آیا علی دایی هنوز هم 8.5 میلیارد می‌ارزد؟

ویژه لیگ برتر: او حیرت انگیزترین مربی دنیاست. مردی که می‌توان همیشه دوستش داشت. یک شخصیت خارق‌العاده با جملاتی کاملا قابل پیش‌بینی.

به گزارش بولتن نیوز، جملاتش مثل تاکتیک‌ها و برنامه‌هایش لو رفته. برای زندگی کردن با او باید در سه رسته قرار بگیرید. یا مربی باشید و روبه‌رویش بجنگید یا خبرنگار باشید و هفته به هفته دل به کلام و سخنش ببندید یا هوادار تیمش باشید و هر بازی به تماشای دسترنجش بروید. در هر سه صورت، او با همه جاذبه‌هایش، برای شما هیچ سورپرایزی نخواهد داشت. اگر مربی باشید، دست او را به راحتی می‌خوانید. تیمی دارد مستقیم از دفاع به حمله... هافبک‌هایش کمی می‌دوند، کمی پرس می‌کنند، کمی هم سانتر. مابقی تیم مدافعانی هستند که توپ را از هر جای زمین بلند می‌کشند برای مهاجمان و مهاجمانی هستند که خودشان را در محوطه جریمه و حتی بیرون محوطه زمین می‌کوبند. از هر سه بار یک بار هم ایستگاهی و پنالتی بگیرند، کفایت می‌کند. خدا بدهد برکت! برای بستن چنین تیمی کار آنقدر هم سخت نیست. تیم نه ناصر محمدخانی، بهنام سراج و مهدی مهدوی کیا دارد که با سرعت شان دیوانه‌ات کنند. نه فرشاد پیوس و ادموند بزیک دارد که بوی گل بدهند. نه هافبک‌هایش که بیکاره‌اند در قواره استیلی، کریمی، عبدی، شاهرودی و میناوند هستند نه مدافعانش به گرد پای نادر محمدخانی، رهبری فر و دادگان می‌رسند. خفه کردن این تیم سخت است؟ هوادار تیمش که باشید تکلیف خودتان را می‌دانید تا وقتی تشویقش می‌کنید با شعور و فهم و کمالات هستید و برترین هواداران دنیا. تا لب به اعتراض باز کنید، از جایی خط گرفته‌اید و پول به جیب‌تان ریخته‌اند و حلق و صدای‌تان را خریده‌اند. می‌ماند اینکه در دنیای رسانه با او زندگی کنید. می‌خواهید حرف‌هایش را پیش‌بینی کنید؟
اگر بازی را ببرد داور را ستایش می‌کند. اگر ببازد قطعا داوری در نتیجه نقش داشته. اگر ببرد یا ببازد قطعا در نیمه دوم (که نیمه مربیان بوده) تیمش عملکرد بهتری داشته. اگر مدیری اخراجش کند، هر چه می‌داند و نمی‌داند را فاش خواهد کرد. اگر ببازد، کسی محق نه به نقد است و نه به اعتراض. وقتی می‌برد توانایی‌های فنی‌اش بوده، وقتی می‌بازد اشتباهات فردی. همه اینها را می‌توانید بعد از هر بازی، بعد از هر نتیجه‌ای که گرفته به صف کنید. او برای همه قابل پیش‌بینی شده. حتی برای بازیکنانش. یک چهره کاریزماتیک اما با رفتار و گفتار و افکاری کاملا تکراری.

