این هنرمند دربارهی تجربهی عکاسیاش در آبهای خلیجفارس سخن گفته است که آن را با هم میخوانیم.
یوسفنژاد توضیح میدهد: این تصاویر را از کودکان بوشهری در آبهای دریای اطراف بوشهر گرفتهام. با توجه به اینکه خود متولد بوشهر هستم و با محلههای قدیمی این شهر آشنایی داشتم. به این مناطق رفتم و با کودکان آنها ارتباط برقرار کردم و از دو نفر از آنها خواستم که برای عکاسی به دریا بیایند.
او ادامه داد: این کودکان در ابتدا راضی نمیشدند که برای عکاسی به کنار دریا بیایند ولی بعد، آنها را با وعده به کنار آب کشاندم و به آنها گفتم بیایید عکس بگیریم، من به شما هدیه خواهم داد. آنها هم بعد از چهار روز وقتی دیدند از هدیه خبری نیست، دیگر راضی نمیشدند که برای عکاسی بیایند. تا اینکه یکی از همراهانم که از اهالی بوشهر بود به من گفت که من میدانم این کودکان به چه چیزی علاقهمندند آنها به کبوتر علاقهمندند بنابراین اگر برایشان کبوتر بگیری قبول میکنند تا باز به همراهت بیایند. به این ترتیب من برایشان تعدادی کبوتر گرفتم و به آنها دادم و آنها هم راضی شدند که هفتهی پنجم هم برای عکاسی کردن بیایند.
او افزود: من دوست داشتم که تصویر آب بازی کودکان در آب را، دقیقا در لحظهی غروب آفتاب بگیرم؛ ولی گاهی کار انجام نمیشد و تصاویری که میخواستم درنمیآید بنابراین پروسهی عکاسی چند روز طول کشید. لازم به ذکر است که این کودکان بسیار هم بازیگوش بودند و در بعضی مواقع به حرف گوش نمیکردند ولی تصاویری که از شیطنت آنها هم گرفتهام بسیار زیبا شدهاند.
این هنرمند دربارهی نام نمایشگاهش توضیح داد: من نام این نمایشگاه را «برچاب» گذاشتم. «برچ» به گویش بوشهری به معنی درخشش است. بازتاب نور به روی آب و درخشش آن همیشه برای من جالب بوده است و به عکاسی از آب علاقهمند بودم. مدتی تصمیم گرفتم که از افرادی که در آب شنا میکنند عکاسی کنم و به این نتیجه رسیدم افرادی که پوست تیرهای دارند در آب و در برخورد با نور فلاش زیباتر دیده میشوند.
او درباره نحوه عکاسیاش از این کودکان، توضیح داد:من برای اینکه بتوانم از این کودکان در آب عکاسی کنم، خود تا سینه در آب بودم و البته به همره یکی از دوستانم که او فلاش دوربین را گرفته بود تا بتوانم تصاویر را بگیرم.
او درباره کار خود توضیح داد: این اولین نمایشگاه انفرادی من است. البته من بیشتر به کار عکاسی طبیعت علاقهمندم ولی عکاسی هنری هم انجام میدهم پرتره هم یکی از شاخههای عکاسی است که به آن گرایش دارم.
«پیمان یوسفنژاد در یادداشتی دربارهی نمایشگاهش نوشته است:
کودکی یعنی شگفتی، دریا یعنی بیکرانگی و غروب یعنی پایان نزدیک است.
هشدار! کودک نباشیم، جهان شگفتیهایش را از دست خواهد داد.
افسرده میشویم و هزار اسم و صفت قلمبه را میپذیریم تا خودمان را پشت صفتهایمان پنهان کنیم.
اسطوره، سلطان و...
بدل به موجودی تنها و همگی نالان از تنهایی در میان چند میلیون نفر تنهاییم. تنهایی در میان جمع!! مبتلاییم.
ما با افتخار کودکی را کشتیم تا سلطان تنهایی باشیم از ترس شگفتی.
شگفتی نقطهی آغاز فهم جهان است و تا کودکیم جهان را میفهمیم.»
این نمایشگاه از 9 شهریور ساعت 17، در نگارخانهی بهار خانهی هنرمندان ایران افتتاح شده است و تا 14 شهریور هر روز از ساعت 14 تا 21 میزبان علاقهمندان است.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com