نقدی بر مقاله «گذرگاه سخت دولت روحانی» در سایت «نوروز» و «کلمه»؛
سرمایه گذاران خارجی منتظر کاهش تحریم ها هستند؛ نه نظر منتقدان سیاسی
با وجود برخی اختلاف نظرهای سیاسی، انجام وظایف قانونی که حق مجلس و قوه قضاییه است، مشکلی در تحقق برنامه های اقتصادی دولت روحانی ایجاد نخواهد کرد و همان طور که برنامه اقتصادی در دوره اصلاحات با موفقیت روبرو شد در دولت روحانی نیز موفق خواهد بود...
گروه سیاسی، سایت های «نوروز» و «کلمه» در تاریخ 11 شهریور 93 در مطلبی با عنوان "گذرگاه سخت دولت روحانی" به قلم علی مزروعی، در عین حال که نتوانسته به سیاست های اقتصادی خروج غیر تورمی از رکود، ایرادی وارد کند، فضای سیاسی و اجتماعی موجود را مانعی برای تحقق اهداف دولت معرفی کرده است.
به گزارش بولتن نیوز، سایت «نوروز» تلاش کرده که بین دولت و نظام، سایر قوا و گروه های سیاسی، اختلاف ایجاد نماید و عدم موفقیت نسبی برنامه های اقتصادی را به گردن گروه های سیاسی و فضای سیاسی اجتماعی بیندازد و مردم و دولت و گروه های سیاسی حامی دولت را ناامید از تحقق برنامه های اقتصادی دولت نشان دهد.
این در حالیست که دستاوردهای دولت در همین یکسال اخیر، در کاهش نرخ تورم، انضباط مالی، پیگیری معوقات بانکی، بنگاه داری بانک ها، کنترل نقدینگی، توقف رشد منفی و مثبت شدن رشد اقتصادی و... موفقیت آمیز بوده است.
اما در عین حال، منتقدان و مخالفان سیاسی سعی دارند ضمن آن که دولت روحانی را برای تحقق برخی اهداف خود جذب می کنند اما در عین حال با ایجاد اختلاف بین دولت و گروه های سیاسی، هر نوع کند بودن تحقق اهداف اقتصادی را به گردن گروه های سیاسی و فضای داخلی کشور و نظام بیندازند.
این در حالیست که بسیاری از کارشناسان از جمله مشاوران رئیس جمهور، تاکید دارند که نتایج و اهداف برنامه های اقتصادی با تاخیر چند ساله تحقق خواهد یافت و نمی توان انتظار داشت که ظرف یکی دوسال شرایط اقتصادی به دوره دولت اصلاحات و یا قبل ازتحریم برگردد.
زیرا آن چه در سال های 84 تا 92 در اقتصاد ایران رخ داده است نتیجه مدیریت و برنامه های اقتصادی خاص ایران دوران، فشار کشورهای غربی و تحریم و.... بوده است و حال برای ساماندهی ساختار اقتصادی و سیاست های دولت، باید صبر و حوصله به خرج داد تا اهداف مورد نظر تحقق یابد.
رئیس جمهور، اعضای هیات دولت و مشاوران و مسوولان اقتصادی همگی بر این موضوع اتفاق نظر دارند که نتایج این برنامه ها به تدریج تحقق خواهد یافت و برخی در کوتاه مدت، برخی در میان مدت، و برخی در بلندمدت حاصل می شود و لذا گروه های سیاسی منتقد و مخالف نظام، نمی توانند انتظار داشته باشند که دولت و حامیان دولت، عملکرد تدریجی و بهبود نسبی و کند بودن برخی اهداف در کوتاه مدت و میان مدت را نتیجه عملکرد گروه های سیاسی و فضای سیاسی و اجتماعی موجود تلقی نمایند زیرا آنها به خوبی در جریان عملکرد شاخص های اقتصادی، فشار غرب و تحریم ها و.... هستند.
واقعیت این است که بعد از تحریم ها، عملکرد شاخص ها نسبت به قبل تغییرات زیادی داشته است و مخالفان و منتقدان نظام به جای آن که دولت و فضای سیاسی اجتماعی و نظام را مسوول وضعیت اقتصادی معرفی کنند بهتر است به حامیان غربی خود، در شورای امنیت، اروپا و آمریکا انتقاد کنند که چرا با وجود تداوم مذاکرات، همچنان تحریم ها را افزایش می دهند؟!