****
گاهی وقت‌ها باید از مدیران سیاسی و اقتصادی مملکت که سری به فوتبال و باشگاه‌هایش می‌زنند و در اتاق‌های مدیریتی‌ فوتبال می‌نشینند بپرسید که تا دیروز اقتصاد و سیاست مملکت را چگونه اداره می‌کردید؟ با همین سیاست‌ها و روش‌هایی که امروز در فوتبال به کار می‌بندید یا عاقلانه‌تر تصمیم می‌گرفتید و حرف می‌زدید و امضای‌تان را پای برگه‌های قرارداد می‌انداختید؟ اگر با همین رویه در سطوح سیاسی و اقتصادی فعال بودید که خدا تا امروز حافظ این مرز و بوم و مردمش بوده و بس. اگر نه، پس چرا درایت و تعقلتان را در همان سمت‌ها و منصب‌ها جا گذاشتید و به فوتبال کوچ کردید؟
مثلا می‌توان از محمد رویانیان پرسید که چرا باید هزینه‌ای قریب به هشت و نیم میلیارد برای این کادر فنی در دو سال هزینه کرد؟ با هشت و نیم میلیارد چه کارهای بزرگ دیگری می‌شد برای این پرسپولیس و این فوتبال انجام داد؟ هزینه ساخت یک ورزشگاه کوچک چقدر است؟ هزینه استخدام فابیو کاپلو چطور؟ هزینه خرید یک کمپ تمرینی چه؟! رویانیان اگر جوابی داشت که امروز کنار تیمش بود اما مساله این است که هیات مدیره و رییس تازه واردش گاهی حرف‌هایی می‌زنند که بوی خطر می‌دهد. بوی فاجعه... بوی مرور نکردن تاریخ! می‌گویند که به دایی اولتیماتوم داده‌اند. می‌گویند که به دایی فرصت و مهلت داده‌اند. کدام اولتیماتوم؟ کدام فرصت؟ سیاست و درایت و عقل مدیریتی این مردان کجاست؟ در همان اتاق‌های دربسته سیاست و اقتصاد؟ چرا برنمی‌گردید جا گذاشته‌های‌تان را بردارید و برگردید؟ دایی برود؟ کجا برود؟ چه کسی روی سر این ویرانه بیاید؟ سه میلیارد هزینه اضافه همین امروز روی دست باشگاه بگذارید و اخراجش کنید و پای دعاوی و طلبکاری‌های دایمی‌اش را وسط بکشید که آخرش چه؟ این تیم را چه کسی بسته؟ هادی نوروزی و طارمی و عباس زاده و ... را چه کسی برای پرسپولیس فیکس کرده؟ شاه مهره‌ای که در انتقالات خرید دغاغله بود که نیست. بهترین خریدش سوشا بود که به نیمکتش دوخته. کدام ناجی می‌تواند چنین تیمی را نجات دهد؟ کدام مربی، تیمی که در حد لیگ یک بسته شده را در کورس قهرمانی می‌گذارد؟ این شاهکار شخص شخیص مردی است که همین امروز روی نیمکت نشسته و ادعا می‌کند هر کس هر جای دنیا کلامی علیه او فریاد بزند، تطمیع شده و خط گرفته. او را کنار بگذارید و چه کسی را بیاورید؟ با همین سیاست‌ها، مملکت را اداره می‌کردید؟! خدا تا امروز به ما رحم کرده!
****
حرف زدن از آلترناتیو برای این کادر فنی نامعقول‌ترین گفتار ممکن است. سمتش هم نباید رفت! نه برای اینکه علی دایی عیار مربیگری‌اش را تا آخر فصل تمام و کمال نشان دهد. این تیم تا آخرین روز دقیقا باید با مردی زندگی کند که آن را تمام و کمال ساخته. تیمی که خلعتبری را مثل آب خوردن از دست می‌دهد. برای سید جلال حسینی دست تکان می‌دهد و مربی‌اش خود را از هر ستاره‌ای بی‌نیاز می‌داند. این تیم را هیچ تازه واردی متحول نخواهد کرد. اوضاع از همین هم بدتر خواهد شد. هوادار و مدیر و رییس پرسپولیس یک فصل تصور کنند که به خواب اصحاب کهف رفته‌اند. یک سال بدون پرسپولیس زندگی کنند...

منبع: روزنامه ایران ورزشی/ پیام یونسی پور