجه می‌شوید که در آن نوشته شده انجمن‌ها نمی‌توانند کار انتفاعی یا درآمدزایی کنند و فقط طبق اساسنامه‌ی انجمن می‌توانند از کمک‌های مالی و مردمی استفاده کنند. حالا باید بررسی شود که دولت از ابتدای تأسیس انجمن‌ها تاکنون چقدر کمک مالی به آن‌ها کرده است؟ این در حالی است که اقتصاد ما با دولت گره خورده است. باید به انجمن‌ها اجازه درآمدزایی داده شود. در غیر این صورت باعث می‌شود که انجمن‌ها غیرفعال و منحل شوند.

او اضافه کرد: منظور از درآمدزایی این است که انجمن‌ها بتوانند بنگاه اقتصادی باشند. یعنی انجمن نقاشان بتواند کتاب چاپ کند و آن‌ها را بفروشد. اگر بخواهد برای رشد و ترویج رشته‌ی خود کارهایی مانند برگزاری کلاس بکند این دیگر بنگاه اقتصادی نیست. با بررسی سرمایه‌گذاری‌های بخش اقتصاد کلان متوجه می‌شویم که آن‌ها در سرمایه‌گذاری‌های خود هیچ‌گاه بخش هنری را در نظر نمی‌گیرند. چرا مس و فولاد هر کدام دو لیگ در فوتبال دارند؟ حامی تیم والیبال‌مان هم یک بانک است. چرا سرمایه‌گذاری را فقط به سمت بخشی از جوانان‌مان برده‌ایم؟ آیا چرخش اقتصادی به سمت هنر نمی‌تواند برود؟ آیا فقط نیازمند هیاهوهایی از قبیل فوتبال هستیم؟ ما فرهنگ را فراموش کرده‌ایم.

او درباره‌ی کمک مالی دولت به انجمن‌ها گفت: من از تزریق پول به انجمن‌های هنری گریزانم. قرار نیست انجمن‌ها پیمان‌کار دولت باشند. ولی اعتقاد دارم راحت می‌شود برای همکاری‌هایی اعتمادسازی کرد. خیلی اتفاق‌ها در مجموعه دولتی و غیردولتی می‌افتد که انجمن‌ها می‌توانند در آن‌ها مشارکت کنند. باید ببینیم شهرداری چه پروژه‌های فرهنگی و هنری و وزارت ارشاد چه اتفاقات فرهنگی و هنری دارد؟ با ایجاد اطمینان انجمن‌ها می‌توانند در این فعالیت‌ها مشارکت کنند.

زنده‌روح کرمانی ادامه داد: مثلا اگر شهرداری تهران می‌خواهد در فضای شهری از گرافیک محیطی و مجسمه استفاده کند بهتر است از انجمن‌ها بخواهد که مراحل طراحی، نصب را اجرا کند. منظور ما از مشارکت همکاری متقابل است. انجمن‌ها با تزریق پول به جایی نمی‌رسند. آن‌ها می‌خواهند پروژه‌هایی را ایجاد کرده و تأثیرگذار باشند تا هم معضلات را حل کنند و هم چرخه‌ی اقتصادی را بچرخانند ضمن اینکه استقلال هم داشته باشند.