واقعیت این است که کشورهای غربی به دنبال تضعیف و افزایش فشار بر اقتصاد ایران هستند تا از این طریق قدرت چانه زنی خود را افزایش دهند اما فضای سیاسی اجتماعی موجود که با امید، همدلی و همراهی مردم و فعالان سیاسی و مسوولان کشور و نظام همراه است، بزرگترین مانع در مقابل اهداف شوم کشورهای غربی است و آنها را ناامید کرده است.
حال منتقدان و مخالفان نظام نیز سعی دارند که هر گونه حرکت و برنامه دولت و مردم را در جهت کاهش مشکلات اقتصادی، ناامید کننده و غیر موثر جلوه دهند و وضعیت سیاسی اجتماعی را مسوول آن معرفی کنند در حالی که مسوول اصلی وضعیت اقتصادی، تحریم های کشورهای غربی است که متاسفانه باوجود حسن نیت ایران در مذاکرات، روبه افزایش است و نشان دهنده بی اعتباری آمریکا و متحدان آن است که ثابت می کند نمی توان به آنها اعتماد داشت زیرا با وجود مذاکرات، هر روز بر دامنه تحریم ها اضافه می کنندو فشار بر ملت را افزایش می دهند.
کسانی که ادعا می کنند هوادار منافع ملت ایران هستند چرا به این تحریم ها اعتراض نمی کنند زیرا فشاری که بر قشر متوسط و فقیر ملت ایران وارد می شود به مراتب بیشتر از افراد و گروه های دیگر است اما ملت ایران هر روز متحدتر می شوند و خوب درک کرده اند که غیر از خود نمی توانند به کشورهای غربی، منتقدان و گروه های سیاسی تکیه کنند زیرا آنها تنها به دنبال منابع و منافع و کسب قدرت در ایران هستند.
مزروعی در این مطلب همچنان به جای مسائل اصلی به موضوعاتی مثل حقوق شهروندی و سرمایه های اجتماعی برای کاهش مشکلات اقتصادی تاکید کرده و نوشته است: سیاست‌های اقتصادی دولت برای خروج غیر تورمی از رکود، اگر به تمامی اجرا شود می تواند تا حدودی راهگشا باشد اما بعید بنظر می رسد که در دل فضای سیاسی و اجتماعی موجود بتواند برای برون رفت اقتصاد ایران از رکود تورمی جواب دهد چرا که تا عرصه عمومی کشورمان تغییری بنیادی در جهت تامین حقوق شهروندی و سازه سرمایه اجتماعی نیابد، اقتصاد سر و سامان نخواهد گرفت. ....
وی دو خبر ”متن کامل سیاست‌های اقتصادی دولت برای خروج غیرتورمی از رکود" و ”ابلاغ حکم شش سال حبس تعزیری به سید سراج الدین میردامادی" را کنار هم قرار داده و نتیجه گرفته که این عملکردها باعث می شود که دولت و منتقدان این احساس را داشته باشند که با روی کار آمدن دولت روحانی چیزی عوض نشده است!
منتقدان نظام به دنبال آن هستند که این گونه القا کنند که قوای مختلف نمی خواهند با دولت روحانی همکاری کنند و اجازه پیشرفت را نخواهند داد!
اما در این زمینه لازم به توضیح است که مسائل قضایی و امنیتی و مربوط به فضای سیاسی، مستقل از دولت است و این دو را نمی توان به سادگی به هم ربط داد.
واضح است که بعد از شکل گیری دولت یازدهم، فضای مطبوعاتی و سیاسی تغییر کرده و ضمن افزایش مشارکت و امید در مردم، نظام تدبیر بهتر عمل کرده ومدیریت بهتر شده و مشارکت گروه های سیاسی در مدیریت کشور تقویت شده است اما این موضوع به این معنا نیست که اگر کسی تخلفی داشته یا سیاست ورزی وی در چارچوب قانون با اشکالاتی همراه بوده نباید محاکمه و بازداشت شود!
روح کلی حاکم بر فضای سیاسی، همکاری قوای سه گانه و نهادهای مختلف نظام است و استیضاح وزرا، حق نمایندگان و محاکمه متخلفان که برخی از آنها تریبون رسانه ها و محافل کشورهای غربی بوده اند حق قوه قضاییه است و این ها را نمی توان یک کاسه کرد و نتیجه گرفت که فضای سیاسی برای تحقق برنامه های اقتصادی مناسب نیست!
