ایران، منشا احتمالی موج جدید حملات سایبری به صهیونیست ها

به گزارش بولتن نیوز، جنگ بین اسراییل و حماس به یک تعادل ناپایدار رسیده است:‌ مجموعه ای از آتش بس های موقت که شاید منجر به توقف بلند مدت درگیری ها شود. تاثیر احتمالی بحران مثل همیشه مبهم است، اما ممکن است این دور از درگیری ها تاریخ ساز باشد.

کارشناسان می گویند که در طی عملیات ستون دفاعی اسراییل، وب سایت های اسراییلی با مجموعه حملاتی بزرگتر، هماهنگ تر، و ماهرانه تر نسبت به بحران های مشابه مواجهه شدند. در حالی که حماس با نیروهای دفاعی اسراییل درگیر بود، هکرها از سراسر جهان رشته حملاتی علیه اهداف الکترونیک در اسراییل ترتیب دادند.

مطابق با سخنان گادی آویران، مدیرعامل موسسه منبع باز تحلیل اطلاعات در نتانیا به نام SenseCY، هکرها از دو نبرد اخیر اسراییل در غزه به عنوان فرصتی برای حمله به این کشور استفاده کرده اند. اما این بار اقدامات آنها در سطح بالاتری از توانایی و تجربه انجام شد.

آویران به بیزینس اینسایدر گفت: "این حملات خیلی عمیق تر از حملات قبلی بود. سازماندهی بهتری داشت، قدرت بیشتری داشت، و از تکنیک های پیشرفته تری نسبت به دفعات قبل بهره می برد. این به نوعی گامی منطقی در روند تکامل آنها بود."

این یعنی تعداد بیشتری از اقدامات معمولا ناموفق یا کم دوام برای خرابکاری اینترنتی انجام شده است، مانند تعویض یک صفحه اینترنتی با عکسی از آدولف هیتلر یا رهبر حزب الله یعنی سید حسن نصرالله یا بمب های داده ای و یا حملات تکذیب سرویس (DoS). اما هکرها توانستند پیروز شوند و یکی از شرکت های بزرگ ارائه دهنده خدمات اینترنت در اسراییل را کند سازند، یک موفقیت تقریبا بی سابقه.

تحلیلگر SenseCY، زهوی، نوشت که در کل حدود 2500 وب سایت در طی این حملات از کار افتاد و "چند پایگاه داده به صورت آنلاین افشا شد."

چالش های سایبری اسراییل

اکثر حملات از غزه یا کرانه باختری انجام نشد. خیلی از آنها از مکان هایی انجام شد که صدها یا هزاران مایل دورتر از مرزهای اسراییل بود، مثلا مراکش و اندونزی. اما کشوری وجود دارد که ظاهرا توانایی های سایبری اش بر علیه اسراییل را ثابت کرده است، و گاتمن می نویسد که احتمالا این کشور در موج حملات سایبری که در جریان درگیری های ماه گذشته انجام شد دخیل بوده است.

ایران در طی دهه ها انزوای بین المللی که منجر به طرح اقدام مشترک در نوامبر 2013 شد توانایی های حمله سایبری خود را توسعه داده است.  امروز اسراییل فکر می کند که روسیه، چین و ایران منشا جسورانه ترین و نگران کننده ترین حملات علیه زیرساخت های آنلاین و الکترونیک آن هستند.

اکثر حملات روسها ماهیت جنایی دارند، مثلا تلاش برای دزدیدن شماره کارت اعتباری یا اطلاعات حساب بانکی. چین یک استراتژی هکینگ وسیع دارد که شامل اقداماتی بر علیه کشورهای ظاهرا دوست و یا حداقل غیردشمن می شود، مثل تلاش هکرهای چینی در سالهای 2011 و 2012 برای دزدین اطلاعات در مورد سیستم رهگیری موشک های گنبد آهنین اسراییل.

هک ایرانی ها ماهیت متفاوتی دارد. برخلاف روسیه و چین، دولت ایران نه تنها به لحاظ سیاسی و ایدئولوژیکی با اسراییل دشمن است، بلکه مخالف وجود اسراییل است. حملاتی که از ایران صورت می گیرد مستقیما با هدف تخریب اسراییل صورت می گیرد در حالیکه اقدامات روسها یا چینی ها این طور نیستند.  

ایران عملکرد خود را بهبود می دهد

بعد از کشف ویروس استاکس نت، یک طرح احتمالی مشترک از سوی اسراییل و آمریکا که به تاسیسات هسته ای ایران نفوذ و آنها را تخریب کرد، ایران توانایی های سایبری را به یک اولویت ارجح دفاعی تبدیل کرد. دولت ایران دریافت که دشمنان آن جنگ را به صحنه جدیدی کشانده اند و در سال 2011 یک فرماندهی سایبری مجزا ایجاد کرد.

گاتمن معتقد است که ایرانیان در بعضی از حملات پیچیده مربوط به غزه نقش داشته اند. ایران سابقه استفاده از عنوان گروه های آنلاین فلسطینی را برای فعالیت های ضد اسراییلی خود دارد. در سال 2013، SenseCY گروهی به نام "آزادی قدس"  را شناسایی کرد که ادعا می کرد فلسطینی است و مسئولیت حملات متعدد تکذیب سرویس روی سایت  های اسراییلی در ماه های جولای و آگوست آن سال را برعهده گرفته بود. آما خرابکاری آنلاین آنها شامل اشتباهات لغوی عربی می شد که هیچ عربی آنها را مرتکب نمی شود، با کمک طرح کیبوردهای زبان های مختلف senseCY تشخیص داد که این اشتباهات تنها با یک کیبورد به زبان فارسی قابل تولید هستند. آزادی قدس همچنین از امضای دو گروه ایرانی استفاده می کرد.

براساس این گزارش، گروه مبارزان سایبری عزالدین قسام وابسته به حماس نیز یکی از پروژه های دولت تهران بود.

همانطور که فرانک سیلوفو، محقق دانشگاه جورج واشنگتن در شهادت خود در کنگره در سال 2012 اظهار داشت هک های ایرانی ها یک پروژه چندوجهی است. این حملات شامل نمایندگانی مخفی مانند آزادی قدس نیز می شود، اما گروه های شبه مستقل و با حمایت دولت مانند گروه حرفه ای تیم امنیت دیجیتال آشیانه، و یاران آنلاین گروه های نظامی خارجی مورد حمایت ایران مانند حزب الله سایبری عامل اصلی حملات هستند.  

توانایی هکران ایرانی ظاهرا برخاسته از بلندپروازی آنان است. در فوریه سال 2014، وال استریت ژورنال گزارش داد که هکرهای ایرانی به شدت در سیستم های وب غیر محرمانه نیروی دریایی و سپاه تفنگداران دریایی نفوذ کرده اند که بیرون کردن کامل آنها چهار ماه به طول انجامیده است.

حتی با وجود اینکه ایران با آمریکا و شرکایش در مورد یک توافقنامه هسته ای گفتگو می کند، اما جاه طلبی های غیرمتقارن خود را کاهش نداده است، چه در مورد جنگ های مذهبی عراق، چه در مورد اسراییل و حتی چه در مورد سرور های آمریکایی.