دویست و هشتاد و دومين خاطره چی شد چادری شدم: يك الگوي خوب

به گزارش بولتن نیوز، من يك دختر عمه دارم كه دو سال از من بزرگتر است. او از وقتي خيلي كوچك بود چادر سرش مي كرد. وقتي هم كلاس اول بود با چادر مشكي بيرون ميرفت. آنقدر زيبا چادر مي پوشيد و آنقدر چادر او را باشكوه مي كرد كه من هم عاشق چادر شدم و آرزو مي كردم كاش مي شد مثل او باشم. ولي آن موقع به جز او هيچ كس در اين سن چادر سرش نميكرد من هم فكر مي كردم وقتي بزرگ شدم حتما حتما چادري خواهم شد.

وقتي كلاس سوم بودم و ديگر به سن تكليف رسيدم، همان دختر عمه ام به من گفت: مهديه چرا چادر نمي پوشي؟ و من گفتم: چون چادر ندارم ولي همان موقع احساس كردم به اندازه ي كافي بزرگ شدم كه چادر سرم كردم خصوصا اينكه به سن تكليف رسيده بودم

وقتي دختر عمه ام اين سوال را از من پرسيد يك دفعه تمام آن آرزويي كه سالها در دلم بود دلم را تنگ كرد و اشك توي چشمانم جمع شد وقتي به خانه رسيدم و به محض اينكه مادرم را ديدم همه ي آن اشك ها روي صورتم جاري شد. مادرم وقتي ديد چقدر چادر دوست دارم راضي شد برايم چادر بخرد.

بعد از آن در همه جا چادر سرم ميكنم و سعي ميكنم مثل دخترعمه ام آنقدر زيبا اين كار را انجام بدهم كه بقيه هم مثل من عاشق چادر شوند. و بعد گاهي براي آنهايي كه چادري نيستند خاطره ي خودم را تعريف ميكنم و سوالي كه دختر عمه ام از من پرسيد را از آنها مي پرسم البته گاهي برخورد همه ي آنها مثل برخورد آن موقع من نيست. مثلا يك روز به يكي از اقوام گفتم چرا چادر نمي پوشي؟  او گفت: چون من با چادر نپوشيدن راحتم. من گفتم اما من با چادر پوشيدن راحتم. او از حرف من تعجب كرد. بعد از مدتي ديدم كه او هم چادري شده و از اين اتفاق خيلي خوشحال شدم و اين خاطره هم به خاطره هاي قشنگ من از چادر اضافه شد.

مهديه 12 ساله