وقتی در یکسال گذشته شاخص ها عملکرد مثبتی را نشان می دهند چرا چنین تصور می شود که همکاری با دولت در حد مورد انتظار نیست!
در این جا این پرسش مطرح است که آیا در دولت اصلاحات، که برخی اختلاف نظرها و سلیقه ها و تنش های سیاسی وجود داشت و مجلس و دولت و قوه قضاییه به وظایف خود عمل می کردند آیا شاخص های اقتصادی رو به بهبود نبود؟
بنابراین، با وجود برخی اختلاف نظرها و رسیدگی به وظایف و عمل به تکلیف و وظایف قانونی که حق مجلس و قوه قضاییه است و در دوره اصلاحات نیز تجربه شده است، مشکلی در تحقق برنامه های اقتصادی دولت روحانی ایجاد نخواهد شد و همان طور که برنامه اقتصادی در دوره اصلاحات با موفقیت روبرو شد در دولت روحانی نیز موفق خواهد بود
مزروعی در مطلب خود نوشته است: یکی از مهمترین پیام های دولت روحانی پس از استقرار، بازگشت ایرانیان مهاجر بود، ایرانیانی که به هردلیل ترک وطن کرده و حال با روی کارآمدن ” دولت تدبیر و امید ” میل بازگشت به مام میهن کرده بودند، ضمن اینکه دولت روحانی در جوف این دعوت امید به جلب و جذب سرمایه ایرانیان مهاجر و به دنبال آن سرمایه های خارجی را داشت تا گرهی از مشکل بسته و درهم پیچیده اقتصاد ایران و رکود دامنگیر آن بگشاید... بنظر می رسد با این شرایط « دولت روحانی » در « گذرگاه سخت » گرفتار مانده و علاوه بر سیاست های اقتصادی باید فکری برای تغییر وضعیت سیاسی و اجتماعی کند.
متن کامل سیاست‌های اقتصادی دولت برای خروج غیر تورمی از رکود، که دولت انتشار داده است، اگر به تمامی اجرا شود می تواند تا حدودی راهگشا باشد اما بعید بنظر می رسد که در دل فضای سیاسی و اجتماعی موجود بتواند برای برون رفت اقتصاد ایران از رکود تورمی جواب دهد چرا که تا عرصه عمومی کشورمان تغییری بنیادی در جهت تامین حقوق شهروندی و سازه سرمایه اجتماعی نیابد، اقتصاد سر و سامان نخواهد گرفت. تا وقتی وضعیت نامزدهای ریاست جمهوری انتخابات سال ٨٨ و فعالان سیاسی و روزنامه نگاران و ایرانیان بازگشته همچون سراج ادامه دارد به شهروندان ایرانی و ناظران خارجی علامت می دهند که امنیتی در ایران برای فعالان در هرحوزه برقرار نیست، و روشن است سرمایه و سرمایه گذاری، که اصلی ترین ابزار برای برون رفت اقتصاد از رکود است، توسط بخش خصوصی داخلی و خارجی به چنین جای ناامنی ورود نمی کند. ... حال باید دید چگونه « دولت روحانی » با ” تدبیر و امید ” می تواند از این « گذرگاه سخت » عبور کند؟ و حامیانش را راضی نگهدارد؟
در این زمینه سایت نوروز و نویسنده آن باید توجه داشته باشند که شاخص امنیت سرمایه گذاری تنها به این موارد محدود نمی شود ضمن این که ایران به خاطر منابع سرشار خود و موقعیت جغرافیایی، جذابیت بسیاری برای سرمایه گذاری دارد و آنچه در حال حاضر مانع از رشد شدید سرمایه گذاری در ایران است تحریم های آمریکا و کشورهای غربی است نه وضعیت داخلی و سیاسی و اجتماعی ایران ...
بعد از روی کار آمدن دولت روحانی و اوج گرفتن مذاکرات، هیات های بسیاری به ایران آمدند و تقاضای همکاری و مشارکت داشتند که بلافاصله بعد از طرح جامع مذاکرات، سرمایه گذاری و کار در ایران را شروع کنند و آنها در برنامه های خود، به وضعیت فعالان سیاسی و منتقدان سیاسی توجه زیادی نداشته اند زیرا در تمام کشورهای جهان این گونه مسائل داخلی و سیاسی و اجتماعی وجود دارد اما آنچه برای سرمایه گذار اهمیت دارد فضای کسب وکار و مقررات، تحریم ها وموانع بین المللی و... است که به نظر می رسد به محض کاهش تحریم ها ، شاهد اوج گرفتن سرمایه گذاری ها در ایران باشیم زیرا برای سرمایه گذار، سود و مزیت های نسبی و منابع داخل ایران اهمیت دارد نه وضعیت برخی فعالان سیاسی یا نظر مخالفان و منتقدان سیاسی و ... .
به گزارش بولتن نیوز، سایت «نوروز» تلاش کرده که بین دولت و نظام، سایر قوا و گروه های سیاسی، اختلاف ایجاد نماید و عدم موفقیت نسبی برنامه های اقتصادی را به گردن گروه های سیاسی و فضای سیاسی اجتماعی بیندازد و مردم و دولت و گروه های سیاسی حامی دولت را ناامید از تحقق برنامه های اقتصادی دولت نشان دهد.
این در حالیست که دستاوردهای دولت در همین یکسال اخیر، در کاهش نرخ تورم، انضباط مالی، پیگیری معوقات بانکی، بنگاه داری بانک ها، کنترل نقدینگی، توقف رشد منفی و مثبت شدن رشد اقتصادی و... موفقیت آمیز بوده است.
اما در عین حال، منتقدان و مخالفان سیاسی سعی دارند ضمن آن که دولت روحانی را برای تحقق برخی اهداف خود جذب می کنند اما در عین حال با ایجاد اختلاف بین دولت و گروه های سیاسی، هر نوع کند بودن تحقق اهداف اقتصادی را به گردن گروه های سیاسی و فضای داخلی کشور و نظام بیندازند.
این در حالیست که بسیاری از کارشناسان از جمله مشاوران رئیس جمهور، تاکید دارند که نتایج و اهداف برنامه های اقتصادی با تاخیر چند ساله تحقق خواهد یافت و نمی توان انتظار داشت که ظرف یکی دوسال شرایط اقتصادی به دوره دولت اصلاحات و یا قبل ازتحریم برگردد. زیرا آن چه در سال های 84 تا 92 در اقتصاد ایران رخ داده است نتیجه مدیریت و برنامه های اقتصادی خاص ایران دوران، فشار کشورهای غربی و تحریم و.... بوده است و حال برای ساماندهی ساختار اقتصادی و سیاست های دولت، باید صبر و حوصله به خرج داد تا اهداف مورد نظر تحقق یابد.
رئیس جمهور، اعضای هیات دولت و مشاوران و مسوولان اقتصادی همگی بر این موضوع اتفاق نظر دارند که نتایج این برنامه ها به تدریج تحقق خواهد یافت و برخی در کوتاه مدت، برخی در میان مدت، و برخی در بلندمدت حاصل می شود و لذا گروه های سیاسی منتقد و مخالف نظام، نمی توانند انتظار داشته باشند که دولت و حامیان دولت، عملکرد تدریجی و بهبود نسبی و کند بودن برخی اهداف در کوتاه مدت و میان مدت را نتیجه عملکرد گروه های سیاسی و فضای سیاسی و اجتماعی موجود تلقی نمایند زیرا آنها به خوبی در جریان عملکرد شاخص های اقتصادی، فشار غرب و تحریم ها و.... هستند.
واقعیت این است که بعد از تحریم ها، عملکرد شاخص ها نسبت به قبل تغییرات زیادی داشته است و مخالفان و منتقدان نظام به جای آن که دولت و فضای سیاسی اجتماعی و نظام را مسوول وضعیت اقتصادی معرفی کنند بهتر است به حامیان غربی خود، در شورای امنیت، اروپا و آمریکا انتقاد کنند که چرا با وجود تداوم مذاکرات، همچنان تحریم ها را افزایش می دهند؟!
واقعیت این است که کشورهای غربی به دنبال تضعیف و افزایش فشار بر اقتصاد ایران هستند تا از این طریق قدرت چانه زنی خود را افزایش دهند اما فضای سیاسی اجتماعی موجود که با امید، همدلی و همراهی مردم و فعالان سیاسی و مسوولان کشور و نظام همراه است، بزرگترین مانع در مقابل اهداف شوم کشورهای غربی است و آنها را ناامید کرده است.
حال منتقدان و مخالفان نظام نیز سعی دارند که هر گونه حرکت و برنامه دولت و مردم را در جهت کاهش مشکلات اقتصادی، ناامید کننده و غیر موثر جلوه دهند و وضعیت سیاسی اجتماعی را مسوول آن معرفی کنند در حالی که مسوول اصلی وضعیت اقتصادی، تحریم های کشورهای غربی است که متاسفانه باوجود حسن نیت ایران در مذاکرات، روبه افزایش است و نشان دهنده بی اعتباری آمریکا و متحدان آن است که ثابت می کند نمی توان به آنها اعتماد داشت زیرا با وجود مذاکرات، هر روز بر دامنه تحریم ها اضافه می کنندو فشار بر ملت را افزایش می دهند.
کسانی که ادعا می کنند هوادار منافع ملت ایران هستند چرا به این تحریم ها اعتراض نمی کنند زیرا فشاری که بر قشر متوسط و فقیر ملت ایران وارد می شود به مراتب بیشتر از افراد و گروه های دیگر است اما ملت ایران هر روز متحدتر می شوند و خوب درک کرده اند که غیر از خود نمی توانند به کشورهای غربی، منتقدان و گروه های سیاسی تکیه کنند زیرا آنها تنها به دنبال منابع و منافع و کسب قدرت در ایران هستند. مزروعی در این مطلب همچنان به جای مسائل اصلی به موضوعاتی مثل حقوق شهروندی و سرمایه های اجتماعی برای کاهش مشکلات اقتصادی تاکید کرده و نوشته است: سیاست‌های اقتصادی دولت برای خروج غیر تورمی از رکود، اگر به تمامی اجرا شود می تواند تا حدودی راهگشا باشد اما بعید بنظر می رسد که در دل فضای سیاسی و اجتماعی موجود بتواند برای برون رفت اقتصاد ایران از رکود تورمی جواب دهد چرا که تا عرصه عمومی کشورمان تغییری بنیادی در جهت تامین حقوق شهروندی و سازه سرمایه اجتماعی نیابد، اقتصاد سر و سامان نخواهد گرفت. ....
وی دو خبر ”متن کامل سیاست‌های اقتصادی دولت برای خروج غیرتورمی از رکود" و ”ابلاغ حکم شش سال حبس تعزیری به سید سراج الدین میردامادی" را کنار هم قرار داده و نتیجه گرفته که این عملکردها باعث می شود که دولت و منتقدان این احساس را داشته باشند که با روی کار آمدن دولت روحانی چیزی عوض نشده است!
منتقدان نظام به دنبال آن هستند که این گونه القا کنند که قوای مختلف نمی خواهند با دولت روحانی همکاری کنند و اجازه پیشرفت را نخواهند داد!
اما در این زمینه لازم به توضیح است که مسائل قضایی و امنیتی و مربوط به فضای سیاسی، مستقل از دولت است و این دو را نمی توان به سادگی به هم ربط داد.
واضح است که بعد از شکل گیری دولت یازدهم، فضای مطبوعاتی و سیاسی تغییر کرده و ضمن افزایش مشارکت و امید در مردم، نظام تدبیر بهتر عمل کرده ومدیریت بهتر شده و مشارکت گروه های سیاسی در مدیریت کشور تقویت شده است اما این موضوع به این معنا نیست که اگر کسی تخلفی داشته یا سیاست ورزی وی در چارچوب قانون با اشکالاتی همراه بوده نباید محاکمه و بازداشت شود!
روح کلی حاکم بر فضای سیاسی، همکاری قوای سه گانه و نهادهای مختلف نظام است و استیضاح وزرا، حق نمایندگان و محاکمه متخلفان که برخی از آنها تریبون رسانه ها و محافل کشورهای غربی بوده اند حق قوه قضاییه است و این ها را نمی توان یک کاسه کرد و نتیجه گرفت که فضای سیاسی برای تحقق برنامه های اقتصادی مناسب نیست!
وقتی در یکسال گذشته شاخص ها عملکرد مثبتی را نشان می دهند چرا چنین تصور می شود که همکاری با دولت در حد مورد انتظار نیست!
در این جا این پرسش مطرح است که آیا در دولت اصلاحات، که برخی اختلاف نظرها و سلیقه ها و تنش های سیاسی وجود داشت و مجلس و دولت و قوه قضاییه به وظایف خود عمل می کردند آیا شاخص های اقتصادی رو به بهبود نبود؟
بنابراین، با وجود برخی اختلاف نظرها و رسیدگی به وظایف و عمل به تکلیف و وظایف قانونی که حق مجلس و قوه قضاییه است و در دوره اصلاحات نیز تجربه شده است، مشکلی در تحقق برنامه های اقتصادی دولت روحانی ایجاد نخواهد شد و همان طور که برنامه اقتصادی در دوره اصلاحات با موفقیت روبرو شد در دولت روحانی نیز موفق خواهد بود
مزروعی در مطلب خود نوشته است: یکی از مهمترین پیام های دولت روحانی پس از استقرار، بازگشت ایرانیان مهاجر بود، ایرانیانی که به هردلیل ترک وطن کرده و حال با روی کارآمدن ” دولت تدبیر و امید ” میل بازگشت به مام میهن کرده بودند، ضمن اینکه دولت روحانی در جوف این دعوت امید به جلب و جذب سرمایه ایرانیان مهاجر و به دنبال آن سرمایه های خارجی را داشت تا گرهی از مشکل بسته و درهم پیچیده اقتصاد ایران و رکود دامنگیر آن بگشاید... بنظر می رسد با این شرایط « دولت روحانی » در « گذرگاه سخت » گرفتار مانده و علاوه بر سیاست های اقتصادی باید فکری برای تغییر وضعیت سیاسی و اجتماعی کند.
متن کامل سیاست‌های اقتصادی دولت برای خروج غیر تورمی از رکود، که دولت انتشار داده است، اگر به تمامی اجرا شود می تواند تا حدودی راهگشا باشد اما بعید بنظر می رسد که در دل فضای سیاسی و اجتماعی موجود بتواند برای برون رفت اقتصاد ایران از رکود تورمی جواب دهد چرا که تا عرصه عمومی کشورمان تغییری بنیادی در جهت تامین حقوق شهروندی و سازه سرمایه اجتماعی نیابد، اقتصاد سر و سامان نخواهد گرفت. تا وقتی وضعیت نامزدهای ریاست جمهوری انتخابات سال ٨٨ و فعالان سیاسی و روزنامه نگاران و ایرانیان بازگشته همچون سراج ادامه دارد به شهروندان ایرانی و ناظران خارجی علامت می دهند که امنیتی در ایران برای فعالان در هرحوزه برقرار نیست، و روشن است سرمایه و سرمایه گذاری، که اصلی ترین ابزار برای برون رفت اقتصاد از رکود است، توسط بخش خصوصی داخلی و خارجی به چنین جای ناامنی ورود نمی کند. ... حال باید دید چگونه « دولت روحانی » با ” تدبیر و امید ” می تواند از این « گذرگاه سخت » عبور کند؟ و حامیانش را راضی نگهدارد؟
در این زمینه سایت نوروز و نویسنده آن باید توجه داشته باشند که شاخص امنیت سرمایه گذاری تنها به این موارد محدود نمی شود ضمن این که ایران به خاطر منابع سرشار خود و موقعیت جغرافیایی، جذابیت بسیاری برای سرمایه گذاری دارد و آنچه در حال حاضر مانع از رشد شدید سرمایه گذاری در ایران است تحریم های آمریکا و کشورهای غربی است نه وضعیت داخلی و سیاسی و اجتماعی ایران ... بعد از روی کار آمدن دولت روحانی و اوج گرفتن مذاکرات، هیات های بسیاری به ایران آمدند و تقاضای همکاری و مشارکت داشتند که بلافاصله بعد از طرح جامع مذاکرات، سرمایه گذاری و کار در ایران را شروع کنند و آنها در برنامه های خود، به وضعیت فعالان سیاسی و منتقدان سیاسی توجه زیادی نداشته اند زیرا در تمام کشورهای جهان این گونه مسائل داخلی و سیاسی و اجتماعی وجود دارد اما آنچه برای سرمایه گذار اهمیت دارد فضای کسب وکار و مقررات، تحریم ها وموانع بین المللی و... است که به نظر می رسد به محض کاهش تحریم ها ، شاهد اوج گرفتن سرمایه گذاری ها در ایران باشیم زیرا برای سرمایه گذار، سود و مزیت های نسبی و منابع داخل ایران اهمیت دارد نه وضعیت برخی فعالان سیاسی یا نظر مخالفان و منتقدان سیاسی و ... .
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
